Chronisch laat-komers-topic
Ik weet niet zo goed waar ik hem moet plaatsen dus kies ik maar huiskamer.
Ik doe het echt niet express en heb altijd wel in mijn hoofd om op tijd weg te gaan naar werk/afspraken e.d maar in de praktijk loopt het vaak anders waardoor ik vaak te laat ben. Ik doe al een tijdje een poging om dat af te leren, bijvoorbeeld door me niet te focussen op de aankomsttijd maar op de vertrektijd (tip die ik op youtube zag) maar ik ben op een of andere manier gewoon te chaotisch (nog ff gauw dit, oww dat ook nog even enz) waardoor ik of alsnog te laat ben of me rot loop te stressen en te haasten om op tijd te komen.
Ik begin me echt te ergeren aan dat altijd te laat komen van mijzelf, en anderen ook (en dat is logsich..)
Ga dan gewoon eerder weg zou je denken, maar dat klinkt makkelijker dan dat het is.
Ben ik de enige met zo'n waardeloze timing, herkennen mensen dit op zijn er altijd-te-vroeg-of-op-tijd-komers met goede tips?
yette schreef op 19-07-2024 om 08:42:
[..]
Op het laatst (of niet) aangeven dat je van plan bent uit te gaan slapen, vind ik een beetje passief-manipulatief: ga je gang met je gezellige plan, je ziet ons wel verschijnen als het ons uitkomt.
Op het moment dat iemand aankondigt iets te hebben bedacht op een tijd die jou niet uitkomt, kan je ook direct overleggen over een geschiktere begintijd zodat de activiteit zelf doorgang kan vinden zoals die was bedoeld: samen iets doen zonder te hoeven wachten tot het gezelschap compleet is.
Haha tja, de ervaring leert dat het dus écht geen nut heeft om in discussie te gaan over het aanvangstijdstip. De rest van de familie vindt dit ook handig met hun kleine kinderen (en middagslaapjes, waarmee een paar jaar geleden bij onze kinderen uiteraard nog geen rekening gehouden werd qua planning) en dit is het dus gewoon qua tijd. Dus wij sluiten dan maar later aan. En uiteraard geef ik dat wel ruim van tevoren door.
En hoe is het dan met werkafspraken? Ik moet vaak een stukje lopen naar de vergaderruimte toe. 5 minuten voor de afspraak gaat dus ook mijn wekker. Handig voor degene met wie ik dan praat, die weet dat ik dan weg moet. Handig voor mijzelf, want ik weet dat ik moet afronden. Dan ben ik op tijd op mijn afspraak.
Collega's bedenken op het tijdstip van afspraak dat ze er eentje hebben, gaan dan lopen en zijn dus al een paar minuten te laat. Dan moeten ze nog plassen en koffie halen en zo zit ik op een drukke dag zomaar 10 minuten te wachten. Echt zonde van mijn tijd en geen goed begin van de afspraak. Want ik ben al geirriteerd. Iedereen weet het wel, dus ik zeg er niets meer van.
yette schreef op 19-07-2024 om 08:42:
[..]
Op het laatst (of niet) aangeven dat je van plan bent uit te gaan slapen, vind ik een beetje passief-manipulatief: ga je gang met je gezellige plan, je ziet ons wel verschijnen als het ons uitkomt.
Op het moment dat iemand aankondigt iets te hebben bedacht op een tijd die jou niet uitkomt, kan je ook direct overleggen over een geschiktere begintijd zodat de activiteit zelf doorgang kan vinden zoals die was bedoeld: samen iets doen zonder te hoeven wachten tot het gezelschap compleet is.
En als de begintijd wordt veroorzaakt door een derde partij heb je soms gewoon geen keus en moet je alles op alles zetten om er te zijn.
Toen mijn schoonouders een paar jaar geleden .....tig jaar getrouwd waren hadden ze niet echt een feest georganiseerd. We gingen toerist in eigen streek doen met een rondrit met een bus met de hele familie. De ochtendrit van de organisatie begon om 10.00. Om dan een kopje koffie vooraf te doen en te feliciteren was de tijd gezet op 9.30. Ja retevroeg op zondag maar we waren er. Met 2 chagrijnige pubers in ons kielzog dat dan helaas wel.
@Happy apple: Zeker naar de pubers vind ik het een vreemd signaal dat opa ze/jullie uitnodigt om xx.00 uur en dat je dan zelf bepaald dat je later gaat.
Happyapple schreef op 19-07-2024 om 08:49:
[..]
Haha tja, de ervaring leert dat het dus écht geen nut heeft om in discussie te gaan over het aanvangstijdstip. De rest van de familie vindt dit ook handig met hun kleine kinderen (en middagslaapjes, waarmee een paar jaar geleden bij onze kinderen uiteraard nog geen rekening gehouden werd qua planning) en dit is het dus gewoon qua tijd. Dus wij sluiten dan maar later aan. En uiteraard geef ik dat wel ruim van tevoren door.
Doorgeven dat je er niet de hele tijd bij bent, is iets anders dan in een beginstadium overleggen over het beste tijdstip - wat de rest blijkbaar wel doet aangezien er nu wel rekening wordt gehouden met middagslaapjes.
Als je positief staat tegenover dergelijke plannen om samen iets te doen, zou ik gewoon eens aangeven op welke tijden afspraken voor jouw gezin uitkomen.
Jouw kinderen worden ouder en zullen waarschijnlijk steeds minder gemotiveerd zijn om mee te gaan naar familie-uitjes. Zéker als er geen rekening wordt gehouden met hun veranderde behoeften en interesses. Als je wil voorkomen dat het zien van familie voor hun een vervelende verplichting wordt, zal je dus moeten zorgen dat het ook voor hun leuk blijft om (iig af en toe) deel te nemen.
Dat hoeft helemaal geen discussie te worden. Het hoeft niet te gaan over wat jullie tegenstaat aan hoe het nu steeds gaat. Als je de anderen graag ziet (is dat wel zo?), dan kan je dit weekend ook met de hele groep bespreken wat voor een volgende keer een gezellig plan zou kunnen zijn en samen overleggen over wat qua tijd en/of activiteit voor iedereen leuk is.
Happyapple schreef op 19-07-2024 om 08:49:
[..]
Haha tja, de ervaring leert dat het dus écht geen nut heeft om in discussie te gaan over het aanvangstijdstip. De rest van de familie vindt dit ook handig met hun kleine kinderen (en middagslaapjes, waarmee een paar jaar geleden bij onze kinderen uiteraard nog geen rekening gehouden werd qua planning) en dit is het dus gewoon qua tijd. Dus wij sluiten dan maar later aan. En uiteraard geef ik dat wel ruim van tevoren door.
Je hebt gelijk hoor dat je je niets door de strot laat duwen hier. Je bent er gewoon gezellig bij met je gezin, iedereen kan beginnen op de tijd die zij wenst. Prima dat opa geen discussie wenst, dat hoeft ook niet, maar dat betekent niet dat jij je dan maar aanpast.
Heel mooi signaal naar de pubers vind ik dat juist: je bent er gezellig bij en doet mee met de feestvreugde, maar laat je niks opdringen. Je bent hier vervolgens ook gewoon transparant over op een vriendelijke manier.
Dit heeft ook niets te maken met te laat komen of anderen makkelijk laten wachten, maar met grenzen aangeven.
Haha nou geloof me maar dat ik ten tijde van de middagslaapjes van onze kinderen ook echt wel gevraagd heb of daar rekening mee gehouden kon worden. Maar dat kon toen dus nooit vanwege weet ik veel wat. Dus ik ben er inmiddels wel een beetje klaar mee om me altijd maar volledig aan de rest aan te passen. We zijn trouwens ook niet uitgenodigd in de zin dat opa alles betaalt, we moeten zelf de entree van de locatie betalen en de kosten van het uit eten worden ook gedeeld. Wat ik op zich prima vind, maar dan wil ik eigenlijk ook wel (wat meer) inspraak, wat ik dus niet krijg.
Joszy schreef op 19-07-2024 om 08:36:
Ik vind het wel interessant dat de titel van dit topic laat komers benoemt ,niet TE laat komers. Zegt dat ook iets over hoe belangrijk TO het vindt?
Geen idee want ik geloof niet dat ik je goed snap, anyway ik wil die waardeloze timing waardoor ik vaak niet op tijd ben voor eens en voor altijd aanpakken. (En is het wel een interessante vraag of de afspraak belangrijk is of niet? Afspraak is afspraak...Alhoewel ik bij privé afspraken vaak aangeef rond die en die tijd)
Daarom opende ik dit topic, om te lezen hoe anderen dit aanpakken en om tips te krijgen, niet om te discusseren over gedragscodes, meningen enzovoort enzovoort. Dan blijf je bezig want iedereen heeft een andere mening, veel te warm om daar over te welles-nietussen 
Lali schreef op 19-07-2024 om 09:09:
En hoe is het dan met werkafspraken? Ik moet vaak een stukje lopen naar de vergaderruimte toe. 5 minuten voor de afspraak gaat dus ook mijn wekker. Handig voor degene met wie ik dan praat, die weet dat ik dan weg moet. Handig voor mijzelf, want ik weet dat ik moet afronden. Dan ben ik op tijd op mijn afspraak.
Collega's bedenken op het tijdstip van afspraak dat ze er eentje hebben, gaan dan lopen en zijn dus al een paar minuten te laat. Dan moeten ze nog plassen en koffie halen en zo zit ik op een drukke dag zomaar 10 minuten te wachten. Echt zonde van mijn tijd en geen goed begin van de afspraak. Want ik ben al geirriteerd. Iedereen weet het wel, dus ik zeg er niets meer van.
Dit is mijn grootste werkergernis. Die achter elkaar geplakte overleggen. Met meerdere personen. Dan wil ik dus eerder weg of later starten bij de volgende. Wat ik ook doe, niemand gaat er blij mee zijn. Ik stuur een berichtje via Teams dat ik een biobreak neem van 10 minuten. Die laatste 5 minuten afronden zijn nodig om de afspraken vast te stellen en de acties te verdelen. Die mis ik liever niet. De eerste minuten kan ik makkelijk missen. Begin maar vast zonder mij. Al zie je heel vaak dat méér mensen er gretig gebruik van maken. Ik heb zelfs een keer iemand meegemaakt die benauwd om 15:00 uur toestemming vroeg om een boterham te gaan maken want hij had geen lunchpauze gehad. Op mijn “joh, smeer ‘m!” Kon hij niet lachen. Dit soort ‘te laat komen’ beschouw ik anders. Als: slechte planning van de management assistenten, al zeg je het honderd keer, gevolg is: ik trek mijn eigen plan. Ik ben geen robot.
Dit draadje maakt in gedachten verbinding met de discussie bij het jong-volwassene topic!
Een paar jaar terug zouden we met het gezin naar een afspraak in een restaurant gaan en daar zouden we met de trein heen gaan. We hadden met dochter (leeftijd 20+) voor een bepaalde tijd afgesproken bij ons thuis zodat we op tijd naar het station konden gaan. Maar op dat tijdstip was er geen dochter, dus gingen we maar zonder haar. Ze was helemaal furieus dat we niet op haar hadden gewacht, want zij was toch ook belangrijk. Ze had gemakkelijk naar het restaurant kunnen komen met een trein later of zelfs op de fiets, een kwartiertje eerder of later in het restaurant had me niet uitgemaakt, maar ze was zo kwaad dat ze niet kwam en is (voor haar doen) lang boos gebleven.
Onlangs vierde ik mijn verjaardag in een restaurant en had beide kinderen (alllebei 20+) uitgenodigd en toen kwamen ze (zonder even te laten weten) een half uur later dan het afgesproken tijdstip, dat al een half uur verplaatst was omdat ze het anders te vroeg vonden. Prima om een tijdstip af te spreken dat iedereen het beste uitkomt, maar verzoek dan een uur later (hoewel ik tegen 19:30 wel ernstig trek heb). Maar gezien de eerdere ervaring heb ik er maar niets van gezegd, en dacht, de jeugd van tegenwoordig...
Dus, hoe gebruikelijk is het tegenwoordig onder 20+ers om te laat te komen bij privé-afspraken en het niet via de app te laten weten?
Auwereel schreef op 19-07-2024 om 11:57:
Dit draadje maakt in gedachten verbinding met de discussie bij het jong-volwassene topic!
Een paar jaar terug zouden we met het gezin naar een afspraak in een restaurant gaan en daar zouden we met de trein heen gaan. We hadden met dochter (leeftijd 20+) voor een bepaalde tijd afgesproken bij ons thuis zodat we op tijd naar het station konden gaan. Maar op dat tijdstip was er geen dochter, dus gingen we maar zonder haar. Ze was helemaal furieus dat we niet op haar hadden gewacht, want zij was toch ook belangrijk. Ze had gemakkelijk naar het restaurant kunnen komen met een trein later of zelfs op de fiets, een kwartiertje eerder of later in het restaurant had me niet uitgemaakt, maar ze was zo kwaad dat ze niet kwam en is (voor haar doen) lang boos gebleven.
Onlangs vierde ik mijn verjaardag in een restaurant en had beide kinderen (alllebei 20+) uitgenodigd en toen kwamen ze (zonder even te laten weten) een half uur later dan het afgesproken tijdstip, dat al een half uur verplaatst was omdat ze het anders te vroeg vonden. Prima om een tijdstip af te spreken dat iedereen het beste uitkomt, maar verzoek dan een uur later (hoewel ik tegen 19:30 wel ernstig trek heb). Maar gezien de eerdere ervaring heb ik er maar niets van gezegd, en dacht, de jeugd van tegenwoordig...
Dus, hoe gebruikelijk is het tegenwoordig onder 20+ers om te laat te komen bij privé-afspraken en het niet via de app te laten weten?
Nou hier is dat niet gebruikelijk. Wij bellen of appen dan wel even. En ook in de situatie met je dochter zou er even gebeld en/of geappt worden.
Auwereel schreef op 19-07-2024 om 11:57:
Dus, hoe gebruikelijk is het tegenwoordig onder 20+ers om te laat te komen bij privé-afspraken en het niet via de app te laten weten?
Ik zie het bij studenten wel veel meer dan vroeger, sinds een paar jaar. Ik weet niet of het iets met corona te maken heeft maar een deel van de studenten lijkt een afspraak ontzettend vrijblijvend op te vatten. Inderdaad zonder afmelden gewoon niet komen, en als ik ze erop aanspreek zijn ze stomverbaasd. Sommigen kijken echt alsof ze water zien branden als ik zeg dat ik het niet erg vind als ze niet komen, maar dat ze dan even een appje of mailtje moeten sturen.
Auwereel schreef op 19-07-2024 om 11:57:
Dit draadje maakt in gedachten verbinding met de discussie bij het jong-volwassene topic!
Een paar jaar terug zouden we met het gezin naar een afspraak in een restaurant gaan en daar zouden we met de trein heen gaan. We hadden met dochter (leeftijd 20+) voor een bepaalde tijd afgesproken bij ons thuis zodat we op tijd naar het station konden gaan. Maar op dat tijdstip was er geen dochter, dus gingen we maar zonder haar. Ze was helemaal furieus dat we niet op haar hadden gewacht, want zij was toch ook belangrijk. Ze had gemakkelijk naar het restaurant kunnen komen met een trein later of zelfs op de fiets, een kwartiertje eerder of later in het restaurant had me niet uitgemaakt, maar ze was zo kwaad dat ze niet kwam en is (voor haar doen) lang boos gebleven.
Onlangs vierde ik mijn verjaardag in een restaurant en had beide kinderen (alllebei 20+) uitgenodigd en toen kwamen ze (zonder even te laten weten) een half uur later dan het afgesproken tijdstip, dat al een half uur verplaatst was omdat ze het anders te vroeg vonden. Prima om een tijdstip af te spreken dat iedereen het beste uitkomt, maar verzoek dan een uur later (hoewel ik tegen 19:30 wel ernstig trek heb). Maar gezien de eerdere ervaring heb ik er maar niets van gezegd, en dacht, de jeugd van tegenwoordig...
Dus, hoe gebruikelijk is het tegenwoordig onder 20+ers om te laat te komen bij privé-afspraken en het niet via de app te laten weten?
Bij die van mij niet. Die melden al als ze 5 minuten te laat zijn. Gaan wel gehaast weg naar de trein maar dat komt omdat we te dicht bij wonen, het is 5-8 minuten lopen en de treinen gaan om de 10 minuten.
Auwereel schreef op 19-07-2024 om 11:57:
Dit draadje maakt in gedachten verbinding met de discussie bij het jong-volwassene topic!
Een paar jaar terug zouden we met het gezin naar een afspraak in een restaurant gaan en daar zouden we met de trein heen gaan. We hadden met dochter (leeftijd 20+) voor een bepaalde tijd afgesproken bij ons thuis zodat we op tijd naar het station konden gaan. Maar op dat tijdstip was er geen dochter, dus gingen we maar zonder haar. Ze was helemaal furieus dat we niet op haar hadden gewacht, want zij was toch ook belangrijk. Ze had gemakkelijk naar het restaurant kunnen komen met een trein later of zelfs op de fiets, een kwartiertje eerder of later in het restaurant had me niet uitgemaakt, maar ze was zo kwaad dat ze niet kwam en is (voor haar doen) lang boos gebleven.
Onlangs vierde ik mijn verjaardag in een restaurant en had beide kinderen (alllebei 20+) uitgenodigd en toen kwamen ze (zonder even te laten weten) een half uur later dan het afgesproken tijdstip, dat al een half uur verplaatst was omdat ze het anders te vroeg vonden. Prima om een tijdstip af te spreken dat iedereen het beste uitkomt, maar verzoek dan een uur later (hoewel ik tegen 19:30 wel ernstig trek heb). Maar gezien de eerdere ervaring heb ik er maar niets van gezegd, en dacht, de jeugd van tegenwoordig...
Dus, hoe gebruikelijk is het tegenwoordig onder 20+ers om te laat te komen bij privé-afspraken en het niet via de app te laten weten?
Nou dat vind ik wel raar dat ze dan niks laten weten hoor.
En ik ben ondertussen 3 minuten te vroeg op afspraak 
Van mijn jongvolwassen kinderen is de oudste een ramp. Die begint zich pas klaar te maken om te vertrekken als hij er al had moeten zijn. Dus op het laatst is het altijd stress bij hem en vaak irritatie bij anderen.
De tweede komt gewoonlijk mooi op tijd, op haar dooie gemak. Ze heeft een organisatorisch talent dat ik iedereen gun.
De jongste twee, die nog thuis wonen, blijken een bijzondere gave te hebben waarin ik aanvankelijk niet geloofde. Dat leverde vooral mij 's ochtends veel stress op. Maar ze kunnen blijkbaar ècht binnen 15 minuten wakker worden, wassen, aankleden, koffie zetten, brood smeren, TikTok's kijken op de wc, tas inpakken, tanden poetsen, fietssleutel vinden en op tijd op de fiets zitten. Geen idee hoe. Ze hebben beiden ASS. Misschien heeft dat in hun geval geleidt tot een op de seconde afgestemde effectieve aanpak?