Geen aansluiting voelen
Ik merk veelal in verschillende situaties dat ik weinig tot geen aansluiting met andere mensen voel.
Dit kan zijn met buren, maar ook op mijn dagbesteding.
Zelfs met sommige familie en vriendschappen vind ik dit wel moeilijk.
Er lijkt een bepaalde afstand te zijn.
Vaak voel ik mij ook niet begrepen.
Het maakt me erg onzeker.
Momenteel voel ik me erg alleen staan en heb het gevoel dat ik ook gesloten ben.
Ik probeer me wel op een bepaalde manier aardig en sociaal voor te doen, maar het voelt op de ene of andere manier gekunsteld en onnatuurlijk.
Ik heb ook de neiging om me onderdanig op te stellen en me veel te veel te ver-excuseren en pleasegedrag te vertonen.
Dit lijkt ook met een negatief zelfbeeld te maken te hebben, ondermeer door een pestverleden.
Nou moet ik ook schrijven dat ik autisme (ASS) heb en daarnaast ook nog kenmerken van OPS (ontwijkende persoonlijkheidsstoornis).
Voor wie is dit eigenlijk zoal herkenbaar?
Jon76 schreef op 03-11-2021 om 23:10:
[..]
Eigenlijk heb ik mijn onhandige houding naar onbekende mensen nooit echt goed kunnen accepteren.
Ik vooral ook het gevoel dat ik mezelf maskeer met een houding die totaal niet bij me past.
Vooral door overdreven aardig en sociaal te willen doen, ook uit onzekerheid om niet gemogen te worden.
Het lijkt alsof ik mijn ware gevoelens en aard maskeer hierdoor.
Heb het volgende voorbeeld ook nog.
In het verleden heb ik aan speeddating gedaan.
De avond zelf was nog best leuk en gezellig.
Het waren allemaal wel vluchtige en oppervlakkige gesprekken (van 3 minuten).
De volgende dag kreeg ik uitslag en daarin was ik door vrijwel iedereen afgewezen.
Dat kwam behoorlijk hard aan bij mij.
Sindsdien ben ik nog meer aan mezelf gaan twijfelen.
Ook vooral in het contact met onbekenden en/of personen die 'verder' van me afstaan.
Omarm je raarheid, je onhandigheid. Je bent wie je bent. Ik ben ook raar in de ogen van sommige. Fuck it.
Ik vind het stoer dat je ging speed daten, lijkt me een hel. Dat er op dat moment niemand voor je gekozen heeft is balen, maar dat zegt niet zoveel over jou en meer over hun. Blijkbaar zochten ze iets anders in een partner. Kan gebeuren. Ik ben zelf ook een acquired taste 
.
Mlah! schreef op 03-11-2021 om 23:41:
[..]
Heb je wel eens aan aikido gedacht? De gedachte daarachter vind ik veel mooier (gebruik de energie van je tegenstander tegen hem). Ook de grondvormen van Kung fu zijn heel mooi. Vroeger tijdje gedaan, maar ben bang dat mijn lichaam de kung fu training nu echt niet leuk gaat vinden. (Ben maar iets ouder dan jij).
Dat zijn inderdaad erg goede suggestie; Aikido en Kung-fu.
Vooral Aikido lijkt mij ook wel erg interessant.
Mlah! schreef op 03-11-2021 om 23:51:
[..]
Omarm je raarheid, je onhandigheid. Je bent wie je bent. Ik ben ook raar in de ogen van sommige. Fuck it.
Ik vind het stoer dat je ging speed daten, lijkt me een hel. Dat er op dat moment niemand voor je gekozen heeft is balen, maar dat zegt niet zoveel over jou en meer over hun. Blijkbaar zochten ze iets anders in een partner. Kan gebeuren. Ik ben zelf ook een acquired taste
Wel leuk om te lezen dat je dit stoer vind; haha
Destijds vond ik het ook wel erg uitdagend.
En de avond zelf was ook best enerverend.
Maar blijkbaar kwam ik toch te 'anders' over oid.
Toch ben ik ergens wel blij dat ik dit heb geprobeerd.
Jon76 schreef op 03-11-2021 om 23:58:
[..]
Maar blijkbaar kwam ik toch te 'anders' over oid.
Toch ben ik ergens wel blij dat ik dit heb geprobeerd.
Ben je na die eerste keer gestopt?
Hoe ga je om met de situaties waar jij je "anders" voelt?
ZowatEndan schreef op 04-11-2021 om 08:36:
[..]
Ben je na die eerste keer gestopt?
Hoe ga je om met de situaties waar jij je "anders" voelt?
Ik heb het zo'n twee jaar gedaan.
Het is echter al meer dan twintig jaar geleden.
Het is voor mij vreselijk moeilijk om hiermee om te gaan.
Ik heb me eigenlijk altijd al een 'aparte' gevoeld.
In deze samenleving heb ik me ook nooit echt 'veilig' gevoeld.
Voel me vaak met de nek aangekeken.
Ook doordat ik zo gereserveerd en gesloten over kom.
Veel mensen kunnen mij daardoor niet plaatsen.
Ze kunnen geen hoogte van me krijgen.
Jon76 schreef op 03-11-2021 om 23:10:
[..]
Heb het volgende voorbeeld ook nog.
In het verleden heb ik aan speeddating gedaan.
De avond zelf was nog best leuk en gezellig.
Het waren allemaal wel vluchtige en oppervlakkige gesprekken (van 3 minuten).
De volgende dag kreeg ik uitslag en daarin was ik door vrijwel iedereen afgewezen.
Sorry, deze mierenneuker moet het na enige twijfel toch vragen.
Het woord vrijwel valt mij op. Dat betekent nagenoeg, bijna, maar toch niet helemaal. Hoe zit dat, was er toch iemand wel positief, maar jij andersom niet? Of bedoel je gewoon wel echt iedereen?
Enne, het ik vind het echt dapper dat je ging speeddaten. Heb ik nooit aangedurfd 
Rondstruiner schreef op 04-11-2021 om 09:37:
[..]
Sorry, deze mierenneuker moet het na enige twijfel toch vragen.
Het woord vrijwel valt mij op. Dat betekent nagenoeg, bijna, maar toch niet helemaal. Hoe zit dat, was er toch iemand wel positief, maar jij andersom niet? Of bedoel je gewoon wel echt iedereen?
Enne, het ik vind het echt dapper dat je ging speeddaten. Heb ik nooit aangedurfd
Geeft niets hoor.
Ik bedoel met vrijwel, de mensen waarbij ik 'ja' had aangekruist.
Een aantal had ik ook met 'nee' aangekruist.
Maar wellicht hadden laatstgenoemden mij juist wel weer met 'ja' aangekruist.
Dat kon ik echter niet achterhalen, via de email van de speeddating-organisatie.
Die stuurden mij de volgende dag de uitslag.
Jon76 schreef op 04-11-2021 om 09:30:
[..]
Veel mensen kunnen mij daardoor niet plaatsen.
Ze kunnen geen hoogte van me krijgen.
Erg herkenbaar. Ook voor mensen die erg gevoelig zijn en onzeker. De uitstraling die ze naar buiten hebben maakt de anderen ook onzeker, denk ik.
Ik heb ooit een vriendje gehad die erg onhandig was in contacten vooral met vrouwen. Hij wilde heeeeeel graag vriendschappen bouwen, maar was erg onhandig in contacten, gestrest en kwam erg onzeker over. Deze uitstraling maakte bijna onmogelijk om contact met hem te maken. Contact met hem maakte me in eerste instantie onrustig. Ik ben toen over het vervelend gevoel heen moeten stappen die ik in eerste instantie had om echt contact met hem te maken.
Later, naarmate we elkaar beter kende was hij makkelijker in omgaan. Zijn onzekerheid en daarmee onhandigheid waren toen de obstakels.
Zou iets voor je zijn om met je coach de afzonderlijke situaties te bekijken en te kijken welke strategieen je nodig hebt om de spanning in zulke situaties te breken?
Jon76 schreef op 04-11-2021 om 09:41:
[..]
Geeft niets hoor.
Ik bedoel met vrijwel, de mensen waarbij ik 'ja' had aangekruist.
Een aantal had ik ook met 'nee' aangekruist.
Maar wellicht hadden laatstgenoemden mij juist wel weer met 'ja' aangekruist.
Dat kon ik echter niet achterhalen, via de email van de speeddating-organisatie.
Die stuurden mij de volgende dag de uitslag.
Ah, dus dan weet je het niet nee. Ik heb wel gelezen dat speeddaten vooral geschikt is voor mensen die makkelijk praten, sociaal zijn en een sterke opvallende eerste indruk maken. Wat logisch is ook, maar daaruit heb ik geconcludeerd dat het niets voor mij is. Misschien is het dan ook niets voor jou, veel mensen hebben toch meer tijd nodig om zich te laten zien.
Mlah omschrijft het heel mooi als ze zichzelf een acquired taste noemt, haha 
!
ZowatEndan schreef op 04-11-2021 om 10:13:
[..]
Erg herkenbaar. Ook voor mensen die erg gevoelig zijn en onzeker. De uitstraling die ze naar buiten hebben maakt de anderen ook onzeker, denk ik.
Ik heb ooit een vriendje gehad die erg onhandig was in contacten vooral met vrouwen. Hij wilde heeeeeel graag vriendschappen bouwen, maar was erg onhandig in contacten, gestrest en kwam erg onzeker over. Deze uitstraling maakte bijna onmogelijk om contact met hem te maken. Contact met hem maakte me in eerste instantie onrustig. Ik ben toen over het vervelend gevoel heen moeten stappen die ik in eerste instantie had om echt contact met hem te maken.
Later, naarmate we elkaar beter kende was hij makkelijker in omgaan. Zijn onzekerheid en daarmee onhandigheid waren toen de obstakels.
Zou iets voor je zijn om met je coach de afzonderlijke situaties te bekijken en te kijken welke strategieen je nodig hebt om de spanning in zulke situaties te breken?
Herkenbaar geschreven stuk.
Het zou inderdaad wel een goed idee zijn om met mijn coach te gaan bekijken welke strategieën nodig zijn om de spanning in dergelijke situaties te breken.
Moet nog wel schrijven dat ik vooral ook erg veel problemen heb om vriendschappen goed in stand te houden.
Ook is het weleens voorgekomen dat ik vriendschappen met bepaalde personen aanging, waarmee het na verloop van tijd absoluut niet meer mee bleek te klikken.
Vaak heb ik me achteraf gezien afgevraagd of er wellicht toch een mismatch was.
Er kan natuurlijk ook sprake zijn geweest van scheefgroei, uit elkaar gegroeid zijn oid.
Toch is het ergens wel pijnlijk als je een aantal jaren met bepaalde personen omgegaan bent, dat deze contacten op een gegeven op een vervelende manier spaak gelopen zijn.
Heb hierin lange tijd ook last gehad van gevoelens van schuld, maar ook wrok, twijfels en onzekerheid.
Rondstruiner schreef op 04-11-2021 om 10:24:
[..]
Ah, dus dan weet je het niet nee. Ik heb wel gelezen dat speeddaten vooral geschikt is voor mensen die makkelijk praten, sociaal zijn en een sterke opvallende eerste indruk maken. Wat logisch is ook, maar daaruit heb ik geconcludeerd dat het niets voor mij is. Misschien is het dan ook niets voor jou, veel mensen hebben toch meer tijd nodig om zich te laten zien.
Mlah omschrijft het heel mooi als ze zichzelf een acquired taste noemt, haha
Het klopt inderdaad wel dat speeddaten vooral geschikt voor mensen die makkelijk kunnen praten, sociaal zijn en een sterke opvallende indruk maken.
Als dit ontbreekt, ook icm onzeker en sociaal onhandig zijn, dan kan het best wel erg lastig worden.
Heb zelf de volgende vragen.
Ik worstel al ca 20 jaar met het feit dat vriendschappen bij mij aan de lopende band spaak lopen.
Wat ik eerder ook al schreef; ik kan eigenlijk vrij makkelijk vriendschappen aangaan, maar deze vaak uiteindelijk moeilijk in stand houden.
Wellicht heeft dit ook te maken met mijn autisme (ASS) en OPS (ontwijkende persoonlijkheidsstoornis).
Dit zorgt bij mij voor erg veel frustratie en pieker hier erg veel over.
Hoe gaan jullie met vriendschappen om?
En dan vooral met vriendschappen die op den duur niet meer goed lopen?
Om op je laatste vragen te antwoorden: niet.
Ik ben niet in staat om vriendschappen te onderhouden, vergeet telkens om er genoeg aandacht aan te geven en daarnaast kost het mij ook gewoon te veel energie voor wat het mij opbrengt.
Heb wel een hoop kennissen waar ik op goede voet mee leef en de meeste daarvan kan ik jaren later weer tegenkomen en een babbeltje slaan.
@Valdemar
Bedankt voor je eerlijke reactie.
Zelf vind ik het vaak ook moeilijk om vriendschappen te onderhouden.
Kennissen vind ik toch wel wat makkelijker.
Ook omdat dit minder druk met zich mee brengt en minder energie kost.
Valdemar schreef op 05-11-2021 om 10:16:
Om op je laatste vragen te antwoorden: niet.
Ik ben niet in staat om vriendschappen te onderhouden, vergeet telkens om er genoeg aandacht aan te geven en daarnaast kost het mij ook gewoon te veel energie voor wat het mij opbrengt.
Heb wel een hoop kennissen waar ik op goede voet mee leef en de meeste daarvan kan ik jaren later weer tegenkomen en een babbeltje slaan.
+1