Ervaar jij sociale druk?
Voel jij je verplicht om dingen (niet) te doen vanwege maatschappelijke verwachtingen? Zo ja, op welk gebied? Vaccineren, trouwen, kinderen krijgen, etc.?
Als iemand van eind twintig voel ik soms wel dat men verwacht dat ik een serieuze relatie krijg en ga settelen.
Nera schreef op 05-08-2021 om 09:16:
Ik heb het andersom gehad, want ik was als verse twintiger getrouwd en had een kind, terwijl veel leeftijdgenoten met heel andere dingen bezig waren. Als iemand mij nog niet kende was altijd 1 van de eerste vragen: wat studeer je? Ik werd daar altijd nogal opstandig van, waarom is het zo vanzelfsprekend dat iemand van begin 20 studeert? Ook als ik geen kind had gehad had ik waarschijnlijk niet gestudeerd, want dat past niet bij mij.
Sociale druk is er inderdaad niet alleen op het gebied van trouwen/kinderen. Het kan ook bestaan op het gebied van studeren/carrière maken/reizen etc.
Herecomesthesun schreef op 05-08-2021 om 09:45:
[..]
Ja, onbegrijpelijk vind ik dat doorvragen. Ik vind het ook vrij persoonlijke vragen en vooral wanneer er een bepaald oordeel doorheen schemert. Een vriendin van mij is bewust kinderloos en daar hebben we uiteraard veel over gesproken maar vanuit respect en interesse. Het is niet vanzelfsprekend dat iemand een kind wíl (hetzelfde geldt dat het niet vanzelfsprekend is dat iemand een kind kán krijgen).
Doorvragen vind ik ook niet erg. Het ligt ook een beetje aan de toon. Je kunt doorvragen met een vooringenomenheid, maar ook gewoon het waarom weten. Bij ons was en is een 2e dus niet vanzelfsprekend dat die er kon komen, daar heb ik ook wel vragen over gehad, maar goed, dat is nou weer precies een punt waar ik persoonlijk geen sociale druk voel. Die druk zou ook niks uitmaken, want dat kind kwam er gewoon niet, dat was makkelijk😇
Dezyi schreef op 05-08-2021 om 10:07:
[..]
Sociale druk is er inderdaad niet alleen op het gebied van trouwen/kinderen. Het kan ook bestaan op het gebied van studeren/carrière maken/reizen etc.
Het kan op allerlei gebied. Ikzelf voel wel een soort prestatiedruk en wil een hardwerkende moeder zijn, want dan ben ik een lichtend voorbeeld voor mijn dochter, maar ook weer niet. Kind voelt sociale druk omdat ze ‘áltijd’ naar de bso moet (blijkbaar is hier in de omgeving 3x naar de bso heel erg veel).
Het laveren tussen al die verschillende wensen vind ik wel ingewikkeld hoor.
Doornroosje75 schreef op 05-08-2021 om 10:03:
Tuurlijk mag iedereen mij vragen of ik kinderen heb. Ik snap best dat een smalltalk-startonderwerp is. Dan mogen ze zelfs ook nog vragen of dat een eigen keuze is. Vragen naar een waarom vind ik vreemd. Vragen of ik dan niet bang ben ooit spijt te krijgen vind ik echt bijzonder vreemd. Moet je eens doen bij iemand die wel kinderen heeft
Julali schreef op 05-08-2021 om 08:17:
[..]
Maar bestaat die druk om te trouwen en kinderen te krijgen wel in jouw omgeving?
Bij mij totaal niet. Niemand trouwt en of je kinderen krijgt is een heel bewuste keuze, niet iets vanzelfsprekends en er wordt al helemaal geen druk op gelegd, eerder het tegenovergestelde.
Er wordt veel gewaarschuwd, hoe druk en duur kinderen zijn, wat voor nadelen eraan vastzitten, hoeveel je ervoor moet inleveren, dat het je carrière en je vrijheid in de weg kan zitten. Er is dus eerder sociale druk om er niet aan te beginnen, dan om ze wel te krijgen.
Nee inderdaad, de druk bestaat niet in mijn omgeving en de mensen met wie ik omga. Niemand is getrouwd, men woont alleen, samen of lat, iedereen heeft gestudeerd en vrijwel niemand heeft kinderen. Maar ik ben dan ook vroeg naar de grote stad gegaan. Oud-klasgenootjes uit het dorp waar ik vandaan kom ervaren de druk wel.
Verder zijn mijn ouders ook heel ruimdenkend, hebben nooit gezeurd om een kleinkind etc., en er zijn ook geen verplichtingen wat betreft het moeten samen vieren van kerst etc. met familie.
Vragen of je kinderen hebt vind ik anders dan vragen waarom je geen kinderen hebt. Het eerste is algemeen, het tweede is persoonlijk. Dit soort vragen komen meestal van mensen die verder van me afstaan, bijv. een nieuwe collega of kennis.
Ik vind dit persoonlijk en voel geen enkele behoefte om dit soort info met vreemden te delen. Dit soort vragen komen alleen van vrouwen, en meestal van mensen die kinderen hebben of kinderen willen.
Als ik druk ervaar dan komt dat uit mezelf, omdat ik soms nogal hoge eisen aan mezelf kan stellen qua werk etc. 
Bij mij is de meest gestelde vraag waarom ik geen auto heb ?
En waarom ik er (nog) niet een aanschaf.
Een Kleine auto zou toch kunnen beginnen ze dan.
Ook voor een niet grote auto ben je al genoeg kosten kwijt per maand vind ik.
En zolang ik het nog red zonder auto
Eenmaal een auto aangeschaft zou ik hem ook niet snel weg kunnen doen uit gewenning.
Woon in het oosten van het land.
En niet in een stad.
Dus ergens begrijp ik die vragen ook wel.
Ik vind (als ik jullie zo lees) dat sommige mensen behoorlijk drammerig kunnen zijn met hun vragen...Jeetje ik zou het niet in mij hoofd halen om te vragen waaróm iemand geen kinderen heeft. Daar kan een wereld van leed achter zitten en bovendien is het privé.
Idem voor de auto. Misschien durf je niet te rijden of geen geld. Laat iedereen lekker zeg.
Metallover schreef op 05-08-2021 om 11:18:
Als ik druk ervaar dan komt dat uit mezelf, omdat ik soms nogal hoge eisen aan mezelf kan stellen qua werk etc.
Die eigen druk is vast sociaal ontstaan. Want ik leg mezelf die druk ook op hoor, maar dat komt meestal wel ergens vandaan.
Herfstappeltaart schreef op 05-08-2021 om 11:24:
Ik vind (als ik jullie zo lees) dat sommige mensen behoorlijk drammerig kunnen zijn met hun vragen...Jeetje ik zou het niet in mij hoofd halen om te vragen waaróm iemand geen kinderen heeft. Daar kan een wereld van leed achter zitten en bovendien is het privé.
Idem voor de auto. Misschien durf je niet te rijden of geen geld. Laat iedereen lekker zeg.
Mwah, mij kunnen die vragen dan weer niks schelen. Ik snap ze ook wel. Alles waar je wat anders doet dan de meesten, komt een waarom vraag.
Mevrouw75 schreef op 05-08-2021 om 11:36:
[..]
Mwah, mij kunnen die vragen dan weer niks schelen. Ik snap ze ook wel. Alles waar je wat anders doet dan de meesten, komt een waarom vraag.
Dat vind ik dus nergens voor nodig. Je krijgt dan zo'n situatie waarin mensen het gevoel kunnen krijgen zich te "moeten"verantwoorden voor hun keuzes.
Herfstappeltaart schreef op 05-08-2021 om 11:24:
Ik vind (als ik jullie zo lees) dat sommige mensen behoorlijk drammerig kunnen zijn met hun vragen...Jeetje ik zou het niet in mij hoofd halen om te vragen waaróm iemand geen kinderen heeft. Daar kan een wereld van leed achter zitten en bovendien is het privé.
Idem voor de auto. Misschien durf je niet te rijden of geen geld. Laat iedereen lekker zeg.
Mensen vinden het denk ik lastig om zich voor te stellen dat een ander iets anders doet/wil dan zijzelf. Of, ze zijn zelf ergens heel gelukkig mee en nemen aan dat anderen van datzelfde gelukkig zouden worden. En het heeft denk ik ook te maken met het geloof dat alles maakbaar is in het leven. Dat alles een bewuste keuze is.
Dandy schreef op 05-08-2021 om 11:46:
[..]
Mensen vinden het denk ik lastig om zich voor te stellen dat een ander iets anders doet/wil dan zijzelf. Of, ze zijn zelf ergens heel gelukkig mee en nemen aan dat anderen van datzelfde gelukkig zouden worden. En het heeft denk ik ook te maken met het geloof dat alles maakbaar is in het leven. Dat alles een bewuste keuze is.
Heel vaak is een waarom-vraag ook gewoon een waarom-vraag. Niet gestuurd vanuit enig perspectief.
Wel gestuurd ervaar ik dan vragen: Had je nog meer kinderen gewild? bv. Waar ik dan geen antwoord op weet en dan maar een wauwel antwoord geef.
Mevrouw75 schreef op 05-08-2021 om 11:48:
[..]
Heel vaak is een waarom-vraag ook gewoon een waarom-vraag. Niet gestuurd vanuit enig perspectief.
Gewoon nieuwsgierigheid. Ja, dat is er zeker ook.