Chronisch laat-komers-topic

OperaQueen schreef op 17-07-2024 om 21:04:

[..]

Nou ja niet als ik moet werken of een afspraak heb...Ik sta dan overigens niet te laat op hoor, en het venijn zit vaak in de staart.. Ik ga me dan te laat klaar maken/plassen/haar en make up/ plassen. (Alhoewel laatst toen ik een afspraak met mn moeder had ging ik ook veel te laat douchen. Ok ik had weinig zin in die afspraak (ben wel goed met mn moeder, we gingen alleen iets doen waar ik weinig zin in had), dan ben ik ook minder gemotiveerd maar een kwade moeder toen ik 45 min. Later aan kwam kakken liet me wel inzien dat ik dit echt moet veranderen...)

Goede tips geven jullie trouwens! Bedankt!

Dan heeft die forummer die schreef dat het je gewoon niet interesseert en dat hetrespectloos is dus toch gelijk. Je schrijft dat bij belangrijke afspraken je het wel lukt om op tijd te komen, je weet dus al wat de truc is, je bent alleen niet bereid om op tijd te komen. 

Haha wel herkenbaar van dat vooral te laat zijn bij afspraken waar je geen zin in hebt  
Ik ben eigenlijk nooit ergens te laat, behalve als man meegaat naar mijn ouders. Op de een of andere manier, vertrekken we dan altijd pas op het tijdstip dat we er eigenlijk al 'moesten' zijn. 
En mijn ouders komen dan weer standaard 20 minuten te vroeg bij ons, terwijl wij dan altijd nog vanalles aan het doen zijn. 

Koko67 schreef op 17-07-2024 om 22:27:

[..]

Dan heeft die forummer die schreef dat het je gewoon niet interesseert en dat hetrespectloos is dus toch gelijk. Je schrijft dat bij belangrijke afspraken je het wel lukt om op tijd te komen, je weet dus al wat de truc is, je bent alleen niet bereid om op tijd te komen.

En dat werkt niet altijd. Zeker niet bij een neurodivers brein, al weet ik niet of to die heeft. 

Auwereel schreef op 17-07-2024 om 20:36:

[..]

Dan hoop ik dat je niet te vroeg bij me aanbelt als je op bezoek komt, want dan ben ik er nog niet klaar voor.

Bij een sollicitatiegesprek was ik eens een half uur te vroeg, want de treinverbinding was òf precies op tijd, òf een half uur te vroeg. NS kennende laat ik het niet aankomen op het "precies op tijd". Het regende pijpenstelen, dus een half uurtje buiten rondlopen was geen optie. Ik kreeg het te horen bij het gesprek, waarom ik zoveel te vroeg was en mijn uitleg werd hoofdschuddend aangehoord...

Dus, te vroeg komen kan ook minder positief uitpakken.

Pfff, ik zou dat alleen maar waarderen bij een sollicitatie gesprek. 

De meeste bedrijven hebben wel een bank ergens bij de receptie waar je kan wachten.

Poms schreef op 17-07-2024 om 19:17:

Vind trouwens dat we ook best wat milder mogen worden naar mensen die een paar minuten te laat komen. Voor sommige is het écht heel lastig. De wereld vergaat niet van die paar minuten.

Dat niet, maar onze winkel kan dan dus gewoon niet op tijd open. Dat vind ik kwalijk en klanten vinden dat uiteraard vervelend. En ja, ik kan hem in mijn eentje open gooien. Heeft een collega ook ooit gedaan, die kreeg een pistool op zich gericht door een overvaller. Dus vandaar dat dat niet meer mag en ik dan dus klanten buiten moet laten wachten, omdat een collega structureel te laat komt. Ik vind dat gewoon niet kunnen bij zoiets als een winkel die gewoon openingstijden heeft. 

Herkenbaar helaas.
Inmiddels staan mijn klokken voor, heb ik een wake-up light en is mijn partner zo lief om me sochtends wakker te bellen. Reistijd reken ik 40% extra en dan nog lukt het niet altijd om op tijd te komen. (Ben dus wel eens max. 5 minuten te laat, soms ook 10 minuten te vroeg. Geen idee hoe mensen het lukt om altijd precies op tijd te komen.

 Gelukkig is door deze aanpassingen het probleem wel minder aanwezig dan vroeger maar verdwijnen doet het niet. 
En helaas ben ik dus ook weleens te laat geweest op afspraken waar dat eigenlijk echt niet kan. Of bij leuke dingen. Daar zit geen onderscheid in.  

  Mijn beste vriendin komt overigens bij bijna elke afspraak die we hebben te laat. En ja, dat vind ik soms ook vervelend. Gelukkig staan daar veel positieve eigenschappen tegenover, dus deze neem ik voor lief.
 #Neuro-diversiteit

Ik vind het argument van 'op een sollicitatiegesprek/vakantie/ziekenhuis afspraak lukt het wel' altijd zo uit z'n verband getrokken. Ja natúúrlijk lukt het dan wel (ok sommige mensen nog steeds niet). Omdat je dan alles heel concreet moet uitzoeken en overal extra ruimte neemt. Je zoekt precies uit hoe lang je erover doet, rondt dat naar boven af, pakt er voor de zekerheid nog een halfuurtje bij, zorgt dat ruim van tevoren alles klaarstaat, dubbelcheckt dat nog eens, en in veel gevallen reis je ook nog eens samen met iemand.

Juist het nieuwe (andere route, andere reistijd, andere locatie) en de adrenaline (want extra leuk of spannend of eng) is wat het eenvoudiger maakt om op tijd te komen.

Wat bij mij helpt is inderdaad richten op een realistische vertrektijd (en dan dus echt de concrete tijd waarop je op de fiets of in de auto moet zitten). En omgaan met mensen die niet waanzinnig stipt zijn (maar dat gaat met familie of collega's niet op, hoewel ik dus wel een baan heb met flexibiliteit en ik met familie vaak 'rond 11 uur' afspreek bv. ipv 11 uur stipt).

Ik reken uit hoe lang het duurt voor ik er ben, evt parkeren, stukje lopen. Als ik er twee uur moet zijn, en het is een half uur rijden, dan doe ik om kwart over 1 de laatste dingen, kam door het haar, tandenpoetsen, en dan zit ik om half twee, of iets eerder in de auto. 

Als ik een bezigheid heb waar ik mij in kan verliezen, zorg ik dat ik een timer zet om 13.15, dan hoef ik niet elke 3 seconden op de klok te zetten. 

TO, waarom neem je geen coach om dit soort gedrag aan te leren? Iemand schreef hier al dat die hier veel aan gehad heeft. Ik zou dit in jezelf investeren. 

Je schrijft dat het venijn in de staart zit. Bij mezelf zit het soms echt in het uiterste staartje; schoenen en jas aan, plas doen, tas en sleutels pakken ed. Als ik uitga van een vertrektijd is dat op een of andere manier in mijn hoofd de tijd waarop ik schoenen aantrek. Maar dan heb ik nog zeker 10min nodig. En ook al weet ik dat; als ik om 10 uur wil vertrekken kan ik gerust om 9.50 toch nog een andere outfit aantrekken. En dat lukt ook prima in die 10 min. Maar dan komen die kleine vertrekhandelingen nog, oeps er moeten sokken in deze schoenen, waar is mijn sleutel enz. Ik hou nu dus een 'moment om schoenen aan te trekken' tijd aan ipv een vertrektijd. Dat helpt.
En ik sla geregeld dingen over. Dan maar niet die leuke tas, geen tijd voor een wissel. Lunch op lokatie kopen, geen tijd om brood te smeren. Vooral als ik zelf dingen moet laten om op tijd te komen vind ik het heel vervelend als een ander dan te laat komt. 

Even een heel andere insteek: slaap je genoeg? En dan consequent, dus niet een keer een nachtje?

Als ik echt goed uitgerust ben en meerdere nachten na elkaar echt goed heb geslapen, hoef ik veel minder te haasten en ben ik veel minder vaak iets kwijt. Ik schat dan tijden beter in, hou vaker tijd over en vergeet veel minder.

Iets anders wat echt helpt: minder spullen bezitten. Hoe minder je hoeft te zoeken/meenemen, hoe beter. 

En dus dingen overslaan, zoals iemand hier zegt. Oordopjes kwijt vlak voor vertrek? Helaas. Geen tijd meer om brood te smeren? Toch iets kopen onderweg. 

En handelen en signaleren. Als je 45 minuten te laat komt had je dus gewoon geen tijd meer om te gaan douchen. Dus dan of douchen, of je moeder bellen. Wanneer signaleer je ongeveer dat je te laat gaat komen?

Ik merk zelf dat ik vaak gebruik maak van het momentum van beweging door dan tóch even de vaatwasser uit te pakken, waar ik daarvoor tegenop zag. Toch nog even een wasje aan te zetten.

En de extra tijd die ik evt. wel inplan, is voor mij vaak onderhandelbaar. Dus ik neem me voor: "Eigenlijk zou ik om 7:45 weg moeten want als ik er om 08:30 ben heb ik ruim de tijd om koffie te halen, mijn spullen weg te leggen en als er dan iets tegenzit heb ik nog een half uur over." Maar om 7:30 denk ik: ach, 08:30 is echt wel heel vroeg, 8:40 lukt ook prima. En dat lukt ook. Maar dan heb ik wel haast en als ik een beetje pech heb geen koffie.

Er zit in sommige gevallen wel een kern van waarheid in de mening dat we het niet belangrijk genoeg vinden. Als ik een gewone huis tuin en en keuken afspraak heb met iemand waar verder niets van afhangt ga ik niet hemel en aarde bewegen om er stipt op tijd te zijn. Ik heb wel eens een beginnende vriendschap gehad waarvan de ander aangaf het vervelend te vinden dat ik had gevraagd op de dag zelf of het ook een half uurtje later mocht. Ja, ik snap dat je dat vervelend vindt, maar dan moeten we hier misschien maar gewoon niet aan beginnen, als dit voor jou een heel belangrijk punt is. 

Nog een tip: niet je tijd gaan herplannen.

Voorbeeld: ik wil graag ergens met de fiets heen maar het is best een eind. Het lukt me niet om alles op tijd klaar te krijgen, dus shit, dan maar met de trein. Hee! Tijd over! 

NEE. Ik heb geen tijd over, want ik was al laat.

Hetzelfde als iemand appt: "Ik ben 10 minuutjes later." Wow! 10 minuten! Weet je wat je allemaal kunt doen in 10 minuten?!

Nou, praktisch niks dus. Richt je maar gewoon op de oorspronkelijke tijd.