Daklozen in Nederland
Na een aantal jaren van daling stijgt helaas inmiddels het aantal daklozen in Nederland weer. Zie onderstaande grafiek met de officiële CBS cijfers + de schatting van de daadwerkelijke cijfers (heel veel mensen zijn officieel niet geregistreerd als dakloze, maar slapen bij vrienden of in een vakantiehuisje en hebben geen eigen stek). Treurig, voor een geciviliseerd land als Nederland. Wie zijn die daklozen, wat zijn de oorzaken, wat gebeurt er al om het aan te pakken en wat zou de overheid meer moeten doen om hier verbetering in te brengen?
Nicole123 schreef op 16-01-2025 om 22:52:
[..]
Nee, dat zegt niemand.
Wel is het gewoon feitelijk scheefgegroeid in hoeveel oppervlakte we gemiddeld per persoon bewonen en zit daar een grote oorzaak van het woningtekort. Zie de figuren die ik deelde. Waar vroeger een gezin van 6 woonde wonen nu 1 of 2 personen.
Ik zeg nergens dat mensen maar verplicht hun huis uit moeten of niet meer zouden mogen scheiden, maar ik denk dat hier wel kansen voor oplossingen liggen. Zoals woningen delen en splitsen bevorderen. Zoals veel meer kleine goedkope woningen bouwen. En zoals voor de mensen die alleen of met z'n tweeën wonen en op zich wel weg willen naar een kleiner huis dat mogelijk en financieel aantrekkelijker maken. Bijv door groot wonen wat duurder maken en klein wonen wat goedkoper, of iets van een verhuisbonus als je kleiner gaat wonen ofzo.En dat we weer een beetje teruggaan naar vroeger in wat we als normaal zien. Fijn voor jou dat je een heel grote woonoppervlakte hebt, maar het is een enorme luxe in een land waar de grond schaars is. We zullen - niet specifiek jij maar gemiddeld met z'n allen - een stapje terug moeten doen in wat we als een 'gewone woning' zien.
En het helpt in mijn ogen als we dit soort dingen met een totaalblik bekijken en niet met een 'ja maar ik' blik (dan zijn we ook snel klaar hier, want volgens mij is niemand dakloos die hier meeschrijft). Ik ga er vanuit dat iedereen die hier meeschrijft begaan is met mensen die een huis zoeken, of het vanuit dakloosheid is of gewoon geen woning kunnen krijgen en daardoor noodgedwongen nog bij je ouders of ex bivakkeren. Prima om van mening te verschillen over wat de beste oplossing is, als je daar andere ideeën over hebt dan ook welkom om die te delen.
Nou ja, ik snap haar reactie wel, want we moeten met een totaal blik kijken, een stapje terug doen, het is een enorme luxe, er liggen hier wel kansen, er liggen wel kansen, geen ‘ja-maar-blik’ hebben.
Iemand zal volgens dit moreel kompas toch plaats moeten maken. Het is geen verplichting, maar er hangt wel een bepaald moraal onder. Je kunt het nudging in een bepaalde richting noemen.
Nicole123 schreef op 16-01-2025 om 22:52:
[..]
Nee, dat zegt niemand.
Wel is het gewoon feitelijk scheefgegroeid in hoeveel oppervlakte we gemiddeld per persoon bewonen en zit daar een grote oorzaak van het woningtekort. Zie de figuren die ik deelde. Waar vroeger een gezin van 6 woonde wonen nu 1 of 2 personen.
Ik zeg nergens dat mensen maar verplicht hun huis uit moeten of niet meer zouden mogen scheiden, maar ik denk dat hier wel kansen voor oplossingen liggen. Zoals woningen delen en splitsen bevorderen. Zoals veel meer kleine goedkope woningen bouwen. En zoals voor de mensen die alleen of met z'n tweeën wonen en op zich wel weg willen naar een kleiner huis dat mogelijk en financieel aantrekkelijker maken. Bijv door groot wonen wat duurder maken en klein wonen wat goedkoper, of iets van een verhuisbonus als je kleiner gaat wonen ofzo.En dat we weer een beetje teruggaan naar vroeger in wat we als normaal zien. Fijn voor jou dat je een heel grote woonoppervlakte hebt, maar het is een enorme luxe in een land waar de grond schaars is. We zullen - niet specifiek jij maar gemiddeld met z'n allen - een stapje terug moeten doen in wat we als een 'gewone woning' zien.
En het helpt in mijn ogen als we dit soort dingen met een totaalblik bekijken en niet met een 'ja maar ik' blik (dan zijn we ook snel klaar hier, want volgens mij is niemand dakloos die hier meeschrijft). Ik ga er vanuit dat iedereen die hier meeschrijft begaan is met mensen die een huis zoeken, of het vanuit dakloosheid is of gewoon geen woning kunnen krijgen en daardoor noodgedwongen nog bij je ouders of ex bivakkeren. Prima om van mening te verschillen over wat de beste oplossing is, als je daar andere ideeën over hebt dan ook welkom om die te delen.
Oké, dus ik persoonlijk niet, maar wie dan wel? De anderen? De maatschappij (dat ben jij)? "We" moeten terug naar wat "we" vroeger normaal vonden. Ik ben op een leeftijd dat ik al best wat vroeger verzameld heb. En ik heb het altijd normaal gevonden dat "we" ons eigen plekje hadden. Maar ik begrijp dat je nóg vroegerder bedoelt. Toen gezinnen bij elkaar bleven wonen omdat kinderen het huis niet uitkonden. Nou, dan zit ik in ieder geval safe, want die mogelijkheid hebben wij gecreëerd. En als de overheid mee zou werken, zou ik ook nog woonunits kunnen plaatsen voor mijn ouders. En/of schoonouders. Of vooruit, die gescheiden vriendin. Plek zat, maar dat mag niet. Dat zijn oplossingen waaraan ik mee wil werken en die ik, waar wettelijk mogelijk, ook vormgegeven heb.
Nicole123 schreef op 16-01-2025 om 22:52:
[..]
Nee, dat zegt niemand.
Wel is het gewoon feitelijk scheefgegroeid in hoeveel oppervlakte we gemiddeld per persoon bewonen en zit daar een grote oorzaak van het woningtekort. Zie de figuren die ik deelde. Waar vroeger een gezin van 6 woonde wonen nu 1 of 2 personen.
Ik zeg nergens dat mensen maar verplicht hun huis uit moeten of niet meer zouden mogen scheiden, maar ik denk dat hier wel kansen voor oplossingen liggen. Zoals woningen delen en splitsen bevorderen. Zoals veel meer kleine goedkope woningen bouwen. En zoals voor de mensen die alleen of met z'n tweeën wonen en op zich wel weg willen naar een kleiner huis dat mogelijk en financieel aantrekkelijker maken. Bijv door groot wonen wat duurder maken en klein wonen wat goedkoper, of iets van een verhuisbonus als je kleiner gaat wonen ofzo.En dat we weer een beetje teruggaan naar vroeger in wat we als normaal zien. Fijn voor jou dat je een heel grote woonoppervlakte hebt, maar het is een enorme luxe in een land waar de grond schaars is. We zullen - niet specifiek jij maar gemiddeld met z'n allen - een stapje terug moeten doen in wat we als een 'gewone woning' zien.
En het helpt in mijn ogen als we dit soort dingen met een totaalblik bekijken en niet met een 'ja maar ik' blik (dan zijn we ook snel klaar hier, want volgens mij is niemand dakloos die hier meeschrijft). Ik ga er vanuit dat iedereen die hier meeschrijft begaan is met mensen die een huis zoeken, of het vanuit dakloosheid is of gewoon geen woning kunnen krijgen en daardoor noodgedwongen nog bij je ouders of ex bivakkeren. Prima om van mening te verschillen over wat de beste oplossing is, als je daar andere ideeën over hebt dan ook welkom om die te delen.
Het grootste probleem is dat het ministerie van volkshuisvesting is afgeschaft, en er dus lang niet meer op gelet is, naar welke woningen veel vraag is. En er gewoon nooit meer kleine betaalbare flats zijn bijgebouwd, maar alleen hele dure huizen. Dus alles loopt achter
En zeker wel 100.000 internationale studenten er veel te veel.
En dat veel bejaarden die een eengezinshuis hebben en wel weg willen, simpelweg nergens heen kunnen.
Je kunt het niet vergelijken met vroeger want toen waren de gezinnen ook groter. Bij een vriendin die bij mij in de straat woonde hadden ze 8 kinderen. De bovenverdieping en zolder stond vol met stapelbedden. Zo waren er meer kinderen uit mij klas die uit een groot gezin kwamen en in een eengezinswoning woonden. Zulke grote gezinnen dat zie je nu niet meer zo veel. Het is zelfs zo ongewoon dat er tv programma's over gemaakt worden. Het is ook geen luxe dat ieder kind een eigen kamer heeft als je er maar 2 hebt. Dan kan dat makkelijk.
Mevrouw75 schreef op 17-01-2025 om 07:12:
[..]
Nou ja, ik snap haar reactie wel, want we moeten met een totaal blik kijken, een stapje terug doen, het is een enorme luxe, er liggen hier wel kansen, er liggen wel kansen, geen ‘ja-maar-blik’ hebben.
Iemand zal volgens dit moreel kompas toch plaats moeten maken. Het is geen verplichting, maar er hangt wel een bepaald moraal onder. Je kunt het nudging in een bepaalde richting noemen.
Dat kan, dat je het zo leest. Maar als je het vertaalt in 'mensen die met weinig mensen een groot huis bewonen moeten maar wegwezen' dan lees je het veel smaller dan dat ik het bedoel. Want het gaat me niet alleen om die mensen. Het gaat voor mij om ons allemaal en om de mindset van iedereen. Met alleen 'wat zielig voor de woningzoekenden' kom je nergens. Met alleen 'de overheid doet het fout' ook niet. Met een 'gelukkig zit ik zelf riant' schiet de samenleving ook bijster weinig op. En in een topic over daklozen en woningzoekenden vind ik dat ook niet heel sympathiek staan (vergelijk met in een topic over armoede schrijven 'Nou, gelukkig ben ik zelf rijk, daar ga ik toch echt niet van inleveren hoor!'), dus misschien klinkt er ook wel enige ergernis daarover door in mijn posts. Ik denk dat we allemaal onze verwachtingen aan moeten passen en her en der wat moeten inleveren op wat we als 'normaal' en ons recht beschouwen. In oppervlakte, in wooncomfort, in omgeving, in kosten. Dat gaat net zo goed over de jongere die voor het eerst op zichzelf gaat wonen, om een hele nieuwe wijk die naast je achtertuin wordt gebouwd, om betalen naar de oppervlakte die je bewoont, om meer kosten voor de belastingbetaler als de overheid investeert in beschermd wonen en betaalbare kleine (senioren)woningen. Meer denken aan het collectief, minder individualistisch. Dus ja, daar hangt wel een moraal onder, zeker, maar voor iedereen.
Miepjecody schreef op 17-01-2025 om 08:15:
[..]
Het grootste probleem is dat het ministerie van volkshuisvesting is afgeschaft, en er dus lang niet meer op gelet is, naar welke woningen veel vraag is. En er gewoon nooit meer kleine betaalbare flats zijn bijgebouwd, maar alleen hele dure huizen. Dus alles loopt achter
En zeker wel 100.000 internationale studenten er veel te veel.
En dat veel bejaarden die een eengezinshuis hebben en wel weg willen, simpelweg nergens heen kunnen.
Dat ben ik helemaal met je eens.
Wieder schreef op 17-01-2025 om 08:04:
[..]
Oké, dus ik persoonlijk niet, maar wie dan wel? De anderen? De maatschappij (dat ben jij)? "We" moeten terug naar wat "we" vroeger normaal vonden. Ik ben op een leeftijd dat ik al best wat vroeger verzameld heb. En ik heb het altijd normaal gevonden dat "we" ons eigen plekje hadden. Maar ik begrijp dat je nóg vroegerder bedoelt. Toen gezinnen bij elkaar bleven wonen omdat kinderen het huis niet uitkonden. Nou, dan zit ik in ieder geval safe, want die mogelijkheid hebben wij gecreëerd. En als de overheid mee zou werken, zou ik ook nog woonunits kunnen plaatsen voor mijn ouders. En/of schoonouders. Of vooruit, die gescheiden vriendin. Plek zat, maar dat mag niet. Dat zijn oplossingen waaraan ik mee wil werken en die ik, waar wettelijk mogelijk, ook vormgegeven heb.
Niet of jij of de anderen, maar iedereen. Ik bedoel niet nog eerder toen hele families bij elkaar woonden, ik bedoel dat er in de afgelopen decennia heel veel meer eenpersoons en tweepersoons huishoudens zijn gekomen ten opzichte van vroeger. Dat er massaal mensen alleen of met z'n tweeën in een eengezinswoning wonen waar ze vroeger met een gezin met 6 kinderen woonden. Zie de grafiek die ik plaatste. Het probleem is niet zozeer de groei van de bevolking, maar de groei van het aantal huishoudens en daarmee benodigde woningen. Als je 100 mensen hebt en die wonen gemiddeld met 4 mensen per woning dan heb je 25 woningen nodig. Wonen ze gemiddeld met 2 mensen per woning dan heb je 50 woningen nodig. En de oppervlakte van Nederland en de ruimte per persoon wordt niet groter, dus dan kom je toch uit op dat de woningen (of grond eromheen) gemiddeld kleiner en passender moeten.
Als je zo'n grote oppervlakte hebt zoals jij dan denk ik dat jullie idee van woonunits voor familie of een gescheiden vriendin een top idee is, waarmee je ook aan een oplossing bijdraagt. Ook dan wordt het 'passender' qua oppervlakte per persoon en dat is wat ik bedoelde. Mijn mening is dat wat jij wil veel makkelijker qua regels en financieel voordeliger zou moeten worden. Ook dat is een 'luxe' waar we teveel aan gewend zijn geraakt en die gewoon niet meer kan in deze mate, denk ik: dat zo'n woonunit niet mag want misschien is het wel vervelend voor de buren en belastingtechnisch gaan we je dan als één geheel zien en de welstandscommissie moet er van alles van vinden, etc. Zaken als het uitbreiden van een woning, het splitsen ervan, het met meer huishoudens in één huis of op één stuk grond wonen zou veel makkelijker moeten worden.
watertoren schreef op 17-01-2025 om 09:30:
Je kunt het niet vergelijken met vroeger want toen waren de gezinnen ook groter. Bij een vriendin die bij mij in de straat woonde hadden ze 8 kinderen. De bovenverdieping en zolder stond vol met stapelbedden. Zo waren er meer kinderen uit mij klas die uit een groot gezin kwamen en in een eengezinswoning woonden. Zulke grote gezinnen dat zie je nu niet meer zo veel. Het is zelfs zo ongewoon dat er tv programma's over gemaakt worden. Het is ook geen luxe dat ieder kind een eigen kamer heeft als je er maar 2 hebt. Dan kan dat makkelijk.
in zoverre kun je het wel vergelijken, want met minder kinderen nu, zijn de huizen nog groter. Waar ik vroeger een kamer had waar een bed en een buro in paste, zijn slaapkamers nu groter, wil men eigenlijk minimaal 2 badkamers hebben, een speelkamer voor de kinderen, enz. Dus de wensen zijn steeds groter en luxer geworden.
Friezinnetje schreef op 17-01-2025 om 10:47:
[..]
in zoverre kun je het wel vergelijken, want met minder kinderen nu, zijn de huizen nog groter. Waar ik vroeger een kamer had waar een bed en een buro in paste, zijn slaapkamers nu groter, wil men eigenlijk minimaal 2 badkamers hebben, een speelkamer voor de kinderen, enz. Dus de wensen zijn steeds groter en luxer geworden.
Ik herken dat niet in mijn omgeving. Hier wil men enkel een plek om zich terug te kunnen trekken zonder van alles 'te moeten' omdat het leven toch al zo hectisch is. Als je je woonruimte en sanitaire voorzieningen moet delen met een aantal huisgenoten die niet je partner of je kinderen zijn dan zal dat niet lukken.
Friezinnetje schreef op 17-01-2025 om 10:47:
[..]
in zoverre kun je het wel vergelijken, want met minder kinderen nu, zijn de huizen nog groter. Waar ik vroeger een kamer had waar een bed en een buro in paste, zijn slaapkamers nu groter, wil men eigenlijk minimaal 2 badkamers hebben, een speelkamer voor de kinderen, enz. Dus de wensen zijn steeds groter en luxer geworden.
Precies dat
Ik heb maar 1 wc in de ( kleine) badkamer, en mijn slaapkamer, woonkamer en keuken zijn echt niet groot. Maar het meeste is dus begane grond.
En als ik gezond blijf wil ik best rond mijn 70e verder gaan kijken, maar nu nog niet ( 52 ben ik nu)
Poezie schreef op 17-01-2025 om 10:59:
[..]
Ik herken dat niet in mijn omgeving. Hier wil men enkel een plek om zich terug te kunnen trekken zonder van alles 'te moeten' omdat het leven toch al zo hectisch is. Als je je woonruimte en sanitaire voorzieningen moet delen met een aantal huisgenoten die niet je partner of je kinderen zijn dan zal dat niet lukken.
ik zie hier alle nieuwbouwwoningen zo gebouwd worden.
Ik kwam een analyse tegen dat er eigenlijk vrijwel geen woningtekort is, maar een verkeerde spreiding van woningen. In totaal zijn er voor elke 100 huishoudens nu 99,3 woningen. Maar in provincies als Zeeland, Friesland en Drenthe zijn er meer woningen dan huishoudens, terwijl het in bijv. de provincie Utrecht andersom is.
Zijn voorgestelde oplossing: meer investeren in infrastructuur en voorzieningen in de regio's waar wel nog genoeg woningen zijn.
https://mathijsbouman.nl/woontorens-bouwen-in-het-laatste-stukje-groen-of-eindelijk-eens-investeren-in-het-buitengebied/
Het Nederlandse woningtekort is dus eerder een probleem van locatie dan van absolute aantallen. Behalve een woningbouwplan zou er daarom ook een woninglocatieplan moeten komen. Of, omdat woningen zich nu eenmaal moeilijk laten verplaatsen: een bewoners-locatieplan, waarmee de overheid mensen verleidt om te vertrekken uit de drukke, verstedelijkte Randstad, naar het platteland in de provincie.
Dat betekent: investeren in infrastructuur buiten de Randstad, zodat de woon-werk-reistijden kleiner worden, door wegen te verbreden, maar beter nog door buitengebieden directe, snelle en regelmatige treinverbindingen te geven met de Randstad. Er moet daarnaast serieus geld naar de kleinere gemeenten, zodat die de basisvoorzieningen op peil kunnen houden. Zonder onderwijs, sport, cultuur en bereikbare zorg blijven de dorpen niet bewoonbaar.
Friezinnetje schreef op 17-01-2025 om 11:17:
[..]
ik zie hier alle nieuwbouwwoningen zo gebouwd worden.
Gezien jouw nick schat ik in dat wij niet in dezelfde regio wonen
hier in het dorp zijn er bijna geen huurwoningen meer, dus dan kan de prijs wel naar beneden gaan, maar heb je er alsnog niets aan. En ik vind huurwoningen sowieso ook erg duur. Wat je daar moet betalen, daar kun je geen hypotheek voor krijgen
Poezie schreef op 17-01-2025 om 11:20:
[..]
Gezien jouw nick schat ik in dat wij niet in dezelfde regio wonen
dat zal, maar goed, ook hier willen jongeren graag in het dorp blijven wonen, maar zijn er geen betaalbare woningen beschikbaar.