It is 20 years ago…
Dat de vliegtuigen zich in de Twin Towers boorden. Weet jij nog waar je was? Hoe je je voelde?
Infobericht: Bericht deels aangepast ivm provoceren.
Wat erg Coreopsis 
Ik liep toen na schooltijd mijn folderwijk. Ik liep dan altijd een paar straten en ging dan weer naar huis om nieuwe folders op te halen. In eerste instantie leek het toen nog een ongeluk, een vliegtuig dat in een wolkenkrabber was gevlogen. De volgende keer dat ik folders kwam halen had het tweede vliegtuig de torens geraakt. Het instorten gebeurde de keer erna. Het drong toen nog niet helemaal door wat voor impact dit had en hoeveel mensen er om kwamen.
wij vlogen die middag na een vakantie terug naar huis. Behoorlijke vertraging waar geen reden bij vermeld werd. Ik baalde want onze tweeling van net 1 waren best vervelend.
Het duurde echt idioot lang voordat we door de douane heen waren en niemand wist wat er aan de hand was. Pas in de aankomsthal werd dat duidelijk.
Ik weet het nog goed: ik stond met een positieve zwangerschapstest in mijn handen en ging man bellen, die zat namelijk voor werk in de VS. Dus ik belde hem en hij nam meteen op, want hij wilde mij net gaan bellen om te vertellen wat er allemaal aan de hand was.
We waren blij en verdrietig tegelijk, maar het was wel heel raar. Ik vond het ook heel eng toen hij weer terugvloog een tijdje later.
Coreopsis 😔
Ginevra schreef op 11-09-2021 om 00:13:
[..]
Ik was diep geschokt door 9/11 en het enorme leed dat dat veroorzaakt heeft, en de impact nog steeds op de wereld.
Maar dat gezegd hebbende, het is een beetje te simplistisch om het alleen maar te verklaren uit “dat doen ze voor hun geloof”. Amerika heeft om allerlei redenen zich vérgaand bemoeid met allerlei landen. Ik doe even geen uitspraak over die redenen, dat kun je zien als oprecht idealisme (democratie en mensenrechten brengen) of ijskoud opportunisme (olie en wapenhandel) afhankelijk van jouw overtuiging over de buitenlandse politiek van de usa.
Maar of je dat nou gerechtvaardigd vond of niet, de usa hebben met bombardementen, economische sancties, wapenleveranties etc etc zich behoorlijk bemoeid met wat andere landen deden. De taliban zijn mede in het zadel geholpen door de cia die hen wilde versterken tegen Moskou bijvoorbeeld.
De terroristische aanval van 9/11 staat niet geheel los van die buitenlandpolitiek. Het is niet alleen maar zo simpel als “Allah zegt het dus vallen we New York aan”. Die onmenselijke woede die maakt dat mensen dat soort dingen doen, vindt niet alléén in religieus fanatisme zijn voedingsbodem. Er zit ook een factor in dat mensen het gerechtvaardigd vinden om te moorden, want hunnie hebben eerst dit of dat gedaan……
Voor de goede orde: ik zeg op geen enkele manier dat de aanslagen terecht waren, alleen dat het wat ingewikkelder is dan alleen maar “ze doen dit voor hungeloof”.
Dit is precies hoe het zit. Hoe afschuwelijk en verwerpelijk ook.
ik was met een groep bewoners op vakantie en we kwamen terug van een middag weg. Tv aangezet en eerst zitten kijken. 2e vliegtuig vloog er toen in en gebouwen zien instorten. Daarna tv uitgezet. We wisten niet hoe onze bewoners zouden reageren, dus volgende dag maar weer eens gekeken. Volgens mij gingen we die dag ook naar huis.
Valdemar schreef op 11-09-2021 om 00:51:
Ik was thuis, had het bericht gezien van het eerste vliegtuig en zag live op tv de impact van het tweede vliegtuig.
Toen mijn vader gebeld opdat hij de tv zou opzetten omdat ik het gevoel had dat dit groots ging worden.
Weinig gevoelens hierbij, zelfs toen 's middags een voormalige secretaris van de NAVO zei dat dit een oorlogsverklaring was. Als dit een aanval moest voorstellen, dan was het redelijk lachwekkend.
wat een enorm nare opmerking zeg. Lachwekkend als er zo veel mensen overlijden, als je mensen uit een gebouw ziet springen? Allemaal onschuldige mensen? Ziek hoor
op mijn werk, en een collega raakte compleet in paniek. Elke keer belde haar vriend om een update te geven waarvan het verhaal nóg erger werd dan het al was en uiteindelijk werd. Ik stond daar een beetje stoïcijns naast: stel je niet zo aan!
Ik was net geopereerd en dus niet aan het werk maar op stal bij de paarden kijken toen het nieuws kwam. Eerst dacht ik nog God wat een naar ongeluk, totdat het 2e vliegtuig binnenvloog. Heb de rest van de dag en mss zelfs wel de hele week naar die beelden gekeken het ging nergens anders meer over. Wat een verschrikking was dat.
Raar om te beseffen dat er nu inmiddels een hele generatie is opgegroeid na die aanslagen. Sommigen weten er gewoon niks van terwijl het "nog maar" 20 jaar geleden is.
Ik was 11 en speelde bij een vriendinnetje. Haar moeder kwam bij de kapper vandaan en had daar het een en ander gehoord, maar de tv ging verder niet aan.
Toen ik thuis kwam stond de TV wel aan en mijn opa en oma waren bij ons op visite. Mijn opa had tranen in zijn ogen en dacht dat er weer een oorlog begonnen was.
Ik was net aan een studie begonnen en had de mediatheek met de computers gevonden. Daar zat ik een beetje te internetten, las wel iets over vliegtuigen die Twin Towers invlogen op een topictitel, maar ik wist (kuch) niet wat de Twin Towers waren en er stonden vaker onzinberichten op. Dus ik forumde rustig door op de muziektopics. Er was ook niks aan rumoer verder van anderen.
Pas toen ik met de trein naar huis ben gegaan (muziek in m'n oren) en ik de voordeur binnenstapte zag ik mijn ouders voor de tv zitten en zag ik de beelden.
Achteraf bizar dat het dus een halve dag aan me voorbij is gegaan.
_melon schreef op 11-09-2021 om 08:45:
Ik was 11 en speelde bij een vriendinnetje. Haar moeder kwam bij de kapper vandaan en had daar het een en ander gehoord, maar de tv ging verder niet aan.
Toen ik thuis kwam stond de TV wel aan en mijn opa en oma waren bij ons op visite. Mijn opa had tranen in zijn ogen en dacht dat er weer een oorlog begonnen was.
Wat heftig. Zou je opa ter plekke willen knuffelen. Poe.
_melon schreef op 11-09-2021 om 08:45:
Ik was 11 en speelde bij een vriendinnetje. Haar moeder kwam bij de kapper vandaan en had daar het een en ander gehoord, maar de tv ging verder niet aan.
Toen ik thuis kwam stond de TV wel aan en mijn opa en oma waren bij ons op visite. Mijn opa had tranen in zijn ogen en dacht dat er weer een oorlog begonnen was.
Wat heftig! Voor die man kwam alles terug natuurlijk.
Nee, ik weet niet meer waar ik was. Ik zette wel CNN aan dus vermoedelijk was ik thuis.
Ik was verwonderd en geschokt, en toen ik mensen naar beneden zag springen leefde ik me heel erg in hoe dat was; zo wanhopig te zijn dat je ging springen met een paraplu in de hand; toch nog met een sprankje hoop dat dat zou werken als een parachute.
Later was ik wat verwonderd door de warme eengezindheid; mensen die het gebouw ingingen om anderen te redden. Of dat ze bij iemand die ze tijdens hun vlucht zagen liggen, stopten, en met zich mee gingen nemen, allerlei extra dingen deden om een onbekend persoon te redden.