Woke. Zegen of ziekte?
Onder het mom: klaag niet, maar onderneem actie open ik bij deze een algemeen onderwerp over woke. Voordat die discussie gaat over dat woke een containerbegrip is en er dus eigenlijk geen discussie over mogelijk is: waar ik woke schrijf bedoel ik de meer extremistische progressieve opvattingen, het vingerwijzen naar iedereen die zich niet daaraan houdt en de onverdraagzaamheid.
Tegen discriminatie zijn is wat mij betreft ook niet woke, maar normaal.
Overal discriminatie in zien (zoals iemand die zijn vriend Nicolaas ziet en dan een Sinterklaasliedje gaat zingen, terwijl er toevallig ook mensen van kleur in beeld zijn als racisme betitelen), mensen met een andere mening onmiddellijk de mond willen snoeren en uitmaken voor racist, homofoob, transfoob, enz. dat is waar ik denk dat de maatschappelijke relevantie zit. Vaak wordt dit aangeduid met cancel culture, maar helaas gaan de goedpraters dan net doen alsof iemand niet is gecanceld, want hij of zij is nog niet definitief van de aardbol verdwenen. U begrijpt, ik zoek geen semantische discussie, maar een discussie over de gevolgen van activistische opvattingen, vaak kritiekloos herhaald als waarheid door de media (met name DPG en NPO), die het open debat bepaald niet ten goede komen.
En ja, hierboven staat vooral ook heel duidelijk te lezen dat ik geen fan ben en dus allesbehalve objectief, maar zie dat vooral als een uitdaging om mij te overtuigen dat ik het totaal verkeerd zie. 
Moxxie schreef op 19-02-2023 om 19:58:
[..]
Mijn punt was niet of die wijzigingen wel of niet doorgevoerd moeten worden, maar ik wilde zeggen dat het niet dom is als mensen boeken liever laten zoals ze zijn.
Oh zo bedoel je het. Tja, ik heb het woord "dom" eigenlijk niet als eerste genoemd. Ik reageerde op Friezinnetje die zoiets zei als "Jij doet altijd net of de ander dom is". Nou dat doe ik naar mijn idee helemaal niet, maar ik ben opgegroeid in een tijd dat je absoluut niet in een boek zet dat Joden op geld belust zijn en grote neuzen hebben. En als mensen dat soort gevoeligheden dan niet herkennen vind ik dat wel bijzonder. En als iemand dan onterecht zegt dat ik doe of andere mensen dom zijn dan denk ik nou toe maar dan.
Ik vind het een beetje vervelend dat ik jullie altijd allemaal achter me aan krijg. Zo'n clubje. Niet prettig.
https://nos.nl/l/2464522
In de Verenigde Staten is het inmiddels gebruikelijk dat er een sensitivity reader meeleest bij een nieuwe roman. Ook in Nederland zal dat vaker gaan gebeuren, denkt Van Houwelingen. "Zo iemand let er bijvoorbeeld op of de auteur zich wel goed heeft ingeleefd, en geeft daar advies over. Sommige schrijvers zien het als censuur, anderen vinden het juist fijn. Zij willen geen gevoeligheden over het hoofd zien."
Ik vind dit wel ver gaan hoor 
Epic88 schreef op 19-02-2023 om 20:34:
https://nos.nl/l/2464522
In de Verenigde Staten is het inmiddels gebruikelijk dat er een sensitivity reader meeleest bij een nieuwe roman. Ook in Nederland zal dat vaker gaan gebeuren, denkt Van Houwelingen. "Zo iemand let er bijvoorbeeld op of de auteur zich wel goed heeft ingeleefd, en geeft daar advies over. Sommige schrijvers zien het als censuur, anderen vinden het juist fijn. Zij willen geen gevoeligheden over het hoofd zien."
Ik vind dit wel ver gaan hoor
Gaat het ook, maar het is de enige uitkomst totdat er keihard Nee gezegd wordt.
Want waar stop je als je eenmaal dit censuurpad ingeslagen bent? Er zal zich steeds een andere (soms 5 minuten geleden opgerichte) groep melden die beweert zich gekwetst te voelen.
Malibu2 schreef op 19-02-2023 om 20:59:
[..]
Gaat het ook, maar het is de enige uitkomst totdat er keihard Nee gezegd wordt.
Want waar stop je als je eenmaal dit censuurpad ingeslagen bent? Er zal zich steeds een andere (soms 5 minuten geleden opgerichte) groep melden die beweert zich gekwetst te voelen.
Zolang het de keuze is van de schrijver kan je het geen censuur noemen toch. Prima als de schrijver het prettig vindt, maar het zou heel eng worden als je geen uitgeverij meer kan vinden als je er niet van gediend bent.
Moxxie schreef op 19-02-2023 om 21:12:
[..]
Zolang het de keuze is van de schrijver kan je het geen censuur noemen toch. Prima als de schrijver het prettig vindt, maar het zou heel eng worden als je geen uitgeverij meer kan vinden als je er niet van gediend bent.
Prima als die schrijver het zelf wil. Maar daarbij kan ook impliciete druk ontstaan. Anthony Horowitz schreef daarover:
'I made the changes, but I will confess they hurt. It just feels wrong to be told what to write by an outside party, no matter how well-meaning.’
...
Horowitz, who has written three James Bond novels, said his last book was sent to a sensitivity reader by his publisher in the US and Canada because it featured the Native American character.
Malibu2 schreef op 19-02-2023 om 21:30:
[..]
Prima als die schrijver het zelf wil. Maar daarbij kan ook impliciete druk ontstaan. Anthony Horowitz schreef daarover:
'I made the changes, but I will confess they hurt. It just feels wrong to be told what to write by an outside party, no matter how well-meaning.’
...
Horowitz, who has written three James Bond novels, said his last book was sent to a sensitivity reader by his publisher in the US and Canada because it featured the Native American character.
Jemig, ik vraag me af waarom hij ermee ingestemd heeft als hij er zo instaat.
Moxxie schreef op 19-02-2023 om 21:45:
[..]
Jemig, ik vraag me af waarom hij ermee ingestemd heeft als hij er zo instaat.
Misschien om van het gezeur af te zijn. Of angst voor negatieve publiciteit? Als je ziet wat er met JK Rowling gebeurt...
Maar uiteindelijk gaat het wringen, zo ook bij Horowitz.
Geschrokken reacties op veranderingen in boeken Roald Dahl: 'Teerheid van kinderziel wordt overschat’
https://www.ad.nl/binnenland/geschrokken-reacties-op-veranderingen-in-boeken-roald-dahl-teerheid-van-kinderziel-wordt-overschat~a7b873d4/
Cultureel vandalisme, wordt het hier door iemand genoemd. Daar kan ik het wel mee eens zijn, het slaat veel te ver door.
Mug schreef op 19-02-2023 om 22:11:
Geschrokken reacties op veranderingen in boeken Roald Dahl: 'Teerheid van kinderziel wordt overschat’
https://www.ad.nl/binnenland/geschrokken-reacties-op-veranderingen-in-boeken-roald-dahl-teerheid-van-kinderziel-wordt-overschat~a7b873d4/
Cultureel vandalisme, wordt het hier door iemand genoemd. Daar kan ik het wel mee eens zijn, het slaat veel te ver door.
Meestal zijn boeken na een bepaalde periode over de UVD heen en worden niet meer gelezen, dus dan vallen de racistische, vrouwonvriendelijke, homofobe of wat dan ook voor opmerkingen niet op, want het boek is in de vergetelheid geraakt. Ik heb thuis nog de Artapappa's van J.B. Schuil in de boekenkast staan. Het gaat over twee zwarte Zuid-Afrikaanse prinsen, die in Nederland in een kostgezin komen wonen en naar de middelbare school gaan. Daar staan opmerkingen in die wij nu racistisch vinden. Als mijn kleinzoon een jaar of twaalf is en zou aangeven dat hij het zou willen lezen, dan zou ik het zeker niet verbieden, maar wel een verhaaltje over de achtergrond vertellen. En zo moet het eigenlijk ook, vind ik.
Mijn kind kijkt al jaren naar Flodder, als hij er langs zapt.
Hij vindt dat we toen veel relaxter leefden, helaas was dat ver vóór zijn tijd.
Heeft de Partij voor de Dieren al geëist dat Jan Wolkers wat passages gaat herschrijven?
Iets met een kip, iets met een badmintonracket...
Als je de vrijheid hebt om te schrijven wat je wil, heb je ook de vrijheid om aan te passen wat je wilt. Hier hebben de betrokkenen helemaal vrijwillig besloten wat kleine aanpassingen te doen. Prima toch? Niemand wordt ergens toe gedwongen. Thierry mag nog steeds zijn boek schrijven zonder rekening te houden met een zelfde sensitivity reader.
En dit gebeurt inderdaad heel vaak. Ben ik cynisch dat ik de uitgebreide (gezochte?) aandacht hiervoor naar vrij lompe free publicity marketing vind ruiken?
Doemijdieglazenbol schreef op 20-02-2023 om 04:25:
Als je de vrijheid hebt om te schrijven wat je wil, heb je ook de vrijheid om aan te passen wat je wilt. Hier hebben de betrokkenen helemaal vrijwillig besloten wat kleine aanpassingen te doen. Prima toch? Niemand wordt ergens toe gedwongen. Thierry mag nog steeds zijn boek schrijven zonder rekening te houden met een zelfde sensitivity reader.
En dit gebeurt inderdaad heel vaak. Ben ik cynisch dat ik de uitgebreide (gezochte?) aandacht hiervoor naar vrij lompe free publicity marketing vind ruiken?
Prima als auteurs dit zelf willen, maar in hoeverre gaat dit echt volledig vrijwillig?
In het eerder door me aangehaalde artikel staat dat Horowitz schreef dat editors ('sensitivity readers') auteurs hiertoe dwingen:
The Foyle’s War and Alex Rider writer said editors called ‘sensitivity readers’ were forcing writers to change books over fears of offending readers, and so-called cancel culture.
Voor mij gaat de vrijheid van meningsuiting en literaire vrijheid zo ver als de wet dat toestaat. Ook als ik een tekst persoonlijk niet leuk vind of mij dat persoonlijk kwetst. De literaire vrijheid staat boven mijn gevoelens en emoties, maar niet boven de wet.
Eindredacteuren vragen toch om de haverklap om aanpassingen die schrijvers niet leuk vinden? Want killing your darlings enzo. Het is toch hetzelfde als: “Nee meneer de schrijver, die hoofdstuk gaat echt te traag, we kunnen die en die alinea beter schrappen. Lezers van tegenwoordig hebben die concentratie niet meer.”
Vinden schrijvers ook heel naar, maar doen ze vaak toch. Want ze willen liever dat hun ‘onware’ boek gevonden bij mensen thuis ligt, dan hun ‘ware’ boek als manuscript op hun bureau.