staat van het onderwijs (nav 1 vandaag)
Er wordt groot alarm geslagen over de staat van het primair en voortgezet onderwijs. Grote tekorten aan docenten, het curriculum wordt steeds uitgebreider en de lees-en rekenprestaties hollen achteruit.
Ik heb ooit een blauwe maandag op de pabo gezeten. Het niveau van deze opleiding was echt bedroevend laag en ik ben er gillend weggerend. (alleen maar knutelen en onzinnige opdrachten) De verplichte toetsen waren makkelijk en haalde ik in een keer, maar velen zakten.
Het niveau nog meer omlaag brengen lijkt mij een slecht idee als je kijkt naar de huidige pisa-scores. Na het wegrennen van de pabo heb ik een andere studie gekozen en ben zo het voortgezet onderwijs ingerold. Helaas zie ik daar het niveau ook dalen en ik hou mijn hart vast.
Dat hele 'leren is leuk' maakt dat leerlingen steeds minder weten en kunnen.
rionyriony schreef op 16-03-2024 om 19:18:
Ik zie niet in waarom het topdown onderwijs zoals vroeger (leraar was de onbetwiste baas in de klas en beviel dat je niet dan kon je opzouten) zo fout was, en het lijkt mij in ieder geval makkelijker voor alle partijen.
Topdown onderwijs is bij mij niet dat de top (leraar) de baas is en de down (leerling) dient te gehoorzamen.
Voor mij is de betekenis dat je uitlegt wat het doel is van wat je nu gaat leren en naar welk eindresultaat er gewerkt wordt.
Vandaag mortel draaien, morgen bakstenen bakken, overmorgen kozijnen timmeren. Allemaal losse handelingen.
Laat aan de leerling zien dat de bedoeling is om uiteindelijk een huis te bouwen met al deze losse handelingen die je moet gaan beheersen.
Poezenmeisje, dat is inderdaad wat top-down inhoudt.
De leraar als coach klinkt als een leuk idee, maar het werkt niet. Kijkende naar mijn leerlingen, dan vind ik dat 'we' de vaardigheden wat betreft bijvoorbeeld opzoeken van informatie overschatten.
Misschien dat dat een onderdeel is van wat er misgaat: Leerlingen worden overschat en in de steek gelaten wat betreft leren. Let wel: Ik geef docenten niet de schuld, maar degenen die achter hun bureau 'leuke' en 'vernieuwende' concepten bedenken. Klein voorbeeld: De 21st century skills.
Hoe meer informatie je leerlingen aanrijkt, hoe meer ze kennis (eventueel met hulp) aan elkaat kunnen koppelen.
Ik merk het zelf met de nieuwe methode waar we mee werken. Grammatica is uitgekleed (want: Het is blijkbaar niet nodig), spelling is uitgekleed (want je kan het zelf opzoeken) en de nadruk ligt op presenteren en in groepjes leuke opdrachten doen.
Dertig jaar geleden leerden kinderen meer in de eerste klas van de mavo dan nu in de eerste klas van het vwo. Zorgwekkend.
Waar moeten kinderen informatie opzoeken als ze niet eens weten hoe ze informatie kunnen beoordelen op de waarheid?
Opzoeken van een filmpje hoe je een fietsband plakt lijkt me logischer dan opzoeken hoe je moet worteltrekken.
Mijn zoon heeft een paar boeken voor Nederlands en Engels gekregen op de voormalige MTS. Geen enkel technisch boek en zelfs geen wiskunde. Dat wordt in het vierde jaar als keuzevak aangeboden.
Aangezien de meesten van TL komen en drie jaar geen wiskunde hebben gehad, wordt gestart bij Mavo2 niveau...
Zoon is zijn vader dankbaar dat die alle boeken van de LTS en de MTS heeft bewaard.
Ik hoorde jaren geleden dat eindexamenleerlingen op VWO de 'rijtjes' erbij mochten hebben bij het examen Duits.
WTF??
Ik ben in Mavo2 zó gedrild dat je me veertig jaar later 's nachts wakker kunt schudden en ik al die rijtjes direct kan reproduceren.
Eén van zoon leraren op de basissschool was zo praktisch om zoon te vragen hoe hij dan deelsommen zou doen. Zoon produceerde een keurige staartdeling en van de meester mocht het zo ook.
Die man was afkomstig uit het speciaal onderwijs en kon daardoor zijn collega's ook helpen met "onderwijs-op-maat" maken.
Poezenmeisje schreef op 17-03-2024 om 08:54:
Ik hoorde jaren geleden dat eindexamenleerlingen op VWO de 'rijtjes' erbij mochten hebben bij het examen Duits.
WTF??
Ik ben in Mavo2 zó gedrild dat je me veertig jaar later 's nachts wakker kunt schudden en ik al die rijtjes direct kan reproduceren.
Ja grappig, dat kan ik ook nog steeds.
De sleutel ligt voor een deel ook bij de ouders.
Hier op school (zeer wisselend gezelschap van groot aandeel migratie achtergrond tot groot deel curling-ouder) zijn de juffen en meesters gigantisch veel bezig met opvoeden.
Gaat allemaal van de lestijd af.
Tutututut schreef op 17-03-2024 om 09:35:
De sleutel ligt voor een deel ook bij de ouders.
Hier op school (zeer wisselend gezelschap van groot aandeel migratie achtergrond tot groot deel curling-ouder) zijn de juffen en meesters gigantisch veel bezig met opvoeden.
Gaat allemaal van de lestijd af.
Ook op onze school met zeer hoogopgeleide ouders het geval. Ouders lijken de rol van leraar over te willen nemen, en verwachten van ons dat we het deel opvoeding overnemen? Zoveel kinderen komen hier binnen en kunnen al wat lezen en rekenen omdat ze gedrild zijn door hun ouders of vanaf hun eerste levensjaar educatieve spelletjes op de tablet spelen, maar kunnen zich nog niet omkleden en lopen nog in luiers, zijn totaal niet zelfredzaam en kunnen niet omgaan met uitgestelde aandacht.
Maar het ligt niet alleen aan de ouders. In het onderwijs gaat veel mis. Het niveau van onze stagiairs van de pabo gaat snel achteruit, ze zijn daar teveel tijd aan het wegwerken van hiaten in de basiskennis waardoor er minder ruimte is om echt het vak te leren, dan heb je weer slechter opgeleide leerkrachten en zo zijn we in een vicieuze cirkel beland. We weten allang dat het inzetten op vaardigheden i.p.v. kennis niet werkt. En toch moeten kinderen in groep 4 zelf onderzoeksvragen formuleren?
Wat mij betreft (en dit is controversiëler) moeten we ook af van het koppelen van school aan "voorbereiden op de werkvloer". School is om te leren, kennis te vergaren, je hersenen te trainen en een bredere blik te ontwikkelen. Wat je er later mee moet of kan valt lang niet altijd te voorspellen. We zijn teveel baby's met het badwater aan het weggooien in de hoop het onderwijs efficiënter en doelgerichter te maken.
Poezenmeisje schreef op 17-03-2024 om 07:53:
[..]
Topdown onderwijs is bij mij niet dat de top (leraar) de baas is en de down (leerling) dient te gehoorzamen.
Voor mij is de betekenis dat je uitlegt wat het doel is van wat je nu gaat leren en naar welk eindresultaat er gewerkt wordt.
Vandaag mortel draaien, morgen bakstenen bakken, overmorgen kozijnen timmeren. Allemaal losse handelingen.
Laat aan de leerling zien dat de bedoeling is om uiteindelijk een huis te bouwen met al deze losse handelingen die je moet gaan beheersen.
Als er iemand duidelijk de leiding neemt en beslist wat er gaat gebeuren is dat heel rustgevend en dit heeft toch altijd goede resultaten opgeleverd. Het is niet de bedoeling dat de kinderen gaan beslissen wat jij mag zeggen en waar je het niet over mag hebben.
Waar ik als kind nooit iets van leerde dat was als er groepjes moesten worden gevormd en je dan met deze groep een werkstuk moest maken. Dat was echt verspilde tijd omdat er nog te weinig nieuwe kennis aanwezig was (dus een echt goed resultaat kreeg je nooit) en omdat ook onvolkomenheden inclusief fouten van anderen dan werden herhaald. Je kan het beste iets zo vaak mogelijk correct horen. Daar leer je van. Het "zelf ontdekken" van mogelijke oplossingen gebeurt in de praktijk nog wel.
Renmuis schreef op 17-03-2024 om 10:06:
[..]
We weten allang dat het inzetten op vaardigheden i.p.v. kennis niet werkt. En toch moeten kinderen in groep 4 zelf onderzoeksvragen formuleren?
Dit maakt mij ook helemaal gek en het is echt vechten tegen de bierkaai. Kinderen in groep 4 hebben veelal nog moeite met geconcentreerd werken en technisch lezen, wat weten zij nou van gedegen onderzoek doen? Zelfs op de universiteit vinden veel studenten het formuleren van onderzoeksvragen nog lastig. Complete tijdverspilling.
Als de basis er ligt dan zijn de vaardigheden desgewenst zo aangeleerd. Als de basis ontbreekt dan kan je op je hoofd gaan staan, maar dan komen de vaardigheden ook niet.
Ook helemaal eens met de rest van je post trouwens.
En ook hier lijkt het alsof de grote roze olifant in de kamer niet wordt gezien: Er zijn veel te weinig leerkrachten. Dat is al jaren aan de gang en dan nu opeens alarm slaan, bijzonder. Een groot deel van de kinderen krijgt geen 5 dagen per week les van een leerkracht, een deel kan niet eens 5 dagen per week naar school. En als er dan toch een leerkracht beschikbaar is, wordt er echt niet kritisch gekeken of hij/zij goed is in het vak. Beter iets dan niets, wordt er vaak gedacht. Dan is het niet zo gek dat we inmiddels in een neerwaartse spiraal zitten. Ik zie de toekomst somber tegemoet.....
Los van de andere argumenten als een groot deel van de onderwijstijd bezig zijn met ongewenst gedrag (van leerlingen en ouders), coachen i.p.v. lesgeven, dubbele administratie etc. Dat helpt allemaal niet mee maar nog minder als je je vak niet verstaat en niet de juiste keuzes weet te maken.
De beste leraren waren degenen die je interesse wisten te wekken voor hun vak. Die een relatie tot stand wisten te brengen tussen gewone dagelijkse gebeurtenissen in jouw leven en hun vak, waardoor de concentratie vanzelf ging.
Maheiden schreef op 17-03-2024 om 11:10:
En ook hier lijkt het alsof de grote roze olifant in de kamer niet wordt gezien: Er zijn veel te weinig leerkrachten.
Persoonlijk, maar dat kan ik niet met cijfers bewijzen, geloof ik dat een heleboel leerkrachten er de brui aan geven omdat ze geen kennis mogen/mochten overdragen.
Leraren die graag uitleggen en lesgeven hebben de afgelopen 20 jaar keer op keer te horen gekregen dat ze het fout doen, dat ze achterhaald zijn, dat ze "oud denken", dat ze de boot missen, dat ze niet snappen waar tegenwoordig om gaat (namelijk om 21st century skills).
Managers, teamleiders, onderwijskundigen en allerlei goeroes hebben kennis de afgelopen decennia allemaal als minderwaardig weggezet. Projecten moesten er komen, en vraaggestuurd onderwijs, en de leraar als coach.
Daar wordt het vak niet aantrekkelijker van, als je als leraar kennis wil overdragen. Persoonlijk heb ik in mijn hele leven nooit geklaagd over mijn salaris, maar wel over hoe mijn werkplezier verdween.
Ik ben zelf zo'n leerkracht die uitlegt en lesgeeft allergisch is voor het woord 'leuk' en een eigen draai geef aan 'verplichte' 21century skils (🤢 dat woord), maar ik heb echt nog nooit gehoord dat ik het fout doe, integendeel. Wel dat ik kritisch ben en dat klopt. Ik doe wat, bewezen, goed is om te doen. En wat echt nodig is dus dat betekent steeds keuzes maken. Er staat bv. nergens dat kinderen in groep 4 eigen onderzoeksvragen moeten kunnen stellen, zoals hierceerder als voorbeeld werd genoemd.
Wel zie ik na zo'n 25 jaar elke onderwijshype weer terugkomen. Jonge collega's enthousiast dat ze iets nieuws hebben ontdekt bv. bewegend leren. Daar glimlach ik om en ga weer door.
De leerkrachten die bij ons weg zijn gegaan, hebben in eigen regio werk gevonden. In de grote stad blijft er weinig over. Ik, zei de gek, omdat ik denk dat ik hier meer nodig ben dan in eigen regio. Maar af en toe voelt het als trekken aan een dood paard. En het steeds meer boze en onfatsoenlijke gedrag van ouders maakt het er ook niet leuker (😉) op.