Wat vindt het forum ervan?
https://nos.nl/artikel/2543235-school-zeist-zet-cijfers-even-niet-in-volg-app-kind-regie-geven
Een school in Zeist gaat bij wijze van proef een poosje de cijfers niet in de app zetten, dit om te kijken of de leerlingen dan minder prestatiedruk ervaren.
Ik heb toen mijn kinderen op de middelbare zaten een inlog moeten activeren om een tienminutengesprek te kunnen aanvragen, de cijfers die mijn kinderen haalden heb ik nooit bekeken. Ik gaf ze het vertrouwen dat ze het konden en dat ze zelf wel zouden melden als het niet goed ging. Bij beiden is het goed gegaan 6 jaar lang.
Ik zou ervoor zijn als alle scholen het zo gingen doen. Wat vindt jij?
Willen ook degenen die actief zijn in het onderwijs meepraten hierover?
Bakblik schreef op 04-11-2024 om 21:14:
Mensen die wel naar de cijfers kijken en dus soms cijfers zien voordat de kinderen thuis zijn:
Vind je het dan niet heel jammer voor je kind dat het niet trots kan melden dat hij/zij met die gehaalde 9.5 voor dat so nu een heuse voldoende staat gemiddeld en niet die net aan onvoldoende van 4.45?
Want dat weet je dan al. Kind brengt dan dus nieuws dat je al kent.
Nee joh, zij zien de cijfers eerder dan wij.
Bakblik schreef op 04-11-2024 om 21:29:
[..]
Dat je dan alles al weet dat het kind zou kunnen vertellen. Je moet wel heel goed kunnen acteren om te doen alsof je verrast bent en samen even gaat genieten van die monsterscore waardoor kind nu een voldoende staat.
Zit hier ondertussen met dochter te evalueren hoe zij mijn gebrek aan helicopterrn ervaren heeft. Ze vond het heel chill. Ze blijkt een klasgenoot te hebben gehad die tot een met de derde bij ieder cijfer lager dan een 8 ging huilen. Dan waren de ouders boos en bleef ze lang op school hangen om het krijgen van de preek uit te stellen.
Ik was blij met een 7 en niet boos bij een 4.
Stel dat ik wel eerder weet, dan acteer ik niet hoor. Dan is het "wauw goed, had ik ook al gezien". Ze weten dat wij kunnen kijken, dus zijn echt niet teleurgesteld als wij de primeur hebben. En jongens bovendien, dus die vinden het over het algemeen prima als ik al iets weet en ze minder hoeven te vertellen. Onvoldoendes halen ze zelden.
Ik werk in het onderwijs. En ik ben van mening dat dit een goed idee is.
Leerlingen moeten zichzelf kunnen ontwikkelen, zonder al te veel bemoeizucht van ouders. Ze moeten de grens kunnen opzoeken en er soms zelf overheen gaan.
Sommige ouders slaan zo door!
Laatst in mijn klas was een kind verdrietig, want zij had een 5 gehaald voor een toets. (Ik werk in het basisonderwijs) En ze wist al dat ze thuis op haar donder ging krijgen.
Let wel op! Kind scoorde de vorige toets een 4!
Dus waar ik als leerkracht vertel dat ze is gegroeid en ook opmerk dat ze haar best doet.. Krijgt ze thuis dus op haar donder, omdat ze maar een 5 heeft gehaald.
En het dan raar vinden dat sommige kinderen faalangst ontwikkelen of veel stress ervaren?
En wat betreft het hele cijfer gedoe!? Daar heb ik ook een hele duidelijke mening over! Maar daar gaat dit topic niet over.
Ik ben voor. Ik vind dat kinderen de ruimte moeten krijgen om fouten te maken en domme dingen te doen, en om dat vervolgens ook op hun tijd en hun manier bij hun ouders kwijt moeten kunnen. Dat lukt niet als je als ouder bovenop al hun schoolgedrag zit.
Valeria schreef op 04-11-2024 om 21:33:
[..]
Nee joh, zij zien de cijfers eerder dan wij.
Niet overal hoor. Bij mijn jongste op school is op een bepaald moment de regel ingevoerd dat cijfers pas in som gezet mochten worden als de leerlingen het cijfer van de docent hadden gehoord en de toets was ingezien, zodat de leerlingen wisten wat ze fout hadden gedaan.
Stond ik met de moeder van een klasgenoot langs de lijn bij het ballen op zaterdag als zij een pushmelding kreeg dat de cijfers van wiskunde waren ingevoerd. Over het algemeen liepen die jongens niet met hun telefoon in het veld dus wisten de ouders het echt eerder dan de leerlingen.
tja, voor mij was het misschien helemaal niet zo slecht geweest als thuis beter op de hoogte was geweest van wat ik (niet) deed voor school. Ik was ook een kei in het namaken van de handtekening van mijn vader, ken m nu nog.
Resultaat was zonder diploma van school. En dat is toch wel jammer.
Ik heb magister het eerste jaar zeker gebruikt om mijn kinderen te helpen met plannen van het huiswerk. En kon ook op tijd zien als de klad erin kwam.
Als ouder erin doorslaan is het niet goed, maar ik vind het verder een prima programma
BlairW schreef op 04-11-2024 om 20:32:
Dochter zit sinds kort op de middelbare en van mij mag het ook weg hoor. Nu het beschikbaar is, kijk ik er wel in. Maar ze geeft haar cijfers ook altijd zelf al door voordat ze in de app staan dus die app is niet heel zinvol meer. Ik gebruik de app meer om te kijken of ze lesuitval heeft of haar huiswerk af heeft. De prestatiedruk herken ik, maar of dat komt door die app weet ik niet hoor. Dochter loopt wat vast op school, nu al. Vind het allemaal heel stressvol, ontwikkelt faalangst en een angststoornis omtrent naar school gaan
De hoeveelheid werk ineens, het hele andere ritme, wisselen van lokaal, roosters die continu omgegooid worden, veel lesuitval enz. Het helpt allemaal niet echt mee om fijn te starten op de middelbare.
Dit is heel herkenbaar voor mij en dochter. Ook gestart op de middelbare en loopt ook vast. Ze durft de school bijna niet meer in
De apps gebruik ik om haar te helpen, hoe laat ze haar lessen heeft, wat er uitvalt enzovoorts. Ik geloof niet dat het zozeer aan de apps ligt. Al die veranderingen constant waardoor het hele rooster op oranje staat vind ik ( en dochter) dan wel weer heel onrustig.
Huiswerk, lesuitval, roosters etc is primair de verantwoordelijkheid van de leerlingen zelf. Ook als ze zelf hun huiswerk, leerwerk en toetsen opschrijven in hun agenda kun je helpen met plannen. Daar heeft een ouder echt geen magister bij nodig. Ga naast je kind zitten, kijk samen wat wanneer klaar moet zijn en wat je wanneer gaat doen.
Scholen bellen doorgaans echt wel naar ouders als een kind al meerdere uren afwezig is, maar het komt best vaak voor dat leerlingen vergeten om vooraf een absentiebriefje in te leveren als ze naar de ortho of zo moeten.
Bij ziek naar huis moet er wel gebeld worden door een ouder als kind thuis is, maar goed, soms werken ouders ook. Ze worden dan wel ingelicht.
Vroeger vergat je ook wel eens wat. Dan zette hooguit de docent een aantekening in zijn eigen administratie maar ouders kregen echt geen bericht van een vergeten boek of niet gemaakt huiswerk. Dan deed je je straf en dat was het.
Overigens zijn er tegenwoordig vele malen meer kinderen die vastlopen op school en zonder diploma van school gaan. Dat ligt vast niet alleen aan magister en helikopter ouders, maar ik geloof niet dat de bijdrage van deze systemen heel positief is.
Sowieso vind ik dat ouders en kinderen tegenwoordig te veel en te lang verbonden zijn. Mogelijkheid creëert behoefte en ook verwachtingen. Aan contact, aan controle.
Evaluna schreef op 04-11-2024 om 22:14:
[..]
Dit is heel herkenbaar voor mij en dochter. Ook gestart op de middelbare en loopt ook vast. Ze durft de school bijna niet meer in
De apps gebruik ik om haar te helpen, hoe laat ze haar lessen heeft, wat er uitvalt enzovoorts. Ik geloof niet dat het zozeer aan de apps ligt. Al die veranderingen constant waardoor het hele rooster op oranje staat vind ik ( en dochter) dan wel weer heel onrustig.
Precies dit, dikke knuffel voor jullie! Ik vind het zo moeilijk om te zien ik kan haar niet echt helpen, alleen maar ondersteunen en vertrouwen geven dat het niet erg is om een onvoldoende te halen of om eens een keer je huiswerk niet af te hebben. Ze ervaart gewoon zoveel druk qua alles wat ze moet doen nu ineens. Vind het een heftige periode hoor.
Dochter heeft trouwens wel een “manage myself” training waar ze morgen mee start. Hopelijk helpt dat iets.
IceTea schreef op 04-11-2024 om 21:52:
Ik werk in het onderwijs. En ik ben van mening dat dit een goed idee is.
Leerlingen moeten zichzelf kunnen ontwikkelen, zonder al te veel bemoeizucht van ouders. Ze moeten de grens kunnen opzoeken en er soms zelf overheen gaan.
Sommige ouders slaan zo door!
Laatst in mijn klas was een kind verdrietig, want zij had een 5 gehaald voor een toets. (Ik werk in het basisonderwijs) En ze wist al dat ze thuis op haar donder ging krijgen.
Let wel op! Kind scoorde de vorige toets een 4!
Dus waar ik als leerkracht vertel dat ze is gegroeid en ook opmerk dat ze haar best doet.. Krijgt ze thuis dus op haar donder, omdat ze maar een 5 heeft gehaald.
En het dan raar vinden dat sommige kinderen faalangst ontwikkelen of veel stress ervaren?
En wat betreft het hele cijfer gedoe!? Daar heb ik ook een hele duidelijke mening over! Maar daar gaat dit topic niet over.
Maar je gaat er nu vanuit dat altijd de ouders veel druk erop leggen. Dat is dus niet altijd zo. Ook strenge leerkrachten die boos worden of geïrriteerd bij een fout werken die faalangst of angst iets niet goed te doen op school in de hand. Waar ouders flink van balen. En juist het kind een ontspannen schooltijd gunnen, zonder die druk van school en Magister die alles bijhoudt. Dus juist eigenlijk andersom.
Dus ook school heeft daar invloed op. Om geen druk erop te leggen. En het Magister Geeft ook veel druk.
Ik kijk zelden op magister. En als ik het doe, doe ik er niks mee. Ik zie heus wel eens huiswerk niet gemaakt of boeken vergeten. Ja ik weet dat ze dat niet altijd doet maar ze haalt goede punten en ik krijg ook geen signalen dat er problemen op school zijn.
MamaE schreef op 04-11-2024 om 22:43:
Overigens zijn er tegenwoordig vele malen meer kinderen die vastlopen op school en zonder diploma van school gaan. Dat ligt vast niet alleen aan magister en helikopter ouders, maar ik geloof niet dat de bijdrage van deze systemen heel positief is.
Ik ben hier zo ongeveer de enige die in Magister kijkt, geloof ik. (En heb geen kinderen die vastlopen.) Geen idee of dat een representatieve weergave is van de gehele ouderbevolking, maar de invloed van in dat systeem kunnen kijken wordt wel erg overschat hier.
Docent hier en moeder van vijf
Als ouder vind ik het wel fijn om de resultaten van mijn kinderen te kunnen zien. De oudste drie zaten op Montessori en zeker de oudste en middelste (adhd’ers) vonden het wel fijn als we ze konden helpen wanneer er weer eens ergens inh. stond.
Sommige kinderen hebben die hulp wel een beetje nodig, andere kinderen juist niet.
Ik heb niet de indruk dat de ouders van onze leerlingen iha erg begaan zijn met de resultaten van hun kinderen, het zijn voor een groot deel zelf praktisch opgeleide ouders. Er zit een enkele ouder tussen die pusherig is, die is dat ook wel zonder dat ze de resultaten zelf zien. De ouders zijn wel begaan met hun kind hoor, de cijfers zijn gewoon niet zo belangrijk. Wat dat betreft maakt het dus niet zoveel uit of ze zichtbaar zijn.
Ik zal vandaag eens peilen hoe onze leerlingen hier tegenaan kijken.
Ik vind het wel belangrijk dat leerlingen zelf hun resultaten kunnen inzien.
IMI-x2 schreef op 04-11-2024 om 17:30:
[..]
Dat was de vraag niet. De vraag ging alleen over cijfers. Wil je die wel of niet op de voet volgen? Ik heb dat alvast nooit gedaan, al waren ze wel beschikbaar.
Vroeger liet je toch ook gewoon je papieren proefwerken thuis zien? Dat heeft niets met controle te maken. En al helemaal niets met prestatiedrang. En als het onvoldoende is, is het toch ook fijn om dat te delen? Gewoon omdat het fijn is om met elkaar te praten over alles?
MamaE schreef op 04-11-2024 om 16:59:
Ben ik voorstander van. De toegang tot dergelijke apps creëert ook de verwachting dat ouders daar wat mee doen. En bij kinderen creëert het het idee dat ouders alles weten.
De middelbare school is een stap naar volwassenheid en eigen verantwoordelijkheid.
Ook huiswerk hoeft niet in zo'n app van mij. Wel handig als je ziek bent, maar gewoon in de les in een agenda schrijven bij de juiste dag is ook een vaardigheid die belangrijk is om te leren.
Dat vooral. De school van twee van mijn kinderen verwachtte echt dat ik van alles op de hoogte was, eventuele knelpunten in kaart had en met school contact opnam voor het bespreken van mijn plan om de boel op orde te krijgen. De tienminutengesprekken voelden alsof ik de mentor was en school aan de zijlijn staand graag van mij hoorde hoe ik mijn kind succesvol op niveau dacht te krijgen.