Woningtekort: Meer mensen in woningen

irmama schreef op 05-08-2021 om 07:28:

ik begrijp niet dat mensen het steeds hebben over " doorschuiven"
Ik heb dit (oude) huis gekocht om hier mijn hele leven te wonen. Veel verbouwd, 25 jaar dezelfde buren, mijn moeder naar dit dorp laten verhuizen zodat we elkaar kunnen helpen.
Veel herinneringen hier opgebouwd. Heb badkamer en slaapkamer beneden wat handig is voor later. Werk op goede afstand
Het lijkt alsof een huis zonaar een ding is. Voor mij is mijn huis mijn leven.
Er zijn simpel genoeg gewoon te weinih woningen waar je met 1 persoon zou kunnen wonen.
In dit dorp zijn er maar 8 zulke woningen!

Het ging om verschillende dingen

- alleenstaanden die een gezinswoning "bezet" houden in de sociale huur

- Een tekort aan woningen geschikt voor ouderen zodat ze door kunnen schuiven

- De verhuiskosten en verhoogde huur die hierbij komt kijken

- Ouderen in een koopwoning die normaliter door zouden schuiven naar een bejaardenhuis of aangepaste woning vanwege beperking(en). Die bejaardenhuizen zijn allemaal opgedoekt en die woningen bestaan niet of zijn, nu, te duur. 

- tekort aan bouwmaterialen en vakmensen

Het is allemaal niet zo simpel en de oorzaak en oplossing ligt op meerdere vlakken.

Tickel schreef op 05-08-2021 om 07:38:

[..]

Het ging om verschillende dingen

- alleenstaanden die een gezinswoning "bezet" houden in de sociale huur

- Een tekort aan woningen geschikt voor ouderen zodat ze door kunnen schuiven

- De verhuiskosten en verhoogde huur die hierbij komt kijken

- Ouderen in een koopwoning die normaliter door zouden schuiven naar een bejaardenhuis of aangepaste woning vanwege beperking(en). Die bejaardenhuizen zijn allemaal opgedoekt en die woningen bestaan niet of zijn, nu, te duur.

- tekort aan bouwmaterialen en vakmensen

Het is allemaal niet zo simpel en de oorzaak en oplossing ligt op meerdere vlakken.

Ja precies.  Maar er is toch veel te laat geanticipeerd op alles? Dat het geen goed idee was om bejaardenhuizen te sluiten en te weinig geschikte woningen te bouwen voor alleenstaanden of mensen die gescheiden zijn, dat is echt niet opeens nu aan de orde.

irmama schreef op 05-08-2021 om 07:28:

ik begrijp niet dat mensen het steeds hebben over " doorschuiven"
Ik heb dit (oude) huis gekocht om hier mijn hele leven te wonen. Veel verbouwd, 25 jaar dezelfde buren, mijn moeder naar dit dorp laten verhuizen zodat we elkaar kunnen helpen.
Veel herinneringen hier opgebouwd. Heb badkamer en slaapkamer beneden wat handig is voor later. Werk op goede afstand
Het lijkt alsof een huis zonaar een ding is. Voor mij is mijn huis mijn leven.
Er zijn simpel genoeg gewoon te weinih woningen waar je met 1 persoon zou kunnen wonen.
In dit dorp zijn er maar 8 zulke woningen!

Maar niet iedereen is zo. Ik hecht niet echt aan woningen en vind het altijd wel leuk om af en toe te verhuizen en een nieuwe buurt te ontdekken. Mijn ouders leven al lang niet meer, dus daar hoef ik ook niet om te denken. Ook heb ik nu bijvoorbeeld meer behoefte aan rust dan 20 jaar geleden, dus een andere omgeving. Dat is voor iedereen anders, en ik kan me goed voorstellen dat dat in een dorp ook weer anders is dan in een stad. 

Als ik met pensioen ben, en geen rekening meer met reistijd naar werk hoef te houden, wil ik waarschijnlijk ook weer verhuizen. 

-Jutta- schreef op 04-08-2021 om 23:02:

(Ps: als jullie boos zijn op al die enorme voordelen die gezinnen krijgen en dat alleenstaanden achtergesteld worden: dat heb je ook zelf zo gekozen he.)

Niet iedereen kiest hier persé voor he? Zou hierin wel voorzichtig zijn met jouw woorden. Genoeg mensen die ongewild kinderloos zijn, wegens omstandigheden alleen zijn etc. Dus beetje kort door de bocht dit. 

Maar goed ik merk dat de discussie en de manier waarop de andere kant word weggezet ontzettend veel energie zuigt en een nare sfeer heeft, dus ik ga hier nu ook weg. 

Renmuis schreef op 05-08-2021 om 00:37:

Het valt me op dat sommige mensen de regelingen die getroffen zijn om kinderrechten te beschermen als voordeeltjes voor de ouders zien, terwijl het helemaal niet om die ouders gaat. Het gaat om die kinderen die nog helemaal geen ruimte hebben gehad om verstandige keuzes te maken, of risico's te nemen. We vinden niet dat een ouder een extra slaapkamer verdient omdat hij / zij zich heeft voortgeplant. We vinden wel dat het kind recht heeft op een dak boven zijn hoofd, en een veilige leefomgeving. Daar kunnen ze nl nog niet zelf voor zorgen. Daarom ook heeft een kind recht op financiële ondersteuning van de vader, zelfs als die vader het kind nooit had willen krijgen. Dat is niet om de moeder te belonen voor haar egoïstische keuze om het kind te houden, maar omdat vanaf het moment dat kind het geboren wordt zijn of haar primaire levensbehoeften belangrijker worden gevonden dan het recht van de vader om elke zomer op vakantie te gaan. Gechargeerd gezegd, maar je begrijpt hopelijk wat ik bedoel.

Dus, als er iets bestaat als woonrecht, dan heb je als alleenstaande zonder kinderen geen recht op een extra slaapkamer en als kind wel op een slaapkamer. Dat betekent dus niet dat je als alleenstaande geen extra slaapkamer mag hebben; dat zegt niemand. Maar het is geen recht - net zoals dat het hebben van een schoonmaker geen recht is (maar wel handig en fijn natuurlijk). Maar als je dus bijvoorbeeld aangewezen bent op sociale huur, dan krijgt in een land waar mensenrechten hoog in het vaandel staan bij gebrek aan woningen het kind de slaapkamer ipv de alleenstaande zijn hobbykamer. En nee, een kind is niet belangrijker dan jij, maar wel afhankelijker en kwetsbaarder.

Wij wonen trouwens met kind op 75m2 zonder tuin, en dat is krap maar verre van een schrijnende situatie, dus het idee dat je als gezin opeens minstens 120m2 en ruime tuin nodig hebt is eveneens absurd.

Bedankt voor deze post! Dit is exact hoe het zit en wat ik eerder bedoelde, maar niet zo goed onder woorden kreeg. 

Over je laatste alinea: met 1 kind wonen op 75m2 gaat prima. Met 2 wordt dat al snel te krap. Ik weet niet hoe oud je kind nu is, maar naarmate ze ouder worden wordt de ruimte voor hen belangrijker. 

Ik denk dat 100m2 dan toch minimaal nodig is met 2 kinderen. Niet dat je het niet overleeft hoor, maar kinderen hebben toch wel iets van ruimte nodig als ze opgroeien. 

Zelf woonde ik met zes personen in een huis van 120m2, 20m2 pp dus. Dat was echt wel krap, zeker toen wij allemaal in de puberteit kwamen. 

Renmuis schreef op 05-08-2021 om 00:37:

Het valt me op dat sommige mensen de regelingen die getroffen zijn om kinderrechten te beschermen als voordeeltjes voor de ouders zien, terwijl het helemaal niet om die ouders gaat. ..............................
Wij wonen trouwens met kind op 75m2 zonder tuin, en dat is krap maar verre van een schrijnende situatie, dus het idee dat je als gezin opeens minstens 120m2 en ruime tuin nodig hebt is eveneens absurd.

Ik heb het ingekort anders blijven scrollen. Ik begrijp wat je zegt en je hebt gelijk maar je kan het ook omkeren. Heel veel mensen nemen ook beslissingen op basis van de tegemoetkomingen die ze krijgen. Dat klinkt niet aardig maar het gebeurt ondertussen wel. Zouden mensen ook meer dan 1 kind krijgen als ze bij de tweede alles zelf moeten betalen? Ik vind dat iedereen het recht heeft om een kind te krijgen, onafhankelijk van het inkomen, maar bij nr 2 ben ik toch echt een voorstander van eigen financiering. 

Ik denk dat je met die regeling meer ellende voor kinderen voorkomt dan door het oneindig te financieren omdat het anders voor de kinderen nadelig uitpakt. Als je met alle subsidies nog steeds op de armoede grens leeft dan gaat een 2e kind het er echt niet beter op maken. Niet voor het eerste kind, niet voor het 2e kind en de stress van een tekort aan geld zal al helemaal niet helpen. 

Mick87 schreef op 05-08-2021 om 09:39:

[..]

Ja maar kleiner gaan wonen betekent vaak alsnog hogere huur. Mijn moeder wil ook kleiner wonen. Maar ze betaalt nu voor een eensgezinswoning minder dan voor een appartementje.

Plus dat je tegenwoordug ook ruimte nodig hebt voor mensen (al dan niet met kinderen) om thuis te werken. Dat heeft bij ons tot gevolg dat er toch een extra kamer nodig zal zijn. 

Sun.lover schreef op 05-08-2021 om 09:52:

[..]

Plus dat je tegenwoordug ook ruimte nodig hebt voor mensen (al dan niet met kinderen) om thuis te werken. Dat heeft bij ons tot gevolg dat er toch een extra kamer nodig zal zijn.

Mijn moeder kan niet thuis werken in haar beroep en heeft dus geen extra kamer nodig. Alle kinderen zijn het huis uit. Dus zij heeft alle. Slaapkamers niet meer nodig. ze zou wel naar een appartementje willen. Maar dat is dus te duur. Woningbouw zou meer woningruil moeten stimuleren met behoud van huurprijs. Ze woont nu waar een gezin met kinderen zou kunnen wonen. 

Tickel schreef op 05-08-2021 om 07:34:

[..]

Een dak boven het hoofd van een kind staat niet gelijk aan een slaapkamer voor een kind. Als de nood hoog is dan kies je voor dat dak en niet voor het aantal slaapkamers.

Ik wist dat iemand dit ging zeggen, maar dat was natuurlijk niet mijn punt. 

Stel: je hebt twee huishoudens die met urgentie woonruimte nodig hebben. Het ene huishouden is een eenpersoonshuishouden en het andere huishouden is een gezin met kinderen. En je hebt als gemeente twee gesubsidieerde huurwoningen tot je beschikking, waarvan één een studio en de ander een eengezinswoning met tuin. Dan wijs je (ervan uitgaande dat beide huishoudens beide woningen zouden kunnen betalen) de studio toe aan de alleenstaande, en de eengezinswoning aan het gezin, ongeacht of die alleenstaande een hardwerkende burger is die toevallig net beneden modaal verdient terwijl de ouders in de bijstand de hele dag voor de tv zitten te ruften. Niet omdat de ouders het verdienen, dus, maar omdat je anders voor die twee opgroeiende kinderen een onhoudbare leefsituatie creëert.

Renmuis schreef op 05-08-2021 om 10:16:

[..]

Ik wist dat iemand dit ging zeggen, maar dat was natuurlijk niet mijn punt.

Stel: je hebt twee huishoudens die met urgentie woonruimte nodig hebben. Het ene huishouden is een eenpersoonshuishouden en het andere huishouden is een gezin met kinderen. En je hebt als gemeente twee gesubsidieerde huurwoningen tot je beschikking, waarvan één een studio en de ander een eengezinswoning met tuin. Dan wijs je (ervan uitgaande dat beide huishoudens beide woningen zouden kunnen betalen) de studio toe aan de alleenstaande, en de eengezinswoning aan het gezin, ongeacht of die alleenstaande een hardwerkende burger is die toevallig net beneden modaal verdient terwijl de ouders in de bijstand de hele dag voor de tv zitten te ruften. Niet omdat de ouders het verdienen, dus, maar omdat je anders voor die twee opgroeiende kinderen een onhoudbare leefsituatie creëert.

Te hypothetisch allemaal. De achtergrond is niet bekend. Is het gezin dakloos? Is de alleenstaande dakloos? Laten ze een woning achter of komen ze bij ouders vandaan waar ze inwonen?

Ik, als volwassenen, moet er niet aan denken om in een studio te wonen. Ik wil niet koken in de ruimte waar mijn bed staat. Als ik dakloos zou zijn dan is het natuurlijk een no brainer, maar ik vind het niet vanzelfsprekend om een alleenstaande in een studio te stoppen. Maar dat hangt ook af van de leeftijd. 

Het kan ook zijn dat die alleenstaande een kinderwens heeft, met of zonder partner. Moet je dan na 4 jaar weer verhuizen omdat een kind in een studio gewoon niet heel fijn woont?

Het zou ook meehelpen als mensen eerst voor passende huisvesting zorgen alvorens ze besluiten een kind te maken. Zeker in deze tijd. 

Mick87 schreef op 05-08-2021 om 09:39:

[..]

Ja maar kleiner gaan wonen betekent vaak alsnog hogere huur. Mijn moeder wil ook kleiner wonen. Maar ze betaalt nu voor een eensgezinswoning minder dan voor een appartementje.

Dat is ook een beetje het probleem. De mensen die wel willen doorstromen worden  "gestraft" met een hogere huur voor minder ruimte. 

Tickel schreef op 05-08-2021 om 10:37:

[..]

Dat is ook een beetje het probleem. De mensen die wel willen doorstromen worden "gestraft" met een hogere huur voor minder ruimte.

Dit is een heel groot deel van het probleem, niet een beetje.