Chronisch laat-komers-topic

Meesje schreef op 18-07-2024 om 11:50:

10 minuutjes later, als we thuis hebben afgesproken, deert me niet. Wel zou ik moeite hebben als ik 45 min zit te wachten en dan komt iemand met 'ja, ik wilde wel nog even douchen'. Jammer dan, daar had je geen tijd meer voor. Heb zelf meegemaakt dat ik mijn haar maar niet meer gewassen heb ivm op tijd komen om vriendin op te pikken. Vervolgens moet ik binnenkomen en wachten, want, jawel, zij was nog even haar haar aan het wassen. .

Nou ja, dat soort dingen dus. Ik vind het nooit erg om even 10 minuten te wachten (ja tenzij de trein vertrekt of zoiets). 

Maar ik heb meerdere keren letterlijk uren zitten wachten op mensen die eerst nog dit en dan nog dat, en dan om 21 uur aan komen kakken terwijl ze zouden komen eten. Of dat ik anderhalf uur in een café in mijn eentje voor jan l*l zit.

Neurodivergent of niet, maar dat is geen kwestie van even nog de kat borstelen. Dan vind je het gewoon niet belangrijk genoeg. En als dat wel een kwestie is van andere hersenbedrading, sorry, maar daar ga ik niet meer mijn leven omheen aanpassen. Ik heb ook mijn noden en behoeften.

Bakblik schreef op 18-07-2024 om 11:42:

Wij zijn van het team overal chronisch veel te vroeg overal en altijd. Reizen veel met ov en dan heb je gewoon wat marge nodig om niet te laat te komen. Zoon ging vanochtend voor zijn theorieexamen op pad. Hij had een tijd opgekregen 10.30. Hij was er al om 10.05, omdat 10.35 (met 1 trein later) niet op tijd zou zijn. Ons motto is altijd zo vet mogelijk doorreizen dan kan je bij uitval van de laatste bus eventueel het laatste stuk lopen.
Die vrouw aan de balie helemaal verbaasd, ben je met het ov? Ja als ik met de auto kon komen dan hoef ik hier niet meer te zijn😜was zijn rake repliek.
Zij ging kijken in de computer en vond nog een plekje om 10.20 of hij dat wilde? Ja natuurlijk! Dus hij is nu geslaagd en wel weer onderweg naar huis, over 5 minuten gaan we het vieren!

Maar dan was hij in het geval van vertraging/trein uitgevallen toch ook te laat geweest?

Mijn huidige vriendlief heeft hier een beetje een handje van. Ik zeg “kom we gaan” en dan gá ik ook. Hij ‘moet’ dan nog ineens van alles. Haren kammen, baard vlechten, schoenen aan, oké, kan ik begrijpen. Maar niet: de keuken stofzuigen, de vaatwasser inruimen, het oud papier opstapelen ‘want we gaan toch naar buiten’ en het oud papier bestaat uit kartonnen dozen die netjes (langzaam) uit elkaar gehaald dienen te worden. Echt. Ik kan dat niet begrijpen. Ik zeg altijd: “ik wacht wel buiten” vooral als ik ingepakt ben tegen kou buiten, dan is binnen wachten veel te warm. In de zomer heb ik er minder last van maar irritant is het wel. Hij doet het ook als hij zelf ergens op tijd moet zijn, altijd haasten op het laatste moment. Hij moet altijd even wat harder fietsen om tijd in te halen. Als we samen ergens heen gaan, houd ik de regie op zijn “prutstijd”. Ik weet inmiddels precies hoe lang die duurt namelijk. Hij nog steeds niet. 

Ik las "momentum van beweging".  Dat is precies ook mijn euvel.
Vlak voor het verlaten van het huis - als ik dus al helemaal ready to go ben, denk ik: even wasje insteken, dan kan ik dat bij thuiskomst ophangen.  En dan: oh ja, even de kat fris water geven. Karton en papier mee naar beneden is mij inderdaad ook bekend.
En die ad hoc klusjes die me invallen, vergeet ik dus altijd mee in te rekenen.  

Bij een sollicatiegesprek doe ik dat inderdaad niet, want dan wil ik absoluut niet te laat komen.  Dan  kan ik mijn eigen brein terugfluiten.

Maar voor een borrel met vrienden krijg ik wel last van dat trekje. Ik vind dan jou als persoon niet minder belangrijk - maar wel de activiteit.  Ik kom namelijk voor de lol en dat drankje kan ook best vijf minuten later.  In mijn ogen wordt het daardoor niet minder gezellig. Ik kan me zelf ook moeilijk voorstellen dat ik beledigt zou zijn door vijf minuten te wachten.  Zelfde als iemand te vroeg bij mij is: daar raak ik ook niet van door de wap: hoogstens zeg ik - wacht maar even - pak maar wat te drinken.  Ik maak me nog snel even klaar.

Bij mij is juist de vriendschap die bovenaan staat - niet het feit dat jij een late vogel of een vroege vogel bent.  En uiteraard: als de film op het punt staat om te beginnen, dan ga ik naar binnen.  Niet mijn probleem dan als jij de eerste vijf minuten mist.  En als ik honger heb, bestel ik alvast wat fingerfood.  

Maar boos worden ? Neen dat heb ik nog niet ervaren.  Nu zo bont als ik hier lees (anderhalf uur en zonder te verwittigen) maak ik het ook niet hoor; en zo bont maken mijn vrienden het ook niet.  Wel is het standaard bijna zo dat ik al app als ik uiteindelijk vertrek: ik vertrek nu pas sorry - ben 10 minuutjes later.  Misschien heb ik als iets Zuiderse (Belg) al wat minder tijdsdruk dan de gemiddelde Nederlander ?

Wat lastig lijkt me dat, als je altijd moet rennen en vliegen en dan nog te laat komt. Mensen worden er ook snel boos van, vatten het persoonlijk op, kijk maar naar de reacties hier.

Maar je doet het natuurlijk niet omdat je mensen graag boos wilt maken of zelf graag stress wilt hebben. Dus goed dat je er aan wilt werken! Er zijn al een aantal goede tips gegeven. Wat ik nog toe zou willen voegen is; maak van op tijd komen je hoofddoel. Zeker omdat je aangeeft dat je bij belangrijke gelegenheden wel op tijd komt, lijkt het met gevoel van urgentie samen te hangen. Dus als je een afspraak hebt met iemand, bijvoorbeeld je moeder prent je je in dat je belangrijkste taak voor die dag op tijd komen is. Al het andere is daar aan ondergeschikt. Als het voor jou meer zo voelt ga je daar mogelijk ook meer naar handelen. Dus een soort van fake it till you make it!

MildredRatched schreef op 18-07-2024 om 12:53:

[..]

Maar dan was hij in het geval van vertraging/trein uitgevallen toch ook te laat geweest?

Als de trein was uitgevallen had hij nog een bus kunnen pakken. Iedereen heeft hier de NS app waarop je thuis al kunt zien of je trein echt rijdt. Eenmaal in de stad heb je meerdere bussen waarmee je er (dicht in de buurt) kunt komen. We kijken altijd naar de meest gunstige route qua tijd en geld maar het plan b bij noodsituaties wordt ook bekeken. Het stormde niet dus dat alles plat zou komen te liggen viel niet te verwachten. Er staat in die stad (bij het werk) ook een fiets van mijn man die zoon in noodgevallen (plan d) ook nog had kunnen pakken. Echt aan alles was gedacht. 

OperaQueen schreef op 18-07-2024 om 14:38:

Op tijd bij huisarts; zelfs 3 minuten te vroeg

Zul je zien dat het spreekuur uitloopt 😉

Poezie schreef op 17-07-2024 om 18:47:

Ik ben altijd te vroeg, dat komt omdat ik weet dat ik anders te laat kom als ik uitga van stipt op tijd komen.
Als ik sollicitatiegesprekken heb be ik dus ook altijd veel te vroeg. Dan ga ik voor due tijd in de buurt rondhangen en de tijd op mijn horloge goed bijhouden.

Dit. Ik ben altijd overal te vroeg uit angst om te laat te komen.

Kersje schreef op 17-07-2024 om 18:51:

Ik ben ook meestal te vroeg, al zal ik me nooit 15 min te vroeg bij iemand melden, wacht dan idd ook in mijn auto ofzo. Ik besef me nl dat iemand mss nog niet klaar is, maar deze empathie of meedenken mis ik totaal bij de standaard te laat komers. Wat ik al zei, alsof ze het schijt hebben aan jouw tijd…..

Dit stoort mij ook. Ik denk dan altijd: "het is ook míjn tijd die nu wegtikt".

Herfstappeltaart schreef op 18-07-2024 om 15:54:

[..]

Dit stoort mij ook. Ik denk dan altijd: "het is ook míjn tijd die nu wegtikt".

Ik heb geen schijt aan de tijd van iemand anders, de wetenschap dat ik te laat kan komen draagt alleen maar bij aan de stress die er sowieso al bij elke afspraak is. 

Ysenda schreef op 18-07-2024 om 16:13:

[..]

Ik heb geen schijt aan de tijd van iemand anders, de wetenschap dat ik te laat kan komen draagt alleen maar bij aan de stress die er sowieso al bij elke afspraak is.

O maar ik geloof best dat er mensen zijn zoals jij die er niets aan kunnen doen hoor. Maar helaas ken ik ook wat mensen die er wel degelijk iets aan kunnen doen, maar gewoon nonchalant zijn en dat irriteert me mateloos.