Ervaar jij sociale druk?
Voel jij je verplicht om dingen (niet) te doen vanwege maatschappelijke verwachtingen? Zo ja, op welk gebied? Vaccineren, trouwen, kinderen krijgen, etc.?
Als iemand van eind twintig voel ik soms wel dat men verwacht dat ik een serieuze relatie krijg en ga settelen.
Nera schreef op 05-08-2021 om 09:16:
Ik heb het andersom gehad, want ik was als verse twintiger getrouwd en had een kind, terwijl veel leeftijdgenoten met heel andere dingen bezig waren. Als iemand mij nog niet kende was altijd 1 van de eerste vragen: wat studeer je? Ik werd daar altijd nogal opstandig van, waarom is het zo vanzelfsprekend dat iemand van begin 20 studeert? Ook als ik geen kind had gehad had ik waarschijnlijk niet gestudeerd, want dat past niet bij mij.
Op studeren, reizen, genieten van je vrijheid en feesten zit net zoveel druk als op trouwen, een huis kopen en kinderen krijgen. Vaak zelfs nog veel meer, maar dat merk je pas als je tegen de stroom ingaat.
Dandy schreef op 05-08-2021 om 11:46:
[..]
En het heeft denk ik ook te maken met het geloof dat alles maakbaar is in het leven. Dat alles een bewuste keuze is.
Mooi gezegd ja. De maakbaarheid van geluk. Wat is jouw mening daarover?
Julali schreef op 05-08-2021 om 11:49:
[..]
Op studeren, reizen, genieten van je vrijheid en feesten zit net zoveel druk als op trouwen, een huis kopen en kinderen krijgen. Vaak zelfs nog veel meer, maar dat merk je pas als je tegen de stroom ingaat.
Ook daar heb ik geen last van. Ik doe mijn eigen ding, had voor corona best een actief sociaal leven, maar geen feester en ging ook maar 1x per jaar op vakantie en dan nog in Europa ook.
Ik kom hier wel tot de conclusie dat ik een heel relaxte omgeving heb.
Mijn ouders waren eigenlijk de enige die druk op me legde, qua scholing, relaties, wonen, eten. Hmmm alles eigenlijk nu ik er zo over nadenk.
Ik woon inmiddels heeeeel ver van ze vandaan en spreek/mail ze hooguit twee keer per jaar en ik kan je vertellen dat er een hele last van mijn schouders is gevallen.
Ik ben ook een stuk ouder inmiddels en ik denk dat dat ook helpt, ik weet wie ik ben en wat ik wil dus ik ervaar echt totaal geen last van sociale druk, mocht dat er zijn.
nee echt helemaal niet!
Ja, ik heb met regelmaat last van sociale druk. Ik bezwijk er niet onder, maar het is wel irritant.
Ik weet nog dat op de basisschool heel wat meisjes in de klas hun haar kort knipten, schouderlengte en korter. En ik wilde dat niet en daar zeurde ze over.
Middelbare school, dat ik geen alcohol dronk en geen behoefte had aan een vriendje (en dat ik dus maar lesbisch moest zijn 🙄.)
Hbo dat ik nog steeds geen serieuze vriend had, niet dronk en dat ik tijdens mijn studie niet alvast in mijn vakgebied ging werken.
Daarna over dat ik nog geen eigen huis, auto of vriend had en dus ook geen kinderen. Alleen op vakantie gaan dat deed je gewoon niet.
Ondertussen dat mijn vorige relatie uit is gegaan zonder drama (dus ik wil te veel, terwijl overal iets is), dat ik niet gelijk nadat het uitging ben gaan daten, dat ik geen auto heb, geen netflix, een kleine tv en nog wel meer.
De meeste mensen vinden blijkbaar iets van mijn levensstijl. En voor je denkt, je overdrijft. Opmerkingen als: heb je nog steeds niemand, anders blijf je alleen. Als ik iets niet heb/doe, er naar blijven vragen en aangeven dat ik dat echt moet doen. Dit soort vragen en vergelijkbaar, vallen voor mij onder sociale druk.
Ik doe er alleen niets mee. En ja, ik zeg het ook wel als ik de opmerkingen zat ben.
Mevrouw75 schreef op 05-08-2021 om 11:48:
[..]
Heel vaak is een waarom-vraag ook gewoon een waarom-vraag. Niet gestuurd vanuit enig perspectief.
Wel gestuurd ervaar ik dan vragen: Had je nog meer kinderen gewild? bv. Waar ik dan geen antwoord op weet en dan maar een wauwel antwoord geef.
Ja eens hoor.
Zusterclivia schreef op 05-08-2021 om 12:34:
Ja, ik heb met regelmaat last van sociale druk. Ik bezwijk er niet onder, maar het is wel irritant.
Ik weet nog dat op de basisschool heel wat meisjes in de klas hun haar kort knipten, schouderlengte en korter. En ik wilde dat niet en daar zeurde ze over.
Middelbare school, dat ik geen alcohol dronk en geen behoefte had aan een vriendje (en dat ik dus maar lesbisch moest zijn 🙄.)
Hbo dat ik nog steeds geen serieuze vriend had, niet dronk en dat ik tijdens mijn studie niet alvast in mijn vakgebied ging werken.
Daarna over dat ik nog geen eigen huis, auto of vriend had en dus ook geen kinderen. Alleen op vakantie gaan dat deed je gewoon niet.
Ondertussen dat mijn vorige relatie uit is gegaan zonder drama (dus ik wil te veel, terwijl overal iets is), dat ik niet gelijk nadat het uitging ben gaan daten, dat ik geen auto heb, geen netflix, een kleine tv en nog wel meer.
De meeste mensen vinden blijkbaar iets van mijn levensstijl. En voor je denkt, je overdrijft. Opmerkingen als: heb je nog steeds niemand, anders blijf je alleen. Als ik iets niet heb/doe, er naar blijven vragen en aangeven dat ik dat echt moet doen. Dit soort vragen en vergelijkbaar, vallen voor mij onder sociale druk.
Ik doe er alleen niets mee. En ja, ik zeg het ook wel als ik de opmerkingen zat ben.
En gelijk heb je! Superirritant dit.
MidasWolf schreef op 05-08-2021 om 11:22:
Bij mij is de meest gestelde vraag waarom ik geen auto heb ?
Oh deze herken ik ook wel van vroeger, maar dan in de zin waarom ik niet in het bezit ben van een rijbewijs. Nou, daar heb ik legio redenen voor en ik doe mijn hele leven al alles te voet, de fiets, ik ga met de trein, of de stadsbus en in noodgevallen midden in de nacht bel ik een taxi. Ik ga 't alleen niet uitleggen. Ik zeg dan gewoon: daarom niet. Lekker kinderachtig 
Herecomesthesun schreef op 05-08-2021 om 09:31:
Ja, ik voel dat wel. Met name in het kopen van een huis op een bepaalde leeftijd, het hebben van een goed inkomen, het hebben van een mooie auto. Dat zie ik veel om me heen gebeuren dat men dat nastreeft en ook verwacht dat ik hetzelfde wil. Voor mij zijn het slechts “bezittingen”. Ik ambieer dat dus niet maar voel soms de sociale druk vanuit anderen wel. Vind het eigenlijk wel lekker dat ik heel tevreden ben met wat ik heb en niet meega in de ratrace van het leven.
Dat is net zo goed invulling van jou dat je meedoet aan een ratrace als je een goed inkomen hebt, een huis en een mooie auto. Ik ervaar dat helemaal niet zo.
Mijn werk is mijn passie, hetgeen ik het liefste doe, daar hangt een inkomen aan vast waar ik blij mee ben, want het geeft mij vrijheid en onafhankelijkheid.
Mijn auto is handig, omdat ik er snel overal mee kan komen en ik geniet van wat comfort en de luxe dat hij nieuw is en dus nooit stuk.
Ons huis daar ben ik blij mee, omdat we er fijn wonen en het een prachtige plek is in een mooi natuurgebied waar we ruimte hebben, het stil is en we kunnen ontspannen en genieten.
Waar is dan precies die ratrace?
Julali schreef op 05-08-2021 om 12:49:
[..]
Dat is net zo goed invulling van jou dat je meedoet aan een ratrace als je een goed inkomen hebt, een huis en een mooie auto. Ik ervaar dat helemaal niet zo.
Mijn werk is mijn passie, hetgeen ik het liefste doe, daar hangt een inkomen aan vast waar ik blij mee ben, want het geeft mij vrijheid en onafhankelijkheid.
Mijn auto is handig, omdat ik er snel overal mee kan komen en ik geniet van wat comfort en de luxe dat hij nieuw is en dus nooit stuk.
Ons huis daar ben ik blij mee, omdat we er fijn wonen en het een prachtige plek is in een mooi natuurgebied waar we ruimte hebben, het stil is en we kunnen ontspannen en genieten.
Waar is dan precies die ratrace?
Ik denk dat ze bedoelt dat mensen er soms àlles voor over hebben om dit te bereiken. Dus: nul vrije tijd, altijd stress e.d.
Herfstappeltaart schreef op 05-08-2021 om 12:53:
[..]
Ik denk dat ze bedoelt dat mensen er soms àlles voor over hebben om dit te bereiken. Dus: nul vrije tijd, altijd stress e.d.
Dat lijkt me nou helemaal niks. Juist door ons huis ervaar ik veel meer rust. En door ons streven naar financiële onafhankelijkheid (FIRE) hoeven we over een paar jaar niet zoveel meer.
Julali schreef op 05-08-2021 om 12:49:
[..]
Dat is net zo goed invulling van jou dat je meedoet aan een ratrace als je een goed inkomen hebt, een huis en een mooie auto. Ik ervaar dat helemaal niet zo.
Mijn werk is mijn passie, hetgeen ik het liefste doe, daar hangt een inkomen aan vast waar ik blij mee ben, want het geeft mij vrijheid en onafhankelijkheid.
Mijn auto is handig, omdat ik er snel overal mee kan komen en ik geniet van wat comfort en de luxe dat hij nieuw is en dus nooit stuk.
Ons huis daar ben ik blij mee, omdat we er fijn wonen en het een prachtige plek is in een mooi natuurgebied waar we ruimte hebben, het stil is en we kunnen ontspannen en genieten.
Waar is dan precies die ratrace?
Jij ervaart het niet zo omdat je wat dat betreft precies doet wat er 'verwacht' wordt en je voelt je daar goed bij. Je had op je 45e ook op een studentenkamertje kunnen wonen en allerlei neerbuigende shit over je heen kunnen krijgen.
Mevrouw75 schreef op 05-08-2021 om 13:08:
[..]
Jij ervaart het niet zo omdat je wat dat betreft precies doet wat er 'verwacht' wordt en je voelt je daar goed bij. Je had op je 45e ook op een studentenkamertje kunnen wonen en allerlei neerbuigende shit over je heen kunnen krijgen.
Nee, ik bedoel dat ik het niet als een ratrace ervaar.
Julali schreef op 05-08-2021 om 13:19:
[..]
Nee, ik bedoel dat ik het niet als een ratrace ervaar.
Nee, dat komt omdat je je er senang bij voelt.