Chronisch laat-komers-topic
Ik weet niet zo goed waar ik hem moet plaatsen dus kies ik maar huiskamer.
Ik doe het echt niet express en heb altijd wel in mijn hoofd om op tijd weg te gaan naar werk/afspraken e.d maar in de praktijk loopt het vaak anders waardoor ik vaak te laat ben. Ik doe al een tijdje een poging om dat af te leren, bijvoorbeeld door me niet te focussen op de aankomsttijd maar op de vertrektijd (tip die ik op youtube zag) maar ik ben op een of andere manier gewoon te chaotisch (nog ff gauw dit, oww dat ook nog even enz) waardoor ik of alsnog te laat ben of me rot loop te stressen en te haasten om op tijd te komen.
Ik begin me echt te ergeren aan dat altijd te laat komen van mijzelf, en anderen ook (en dat is logsich..)
Ga dan gewoon eerder weg zou je denken, maar dat klinkt makkelijker dan dat het is.
Ben ik de enige met zo'n waardeloze timing, herkennen mensen dit op zijn er altijd-te-vroeg-of-op-tijd-komers met goede tips?
Fiorah schreef op 18-07-2024 om 07:54:
Even een heel andere insteek: slaap je genoeg? En dan consequent, dus niet een keer een nachtje?
Als ik echt goed uitgerust ben en meerdere nachten na elkaar echt goed heb geslapen, hoef ik veel minder te haasten en ben ik veel minder vaak iets kwijt. Ik schat dan tijden beter in, hou vaker tijd over en vergeet veel minder.
Iets anders wat echt helpt: minder spullen bezitten. Hoe minder je hoeft te zoeken/meenemen, hoe beter.
En dus dingen overslaan, zoals iemand hier zegt. Oordopjes kwijt vlak voor vertrek? Helaas. Geen tijd meer om brood te smeren? Toch iets kopen onderweg.
En handelen en signaleren. Als je 45 minuten te laat komt had je dus gewoon geen tijd meer om te gaan douchen. Dus dan of douchen, of je moeder bellen. Wanneer signaleer je ongeveer dat je te laat gaat komen?
Ik merk zelf dat ik vaak gebruik maak van het momentum van beweging door dan tóch even de vaatwasser uit te pakken, waar ik daarvoor tegenop zag. Toch nog even een wasje aan te zetten.
En de extra tijd die ik evt. wel inplan, is voor mij vaak onderhandelbaar. Dus ik neem me voor: "Eigenlijk zou ik om 7:45 weg moeten want als ik er om 08:30 ben heb ik ruim de tijd om koffie te halen, mijn spullen weg te leggen en als er dan iets tegenzit heb ik nog een half uur over." Maar om 7:30 denk ik: ach, 08:30 is echt wel heel vroeg, 8:40 lukt ook prima. En dat lukt ook. Maar dan heb ik wel haast en als ik een beetje pech heb geen koffie.
Er zit in sommige gevallen wel een kern van waarheid in de mening dat we het niet belangrijk genoeg vinden. Als ik een gewone huis tuin en en keuken afspraak heb met iemand waar verder niets van afhangt ga ik niet hemel en aarde bewegen om er stipt op tijd te zijn. Ik heb wel eens een beginnende vriendschap gehad waarvan de ander aangaf het vervelend te vinden dat ik had gevraagd op de dag zelf of het ook een half uurtje later mocht. Ja, ik snap dat je dat vervelend vindt, maar dan moeten we hier misschien maar gewoon niet aan beginnen, als dit voor jou een heel belangrijk punt is.
Ja ik slaap gelukkig erg goed. Zat ik door dit topic ook al overna te denken, als ik weer bijna te laat wegga dan maar dingen overslaan die geen drama zijn. De kattenbak/was/vaatwasser wandelt echt niet weg (helaas 
), kan echt later wel en dan maar geen lipgloss en mascara op, daar vergaat de wereld echt niet van.
Klopt ook wel hoor wat je zegt, dat je relaxter bent bij minder belangrijke afspraken.
Ik kan vandaag trouwens meteen oefenen want ik moet vanmiddag even naar de huisarts. Ik ga voortaan mn afspraken neerzetten op de tijd dat ik weg moet. (En dan echt de deur uit, niet klaarmaken a la plassen, opmaken, schoenen aan enz)
Kersje schreef op 17-07-2024 om 18:36:
Ik vind het vooral erg respectloos om standaard te laat te komen, alsof tijd van een ander van ondergeschikt belang is. Afschuwelijke eigenschap.
Dit ja. En die smoesjes. Brug stond open. Dat calculeer ik in met extra speling, als ik over een brug moet.
Iemand hierboven zei ; dan ga je alvast? Hoe dan als je naar de film gaat of iets belangrijks?
Op die ouderavonden over een bepaald onderwerp ook. Mensen denken dan oh het begint om 19.30 en komen dan of later. Nee het BEGINT dan, dus je moet dan je jas al uit hebben en een plek gezocht hebben etc.
Wat dat betreft hebben de altijd-te-laat-komers pech dat we in Nederland leven. In veel andere landen zou je daar prima mee weg komen en zou niemand zich storen.
Vrijevlinder schreef op 18-07-2024 om 08:40:
Wat dat betreft hebben de altijd-te-laat-komers pech dat we in Nederland leven. In veel andere landen zou je daar prima mee weg komen en zou niemand zich storen.
Haha ja, mijn beste vriend in Andalucía was altijd stipt en vaak te vroeg. Hij had een leven met héél veel wachten…
Vrijevlinder schreef op 18-07-2024 om 08:40:
Wat dat betreft hebben de altijd-te-laat-komers pech dat we in Nederland leven. In veel andere landen zou je daar prima mee weg komen en zou niemand zich storen.
Ik zou daar stapelgek worden denk ik 
Ik ben altijd op tijd en vaak net aan de vroege kant en heb wel een concrete tip. Je gaf aan dat je beter rekening kan gaan houden met een vertrektijd in plaats van een aankomsttijd, maar volgens mij verplaats je dan het probleem. Je kunt ook meer een soort vertrekplanning maken. Ik heb bijvoorbeeld vandaag een ingewikkelde afspraak: een tijdstip dat ik er écht moet zijn, stukje met de trein, bepaalde spullen meenemen, onderweg nog iets moeten doen, etc. Dan ga ik terugtellen, bijvoorbeeld:
10.50 is de afspraak
10.40 wil ik aanwezig zijn
10.30-10.40 erheen lopen
10.03-10.30 trein
9.55 op het station
9.40 wegfietsen naar het station
9.30 klaarmaken voor vertrek
Dan weet ik ook dat ik om 9.15 me moet gaan aankleden/make-up/haar. En dat ik daarvoor dus de spullen die ik mee moet nemen klaargelegd moet hebben. En overal zit wat ruimte: de daadwerkelijke looptijd is wat korter dan die 10 minuten, ik ben op tijd op het station, etc.
Dit werkt voor mij. Als ik een vage inschatting zou moeten maken van het tijdstip dat ik iets moet gaan doen voor een afspraak die om 10.50 is en 27 minuten met de trein, zou ik waarschijnlijk uit mijn hoofd ook niet op 9.00 uitkomen.
Vrijevlinder schreef op 18-07-2024 om 08:40:
Wat dat betreft hebben de altijd-te-laat-komers pech dat we in Nederland leven. In veel andere landen zou je daar prima mee weg komen en zou niemand zich storen.
Daarom ben ik ook blij dat ik veel niet- Nederlanders ken. Sterker nog het is vast hun schuld dat ik zo beroerd ben in time management 
Dank Auran, ik ga er ff over nadenken
Fiorah schreef op 18-07-2024 om 00:37:
Omdat je dan alles heel concreet moet uitzoeken en overal extra ruimte neemt. Je zoekt precies uit hoe lang je erover doet, rondt dat naar boven af, pakt er voor de zekerheid nog een halfuurtje bij, zorgt dat ruim van tevoren alles klaarstaat, dubbelcheckt dat nog eens, en in veel gevallen reis je ook nog eens samen met iemand.
Dat is dus wat optijdkomers altijd doen. Niet alleen als ze een vliegtuig moeten halen maar ook als ze een afspraak met iemand hebben. Omdat ze dat belangrijk vinden.
Ik check de route en neem extra tijd voor mogelijke files of vertraging. Ik bedenk vooraf wat ik nodig heb en wat er mee moet en waar mijn sleutels zijn, en al die andere dingen.
Ik heb 20 jaar geforenst met de trein en een trein wacht niet. Dus als ik 2 minuten te laat op het station ben, is de trein weg en ben ik niet 2 minuten, maar minstens 30 minuten te laat. En ik had een baan waarbij ik niet te laat kon/mocht komen. Daar leer je van. Daar kweek je een routine mee aan van altijd op tijd komen.
En dan ben je dus in het dagelijks leven meestal te vroeg. Dus ik loop nog een rondje of beantwoord nog even wat berichtjes voor ik naar binnen loop.
Nee, ik vind het niet altijd leuk om zo strak te plannen en die spanning erop te hebben zitten dat ik op tijd wil zijn. Die adrenaline van het nieuwe waar je het over had, die heb ik in zekere zin altijd. Soms zou ik wel willen dat ik iets relaxter was, ik heb na jaren eindelijk geleerd om als ik bij een vriendin op de thee ga af te spreken dat ik 'rond' 2 uur kom zodat ik iets relaxter aankom en iets meer de tijd neem.
En daarom geloof ik nog steeds dat het een kwestie van mindset is.
Ginevra schreef op 18-07-2024 om 10:05:
[..]
Dat is dus wat optijdkomers altijd doen. Niet alleen als ze een vliegtuig moeten halen maar ook als ze een afspraak met iemand hebben. Omdat ze dat belangrijk vinden.
Ik check de route en neem extra tijd voor mogelijke files of vertraging. Ik bedenk vooraf wat ik nodig heb en wat er mee moet en waar mijn sleutels zijn, en al die andere dingen.
Ik heb 20 jaar geforenst met de trein en een trein wacht niet. Dus als ik 2 minuten te laat op het station ben, is de trein weg en ben ik niet 2 minuten, maar minstens 30 minuten te laat. En ik had een baan waarbij ik niet te laat kon/mocht komen. Daar leer je van. Daar kweek je een routine mee aan van altijd op tijd komen.
En dan ben je dus in het dagelijks leven meestal te vroeg. Dus ik loop nog een rondje of beantwoord nog even wat berichtjes voor ik naar binnen loop.
Nee, ik vind het niet altijd leuk om zo strak te plannen en die spanning erop te hebben zitten dat ik op tijd wil zijn. Die adrenaline van het nieuwe waar je het over had, die heb ik in zekere zin altijd. Soms zou ik wel willen dat ik iets relaxter was, ik heb na jaren eindelijk geleerd om als ik bij een vriendin op de thee ga af te spreken dat ik 'rond' 2 uur kom zodat ik iets relaxter aankom en iets meer de tijd neem.
En daarom geloof ik nog steeds dat het een kwestie van mindset is.
o, dat doe ik ook, al dagen van te voren, en minstens 15x, vreet energie, maar bij de uitvoering gaat het mis, dan zie je een papiertje liggen en dat leidt af, je veter wil niet gestrikt en dan loopt de kat voorbij.
Het is een mindset ding, maar niet alle minds zijn het zelfde, je hebt neurotipicals en de neurodivergenten, en dat werkt echt anders. neurodivergent kun je ook zijn zonder etiket.
Ysenda schreef op 18-07-2024 om 10:49:
[..]
o, dat doe ik ook, al dagen van te voren, en minstens 15x, vreet energie, maar bij de uitvoering gaat het mis, dan zie je een papiertje liggen en dat leidt af, je veter wil niet gestrikt en dan loopt de kat voorbij.
Het is een mindset ding, maar niet alle minds zijn het zelfde, je hebt neurotipicals en de neurodivergenten, en dat werkt echt anders. neurodivergent kun je ook zijn zonder etiket.
Oh, maar dat kan ik ook beter begrijpen dan het argument "ja maar bij iets belangrijks neem ik de tijd en bereid ik me goed voor". Dat was ongeveer het argument van Fiorah. En dan zeg ik 'dat doen optijdkomers dus altijd'.
Als je afgeleid raakt kan ik me dat iets beter voorstellen. Maar dan popt mijn eerdere vraag weer op: hoe doe je dat dan in de rest van je leven? Loopt het dan ook steeds fout met je werk, je geld, je voeding, je medicijnen, whatever? Welke strategieën gebruik je daar om te zorgen dat het niet fout gaat, en kun je die ook toepassen bij te laat komen?
Er is bij mij wel eens een vriendschap op stukgelopen. Als ik thuis iemand verwacht doe ik niet moeilijk over een half uurtje later, maar voorstellingen missen of urenlang in een café zitten wachten op iemand die maar niet kwam (pre-mobieltijdperk), dat trok ik niet meer. Ik kan je geloven als je zegt dat het veel meer energie kost, maar ik vind het moeilijk te geloven dat mensen een ander letterlijk uren laten wachten en dan toch zeggen dat het niks met prioriteiten te maken heeft.
Ginevra schreef op 18-07-2024 om 11:02:
[..]
Oh, maar dat kan ik ook beter begrijpen dan het argument "ja maar bij iets belangrijks neem ik de tijd en bereid ik me goed voor". Dat was ongeveer het argument van Fiorah. En dan zeg ik 'dat doen optijdkomers dus altijd'.
Als je afgeleid raakt kan ik me dat iets beter voorstellen. Maar dan popt mijn eerdere vraag weer op: hoe doe je dat dan in de rest van je leven? Loopt het dan ook steeds fout met je werk, je geld, je voeding, je medicijnen, whatever? Welke strategieën gebruik je daar om te zorgen dat het niet fout gaat, en kun je die ook toepassen bij te laat komen?
Er is bij mij wel eens een vriendschap op stukgelopen. Als ik thuis iemand verwacht doe ik niet moeilijk over een half uurtje later, maar voorstellingen missen of urenlang in een café zitten wachten op iemand die maar niet kwam (pre-mobieltijdperk), dat trok ik niet meer. Ik kan je geloven als je zegt dat het veel meer energie kost, maar ik vind het moeilijk te geloven dat mensen een ander letterlijk uren laten wachten en dan toch zeggen dat het niks met prioriteiten te maken heeft.
Wat ik bedoel is dus: als je iets echt echt echt belangrijks hebt, nemen de meeste mensen zó veel marge dat je wel 100x afgeleid kunt raken en de trein nog geannuleerd kan zijn en de volgende vertraging kan krijgen en dan nog steeds te vroeg bent. Veel mensen denken dan (dat lees je dus ook in dit topic): "Ja he he, dan kunnen ze het ineens wel."
Maar dat soort gebeurtenissen zijn zó anders dan de rest van het dagelijks leven dat het niet zo gek is dat dat anders gaat dan bij een drankje op een terras. Alleen al het nieuwe en onvoorspelbare ervan zorgen bij de meeste mensen voor een hele andere focus en het inbouwen van allerlei voorzorgsmaatregelen.
Overigens zou ik zelf nooit iemand uren (of een uur) laten wachten. Maar ik ben ook niet overal standaard een kwartier te vroeg. En soms betekent dat inderdaad dat bepaalde vriendschappen of afspraken niet matchen.
Wij zijn van het team overal chronisch veel te vroeg overal en altijd. Reizen veel met ov en dan heb je gewoon wat marge nodig om niet te laat te komen. Zoon ging vanochtend voor zijn theorieexamen op pad. Hij had een tijd opgekregen 10.30. Hij was er al om 10.05, omdat 10.35 (met 1 trein later) niet op tijd zou zijn. Ons motto is altijd zo vet mogelijk doorreizen dan kan je bij uitval van de laatste bus eventueel het laatste stuk lopen.
Die vrouw aan de balie helemaal verbaasd, ben je met het ov? Ja als ik met de auto kon komen dan hoef ik hier niet meer te zijn😜was zijn rake repliek.
Zij ging kijken in de computer en vond nog een plekje om 10.20 of hij dat wilde? Ja natuurlijk! Dus hij is nu geslaagd en wel weer onderweg naar huis, over 5 minuten gaan we het vieren!
o, dat doe ik ook, al dagen van te voren, en minstens 15x, vreet energie, maar bij de uitvoering gaat het mis, dan zie je een papiertje liggen en dat leidt af, je veter wil niet gestrikt en dan loopt de kat voorbij.
Hier zou ik ook nog mee kunnen leven als jij mijn vriendin zou zijn. En dat kost waarschijnlijk geen uur. Plus, je hebt dan niet dingen gedaan gekregen in de tijd die ik zat te wachten. Of vergeet je dan helemaal dat je überhaupt weg moet?
10 minuutjes later, als we thuis hebben afgesproken, deert me niet. Wel zou ik moeite hebben als ik 45 min zit te wachten en dan komt iemand met 'ja, ik wilde wel nog even douchen'. Jammer dan, daar had je geen tijd meer voor. Heb zelf meegemaakt dat ik mijn haar maar niet meer gewassen heb ivm op tijd komen om vriendin op te pikken. Vervolgens moet ik binnenkomen en wachten, want, jawel, zij was nog even haar haar aan het wassen. Of ik laat mijn huis in chaos achter en zit 30 min in mijn eentje op een terras omdat vriendin wel nog even heeft gestofzuigd en de vaatwasser heeft leeggeruimd. Of vriendin die voor de lunch zou komen en 2(!) uren te laat kwam. Zit ik dan met mijn lunch. Die hoefde ze niet meer, ze had onderweg gegeten. Dat lijkt me niet een kwestie van 'de kat liep langs en toen was het 2 uren later'. Die vriendschap is overigens ook wel 'doodgebloed'. Duidelijk dat wij niet de zelfde normen delen.
Meesje schreef op 18-07-2024 om 11:50:
o, dat doe ik ook, al dagen van te voren, en minstens 15x, vreet energie, maar bij de uitvoering gaat het mis, dan zie je een papiertje liggen en dat leidt af, je veter wil niet gestrikt en dan loopt de kat voorbij.
Hier zou ik ook nog mee kunnen leven als jij mijn vriendin zou zijn. En dat kost waarschijnlijk geen uur. Plus, je hebt dan niet dingen gedaan gekregen in de tijd die ik zat te wachten. Of vergeet je dan helemaal dat je überhaupt weg moet?
10 minuutjes later, als we thuis hebben afgesproken, deert me niet. Wel zou ik moeite hebben als ik 45 min zit te wachten en dan komt iemand met 'ja, ik wilde wel nog even douchen'. Jammer dan, daar had je geen tijd meer voor. Heb zelf meegemaakt dat ik mijn haar maar niet meer gewassen heb ivm op tijd komen om vriendin op te pikken. Vervolgens moet ik binnenkomen en wachten, want, jawel, zij was nog even haar haar aan het wassen. Of ik laat mijn huis in chaos achter en zit 30 min in mijn eentje op een terras omdat vriendin wel nog even heeft gestofzuigd en de vaatwasser heeft leeggeruimd. Of vriendin die voor de lunch zou komen en 2(!) uren te laat kwam. Zit ik dan met mijn lunch. Die hoefde ze niet meer, ze had onderweg gegeten. Dat lijkt me niet een kwestie van 'de kat liep langs en toen was het 2 uren later'. Die vriendschap is overigens ook wel 'doodgebloed'. Duidelijk dat wij niet de zelfde normen delen.
Nou dit zijn ook wel echt voorbeelden die ik ook echt super irritant zou vinden hoor als ik daarop zou moeten wachten!
Ik heb er trouwens bij ons vanochtend eens op zitten letten hoe eea bij ons verschuift qua planning. Wij moesten vandaag de kinderen voor 9u wegbrengen. Mijn man zei gisteren tegen me dan zorgen we dat ze er om 8.45 zijn. Nou oke, dat betekent dus uiterlijk 7.45 uit bed. Man stond om 7.15 op en ik om 7.30 dus dat is nog keurig op tijd. Vervolgens doen we onze ochtendroutine en gaat man de kinderen wakker maken om 8u. Maar dan wil 1 kind dus niet uit bed. En dan lopen we dus al wat (wel nog ingecalculeerde) vertraging op. Vervolgens ga ik overal mee verder, terwijl ik intussen ook de kinderen aanspoor tot eten, aankleden etc, maar gaat man dus met de kinderen lopen geinen of even mee tv kijken ipv zichzelf aankleden. Nou je raadt vast al dat er dan aan het einde van de ochtendroutine 3 mensen op man zitten te wachten en dat we dan 'pas' 8.45 de deur uit gaan ipv dat we dan al bij de afspraak zijn. Gelukkig zitten we dan om 8.55 alsnog keurig binnen de marge van voor 9u daar te zijn, maar toch... 
En hoe minder dringend of leuk dat 'vertrek' of 'aankomsttijdstip' in zijn ogen is, hoe rustiger man aan doet, volgens mij