Documentaire "Ryan is zwanger"

‘Als je apen de keuze geeft tussen auto’s en poppen, dan eindigen de autootjes over het algemeen in de handen van de mannelijke apen en de poppen in de handen van de vrouwelijke. Dat de jongens auto’s pakken is niet makkelijk te verklaren, want wat heeft een aap nou met auto’s? Maar dat de meisjes zich aangetrokken voelen tot poppen is eenvoudig uit te leggen, want meisjes zijn geobsedeerd door kinderen.

‘Meisjesapen hangen vaak rond bij een moeder met een baby, ze willen de baby bekijken, vasthouden. Jongens doen dat niet. En als je meisjesapen poppen geeft, behandelen ze die als baby’s. We weten dat chimpanseemeisjes in het wild stukken hout of rotsen behandelen als een soort poppen door ze op hun rug mee te nemen of tegen hun borst te houden.

‘De aantrekkingskracht van poppen en kinderen op jonge vrouwelijke primaten, inclusief meisjes, is ook goed te verklaren, want dat is waar ze later in hun leven mogelijk ook veel aandacht aan moeten besteden. Het is training voor het moederschap.’

Aldus Frans de Waal

Dat is dus geen aangeleerd gedrag. 

Deze situatie (iemand die een kind baart die geen moeder genoemd wil worden) is zo uitzonderlijk dat ik het logisch vind dat wij hier als maatschappij niet op bedacht zijn.

Als zij waarde aan bepaalde zaken hechten kunnen ze dat aangeven bij de professionals die ze in dit traject tegenkomen. Ze zouden dan ook serieus genomen moeten worden.

Ik vind het te ver gaan als we als maatschappij vanwege een kleine hoeveelheid uitzonderingen iedere moeder/vader zouden gaan aanspreken als beste ouder.

Ik ben waarschijnlijk ook ouderwets maar ruimdenkend genoeg om mensen vrij te laten en te respecteren in hun geslachtskeuze.
Of een hij nu zij wordt, een zij hij , of een zij/hij hen ik vind het allemaal prima.
Vertel mij hoe je aangesproken wil worden en dan zal ik dat vanaf dat moment dan ook doen.
Maar dit voelt allemaal zo geforceerd.
Hoe vrij is de keuzevrijheid van dit kind als hij/zij/hen bij de geboorte het stempel geslacht onbekend krijgt?
Net alsof er iets mis is om als jongen of meisje geboren te worden.
Dit kind zal op een bepaald moment misschien wel uitspreken dat hij/zij (bijvoorbeeld) een meisje wil zijn, daaropvolgend wellicht een geslachtsaanduiding willen op het geboortecertificaat en door iedereen aangesproken willen worden met zij/haar.
Nogmaals ik vind het allemaal prima, maar een hele hoop gedoe als dit kind in dit geval "gewoon" als meisje geboren is.

Ik denk dan aan mezelf . Ik was een echt meisje en daarna een vrouw. 

Deze mensen denken ruimdenkend te zijn maar ik vind het juist geen ruimdenkende mensen. 

Nee schreef op 27-05-2022 om 22:39:

[..]

Ik neem aan dat je het hier hebt over je eigen kinderen en niet over apen..?

In deze tijd kan je je kinderen helemaal niet zo opvoeden dat ze niet beïnvloed worden door de omgeving. Dat “zeker weten dat het niet komt door..” vind ik dus niet zo’n snuggere opmerking. Zelfs als jij een perfecte gender neutrale ouder bent lopen ze toch ook wel eens een speelgoedwinkel in waar een duidelijk onderscheid wordt gemaakt voor meisjes en jongens. Of wat dacht je van opmerkingen uit de omgeving? Of hoe een standaard gezin er uit ziet qua huishoudelijke verdeling. Dat krijgen ze allemaal mee.

Er is trouwens ook veel onderzoek naar dit thema gedaan. De meerderheid van de ouders zeggen de kinderen niet te sturen in een jongens of meisjes richting. Maar als ze geobserveerd worden blijken ze dit allemaal toch te doen. Dit is dan onbewust maar toch erg aanwezig. En het gebeurt al vanaf dag 1. Met babymeisjes wordt anders omgegaan dan babyjongens. Dat zin dan in de kleine dingen zoals de gezichtsuitdrukkingen die naar het kind wordt gemaakt. Net die ene seconde langer lachen naar een meisje dan een jongen.

Jij weet natuurlijk niks over mijn kind.

Keer op keer komt iemand met dezelfde uitleg die ik allang kende voor mij die uitleg wéér gegeven wordt, ik ben niet van gister hoor. 

Daarnaast ging het gewoon over de voorkeur poppen vs autootjes. Frans de Waal geeft nu een in mijn ogen redelijk plausibel verhaal. Dat kan gewoon hè?

alhambra schreef op 27-05-2022 om 23:17:

Deze situatie (iemand die een kind baart die geen moeder genoemd wil worden) is zo uitzonderlijk dat ik het logisch vind dat wij hier als maatschappij niet op bedacht zijn.

Als zij waarde aan bepaalde zaken hechten kunnen ze dat aangeven bij de professionals die ze in dit traject tegenkomen. Ze zouden dan ook serieus genomen moeten worden.

Ik vind het te ver gaan als we als maatschappij vanwege een kleine hoeveelheid uitzonderingen iedere moeder/vader zouden gaan aanspreken als beste ouder.

Zoals ik er naar keek begrijpen ze zelf ook wel dat het een bijzondere situatie is. Het probleem lijkt er niet in te zitten dat ze dingen moeten uitleggen, maar dat het daarna onmogelijk is.

Bij het zwangerschapszwemmen belde die vooraf en legde de situatie uit en werd er heel erg mee gedacht over waar die kon omkleden, introductie aan de zwangere vrouwen etc. Volgens mij werd dat door hen helemaal niet gek gevonden om vooraf even te moeten bellen.

Waar de pijn in zat was bijvoorbeeld het geboortecertificaat waar die graag als ouder op wilde staan in plaats van als moeder. Dat hebben ze van te voren gevraagd, zelfs advocaat bij betrokken en dan nog kan het niet. Het was niet zo dat ze vroegen voor alle moeders dat aan te passen, nee alleen voor hen.

Zelfde met de verzekering daar staat nu eenmaal een vinkje man en dus kan er geen kraampakket worden aangevraagd en kunnen zorgverleners facturen niet indienen. Ergens denk ik dan mooi al die systemen maar er is dus geen enkele ruimte om nog een uitzondering te maken. Deze als man bij de verzekering geregistreerde persoon was tenslotte echt zwanger dat is een feit.

watertoren schreef op 28-05-2022 om 01:26:

Ik denk dan aan mezelf . Ik was een echt meisje en daarna een vrouw.

Deze mensen denken ruimdenkend te zijn maar ik vind het juist geen ruimdenkende mensen.

Precies, ik vind ze ook juist niet ruimdenkend. Als een kind als meisje geboren wordt waarom dat dan heel hard gaan ontkennen. In 99,5% of meer zal dat namelijk ook zijn hoe het kind zich voelt. En dan bepaal je toch nog steeds hoe je een kind opvoed. Ik ging vroeger ook hutten bouwen en speelde meer met Lego dan met Barbies, en mijn broer droeg vaak een rok uit de grabbelton. Gelukkig hingen mijn ouders dat soort voorkeuren niet aan geslacht, en deden daar niet zo spastisch over als mensen nu lijken te doen. Biologisch gezien worden de meeste mensen als jongetje of meisje geboren. Ga je dan ook aan een jongetje uitleggen dat hij later misschien wel ongesteld word? Of wat houd gender neutraal opvoeden in?

nog niet zo heel lang geleden vonden veel mensen heel onwenselijk dat homostellen een kind konden krijgen (zeker als twee mannen een dochter hadden). Ik vermoed dat er nog steeds een flink aantal mensen zijn die dat vinden. Maar gelukkig steeds minder. 

En de ouders van de docu zijn dapper, geduldig en liefdevol. Hun kind is zeer gewenst.  Ik vind het bewonderingswaardig dat ze dit inkijkje hebben gegeven ook al weten ze dat de wereld daarna te klein zal zijn. Ik hoop voor hen dat de acceptatie tegenwoordig wat sneller gaat dan vroeger. 

nou dan maar niet ruimdenkend, maar ik krijg de rillingen er van. 
En idd, hoeveel kinderen gaan in transitie? 
Ik heb bv ook veel moeite met het feit dat bv NS nu ineens gaat zeggen beste reizigers, ipv dames en heren. Moeten we de hele wereld op zijn kop zetten omdat er op het station dan mss 1 persoon is, die zich daar niet mee kan identificeren? En zo zijn er nog een flink aantal. 

Libertine schreef op 28-05-2022 om 08:09:

nog niet zo heel lang geleden vonden veel mensen heel onwenselijk dat homostellen een kind konden krijgen (zeker als twee mannen een dochter hadden). Ik vermoed dat er nog steeds een flink aantal mensen zijn die dat vinden. Maar gelukkig steeds minder.

En de ouders van de docu zijn dapper, geduldig en liefdevol. Hun kind is zeer gewenst. Ik vind het bewonderingswaardig dat ze dit inkijkje hebben gegeven ook al weten ze dat de wereld daarna te klein zal zijn. Ik hoop voor hen dat de acceptatie tegenwoordig wat sneller gaat dan vroeger.

Ik geloof nog steeds dat het traditionele gezin met een vader en een moeder het allerbeste is voor een kind. Helaas is dat niet altijd mogelijk. En ja, ik weet dat een alleenstaande of homostel net zoveel liefde kan geven. Maar toch geloof ik dat, onder verder gelijke omstandigheden, een kind beter af is met een vader en een moeder.

Ik zie het dan weer niet als extra "onwenselijk" dat een homostel een dochter heeft. 

Friezinnetje schreef op 28-05-2022 om 08:33:

nou dan maar niet ruimdenkend, maar ik krijg de rillingen er van.
En idd, hoeveel kinderen gaan in transitie?
Ik heb bv ook veel moeite met het feit dat bv NS nu ineens gaat zeggen beste reizigers, ipv dames en heren. Moeten we de hele wereld op zijn kop zetten omdat er op het station dan mss 1 persoon is, die zich daar niet mee kan identificeren? En zo zijn er nog een flink aantal.

Ik vind juist beste reizigers veel passender. Er reizen ook kinderen met de trein en die spreek je ook niet aan met dames en heren. 

Bijzonder stel en moedig om dit traject met de buitenwereld te delen. 
Aan het einde van de documentaire zag ik twee liefde volle ouders met een bijzonder idee hoe ze om wilden gaan met de gender van het kind. Ik heb bij jonge ouders wel vaker aparte opvoedings ideeën en theorieën gezien en vele sneuvelden al snel.
Ik ben wel benieuwd hoe het over 5, 10, 15 jaar met Ravi gaat en hoop dat dit kind zich mag ontwikkelen tot wie het echt is.