Huiskamer Huiskamer

Huiskamer

Waar werd je vandaag verdrietig van?

Omdat ik verdrietiger ben dan ik passend vind bij het ergenissen-topic, een nieuw topic. Als iemand met een verdrietje zit dat geen eigen topic verdient, maar te verdrietig is voor het ergenissen-topic, huil hier uit.


lientje69 schreef op 11-02-2024 om 21:00:

Ik kwam er vandaag achter dat zo'n beetje al mijn collega's meer verdienen dan ik. Terwijl ik langer mijn diploma heb. Sommigen hebben zelfs helemaal geen diploma voor de schaal waar ze ingedeeld zijn. Dat maakte me best verdrietig, er werd door LG destijds gezegd dat salaris volgens CAO ging en niet onderhandelbaar was..
We hebben inmiddels een andere LG en ik heb een gesprek aangevraagd. Grote kans dat ik nee krijg, maar ga toch proberen er wat hoger uit te komen. Vind dit nl best oneerlijk. En als ik nu slecht in mijn werk was, of vaak ziek , of de kantjes eraf liep, dan kon ik er vrede mee hebben. Collega's vonden dit ook niet erg eerlijk tegenover mij.

Ai Lientje. Ik heb dit ook meegemaakt en het is zo naar. Want inderdaad het voelt zo oneerlijk. Ik heb het ook aangekaart. Er zou naar gekeken worden en twee weken later werd mij even snel tussen de bedrijven door medegedeeld dat er niets aan gedaan zou worden. Ik had het zo naar mijn zin, maar van het ene op het andere moment was dat volledig weg. Ik heb me de rest van die dag nog door gesleept, slecht geslapen en aan het einde van de volgende ochtend was ik er letterlijk ziek van. Collegas hebben mij thuis gebracht, omdat ik niet meer functioneerde. Ik hoorde alleen nog maar een stem in mijn hoofd die zei dat ik niet goed genoeg was. Het was echt heel heftig en ik had nooit verwacht dat die rot centen mij zo zouden kunnen raken.

MellowTurkey78

MellowTurkey78

11-02-2024 om 22:45

Dank Friezin, Lientje, Auwereel en HAHAenz... Gelukkig zijn we zonder ruzie, strijd of drama uit elkaar gegaan als goede vrienden en ik voel me ook wel opgelucht (want het 'conflict', zorgte bij ons allebei voor veel stress). Ik ben ook niet de hele dag zwaar deprie en zit ook echt niet de hele dag te janken maar af en toe vind ik het even heel erg lastig... Merk wel dat vrienden en familie heel erg bezorgd en lief zijn... Dat is erg fijn maar ook zwaar want als ik er over praat word ik er wel emotioneel van...

Lientje: succes idd! Ik snap je gevoel wel...

oh lientje kan me voorstellen dat dit oneerlijk voelt. Hopelijk kom je eruit, en anders maar op zoek naar een andere organisatie

Lientje succes, je kan het! 

Ik word momenteel erg verdrietig van de strijd met puberdochter iedere dag over alles! Het zuigt energie!!!

eenhoornn schreef op 12-02-2024 om 20:00:

Ik word momenteel erg verdrietig van de strijd met puberdochter iedere dag over alles! Het zuigt energie!!!

Herkenbaar 

lientje69 schreef op 11-02-2024 om 21:00:

Ik kwam er vandaag achter dat zo'n beetje al mijn collega's meer verdienen dan ik. Terwijl ik langer mijn diploma heb. Sommigen hebben zelfs helemaal geen diploma voor de schaal waar ze ingedeeld zijn. Dat maakte me best verdrietig, er werd door LG destijds gezegd dat salaris volgens CAO ging en niet onderhandelbaar was..
We hebben inmiddels een andere LG en ik heb een gesprek aangevraagd. Grote kans dat ik nee krijg, maar ga toch proberen er wat hoger uit te komen. Vind dit nl best oneerlijk. En als ik nu slecht in mijn werk was, of vaak ziek , of de kantjes eraf liep, dan kon ik er vrede mee hebben. Collega's vonden dit ook niet erg eerlijk tegenover mij.

Meld er even bij dat je dit met terugwerkende kracht wilt en een trede hoger dan je collega's die minder ervaring hebben dan jij. En dat je anders per direct op zoek gaat naar wat anders. Vind de innerlijke woede en haal daar kracht uit om te onderhandelen.

Sterkte.

MellowTurkey78

MellowTurkey78

12-02-2024 om 20:40

eenhoornn schreef op 12-02-2024 om 20:00:

Ik word momenteel erg verdrietig van de strijd met puberdochter iedere dag over alles! Het zuigt energie!!!

Dochter  haar verkering is uit... 
Zo verdrietig  voor haar. Hopenlijk  komt het nog goed, maar er zal dan zeker iets blijven hangen. Omdat dochter door een aantal dingen emotioneel  al niet zo stabiel is, maak ik me nu best zorgen om haar. En het probleem  zit bij hem, niet omdat ik perse dochter haar kant kies, want zo ben ik niet. Maar dit ging echt nergens over  
Niet dat ik hem niet helemaal  begrijp maar de reactie  van hem was buitenproportioneel.

lientje69 schreef op 16-02-2024 om 07:36:

Dochter haar verkering is uit...
Zo verdrietig voor haar. Hopenlijk komt het nog goed, maar er zal dan zeker iets blijven hangen. Omdat dochter door een aantal dingen emotioneel al niet zo stabiel is, maak ik me nu best zorgen om haar. En het probleem zit bij hem, niet omdat ik perse dochter haar kant kies, want zo ben ik niet. Maar dit ging echt nergens over
Niet dat ik hem niet helemaal begrijp maar de reactie van hem was buitenproportioneel.

Ach nee Lientje!

 Behalve dat dit soort zaken verdrietig zijn, komt er nu ook weer bezorgdheid en stress voor jou bij he?

Dikke knuffel voor jullie.


Zilver_gray schreef op 16-02-2024 om 07:40:

[..]

Ach nee Lientje!

Behalve dat dit soort zaken verdrietig zijn, komt er nu ook weer bezorgdheid en stress voor jou bij he?

Dikke knuffel voor jullie.


Dank je Silver_gray.  Ja idd, het geeft weer extra zorgen.   Ze zit momenteel  al in een lastige periode  waarin ze eigenlijk  alle steun ( en vooral ook zijn steun ) hard nodig had met een rechtzaak aanstaande ivm iets wat er een aantal jaren terug gebeurd is. Dit doet er geen goed aan.

lientje69 schreef op 16-02-2024 om 08:04:

[..]

Dank je Silver_gray. Ja idd, het geeft weer extra zorgen. Ze zit momenteel al in een lastige periode waarin ze eigenlijk alle steun ( en vooral ook zijn steun ) hard nodig had met een rechtzaak aanstaande ivm iets wat er een aantal jaren terug gebeurd is. Dit doet er geen goed aan.

En jij hebt het zelf ook niet makkelijk momenteel. Het enige wat je kan doen als moeder is er voor haar zijn, en hopen dat het met een sisser afloopt.

Krijgt je dochter ook therapie?

Zilver_gray schreef op 16-02-2024 om 08:09:

[..]

En jij hebt het zelf ook niet makkelijk momenteel. Het enige wat je kan doen als moeder is er voor haar zijn, en hopen dat het met een sisser afloopt.

Krijgt je dochter ook therapie?

Dat is geheel  gestopt vorig jaar. Ze moet het nu zelf kunnen  met de handvatten die ze gekregen  heeft ( handvaten?) Wel heeft ze inmiddels  ivm de rechtzaak en het feit dat ze haar uitlaatklep  kwijt is vanwege de gebroken knie ( paardrijden  en sporten) ondersteuning  op haar werk van een bedrijfsmaatschappelijk  werkster.

lientje69 schreef op 16-02-2024 om 08:19:

[..]

Dat is geheel gestopt vorig jaar. Ze moet het nu zelf kunnen met de handvatten die ze gekregen heeft ( handvaten?) Wel heeft ze inmiddels ivm de rechtzaak en het feit dat ze haar uitlaatklep kwijt is vanwege de gebroken knie ( paardrijden en sporten) ondersteuning op haar werk van een bedrijfsmaatschappelijk werkster.

Zou het prettig voor d’r zijn als ze op korte termijn een afspraak kan maken met deze dame? Ze kan alle hulp voor nu wel gebruiken.

Zilver_gray schreef op 16-02-2024 om 08:27:

[..]

Zou het prettig voor d’r zijn als ze op korte termijn een afspraak kan maken met deze dame? Ze kan alle hulp voor nu wel gebruiken.

Ik ga eens aan haar vragen  wanneer  ze weer een afspraak  heeft. Overigens  verwacht  ik  dat  het nog wel goed komt tussen die twee. Maar er zal wel iets blijven hangen en flink gepraat moeten worden. Want zo onvolwassen  als hij gereageerd  heeft is echt niet normaal.  Maar ze zijn altijd  stapelgek op elkaar geweest dus lijkt me heel raar als het om zoiets  uit blijft.

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.