Superieur zijn
Naar aanleiding van een ander topic wil ik jullie wat vragen. Het schijnt dat (blanke witte!) mensen die naar weeshuizen gaan in Afrika of iets anders daar doen (bouwen) eigenlijk niet welkom zijn. Nou ja wel welkom maar het is dan schijnbaar de witre/blanke die zich superieur voelt om de (niet witte blanke) te helpen. Ik heb onder een steen gelegen want ik wist dit oprecht niet. Nu dacht ik dus dat ik zeer waarschijnlijk mensen zich rot laat voelen als ik kleding breng of geld geef aan goede doelen. Ja ik geef dus aan weeshuizen en heb weleens grote bedragen bij elkaar gesponsert. Ik heb besloten daar mee te stoppen want iemand kwetsen wil ik natuurlijk niet. Maar goed hier komt mijn vraag aan jullie: wisten jullie dat het zo was zoals ik hierboven beschrijf?
Ginevra schreef op 08-08-2021 om 23:34:
[..]
Als je daar jarenlang blijft. Als je inburgert in de lokale cultuur en gebruiken zodat je vanuit HUN culturele context werkt in plaats vanuit de jouwe. Als je bijdraagt aan een manier om lokale docenten te werven. Als je een methode maakt die past bij de lokale cultuur en gebruiken en die ook jaren na jouw vertrek nog bruikbaar is. En als je liefst op de achtergrond blijft zodat je tieners niet het hartverscheurende proces van hechten en weer verliezen aandoet. Dan misschien.
maar waarom niet doneren aan een organisatie die helpt lokale leraren op te leiden? in elk Afrikaans land zijn universiteiten waar prima Engels gestudeerd kan worden. Dus waarom er per se zelf heen willen? Omdat het leuker is om het zelf te doen?
Tieners die zich hechten aan een docent met hartverscheurende taferelen als die docent weer weggaat? Hoe dan?
Het is toch heel normaal dat docenten wisselen. Het ene jaar heb je de ene en het volgende de andere. Krijgen Nederlandse tieners daar hechtingsproblemen van? Waarom zouden ze het daar krijgen? Lijkt me zwaar overdreven?
Voor de rest kan het prima samengaan. Docenten bij elkaar vanuit verschillende landen en uiteraard komen de meesten uit het land van herkomst. Gewoon zoals dat al decennia het geval is op heel veel internationale scholen over de hele wereld? Mogen witte mensen nu niet meer meedoen in de poule?
Ik zou het juist een toevoeging vinden als ik voor Frans een docent kreeg die uit Frankrijk komt, of een Engels docent die uit Engeland komt, maar dat is dus not done? 
Als je meedraait als professionele kracht op een school, gewoon als personeel, daar is niks mee natuurlijk 
. Dan word je betaald en worden er eisen aan je diploma’s gesteld, en dan heb je een professionele verhouding met je collega’s en leerlingen. Maar dan stelt de school ook eisen aan jou en je gedrag en je omgang met leerlingen.
Het probleem zit hem in het vrijwilligerswerk. De beloning voor de vrijwilliger is dat die er iets uithaalt voor zijn eigen ontwikkeling/behoeften. En hoe doet ie dat: door een band met ze aan te gaan. Door cadeautjes, knuffels, uitstapjes etc. En na twee maanden weer dóor, want de Kilimanjaro moet ook nog beklommen. De vrijwilliger reist verder en de kinderen blijven achter. Dat is een heel andere situatie.
Toevoeging: en op een professionele internationale school of Nederlandse school zitten over het algemeen ook minder kwetsbare kinderen. Die niet ontheemd zijn of alle banden met familie doorgesneden. Juist op de scholen waar buitenlandse vrijwilligers les komen geven zitten vaak kwetsbare kinderen (zie alle eerdere verwijzingen naar de weeshuisindustrie) en voor hen is het veel beter om vaste krachten te hebben dan elke twee maanden een nieuwe vrijwilliger.
In aanvulling op wat er al over gezegd is denk ik ook niet dat we moeten onderschatten hoe moeilijk het is om effectief Engelse les te geven, zeker binnen een onbekende culturele context en als niet native speaker. Daar moet je in Nederland eerst jaren voor studeren. Hoe effectief zullen die Nederlandse scholieren nu echt zijn in de paar maanden dat ze daar onvoorbereid voor de klas terechtkomen?
Terwijl er in het land zelf ongetwijfeld gekwalificeerde leerkrachten te vinden zijn die baat zouden hebben bij een baan.
Koralinde schreef op 08-08-2021 om 23:39:
Fijn om te lezen dat deze discussie een eigen topic heeft gekregen, ik lees hier veel goede dingen.
Ja uiteindelijk wel. Ik had behoorlijke twijfels bij de intentie van dit topic.
Dus jij wil iets goed doen en alleen vanwege de mening van een ander stop je daarmee. Waarom is de mening van een ander zo belangrijk voor jou? Je weet toch helemaal niet of men in een ander land wel of niet op hulp zit te wachten. Ik ben ook in Afrika geweest en ik heb in de school gevraagd wat zij nodig hebben. Schriften, pennen, etc zijn er vaak wel. Waar het aan ontbreekt zijn vooral goede boeken voor de middelbare school over wiskunde, natuurkunde en scheikunde. Werkende computers zijn vaak niet beschikbaar.
Het feit dat je iets wil doen heeft niet altijd iets met superioriteit te maken. Wanneer jij je informeert en je inzet voor een gericht doel, dan heeft een ander daar verder niet zoveel van te vinden. Eens wat vaker je schouder ophalen.
Viva-amber schreef op 09-08-2021 om 07:41:
(…)
Het feit dat je iets wil doen heeft niet altijd iets met superioriteit te maken. Wanneer jij je informeert en je inzet voor een gericht doel, dan heeft een ander daar verder niet zoveel van te vinden. Eens wat vaker je schouder ophalen.
Dank je Amber, dat is nu precies het punt dat ik gisteren in het wel/niet discriminatie topic probeerde scherp te krijgen. Ik begrijp niet dat jonge idealisten meteen het stempel “racist” krijgen zodra ze in Afrika iets goeds proberen te doen. Sinds gister weet ik dat er achter de weeshuizen een verdienmodel zit en kennelijk achter waterpompen ook, maar het racistische oogmerk daarvan zie ik nog steeds niet. Waar houdt idealisme op en wordt het racisme? Ik denk pas zodra je aan je eigen aanpak blijft vasthouden en tegenargumenten negeert, omdat jij vindt dat je als “Ras A-er” het beter weet dan de “Ras B-ers” die je probeert te helpen. Maar ik blijf het gevoel houden dat bij de weeshuizen en de waterpompen niet racisme de achterliggende overtuiging is, maar pure geldlust.
Dat denk ik ook, het gaat om geld. Ik steun grote doelen ook niet. Maar ik heb wel een microkrediet van een collega gesteund die vrouwen hielp om in Afrika een eigen bedrijf te beginnen. Die vrouwen waren binnen een paar maanden volledig zelfstandig en dan startte er een nieuwe groep. Ik ben in ook weleens een school in gelopen om te vragen: wat mis je? Niet dat ik nu een containerschip vol met boeken en pc's naar Afrika stuur, maar het is fijner om het van mensen zelf te horen. Daarbij is er in ons eigen land ook nog veel armoede en mensen die buiten de maatschappij vallen. Iets dicht bij huis doen is minder complex, bij een oudje op de koffie, boodschappen halen voor iemand die niet mobiel is of vrijwilliger zijn bij een activiteit. Het hoeft niet mijlen ver van huis.
Dat laatste juist wel want po’s legen staat niet sexy op je Insta.
Dat was nog wel pre-insta tijd.
Ik doelde niet op jou, sorry.
Ginevra schreef op 09-08-2021 om 00:18:
Als je meedraait als professionele kracht op een school, gewoon als personeel, daar is niks mee natuurlijk
Het probleem zit hem in het vrijwilligerswerk. De beloning voor de vrijwilliger is dat die er iets uithaalt voor zijn eigen ontwikkeling/behoeften. En hoe doet ie dat: door een band met ze aan te gaan. Door cadeautjes, knuffels, uitstapjes etc. En na twee maanden weer dóor, want de Kilimanjaro moet ook nog beklommen. De vrijwilliger reist verder en de kinderen blijven achter. Dat is een heel andere situatie.
Toevoeging: en op een professionele internationale school of Nederlandse school zitten over het algemeen ook minder kwetsbare kinderen. Die niet ontheemd zijn of alle banden met familie doorgesneden. Juist op de scholen waar buitenlandse vrijwilligers les komen geven zitten vaak kwetsbare kinderen (zie alle eerdere verwijzingen naar de weeshuisindustrie) en voor hen is het veel beter om vaste krachten te hebben dan elke twee maanden een nieuwe vrijwilliger.
Of je er geld voor krijgt, maakt niet zoveel uit voor die jongeren denk ik.
Ik heb zelf vrijwilligerswerk gedaan in Oeganda. Maar om bovenstaande redenen niet gekozen voor weeshuis of onderwijs. De organisatie waar ik heb geholpen is een kleine organisatie opgezet door lokals die mensen hielp die direct of indirect werden beïnvloed door hiv/aids.
Je bepaalde niet duizenden euro's aan een bureau voor bemiddeling. Gewoon enkel de kosten voor onderdak en eten bij het gastgezin.
Wat Sophia hier al benoemd, is mijn mening ook al enige jaren. Hoe komt het dat Afrika al jaren ontwikkelingshulp nodig heeft?
Dit vraagt om een andere manier van hulp, microkrediet vind ik een goed voorbeeld hiervan.
Wat betreft het superieure (wellicht off topic, maar mijn ogen zijn hierdoor verder open gegaan) is de serie van Waldemar Toornstra en Erik Dijkstra een aanrader.
Zo zit er ook superioriteit in de houding van het niet terug willen geven van kunstschatten.
Kunstschatten die uit Afrika zijn geroofd en tot de dag van vandaag hier worden tentoongesteld omdat 'wij' het beter kunnen onderhouden.
Als ik museumdirecteuren zo hoor praten (met uitzondering van het nationaal museum in België), krijg ik plaatsvervangende schaamte.
Ginevra schreef op 08-08-2021 om 23:16:
Ik geloof best in je goede intenties, maar je simplificeert. Het is niet alleen een kwestie van “business is slecht, waterpompen zijn goed”.
Lees dit bijvoorbeeld eens https://www.zin.nl/2014/06/23/paul-beers-bluepump/Tienduizenden pompen staan weg te roesten en kapot te wezen. Dat krijg je als je zonder lange termijnbeleid pompen gaat staan installeren.
Je moet over de lange termijn nadenken, en over beheer en onderhoud. Maar nogmaals, dat vinden we niet leuk genoeg. Pompen plaatsen is veel fotogenieker.
Wat ontzettend indrukwekkend!
Paul is helaas vorig jaar overleden, maar het BluePump project is overgenomen door https://join-the-pipe.org/
Oooo dat laatste! Twee jaar terug waren we in Volkenkunde in Leiden. Was ik jaren niet meer in geweest. Vroeger kon ik er heerlijk dwalen en mn de Boeddha’s vond ik prachtig.
Nu kreeg ik bij het eerste stuk dat ik zag al een rotgevoel. Een tempelbeeld uit voormalig Indië. Er stond bij dat dit eerst in de tuin van een gouverneur stonden en dat die ze had geschonken. Maar dat is maar het halve verhaal hè. Ze stonden éerst in een tempel. Weliswaar was die niet meer in gebruik maar dan nog is het gewoon gejat.