Slaan we door in inclusief willen zijn?
Disney maakt de laatste jaren remakes van veel van de klassiekers met ‘echte mensen’. Nu zijn ze bezig met Sneeuwwitje.
Sneeuwwitje gaat nu door een latina gespeeld worden en mensen met dwerggroei vinden dat dwergen er niet op die manier in thuishoren (ivm stigma). Maar ja: Het heet niet voor niets SneewWITJE toch?
Het betreffende Artikel:
https://nos.nl/l/2414548
(Betreft een discussievraag).
Ik vind 't wel gek dat van alle remakes die ze maken ze nou net Sneeuwwitje kiezen om dit te doen. Belle, Cruella, Maleficent, Assepoester had het allemaal niet gestoord. Maar ik ben benieuwd welke draai ze het gaan geven.
Waarom niet? De doelgroep maakt het echt geen klap uit en tenslotte heeft de westerse wereld de jood Jezus eeuwenlang in de schilderkunst afgebeeld als lelieblanke hipster avant la lettre. Alleen de man bun ontbrak.
Geef 't wichtje een zijden jurkje zo wit als sneeuw en verder niet zeuren. De voorheen 7 dwergen zijn ano nu gewoon haar 7 gay best friends en rol van de jager is voor Nikki. Een stief-, pardon bonusmoeder van kleur lijkt me dan weer niet zo'n strak plan.
Maar ajb geen herhaling van dat kinderachtige pietengezanik.
kenfan schreef op 26-01-2022 om 11:01:
Waarom niet? De doelgroep maakt het echt geen klap uit en tenslotte heeft de westerse wereld de jood Jezus eeuwenlang in de schilderkunst afgebeeld als lelieblanke hipster avant la lettre. Alleen de man bun ontbrak.
Geef 't wichtje een zijden jurkje zo wit als sneeuw en verder niet zeuren. De voorheen 7 dwergen zijn ano nu gewoon haar 7 gay best friends en rol van de jager is voor Nikki. Een stief-, pardon bonusmoeder van kleur lijkt me dan weer niet zo'n strak plan.
Maar ajb geen herhaling van dat kinderachtige pietengezanik.
Waarom is een stiefmoeder van kleur geen strak plan? En wat met die nieuwe term ‘van kleur’. Soort rare letterlijke vertaling waarschijnlijk weer
Maree schreef op 26-01-2022 om 11:00:
Ik vind 't wel gek dat van alle remakes die ze maken ze nou net Sneeuwwitje kiezen om dit te doen. Belle, Cruella, Maleficent, Assepoester had het allemaal niet gestoord. Maar ik ben benieuwd welke draai ze het gaan geven.
Cinderella heeft volgens mij inmiddels ook bijna alle kleuren gehad in films. Dat kan inderdaad prima. Doornroosje ook, dat kasteel kun je overal neerzetten.
Mevrouw75 schreef op 26-01-2022 om 10:16:
[..]
Nou, in de Grimm variant van Sneeuwwitje wordt sneeuwwitje niet wakker gekust hoor. De prins laat haar heel lomp van het paard vallen en door de schok schiet het stukje appel uit haar keel.
Dat vind ik een veel realistischere weergave, eigenlijk zouden ze meer terug naar het origineel moeten gaan met herfilmingen ipv die mierzoete varianten.
Mija schreef op 26-01-2022 om 10:25:
[..]
Ik vond het bij mezelf juist grappig en frappant om te merken dat ik alles wat ik wist gewoon - hoppa - liet vallen. Het kon me echt niet schelen dat het niet echt zo gebeurd kan zijn. Het wordt dan een soort van hyperrealistisch: het zou zo gebeurd kunnen zijn. Als de wereld zo was geweest. Dat is natuurlijk altijd de kracht van fictie, alleen moet je hier dan opboksen tegen een volkomen andere historische werkelijkheid. Maar bij mij werkte het en bij heel veel andere mensen ook, gezien het enorme succes.
Ik heb nu een associatie met poppenkast. Je weet best dat die pop niet echt is maar als kijker ga ik er gewoon in mee. Ik heb zelfs eens een voorstelling gezien waarbij de poppenspeler zichzelf liet zien en openlijk sprak en zelfs toen was ik na een paar minuten alleen nog maar met die pop bezig. Misschien is dit niet voor iedereen even leuk. Je moet de werkelijkheid los kunnen laten en bereid zijn mee te gaan in de visie van de kunstenaar. Ik doe dat kennelijk gewoon en heb er schik in en bewondering voor als het de kunstenaar lukt om mij uit mijn vaste positie te krijgen. Maar niet iedereen hoeft hetzelfde leuk te vinden.
Ik kan dat alleen tot zekere hoogte bij het fantasy-genre, maar zelfs daar zijn voor mij grenzen waarop ik 't niet meer geloofwaardig vind. Overigens vind ik fantasy/sciencefiction juist een prima genre voor diversiteit omdat dat toch volkomen fictief is.
Het is ook wel interessant welke 'ongeloofwaardigheden' je slikt als zoete koek en welke weerstand oproepen. Zo weten we heus allemaal best dat politie-agenten in welke politieserie dan ook niet iedere week een interessante moordzaak op hun bordje krijgen met een palet aan interessante personages. Ook sci-fi en horror bevat allerlei elementen die totaal ongeloofwaardig zijn. Maar er moppert zelden iemand tegen politieseries of science fiction series. Jezus kwam ook in mij op: in het verhaal toch duidelijk een middenoosterse man maar vaak met westerse trekken afgebeeld. Kennelijk staan sommige vertekeningen ten opzichte van de werkelijkheid ons in de weg om ons ermee te verbinden terwijl anderen daarbij juist helpen. Die politieserie wordt saaaaaai als we politieonderzoek te zien krijgen zoals het echt is. Science fiction en horror zijn metaforen voor gevoelens, verlangens en angsten. En de verhalen over Jezus werden verbeeld door de gemeenschappen die zich ermee wilden verbinden en hem dus naar het eigen beeld modelleerden.
De klacht is soms: nou willen 'ze' dit ook al afpakken of zelfs 'kapot maken'! Maar wat gezegd wordt is eigenlijk: wij willen ons er óók mee kunnen verbinden. Wij willen er óók met plezier en herkenning naar kijken. Wij willen dit feest (sinterklaas) óók zonder gemengde gevoelens kunnen meevieren. Dat is heel goed invoelbaar, vind ik. En het sluit niet de oorspronkelijke bedenkers of vierders uit. Dat het soms moeilijk is beelden, gewoonten, het verleden los te laten snappen we volgens mij ook allemaal wel op de een of andere manier. Toch? Ik heb dat hier niet zo mee maar wel met andere dingen zoals bijvoorbeeld beeldbepalende veranderingen in mijn dorp van oorsprong of dierbare tradities die verdwijnen omdat mensen andere wegen inslaan.
Afijn, ik raak wel erg ver af van de oorspronkelijke vraag maar mijn punt is eigenlijk: er is een reden waarom het een gevoelige snaar raakt om zo'n traditioneel verhaal ook eens op een totaal andere manier te vertellen. En die gevoelige snaar zit in onszelf.
Tickel schreef op 26-01-2022 om 10:26:
[..]
Die man rijdt nergens meer naartoe
Ik heb wel bij iedere film en serie die ik zie dat er lijstjes afgevinkt zijn.
Interraciale relatie - check
LHBTIQ+ personen - check
Acteurs met alle tinten van huidskleur - check
Soms liggen die lijstjes er zo dik op dat het niet leuk kijken is.
Eens. Vergeet ook het veganisme niet in Nederlandse producties. Ik las onlangs ergens dat Nederlandse films/series geen subsidie krijgen als ze de diversiteitsbingokaart niet voldoende in hun product verwerken. Ik vind het ook echt afbreuk doen aan films/series.
redbulletje schreef op 26-01-2022 om 11:41:
[..]
Ik kan dat alleen tot zekere hoogte bij het fantasy-genre, maar zelfs daar zijn voor mij grenzen waarop ik 't niet meer geloofwaardig vind. Overigens vind ik fantasy/sciencefiction juist een prima genre voor diversiteit omdat dat toch volkomen fictief is.
Ik heb ooit eens geleerd: een verhaal moet innerlijk geloofwaardig zijn. Je moet de losse elementen binnen het totale raamwerk kunnen aannemen en ze moeten daarin door de schrijver aannemelijk worden gemaakt. Dat is natuurlijk moeilijker binnen een raamwerk dat heel veel historische elementen bevat en een paar totaal afwijkende. Dan wordt er wel wat van de kijker gevraagd. Ik snap dus heel goed wat je bedoelt!
Lollypopje schreef op 26-01-2022 om 10:43:
[..]
Ik snap wat je bedoeld, tegelijkertijd vallen ze anders nog te vaak terug op wit en heteronormatief, om de simpele reden dat filmmakers in Hollywood vaak nog man, wit en hetero zijn. Mensen die daar van afwijken, krijgen minder kansen en dat is niet omdat ze geen goede dingen zouden kunnen maken.
Ik denk dat we nu in een tussenfase zitten waar vaak bewust die lijstjes worden afgewerkt, maar dat als het gewoner wordt het vanzelf natuurlijker aanwezig gaat zijn in films en series.
Maar je moet toch ook nog gewoon producties blijven maken waarin de blanke heteroseksuele vleeseter zich herkent?
In Amerika zijn er volop series/films voor en door Afro Americans, dus die doelgroep wordt ruimschoots voorzien daar waar daar markt voor is.
redbulletje schreef op 26-01-2022 om 11:43:
[..]
Eens. Vergeet ook het veganisme niet in Nederlandse producties. Ik las onlangs ergens dat Nederlandse films/series geen subsidie krijgen als ze de diversiteitsbingokaart niet voldoende in hun product verwerken. Ik vind het ook echt afbreuk doen aan films/series.
Als het om een vinklijstje gaat, heb je een punt. Maar creatieve producten die zo zielloos worden gemaakt, zijn het aanzien voor mij toch niet waard. Om het echt te verwerken, geloofwaardig te maken in een verhaal, is een creatieve tour de force nodig. Ik schuif nog maar een keer Bridgerton naar voren als mooi voorbeeld. Het maffe is: daar is kleur juist helemaal géén thema meer. Daar lopen ze gewoon allemaal door elkaar heen. Totaal ongeloofwaardig in de echte wereld! En juist daarom verfrissend.
kenfan schreef op 26-01-2022 om 11:01:
Waarom niet? De doelgroep maakt het echt geen klap uit en tenslotte heeft de westerse wereld de jood Jezus eeuwenlang in de schilderkunst afgebeeld als lelieblanke hipster avant la lettre. Alleen de man bun ontbrak.
Geef 't wichtje een zijden jurkje zo wit als sneeuw en verder niet zeuren. De voorheen 7 dwergen zijn ano nu gewoon haar 7 gay best friends en rol van de jager is voor Nikki. Een stief-, pardon bonusmoeder van kleur lijkt me dan weer niet zo'n strak plan.
Maar ajb geen herhaling van dat kinderachtige pietengezanik.
Waarom niet? Als het een remake is voor de Afro Americans is het logischer dat het hele gezin dan ook donker is.
Mija schreef op 26-01-2022 om 11:49:
[..]
Als het om een vinklijstje gaat, heb je een punt. Maar creatieve producten die zo zielloos worden gemaakt, zijn het aanzien voor mij toch niet waard. Om het echt te verwerken, geloofwaardig te maken in een verhaal, is een creatieve tour de force nodig. Ik schuif nog maar een keer Bridgerton naar voren als mooi voorbeeld. Het maffe is: daar is kleur juist helemaal géén thema meer. Daar lopen ze gewoon allemaal door elkaar heen. Totaal ongeloofwaardig in de echte wereld! En juist daarom verfrissend.
Bij mij bleef het 't hele seizoen kortsluiting geven in m'n hoofd. Doe mij maar Downton Abbey.
Ach, het is een tijdje en dat wordt het normaal en meer geintegreerd. Net als bij homo's, dertig jaar geleden als je een homostel op tv zag, en riepen er ook veel mensen 'moet dat nou, ik hoef dat niet te zien, dit wordt opgedrongen'. Nu is het niet meer dan normaal dat er een homo stel bij MAFS zit en niemand doet daar moeilijk over.
En ik merk bij mijzelf (hetero cis wit) dat meer zwarte mensen zien op tv echt uitmaakt. Ik ben altijd anti-racist geweest maar ik merk dat als je veel zwarte mensen in series als deskundigen etc ziet, je eigenlijk juist de kleur van iemands huid niet meer opvalt. Gewoon een mens, met een round character en een bepaalde mening. Dus nee ik vind even doorschieten niet zo erg, het mag wel even, veel groepen zijn zo lan achtergesteld dat er wel een inhaalslag gemaakt mag worden
Een homo(stel) vind ik altijd wel een leuke toevoeging in een serie. Maar Orange is the new Black gaf bij mij dan weer kortsluiting als ongeloofwaardig vanwege het enorm hoge percentage vrouwen dat opeens lesbisch of tenminste bi werd geportreteerd. Daar ben ik na een paar afleveringen dus van afgehaakt. Terwijl het bij Celblok H m.i. juist in goed verhoudingen zat.