Eens maar niet weer…..
In de buurt waar ik woon werd eens een kattententoonstelling/show gehouden. Ik dacht naïef leuk om eens heen te gaan. Had er niet echt een gedachte bij, maar ben een kattenliefhebber. Achteraf blijkt dat ik vooral katten leuk vind in de huis en tuin omgeving. Gewoon als vrijetijdsbesteding/en huisgenoot.
Aangekomen op de locatie zag ik al dat het in een grote sporthal gehouden werd. Allemaal katten in redelijk kleine kooien waarin ze zaten in de tussentijd dat er gekeurd werd werden door een jury .
Want op allerlei onderdelen konden ze ook nog prijzen winnen. Vind het vooral sneu voor de katten, veel omgevingsfactoren/lawaai, prikkels, geuren en van hot naar her reizen voor die shows. Aangenomen dat een aantal eigenaren meerdere shows bezoekt/aanwezig is. Op z’n moment beperkt kat kunnen zijn, natuurlijk katten gedrag vertonen.
Toegegeven daarvoor had ik mij nog niet verdiept in het idee van z’n bijeenkomst.
Ik was er verder ook niet bekend mee met deze wereld. Dus wist ook niet wat te verwachten.
Het hele idee van dat een kat als een soort van “object” laten keuren en de omstandigheden stonden mijn tegen.
Daarnaast nog het hele opdoffen van een kat wat meestal niet strookt met het natuurlijke doen en laten van een kat en waarbij ze er vaak nog last van hebben ook. Vandaar eens maar niet weer…..
Wat zijn jullie ervaringen die je niet graag nog eens zou overdoen/meemaken. En vooral waarom niet.
iemand die ik ken is naar zoiets geweest en vond het ook niks om dezelfde redenen.
Een nieuwjaarsreceptie van indertijd het werk van mijn man. Ik kende niemand en iedereen stond een beetje doelloos met een glaasje in de hand rond te kijken. De mannen praatten over het werk. Het was de eerste en laatste keer dat ik daar mee naartoe ben gegaan.
Bruiloften in het algemeen en in het bijzonder die waar ik alleen het bruidspaar ken en verder niemand anders. En ook nog eens als single zonder +1 ben uitgenodigd.
Op een paard zitten.
Ongeveer 35 jaar geleden maakte ik een rondreis door Indonesië. Één van de excursies was de zonsopgang bij de bromo. Om er te komen moest je in het pikkedonker op de rug van een paard.
Het eerste stuk gaat naar beneden en ik vond het zo eng dat was eens maar nooit weer. Terug ben ik ook gaan lopen.
Een babyshower. Domme spellen en alleen maar praten over zwanger zijn, bevallen en baby’s. Allemaal dingen waar ik niks mee heb. Ik snap het doel er ook echt niet van. Kraamvisite vind ik leuk, op bezoek gaan bij iemand die zwanger is ook, maar die gekte om zo’n babyshower vind ik echt vreselijk.
Snorkelen is wat het eerst bij me opkomt. Dat was echt niet fijn, al die vissen vlakbij, ook grote, en er voer een boot tegen me aan. In de boot en dan met een emmer met doorzichtige bodem naar de vissen kijken, vond ik wel mooi.
Ik hoef ook niet meer naar een house party. Eén keer gedaan, urenlange kl*reherrie en dan de enige zijn die niet onder invloed van een of ander pilletje is.
Op vakantie naar landen met armoede; ik heb 3 jaar in oost afrika gewoond. En heb daar zoveel gezien, dat ik dat in mijn vakantie niet meer nodig heb... Dus blijf ik in west europa
In een achtbaan. Meer dan dertig jaar geleden met collega's naar de Efteling. Een eeuwigheid in de rij staan en dan me realiseren bij de eerste bocht: dit droom ik wel eens en dan noem ik het een nachtmerrie... Gelukkig was het weer snel voorbij! (De rest van de dag heb ik toen doorgebracht met wat oudere collega's die ook niet zo nodiig in een achtbaan hoefden). Inmiddels word ik al licht in het hoofd van een huis, tuin & keuken- schommel, dus dat was eens en nooit meer!
Een all inclusive vakantie. Verplicht zo’n bandje om die je de hele vakantie om moest houden.
Eens maar nooit weer dan moet ik met stip op 1 zeggen een vakantie in Nederland. Onze zoon was iets van 2 jaar. We zaten in een heel mooi huisje in Hellendoorn. Maar we hadden regen en de voorspellingen waren ook niet goed. Toen zijn we naar huis gegaan en hebben toen een last minute geboekt naar Mallorca. Daarna eens maar nooit meer een vakantie in ons eigen lelijke land
ik stap nooit meer in de villa volta in de efteling. 1 keer in geweest maar daar werd ik zo beroerd.. ik let wel buiten op de spullen.
Naar China gaan... met stip op 1. Vond alles ontzettend smerig.
All inclusive vakantie op nummer 2. Samen met AYCE restaurants. Dat soort concepten halen het slechtste in mensen naar boven.
Miraval schreef op 31-03-2024 om 19:47:
Naar China gaan... met stip op 1. Vond alles ontzettend smerig.
Dat heb ik met Egypte, nooit ga ik daar weer heen. Vies en enorm vrouwonvriendelijk.
Gelukkig zijn mijn kinderen jong volwassen dus het hoeft echt niet meer maar de horror een jaar of 15 geleden:
Met groep 2 van een multiculturele basisschool mee op schoolreisje naar dolfinarium.
Overal water en teveel kinderen zonder zwemdiploma (in ieder groepje minstens 2).
Mee op schoolreisje was sowieso niet mijn favoriete klusje maar dat dolfinarium was echt niet te doen ook nog met kinderen die weglopen van de groep tot favoriete bezigheid hadden gekozen.
Luttjetrut schreef op 31-03-2024 om 15:52:
Bruiloften in het algemeen en in het bijzonder die waar ik alleen het bruidspaar ken en verder niemand anders. En ook nog eens als single zonder +1 ben uitgenodigd.
Oeh dat vind ik ook verschrikkelijk, als je alleen het bruidspaar kent. Ik vond het een lastige gebeurtenis om af te slaan maar vindt zo'n feest dan zo ongemakkelijk.