Yumi schreef op 28-05-2024 om 12:16:
Dat ik mijn tijd beter kan gebruiken, heb nog niets gedaan, nou ja gegeten....
Inmiddels ingelopen op de planning, mijn ramen zijn weer schoon. Maar de eerste bui gaat er alweer overheen 
Ik kreeg ineens weer een ander merk medicijnen bij de apotheek, maar dit merk staat niet op de lijst van mijn zorgverzekering, dus dan kost dat doosje me waarschijnlijk weer minstens 50 euro aan eigen risico ipv 10 euro terhandstellingskosten. Plus dat het ook nog maar de vraag is of mijn lichaam hetzelfde reageert op deze variant als op die andere. Straks maar weer even bellen dus...
Slecht geslapen. 23 uur op bed, 1 uur wakker en eruit, 4 uur wakker, 5 uur wakker en eruit. En wekker ging om 6.20 uur. Bah. En ik zit vanmorgen de hele ochtend in het ziekenhuis, met 3 verschillende gesprekken, dus hoop dat ik mijn hoofd er wat bij heb.
Asn ondersteund mobiel betalen straks niet meer en krijg Google pay maar niet aan de praat. Blijft vragen om een cvc maar dat heeft een pinpas toch niet!
Happyapple schreef op 29-05-2024 om 06:03:
Ik kreeg ineens weer een ander merk medicijnen bij de apotheek, maar dit merk staat niet op de lijst van mijn zorgverzekering, dus dan kost dat doosje me waarschijnlijk weer minstens 50 euro aan eigen risico ipv 10 euro terhandstellingskosten. Plus dat het ook nog maar de vraag is of mijn lichaam hetzelfde reageert op deze variant als op die andere. Straks maar weer even bellen dus...
Die lijst van zorgverzekeraars zorgt voor meer problemen: https://nos.nl/l/2522291
Nog meer regen, moet me zo weer in regenjas en broek hijsen. Echt ik word er moedeloos van.
Dolfje schreef op 29-05-2024 om 08:03:
Nog meer regen, moet me zo weer in regenjas en broek hijsen. Echt ik word er moedeloos van.
Ik stond vanochtend ook helemaal chagrijnig naast mijn bed. Appt mijn collega net dat ze me op komt halen. Zo lief 
Sta nu op haar te wachten. Moest half negen klaar staan dan zijn we er om 9.00.
Voor mijn doen goed geslapen, maar ik had het wel de hele nacht koud. Ik had twee dunne dekens, en soms was één deken te warm en soms waren twee dekens te koud. Dus nooit goed voor de hele nacht.
Gister geen puf meer om het op te schrijven maar ik heb me gister enorm aan mijn broer geërgerd en ook aan de beautysalon. (Die mij een halfuur voor de afspraak appt of ik een halfuur later kan, word ik ineens bij iemand anders dan oorspronkelijk geboekt, toen ik zei dat mij dat eigenlijk niet uitkomt, geen reactie waardoor ik dus iets moet regelen en in de salon komt ze niet even naar me toe. En ik was daar voor mijn voeten maar de handdoek was ook al duidelijk gebruikt. Echt jammer dit want zoveel goede salons zijn er niet en ik kom daar al een tijd maar dit vind ik echt wel een beetje slordig hoe dat ging gister...)
Aahh ze hebben wel gereageerd op mijn bericht, dat is wel aardig. Mmmm misschien zeur ik toch een beetje 
Friezinnetje schreef op 29-05-2024 om 06:55:
Slecht geslapen. 23 uur op bed, 1 uur wakker en eruit, 4 uur wakker, 5 uur wakker en eruit. En wekker ging om 6.20 uur. Bah. En ik zit vanmorgen de hele ochtend in het ziekenhuis, met 3 verschillende gesprekken, dus hoop dat ik mijn hoofd er wat bij heb.
3 gesprekken dat is al veel als je goed geslapen hebt, dus ik hoop met je mee 🤞 
Gisteren heb ik me wild geërgerd aan mijn man. Zoon vraagt of we iets van hem nog ergens hebben liggen, dus mijn man gaat direct voor hem op zoek. En zodra mijn man op zoek gaat, heeft hij allemaal op- en aanmerkingen op wat ik doe of gelaten heb. "Waarom brandt het licht hier nog?", "Waarom ligt dit hier", "Wanneer doe je dit", "Gebruk je dit nog" (vraagt hij zich nooit af over z'n eigen zooi) en daar word ik al kriegel van, alsof ik me voor alles moet verantwoorden. En dan loopt-ie me ook nog hartstikke in de weg. Ok, als je in de waskamer wil zoeken, de was kan wel even wachten, dus ga ik hem uit de weg en ga naar mijn werkkamer om nog wat aan mijn werk te doen. Komt hij even later daar weer binnengebanjerd. Mijn opmerking dat daar niet ligt wat hij zoekt en dat ik aan het werk ben, helpt niet, hij gaat (tevergeefs) zoeken en vragen stellen. Ik weer terug naar de waskamer. Komt hij even later weer binnen, de opmerking dat ik daar even bezig ben, hielp niet. Toen hij weer een verwijtende opmerking maakte over iets dat niet is zoals hij het verwacht, ben ik ontploft. (Overigens lag het gezochte op een plek waarvan ik had gevraagd of hij daar al gekeken had).
De volgende morgen bracht ik het nog ter sprake, ik zei, sorry dat ik zo ontplofte. Maar voordat ik beter kon uitleggen waarom, zei hij dat ik het daar maar niet over moest hebben, want dat ik dan toch altijd weer boos word. Wat is de oplossing, het lukt me gewoon niet om zen te blijven in zulke situaties en voorkomen lukt niet omdat ik niet kan uitleggen wat me heeft getriggerd en dat ik niet uit de situatie weg kan (als het niet zo had geregend, had ik misschien even moeten gaan wandelen). Gelukkig komen zulke situaties maar zelden voor en kunnen we meestal prima met elkaar opschieten, maar als ik boos word, wordt mij dat jaaaaren nagedragen.
Ik heb in de bijkeuken tapijttegels liggen en eentje ervan wordt steeds lichter (hoewel hij volgens de pijl op de achterkant in de goede richting ligt) maar dan alleen voor de helft. Ik heb al geprobeerd hem te vervangen maar een nieuwe tegel ziet er totaal anders uit dan een ingelopen tegel.
Ik was dus al vroeg bezig deze morgen om dit voor eens en altijd op te lossen en na veel onderling geherrangschik van een stuk of vijf, zes tegels die nu allemaal een beetje verkeerd liggen lijkt dit me toch het beste compromis. De te lichte tegel ligt nu in de schaduw.
Ik zal ze later nog even aan een paar puntjes vastlijmen en dan hopen dat ze niet meer als losse schotsen maar als een geheel gaan ogen. Het zal niet helemaal lukken maar goed.
Auwereel schreef op 29-05-2024 om 11:11:
Gisteren heb ik me wild geërgerd aan mijn man. Zoon vraagt of we iets van hem nog ergens hebben liggen, dus mijn man gaat direct voor hem op zoek. En zodra mijn man op zoek gaat, heeft hij allemaal op- en aanmerkingen op wat ik doe of gelaten heb. "Waarom brandt het licht hier nog?", "Waarom ligt dit hier", "Wanneer doe je dit", "Gebruk je dit nog" (vraagt hij zich nooit af over z'n eigen zooi) en daar word ik al kriegel van, alsof ik me voor alles moet verantwoorden. En dan loopt-ie me ook nog hartstikke in de weg. Ok, als je in de waskamer wil zoeken, de was kan wel even wachten, dus ga ik hem uit de weg en ga naar mijn werkkamer om nog wat aan mijn werk te doen. Komt hij even later daar weer binnengebanjerd. Mijn opmerking dat daar niet ligt wat hij zoekt en dat ik aan het werk ben, helpt niet, hij gaat (tevergeefs) zoeken en vragen stellen. Ik weer terug naar de waskamer. Komt hij even later weer binnen, de opmerking dat ik daar even bezig ben, hielp niet. Toen hij weer een verwijtende opmerking maakte over iets dat niet is zoals hij het verwacht, ben ik ontploft. (Overigens lag het gezochte op een plek waarvan ik had gevraagd of hij daar al gekeken had).
De volgende morgen bracht ik het nog ter sprake, ik zei, sorry dat ik zo ontplofte. Maar voordat ik beter kon uitleggen waarom, zei hij dat ik het daar maar niet over moest hebben, want dat ik dan toch altijd weer boos word. Wat is de oplossing, het lukt me gewoon niet om zen te blijven in zulke situaties en voorkomen lukt niet omdat ik niet kan uitleggen wat me heeft getriggerd en dat ik niet uit de situatie weg kan (als het niet zo had geregend, had ik misschien even moeten gaan wandelen). Gelukkig komen zulke situaties maar zelden voor en kunnen we meestal prima met elkaar opschieten, maar als ik boos word, wordt mij dat jaaaaren nagedragen.
Zooooo herkenbaar dit. Gisteren nog een knallende ruzie hier op een vergelijkbare manier.
Edit: Dat man met pensioen is valt niet altijd mee.
Auwereel schreef op 29-05-2024 om 11:11:
De volgende morgen bracht ik het nog ter sprake, ik zei, sorry dat ik zo ontplofte. Maar voordat ik beter kon uitleggen waarom, zei hij dat ik het daar maar niet over moest hebben, want dat ik dan toch altijd weer boos word. Wat is de oplossing, het lukt me gewoon niet om zen te blijven in zulke situaties
Tja ik weet dat de populaire opvatting is dat je na een ontploffing sorry moet zeggen en het uit moet praten.
Maar in dit geval klinkt het alsof jij sorry zegt, maar het eigenlijk nog eens wil uitleggen waarom je boos was en wat hij fout deed. En hij wil dat gesprek toch niet aangaan.
Dus dan zou ik het er gewoon bij laten zitten. Je bent ontploft, het komt niet vaak voor zeg je, en het trekt weer bij. Waarom niet gewoon zo laten dan?
Wij hebben na 25 jaar samen ook de conclusie getrokken dat niet alles uitgepraat hoeft te worden. Als het geen structureel probleem is en er niemand ernstig gekwetst is maar het is gewoon even oplopende irritatie, dan laten we het meestal overwaaien.
Het is zo jammer dat dat overwaaien niet echt lukt, want man komt er dan weer op terug dat ik soms zomaar ontplof. Ik kan hem niet goed uitleggen waarom ik dan ontplof, dat er achter "zomaar" wat zit, want dan moet ik het er niet over hebben.
Graag zou ik duidelijk willen maken, als ik aangeef dat je even niet in mijn buurt moet zijn, je dan inderdaad ook even uit mijn buurt moet blijven, ons huis is groot genoeg daarvoor. Maar dat lukt dus niet goed.
Man zit tegen z'n pensioen aan, ik hoop dat ik dat duidelijk kan maken voordat hij met pensioen gaat, anders krijg ik het probleem van Herfstappeltaart.