Eens maar niet weer…..
In de buurt waar ik woon werd eens een kattententoonstelling/show gehouden. Ik dacht naïef leuk om eens heen te gaan. Had er niet echt een gedachte bij, maar ben een kattenliefhebber. Achteraf blijkt dat ik vooral katten leuk vind in de huis en tuin omgeving. Gewoon als vrijetijdsbesteding/en huisgenoot.
Aangekomen op de locatie zag ik al dat het in een grote sporthal gehouden werd. Allemaal katten in redelijk kleine kooien waarin ze zaten in de tussentijd dat er gekeurd werd werden door een jury .
Want op allerlei onderdelen konden ze ook nog prijzen winnen. Vind het vooral sneu voor de katten, veel omgevingsfactoren/lawaai, prikkels, geuren en van hot naar her reizen voor die shows. Aangenomen dat een aantal eigenaren meerdere shows bezoekt/aanwezig is. Op z’n moment beperkt kat kunnen zijn, natuurlijk katten gedrag vertonen.
Toegegeven daarvoor had ik mij nog niet verdiept in het idee van z’n bijeenkomst.
Ik was er verder ook niet bekend mee met deze wereld. Dus wist ook niet wat te verwachten.
Het hele idee van dat een kat als een soort van “object” laten keuren en de omstandigheden stonden mijn tegen.
Daarnaast nog het hele opdoffen van een kat wat meestal niet strookt met het natuurlijke doen en laten van een kat en waarbij ze er vaak nog last van hebben ook. Vandaar eens maar niet weer…..
Wat zijn jullie ervaringen die je niet graag nog eens zou overdoen/meemaken. En vooral waarom niet.
duizel schreef op 31-03-2024 om 20:32:
[..]
Oeh dat vind ik ook verschrikkelijk, als je alleen het bruidspaar kent. Ik vond het een lastige gebeurtenis om af te slaan maar vindt zo'n feest dan zo ongemakkelijk.
Begrijpelijk, dit herken ik. Toch heb ik (mede)om deze reden een keer z’n feest afgezegd. Daarnaast ben ik niet echt van de grote feesten.
Bij familie en vrienden die dichtbij staan ga ik er dan wel heen.
Een bedrijfsfeestje en dan verplicht spelletjes doen. En dan natuurlijk ook leuk doen. Dat kan ik echt niet.
Een boottochtje van Curacao naar klein Curacao....zeeziek, groen en geel zag ik. En wat duurt zo'n tochtje dan lang zeg. Dat was echt eens maar nooit weer.
Mijn bevalling. Scheelde niet zo veel of ik kon het niet meer navertellen.
KoekieJupe schreef op 31-03-2024 om 21:46:
Mijn bevalling. Scheelde niet zo veel of ik kon het niet meer navertellen.
Heftig...!
Smulkruimel schreef op 31-03-2024 om 21:25:
Een boottochtje van Curacao naar klein Curacao....zeeziek, groen en geel zag ik. En wat duurt zo'n tochtje dan lang zeg. Dat was echt eens maar nooit weer.
Dolfijnen spotten op een Canarische Eiland. Vrij kleine boot en ruwe zee. Op het benedendek was een raam waardoor je onder water kon kijken. Helaas zat daar ook de afvoer van het toilet boven en dat lekte.
Mijn maag was al een beetje wiebelig maar die lúcht daar beneden 
Heel snel weer naar boven en overboord mijn maag geleegd. Nog even de staart van een dolfijn gezien. Ik ga dus nooooooit meer mee met een boot.
De Jungle in onderdeel van een reis was een paar dagen door de jungle heen. Daar bleek ik doodsbang te zijn voor die grote spinnen en alkes wat maar kroop op de grond en de slangen.
Dominicaanse Republiek. Hotelpersoneel vroeg dagelijks of we hen onze sneakers wilden geven want "jullie hebben er in Holland nog veel meer". Als je in het nabije stadje uit de bus of taxi stapte begonnen de plaatselijke vrouwtjes al ongevraagd aan je haar te vlechten of duwden een houten ezeltje in je tas, schreeuwend "pay lady pay".
Tijdens ons verblijf was er een volkstelling waardoor we 3 dagen het hotel niet uit mochten.
Mosselen eten. Er zat 1 verkeerde tussen. Voedselvergiftiging op een camping in een tentje is allesbehalve een handige plek…
Luizenmoeder zijn. Vreselijk om in andermans kinderharen te speuren…
Jaren geleden, toen ik mijn ex nog maar net kende, werden we door zijn ouders uitgenodigd voor het paasontbijt. Bleek dat ze hadden gereserveerd bij Van Der Valk, voor zo'n paasbrunchbuffet. Ex wist dit (want ze deden dat elk jaar), maar durfde het niet goed tegen mij te zeggen, want ik had wel eens laten vallen hoe gruwelijk ik buffetten vond.
Eenmaal gearriveerd en aan tafel werd mij weer precies duidelijk waarom ik zo'n hekel heb aan zulke vormen van eten: het massale, het feit dat er altijd wel iemand van tafel loopt, mensen met stapels broodjes en gerookte zalm, de zeer matige kwaliteit van het eten en de akoestiek in zo'n ruimte. Het is alles bij elkaar gewoon echt niet mijn ding.
(Het jaar erna heb ik voorgesteld om met Pasen een weekendje weg te gaan met z'n tweeën. Dat eindigde nog bijna in ruzie met zijn ouders, want poeh, hoe durfde ik aan hun traditionele paasontbijt te ontkomen!)
Mijn man houd van auto's en dan vooral oude.
Die wou wel eens naar een auto show.
Was heel warm en de kinderen klein.
Man had de tijd van zijn leven, overal praatje maken en wij stonden er bij te wachten
Ik was beroerd van de warmte en de kinderen verveelden zich enorm.
Geen succes en daarna nooit weer mee geweest naar zo iets.
Oja, een bbq van het werk.
Ik was schoonmaakster op 1 locatie en mocht ook komen.
Dan sta je daar dus helemaal alleen, kende eigenlijk niemand, want grote organisatie met veel verschillende locaties
ik ga nooit meer naar een vogeltentoonstelling. Ik ging mee om iemand een plezier te doen, maar werd super benauwd toen ik binnen was. Blijkbaar kan ik ergens niet tegen. Ik ben maar in de hal gaan wachten.
Huishoudbeurs of welke beurs dan ook. Vette entree betalen voor alleen maar reclame en veel kilo troep en megadruk
ik was laatst bij een ''plantenmarkt'' werd op de socials erg groots aangeven en gepromoot dus ik dacht oke leuk. het enige leuke waren de prijzen want qua assortiment was het weinig soeps.