Vraag v.d. dag 4/3/23: Wat is het gênantste wat je in een opwelling hebt gezegd of gedaan en liever niet had willen zeggen/doen?

Oh gisteren nog, toen zei ik tegen een collega dat hij vroeger echt een knappe man was. Of eigenlijk zei ik dat mijn collega en ik bijna onze nek verdraaiden toen hij voor het eerst de afdeling op kwam lopen. Naast dat het ongepast is, kan zo’n opmerking in deze tijd van me too echt niet meer. Och en dat is nog niet eens het meest gênante wat ik ooit heb gezegd.

watertoren schreef op 04-03-2023 om 09:38:

In een winkel iemand aangesproken met meneer maar het bleek een vrouw te zijn.

Ohhhh ja, ik werkte ooit op een klantenservice waar we als een vrouw belde haar meisjesnaam in het systeem moesten zetten, niet haar ‘getrouwde’ naam. Dus er belt een vrouw, na een uitgebreide conversatie ga ik haar gegevens noteren, zij geeft achternaam, ik vraag: ‘Is dat uw meisjesnaam?’ Zij: ‘Ik heb geen meisjesnaam’ Ik: ‘Bedoelt u dat u niet getrouwd bent? Dan is dit gewoon uw meisjesnaam’ Zij: ‘Nee, ik héb geen meisjesnaam’ Ik volkomen in de war. Zij: ‘Misschien moet ik wat lager praten, dat je me dan wel gelooft?’ Was het natuurlijk een man… met echt een héle vrouwelijke stem. Hij was verder niet boos ofzo, denk dat-ie het wel vaker had meegemaakt…

Ooit eens een blauwe maandag op een intern telefonisch adviespunt gewerkt. Er ging iemand zo arrogant en onaardig te keer, dat ik zei dat ik even ging overleggen, maar dat was om zelf stoom af te kunnen blazen. Beller op mute, ik even heel erg los. En weer terug naar beller. Toen bleek dat ik de mute-schakelaar niet goed om had gezet en diegene alles gehoord had  .
Dat werd een héél ongemakkelijke situatie en ik kon wel door te grond zakken. Als ik er aan terugdenk voel ik het weer. 

Máár, de persoon in kwestie heeft diezelfde dag nog teruggebeld om excuses aan te bieden voor zijn gedrag. Daar kon ik niets meer dan respect voor hebben.

In de supermarkt tegen een klant zeggen loopt u maar mee, terwijl de klant in kwestie niet kon lopen. Ging uit automatisme en was op dat moment best lullig.
De klant kon er gelukkig om lachen.

Madamecannibale schreef op 04-03-2023 om 09:10:

Aan een binnen rokende vriendin die net een muur wit had geverfd vragen of ze die muur ook geel ging verven. Ik dacht oprecht dat ze de andere muren geel had geverfd 😄

Oh precies dit maar dan tegen de ouders van een pril vriendje. Dat was een hele slechte binnenkomer!

Een hele riedel houden waarom ik geen kinderen wil, en waarom het in het algemeen beter is van niet en dat je blij zou moeten zijn geen kinderen te hebben. Probeerde de vrouw tegenover mij met moeite zwanger te worden. Sindsdien ben ik daar een stuk voorzichtiger in geworden. En houd ik dit soort praat eerder bij kindvrije mensen die dat bewust zijn.

Ambra schreef op 04-03-2023 om 11:21:

[..]

Dit kun je gerust zeggen hoor!

Toch voelde het voor mij wat gek, en daarna zei ik vaak in dat soort situaties wanneer een klant iets bijvoorbeeld niet kon vinden/een producten wilde bestellen “komt u maar mee naar de pc” die in de winkel stond.

ik was een piepjonge stagiaire in een bejaardentehuis. Katholiek, waar ik niet zo heel veel van af wist. Op een dag was er een bewoonster stervende, en ze zou bediend worden door de pastoor. Ze ging hard achteruit dus de verzorgende met wie ik meeliep vroeg me op de gang te kijken of ik al wat zag komen. En ja hoor: er kwam iemand rinkelend met een bel de trap af lopen. Ik schoot de kamer weer in, en riep iets te hard en te blij: de ijcoboer komt eraan! Het was een soort grapje uit zenuwen, en gelukkig heb ik er niet voor op mijn kop gekregen. Na de bel kwam het wierookvat en toen de pastoor. Zonder ijs.

MidasWolf schreef op 04-03-2023 om 11:24:

[..]

Toch voelde het voor mij wat gek, en daarna zei ik vaak in dat soort situaties wanneer een klant iets bijvoorbeeld niet kon vinden/een producten wilde bestellen “komt u maar mee naar de pc” die in de winkel stond.

Ja snap ik. Ik heb liever dat mensen gewoon zeggen wat ze altijd doen, ipv aanpassingen te bedenken. Komt er vaak geforceerd uit, en we begrijpen echt wel wat je bedoelt.

Ambra schreef op 04-03-2023 om 11:24:

ik was een piepjonge stagiaire in een bejaardentehuis. Katholiek, waar ik niet zo heel veel van af wist. Op een dag was er een bewoonster stervende, en ze zou bediend worden door de pastoor. Ze ging hard achteruit dus de verzorgende met wie ik meeliep vroeg me op de gang te kijken of ik al wat zag komen. En ja hoor: er kwam iemand rinkelend met een bel de trap af lopen. Ik schoot de kamer weer in, en riep iets te hard en te blij: de ijcoboer komt eraan! Het was een soort grapje uit zenuwen, en gelukkig heb ik er niet voor op mijn kop gekregen. Na de bel kwam het wierookvat en toen de pastoor. Zonder ijs.

ik was 16 en mijn eerste stage in het ziekenhuis. Was ontzettend bleu
Lag een grote paracetamol zetpil klaar bij een oudere mevrouw. Ik zag er paracetamol op staan maar wist niet dat het een zetpil was. Ik zei stomverbaasd ‘ zo die is echt heel groot hoe slikt u dat naar binnen ?’

die mevrouw kwam iig niet meer bij van het lachen

Ambra schreef op 04-03-2023 om 11:24:

ik was een piepjonge stagiaire in een bejaardentehuis. Katholiek, waar ik niet zo heel veel van af wist. Op een dag was er een bewoonster stervende, en ze zou bediend worden door de pastoor. Ze ging hard achteruit dus de verzorgende met wie ik meeliep vroeg me op de gang te kijken of ik al wat zag komen. En ja hoor: er kwam iemand rinkelend met een bel de trap af lopen. Ik schoot de kamer weer in, en riep iets te hard en te blij: de ijcoboer komt eraan! Het was een soort grapje uit zenuwen, en gelukkig heb ik er niet voor op mijn kop gekregen. Na de bel kwam het wierookvat en toen de pastoor. Zonder ijs.