Vaag v.d. dag 4/4/23: Welke valkuil stap jij steeds weer in?

Uitstellen vanwege angst, chaos, negatieve reacties van anderen laten beïnvloeden en vervolgens vluchten en stil staan om dan weer na tijd van alles te doen en vechten tot het bittere eind. Dan bij een obstakel of nare ervaring weer mezelf laten tegenhouden en ben ik weer terug bij af waarbij ik niks meer wil en denk laat maar.
Dit blijft zo gebeuren en zou ooit willen dat ik door blijf werken aan mijn doelen en niet door anderen of iets anders meer laat tegenhouden. Ik raak dan weer te geëmotioneerd doordat ik echt pijn ervaar bij onrecht die mensen veroorzaken en vals kunnen zijn. Ik laat het nu wat meer rusten en parkeer het zodat ik erin niet in doorsla want als ik het de kans geef blijf ik door malen in negativiteit en wil niet hangen in het verleden meer in het nu leven en niet te veel wachten of hopen voor de toekomst en daarin weer jezelf te verliezen in fantasie of ondankbaarheid door ongeduld.  
Elke dag zeg ik tegen mezelf je mag en moet dankbaar zijn, focussen op meer productiviteit afwerken sn doen wat gevraagd word. Maar soms gaat dat even niet doordat dan te veel weer is gebeurd en tijd nodig heb alles te bezinken, emoties naast me neer te leggen en richten op wat me gelukkig maakt in alle rust. 
Elke dag wil ik van alles doen, maar soms is er een periode dat het gwn ervan komt. Zo jammer want ik hou niet van dingen doen in weerstand maar toch is verstandig dit wel te doen. Heb hier enorm moeite mee, want alles doe ik op mijn tijd en wanneer ik daar behoefte aan heb en klaar voor ben. Maar dan neem je te veel rust weer en moet ik terug in de momentum van acties uitvoeren ipv stilzitten. 
Maar soms is stil zitten ook wel fijn en niet te forceren je dag vol te plannen met sporten yoga mediteren plannen en gewoon even niks doen maar dat is gevaarlijk als je wilt groeien en er te lang in blijft hangen waardoor kansen worden gemist en meer obstakels komen

Mug schreef op 04-04-2023 om 13:39:

Ik vind sarcasme eigenlijk een echt slechte eigenschap, heel wat anders dan een valkuil voor jezelf. Het is altijd gemeen

Ik zie niet in waarom sarcasme gemeen zou moeten zijn. We hebben misschien een verschillende kijk op sarcasme.

Voorbeeld: een goede collega van mij heeft aangegeven over 2 maanden van baan en bedrijf te wisselen. Deze morgen een vergadering met 10 goede collega's. Informele setting. De vertrekkende collega was virtueel aangehaakt. Halverwege de vergadering merkt iemand op: "We hebben het niet nog over het vertrek van collega X gehad (en de impact / overnemen van zijn taken etc)". Waarop ik er uit flap: "Ja, en wie hem een ontzettende klap op zijn bek gaat geven!".

Die collega moest er zelf enorm om lachen. Hij begrijpt heel erg goed dat het nooit serieus bedoeld was. Hij is zelf ook menig keer vrij sarcastisch. Werkelijk niemand nam hier aanstoot aan. Wat is er dan gemeen aan? Het is eigenlijk een compliment, dat we het echt niet leuk vinden dat die collega vertrekt, omdat hij zo goed is. Ik denk dat een ieder in de groep dat zo voelde en snapte.

Neemt niet weg dat ik soms er iets te ver in kan gaan. Maar "gemeen" is het mijns inziens niet. 

Mijn zelfkritische houding (en het klein maken van mezelf) ten overstaan van anderen. Ik kan ook heel moeilijk iets positiefs van een ander ontvangen. Dat is al mijn hele leven mijn grootste valkuil. 

Voortdurend over mijn eigen grenzen gaan. 

te strak afspraken op elkaar inplannen 

Teveel willen is mijn grootste valkuil en ik laat me snel afleiden.

yette schreef op 04-04-2023 om 08:28:

Ik ben afschuwelijk impulsief. Op het moment dat ik iets bedenk, ga ik het vaak ook meteen doen. Als een muur me verveelt, heeft hij vanavond of morgen al een andere kleur. Als ik ineens zin heb in cake, staat hij binnen 15 minuten in de oven. Toen ik bedacht dat ik alleen op reis wilde, zat ik dezelfde week nog aan de Middellandse Zee.

Meestal pakt het goed uit, maar het is toch echt handiger als ik wat meer bedenktijd zou nemen.

Ik vind deze juist positief! Aanpakken die handel in plaats van een maand twijfelen over de kleur van je muur. Het pakt misschien alleen minder positief uit als je ook impulsief ontslag neemt of je partner dumpt, maar bovenstaande voorbeelden zie ik geen kwaad in.

"Dat doe ik wel eventjes" op mijn werk in combinatie dat ik wel iets heel moois wil afleveren. Dat gaat meestal niet samen 

Niet naar m'n cyclus kijken als ik dingen inplan. Ik wèèt dat ik alles cancel als ik ongesteld ben en toch vergeet ik vaak te kijken voor ik ja zeg. 

Dat ik mezelf op de 2e plaats zet ipv 1e. 

Mijn tong geen 7 keren ronddraaien voor ik iets zeg.
Ik durf af en toe immers ook iets te rechtuit, eerlijk of sarcastisch zijn.
Of gewoon in lachen uitbarsten, wat vaak ook al zegt wat ik van iets vind  .

Ik denk altijd van tevoren dat ik 's avonds veel meer energie heb en zin om dingen te doen dan feitelijk het geval is. "Ik kan vanavond wel even iets bakken/sporten/een opruimproject oppakken/wat werk afmaken." En dat kan ook wel maar ik heb er dan zelden nog zin in.