“Lagerhuis” debat: orgaandonatie, Ja tenzij
In navolging op het Kumbaya-topic van Hen74, hierbij een eerste "Lagerhuis"-topic. Het idee is dat iedereen een topic kan starten over een bepaald onderwerp/stelling waarover een soort Lagerhuis-debat gevoerd kan worden. Vandaar ook Lagerhuis in de topictitel, zodat het voor iedereen herkenbaar is als een discussietopic.
Ik start dit eerste topic met de stelling:
De huidige praktijk waarin iedereen orgaandonor is, tenzij men zich heeft afgemeld ("Ja, tenzij...") is verkeerd.
Ik zie uit naar een leuke discussie, hou het netjes en onderbouw je feiten svp met bronnen (tenzij algemeen bekend).
redbulletje schreef op 17-07-2021 om 16:40:
[..]
Dit vind ik dan juist weer logisch. Die familie moet het leven van hun dierbare op een voor hen goede manier kunnen afronden, want zij zitten de rest van hun leven met het gemis.
Ja maar wat voegt het registreren dan toe als daar uiteindelijk niet naar gekeken wordt en de keuze alleen bij de familie wordt gelegd.
Ik moet nu even weg, maar kom straks reageren TO!
Na een lange aanlooptijd is in Nederland de wet er sinds 1 juli 2020
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/orgaandonatie-en-weefseldonatie/actieve-donorregistratie
In Belgie is de (opt-out) wet al ouder
https://www.health.belgium.be/nl/gezondheid/zorg-voor-jezelf/levensbegin-en-einde/orgaandonatie/orgaandonatie-burgers
Belgie benadrukt nog dat de wet geldt voor meerderjarige wilsbekwame burgers. En er zijn meer mogelijkheiden dan letterlijk organen/weefsels laten transplanteren
https://www.health.belgium.be/nl/orgaandonatie-nieuwe-modaliteiten-vanaf-1-juli-2020
Lalize schreef op 17-07-2021 om 16:42:
[..]
Ja maar wat voegt het registreren dan toe als daar uiteindelijk niet naar gekeken wordt en de keuze alleen bij de familie wordt gelegd.
Ze zullen op deze manier wellicht toch meer organen kunnen bemachtigen dan op de andere manier? Nabestaanden worden overrompeld op een voor hen heel pijnlijk en verdrietig moment en moeten snel beslissen.
Lalize schreef op 17-07-2021 om 16:41:
[..]
Je kunt dan nog wel weefseldonor zijn.
Dat kan tot 24 uur na het overlijden, ook als je thuis overlijdt
Dat is fijn om te lezen, dat verschil tussen orgaan en weefsel was op de een of andere manier nog niet doorgedrongen 
Ik heb helaas ervaren hoe het is om een ouder te verliezen. Het helpt mij bij mijn verwerking dat mijn vader in zijn eigen bed is overleden en daarna gewoon thuis is gebleven tot de dag van de uitvaart. Moet er niet aan denken dat er weefsel of organen geoogst zouden worden in een onpersoonlijke setting. Afscheid nemen kun je maar één keer en dat blijft de rest van je leven in je hoofd zitten hoe dat verloop was.
Ben wel benieuwd of er daadwerkelijk ook meer mensen geholpen zijn door de nieuwe gang van zaken. In plaats van een brief erop uit sturen zou het misschien meer uithalen om de patienten die in nood verkeren een gezicht te geven, een brief daar kun je zo weinig bijvoorstellen vaak terwijl als we een verhaal erachter hebben van de mensen die leven tussen hoop en vrees, of succesverhalen zien/horen, veel meer mensen hun medemens een orgaan zouden gunnen.
appeltje_ schreef op 17-07-2021 om 16:56:
Ben wel benieuwd of er daadwerkelijk ook meer mensen geholpen zijn door de nieuwe gang van zaken. In plaats van een brief erop uit sturen zou het misschien meer uithalen om de patienten die in nood verkeren een gezicht te geven, een brief daar kun je zo weinig bijvoorstellen vaak terwijl als we een verhaal erachter hebben van de mensen die leven tussen hoop en vrees, of succesverhalen zien/horen, veel meer mensen hun medemens een orgaan zouden gunnen.
Dat blijven vreemden ook al krijgen ze een gezicht, dat zou nooit mijn mening bijstellen over het afscheid van een dierbare.
redbulletje schreef op 17-07-2021 om 16:55:
Ik heb helaas ervaren hoe het is om een ouder te verliezen. Het helpt mij bij mijn verwerking dat mijn vader in zijn eigen bed is overleden en daarna gewoon thuis is gebleven tot de dag van de uitvaart. Moet er niet aan denken dat er weefsel of organen geoogst zouden worden in een onpersoonlijke setting. Afscheid nemen kun je maar één keer en dat blijft de rest van je leven in je hoofd zitten hoe dat verloop was.
Ik vond juist de wetenschap dat je afscheid neemt, maar iemand anders (een beter) leven schenkt erg mooi.
redbulletje schreef op 17-07-2021 om 16:57:
[..]
Dat blijven vreemden ook al krijgen ze een gezicht, dat zou nooit mijn mening bijstellen over het afscheid van een dierbare.
Ja het blijven wellicht vreemden, maar dat betekent niet dat het je niet raakt en het de ander niet ontzettend gunt om geholpen te worden. Ik heb niets meer aan mijn lijf als het licht uitgaat dus van mij mogen ze alles hebben, waarom niet..
Draceana schreef op 17-07-2021 om 17:02:
[..]
Ik vond juist de wetenschap dat je afscheid neemt, maar iemand anders (een beter) leven schenkt erg mooi.
Zo werkt het voor mij niet. Hoef zelf overigens ook geen donororgaan, als 't m'n tijd is dan is 't m'n tijd. Ik zou mijn ouders overigens bij leven wel een nier of stuk lever hebben gedoneerd wanneer van toepassing. Dat dan weer wel.
er.is.maar.1.Pino schreef op 17-07-2021 om 16:16:
[..]
Oké, even doorvragend: is daarbij voor jou dan dat het belang om zoveel mogelijk donororganen ter beschikking te hebben doorslaggevend is, of zit het hem beïnvloeding van gedrag ("dan moet je er tenminste over nadenken")?
Eerlijk gezegd beide.
Oneens.
De overheid vraagt je een keuze te maken en geen keuze is ook altijd nog een keuze. Er wordt je niets opgedrongen, je kunt kiezen wat je wilt.
Bovendien kun je altijd kiezen het aan de nabestaanden over te laten zoals veel mensen doen.
Het doemscenario dat werd gevreesd is ook niet uitgekomen: dat nabestaanden buitenspel zouden worden gezet als iemand niets heeft ingevuld. Wat op zich ook weer niet oke is mijn inziends want geen keuze is wederom ook een keuze.
Mijn man was net overleden in het ziekenhuis op 57 jarige leeftijd. Mijn zoon en ik waren natuurlijk helemaal overstuur. Toen werd er gevraagd of mijn man organen af wilde staan. Ik klapte dicht en kon niks meer zeggen. Mijn zoon werd boos en zei dat mijn man geregistreerd staat in het donorregister en dat hij geen donor wilde zijn. Ik snap niet waarom ze dat dan nog vragen in het zoiekenhuis. Ik heb het ook met mijn huisarts besproken die hier aan huis kwam na het overlijden. Hij vond dat ik een klacht in moest dienen. Dat heb ik niet meer gedaan want ik had al zo veel aan mijn hoofd.
BeertjeColargol schreef op 17-07-2021 om 16:23:
Voordat deze wet inging, was het zo dat als de overledene tijdens zijn leven geen keuze had gemaakt, de nabestaanden de keuze maken. Ik denk dat dat beter zou zijn.
We vinden het normaal dat je nabestaanden na je dood over je geld en al je andere bezittingen beschikken. Als je nu het lichaam ook ziet als een eigendom, dan is het logisch dat je nabestaanden na je dood over je lichaam beschikken.
Veel nabestaanden dachten dan: Piet heeft het er nooit over gehad dus zal het wel niet willen. En daar gingen de organen...