Op een gezond tempo naar een gezond BMI

Of ze er zin in heeft. Ik denk het wel, maar de spanning voor het onbekende overheerst. Dat geeft echt een stempel op alles. Ze is prikkelbaar en je kan/mag het er niet over hebben. Mijn man en ik zeggen er ook niks meer over tot dat het bijna zo ver is. Kan ze het niet vergeten.
Ook te bedenken dat ze op kamp gaan. Pfff waarom op het mbo vraag ik mij af. Dit is natuurlijk helemaal drama voor haar (ze is autistisch) zit er over na te denken dat ze daar misschien niet naar toe gaat als de spanning te groot is,wordt.
Al mist ze dan natuurlijk wel het directe contact met haar andere leerlingen.

Net terug van een rondje lopen. Ging goed. 27 minuten aan 1 stuk. Zoon en ik zijn er blij mee 💪

Net weer terug van rondje hardlopen 3,2 km
Ik merk wel dat ik zin in zout heb zo met het warme weer.
Laat ik nou net naturel chips in de la hebben liggen 😊

En 2 dagen later en 2x sporten verder gaat het weer een stuk beter. Bizar hoeveel invloed (niet) bewegen op je lichaam kan hebben. Buiten soorten met deze warmte is wel zwaarder, maar wat rustiger sporten is ook prima. 

Bananenbrood, ik vind het wel knap dat je met dit weer gaat sporten. Ik kan me er niet toe zetten met deze warmte. Zelfs wandelen niet. Maar moet ook zeggen dat ik weer eens in zo'n periode zit dat het echt druk is. Op het werk, thuis, alles tegelijk. Dus even geen ruimte voor andere dingen.

Daarom ook hier even wat minder geweest, gewoon geen ruimte voor. Binnenkort gaan we minimaal twee maanden thuiswerken, dan komt er waarschijnlijk wel wat meer rust.

Grietje, haha, ik moest wel lachen om jouw naturel chips. Een dag of wat geleden had ik namelijk hetzelfde. Zo'n behoefte aan zout... En inderdaad ook een zak naturel chips in de buurt. Man wat smaakte die goed. Maar ja. Zo gaat het alweer een tijdje, dus dat is niet best.
Wel lastig hoor, dat je dochter zoveel stress heeft van de nieuwe opleiding. Het overslaan van zo'n kamp is dan verleidelijk, maar ik begrijp je dubbele gevoel daarbij wel. Ik heb zo'n zelfde tweestrijd met zoon, die zit op scouting en vindt het soms lastig aansluiting te vinden bij leeftijdsgenootjes. Maar als er dan een kamp komt, wil hij niet mee. Waardoor de aansluiting vinden dan ook lastiger wordt. Wil hem ook niet pushen, ik herken veel in hem in dat opzicht en mijn ouders pushten mij soms wel. Dat hielp echt totaal niet en maakte juist dat ik nog meer in mijn schulp kroop. Maar ja, je weet nooit waar je in zo'n situatie goed aan doet. Moeilijk.
Jullie gaan wel goed hoor, met hardlopen!

Hoe is het met de rest? Ook allemaal last van het warme weer waardoor er weinig energie is?

Nou, ik ga nog even wat ontspannen. Morgen een bruiloft! Ook dat vind ik dan weer spannend, ik ken weinig mensen. En wat moet je aan hè? Ach ja, het weer zit in ieder geval mee! Niet zo heet als laatst gelukkig.

Randomwriter veel plezier met de bruiloft.
Hier hebben we een feestje allebei de kinderen zijn geslaagd dochter voor de middelbare en zoon voor het mbo.

Met het eten gaat het nog steeds redelijk ik blijf onder de 88 kilo daar ben ik tevreden mee.

Oh lieve forummers...wat erg....zoooooo lang heb ik niks geschreven! Maar ik ben er echt nog en las echt ook steeds nog mee. Het gaat hier goed, ik ben echt ingeschreven voor de marathon nu en dat voelt zo ontzettend stoer, alleen dat al. Van 100+ kg met diabetes type 2 naar een marathon in een paar jaar... En natuurlijk kan er nog van alles gebeuren voordat het echt zo ver is dat ik aan de start sta, maar het lijkt er echt op dat... 
Ik heb jullie verwaarloosd en daar was niet echt een reden voor. Dus sorry, want dat voelt gek genoeg wel op zijn plaats. (nou ja, ik probeer iets minder op mijn telefoon te zitten, dat speelt mee) En RW...dankjewel voor het trouw bijhouden van de tabel!
Qua eten gaat het hier ook goed, ook al heb ik op dit moment zin in bepaald snoep maar dat ga ik niet halen want het is onzin. En ik heb nog maar 1x fruit op vandaag dus niet zo gek dat mijn lijf blijkbaar nog iets wil eten. Gewicht blijft stabiel, maar ik beweeg en sport ook veel en met eten gaat het ook goed. Soms wel zoeken op dagen dat ik echt veel beweeg, ik kan dan nog wel eens zin hebben in veel snoep of chocola - en soms is dat ook prima, maar niet te vaak! Ik probeer er geen gewoonte van te maken en op die dagen bij iedere maaltijd gewoon automatisch iets meer te eten. Vaak werkt dat prima. 

@JEMMER: (ik denk dat je gewoon meeleest ook al is je laatste schrijven van even geleden) Soms gaat het even wat minder, maar ik lees ook dat je je daardoor niet meer totaal uit het veld laat slaan. Bewuste eetkeuzes maken als je je rot voelt is extra moeilijk, dus iedere keer als dat lukt dan is dat een enorm compliment aan jezelf waard. Wat zijn dingen waar jij jezelf mee kan belonen? 4x per week sporten is geweldig, wat goed dat je dat lukt. Ik ben benieuwd hoe je je nu voelt in de sportschool: is het daar alweer wat vertrouwder voor je en merk je dat iedereen vooral met zichzelf bezig is? 
Mijn familievakantie was eigenlijk ontzettend leuk, maar die week was voor mij ook wel weer echt lang genoeg. 24/7 met kinderen vond ik gezellig, maar mijn vroege ochtend hardlooprondjes alleen waren ook wel ontzettend lekker. We hebben genoten met elkaar en dat is het belangrijkste.

@Moosey:    (met 0.0% natuurlijk) Gefeliciteerd en "welkom" bij de binnen-de-lijntjes-club. Gelukkig zijn die lijntjes niet zo belangrijk, het is veel belangrijker dat je haalbare aanpassingen doet die voor jou werken op de lange termijn. En ziedaar...wat dat oplevert! Voor de grap wel leuk om eens te kijken wat je schreef toen je hier begon mee te schrijven, hoewel je volgens mij steeds realistisch en haalbaar als streven had en je ook helder had hoe je dat ging aanpakken.
Overigens heb ik Magna ESC Trackers gekocht (want ik ga deze zomer de bergen in) en iedere keer als ik ze aantrek moet ik even aan jou denken. (en dankzij vorige maand heb ik daar nu ook beeld bij ) 

@JtM: Wat goed dat het redelijk oké gaat bij je. En ook heel goed dat jullie allebei openstaan voor relatietherapie. Ik hoop dat het jullie inzichten geeft en dat het helpt om elkaar (weer) te vinden. 

@Bananenbrood: Stress heeft helaas gewoon invloed op je energielevel. Het enige wat volgens mij helpt, is lief voor jezelf zijn. Het jezelf makkelijker maken waar dat kan. Misschien vaker een blik of zak soep opentrekken als avondeten, of brood-met-salade eten, accepterendat het huis even wat minder aan kant is, sociale verplichtingen op een lager pitje maar ook niet helemaal niet doen...afwegen wat energie kost en wat energie oplevert. Volgens mij weet iedereen dat voor zichzelf het beste. Even alle standaarden wat omlaag voor de hele periode en kijken welke dingen nodig zijn om jezelf op de been te houden.
Herkenbaar, hoeveel invloed (niet) bewegen heeft op eigenlijk alles. Ik voel dat ook altijd al snel in mijn rug, bijna alsof het er dan in schiet. Goed dat je dus toch bent gaan sporten, ondanks de warmte. Schaduwplekken opzoeken en rekening houden met het tijdstip scheelt al een hele hoop, heb ik gemerkt. 

@RandomWriter: De tweede helft van juni is inmiddels aangebroken. Is de 100.000 stappen challenge gelukt? Gezellig dat je kinderen (soms?) mee lopen. En wanneer is de vierdaagse? De keuze voor 14 km per dag vind ik heel verstandig: het is een mooie afstand, maar te kort om er chagrijnig van te worden!
Bruiloften...zijn niet mijn specialiteit, als verstokte vrijgezel. En zeker niet als je niemand kent. Ik probeer er altijd zo kort mogelijk te zijn, totdat ik fatsoenlijk stilletjes kan afdruipen. Daarom ben ik dus zelf niet getrouwd.  Ik hoop dat het toch gezellig was en dat je iets leuks hebt gevonden om aan te trekken, want inderdaad...ook dat is altijd een veel te groot ding bij bruiloften. 

@Grietje: Gefeliciteerd met je beide geslaagde kinderen! Is er ook echt een feestje vanavond? Dat organiseren vind ik altijd best wel een gedoe.  Wat moeilijk dat je dochter het zo moeilijk heeft met de overstap naar haar vervolgopleiding en dat jullie daar niet over kunnen praten met haar. Ik zou haar een hart onder de riem willen steken vanaf hier!  Vaak wordt er best wat gedaan aan goede groepsvorming, ook voor die leeftijd...helaas bij haar dus in de vorm van een kamp. (Staat dat losvan de introductiedag van binnenkort?) Kan je wel met je dochter bespreken dat ze wat jullie betreft zelf de keuze heeft om wel/niet op kamp te gaan? Ze kan ook bij de "mentor" navragen of in het rooster opzoeken of er op de eerste lesdag nog introductieactiviteiten zijn. Vaak is dat wel zo. Ik had bij de start van mijn vervolgopleiding ook geen behoefte aan de introductieweek-inclusief-overnachtingen-en-feest. Dat was ook niet verplicht en ik had niets gemist. 
De overgang naar het MBO is ook echt een sprong in het diepe en er verandert veel tegelijk. Dat is voor iedereen heftig,maar nog extra extra heftig als je dat altijd al lastig vindt, zoals je dochter. 
Wat goed dat het hardlopen samen met je zoon zo lekker gaat! 27 minuten...dat is al hartstikke veel! Vergeet niet...27 minuten hardlopen zonder goede sportbh (speciaal voor hardlopen, "extreme impact"-categorie is dat vaak) is 27 minuten te lang, dus anders een goed cadeau voor jezelf.   

Ik ga nog even wat bibliotheekboeken op mijn ereader zetten en dan denk ik vroeg naar bed. Boven staat alles open, maar beneden niet meer want ik wil niet meer dat de kat naar buiten gaat. Dan kan ik tenminste naar bed zodra ik moe ben en hoef ik niet op het beest des huizes te wachten! (laatste avonden regelmatig gebeurd)

En ik zal de tabel checken en ik ga er ook wat mensen uit halen. Ainne, MelMel, Chocoladeaardbei en Damoontje...als jullie weer mee willen schrijven en terug in de tabel willen, zijn jullie uiteraard van harte welkom weer maar het blijft nu te lang stil! En nieuwe aanwas is natuurlijk welkom, integreren gaat hier best snel! (vraag maar aan Moosey)

Hola! Ik ben een tijd heel weinig op het forum geweest. Nu weer wat meer en nu lees ik hier weer even. 
Is goed zo hoor. Eerst maar eens kijken of ik weer regelmatig ga forummen. Soms gaat er al gauw teveel tijd in zitten. In ieder geval goed te lezen dat jullie lekker bezig zijn ☺️

Hi Anijs!!!  Ik miste je al wel een beetje hoor  .
Fijn dat het goed met je gaat, en wat stoer dat je nu ook echt ingeschreven staat voor een marathon! Wordt vast een hele toffe dag.
Je klinkt goed 'in control', en eigenlijk ken ik je ook niet anders. Zelfs op momenten dat je je minder 'in control' voelt ben je naar mijn idee nog best goed in control. Maar fijn dat het nu ook zo voelt!
En dus van plan om minder op je telefoon te zitten, dat neem ik mezelf ook elke keer voor. Nu forum ik niet op de telefoon (zoals je wel wist) maar wat voor de telefoon geldt, geldt in mijn geval ook voor de pc. Ook daar zit ik graag achter en soms probeer ik dat wat te minderen. Of heb ik er even geen puf voor. En dan forum ik dus ook minder.

Fijn dat je familieweekje gezellig was! Ja, ineens allemaal kinderen om je heen terwijl je dat niet gewend bent is wel een dingetje. Trouwens, ook als je dat wel gewend bent, zoals ik, vind ik het best intensief. Ik merk dat bij vriend ook wel, die ging van alleen wonen ineens naar een gezin met twee kinderen. Dat is soms nog steeds wel even pittig. Ik gun hem zijn momentjes alleen dan ook van harte en ga dan lekker alleen op pad met de kinderen.

Mijn 100.000 stappen challenge was ruim op tijd gelukt! De 300.000 stappen challenge voor de hele maand juni gaat 'm niet worden helaas. Het is te warm geweest in de afgelopen weken, en veel te druk op het werk en privé. Daarnaast nog een ontstoken enkel gehad door een stomme mug (of horzel? geen idee) waardoor ik een paar dagen uit de running was. Het zat allemaal even niet mee. Maar we pakken het weer op! Straks werken we door omstandigheden een tijdje thuis en dat scheelt maar zo een uur aan reistijd per dag. Ook zijn de belangrijkste deadlines dan even voorbij en kan ik wat dingen oppakken die al te lang zijn blijven liggen. Dan gaat het wandelen (en wellicht ook het hardlopen) ook weer meer lukken.

De bruiloft was intensief (maar dat vind ik dat soort sociale dingen altijd) maar ook heel gezellig. Het bleken allemaal hele fijne mensen te zijn en ik voelde me best vereerd dat wij, naast verder vooral familie, daggasten mochten zijn. Die club was niet zo groot en eigenlijk stond ik daar een beetje van te kijken. Het was een schitterende locatie en ik was blij met mijn gekozen outfit, vooral omdat die lekker luchtig was. Aan het eind was ik wel gesloopt, en de zaterdag was ik echt niks waard. Ik baal daar dan wel van, ik vind dat ik op mijn leeftijd niet zoveel last van zo'n dag hoor te hebben, maar als ik eerlijk naar mezelf kijk weet ik gewoon dat mijn grenzen daarin redelijk vlot bereikt zijn. Dat moet ik accepteren maar dat vind ik moeilijk. Ik had expres al op een glaasje champagne 's middags na, helemaal geen alcohol gedronken, en toch was ik echt gesloopt.

Heb je voor 'het beest des huizes' geen kattenluik dat je op 'alleen naar binnen'-stand kunt zetten? Die zijn best handig, als ze dan 's avonds eenmaal naar binnen zijn gewandeld kunnen ze niet meer naar buiten. Of heb je helemaal geen kattenluik? Ik merk dat ze in deze periode sowieso nog tot later op stap zijn, zo ook mijn 'lease-kat', haha! De kater van de buren komt regelmatig gezellig bij ons binnen wandelen. Maar die komt ook steeds later thuis begreep ik van de buurvrouw. Waar ze dan uithangen? Vast ergens een knappe poes ontdekt .

Grietje, van mij zou zo'n uitgebreid feest ook niet zo hoeven. En mijn kinderen zelf zijn gelukkig ook niet zo van dat massale. Dan is een concert met een vriendin of een nieuwe laptop natuurlijk een prima beloning. En natuurlijk de gedachte dat je ouders trots op je zijn! Ik denk dat dat nog het meeste doet.
Wel balen dat je medicijnen niet meer leverbaar zijn. Lag dat in de verwachting? Of is dat een onverwachte domper?

Hi Damoontje!  Hoe gaat het met jou dan? Als je geen zin/tijd hebt om te schrijven is dat natuurlijk prima hoor. Maar ik ben wel benieuwd hoe het met je is!

Net als met de andere dames natuurlijk. Iedereen blijft welkom! Of je nu vaak schrijft of niet. En wat Anijs al zegt: ook nieuwe aanwas mag altijd aanschuiven.

Even een korte update. Het gaat best oké. Eet even iets meer, maar sla niet door ondanks drukte/stress. Sporten blijft doorgaan, maar wat rustiger. 

Ik lees nog mee maar heb even niet de energie om op iedereen te reageren. Gelukkig bijna vakantie!   

@Grietje: Dat is ook een prima manier van vieren toch, een dikke knuffel en een mooi cadeau. Op naar de diploma-uitreiking! Omdat je schreef dat het feest was in huis, dacht ik wie weet hebben jullie iets op poten gezet. 
Ja, Ozempic en leveringsproblemen... Logisch dat het dan verschuift naar Saxenda en daar heb jij dan last van. Stom dat het zo'n business is geworden maar dat was natuurlijk steeds al het gevaar. Ik hoop dat je met een alternatief uit de voeten kunt of dat het ineens toch weer leverbaar is, want je gebruikt het niet voor niets. 
Wat geweldig dat het zo goed gaat met je zoon en dat het samen hardlopen nog steeds heel gezellig is. Mooi dat hij ook in zo'n stimulerende omgeving zit met zijn collega's- zo zie je hoe dat nog een extra duwtje kan geven.

@Damoontje: Ha, je leest dus wel nog mee!  Ik hoop dat het met jou ook goed gaat en rustig aan! 

@RandomWriter:  Ik ben er weer hoor. In control...jawel, dat ben ik wel. Die marathon helpt daar wel bij als grote stok achter de deur. En ik ben altijd blij te merken dat mijn plannetjes-maken-structuur steeds meer echt een gewoonte is geworden. Het is echt een manier van denken: OK met de lunch ben ik niet thuis, wat kan ik even snel maken en meenemen. Gezonde dingen tussendoor (wat heerlijk dat al dat lekkere fruit er nu is...! Ik weet niet hoe KH-streng jij daarmee bent maar ) gaat eigenlijk vanzelf. 
Zo'n periode thuiswerken wat jij tegemoet gaat, kan heel fijn zijn maar ook wel echt een omschakeling. Ik heb zelf dan altijd een heel strak regime en begin de dag in ieder geval met een wandelingetje en indien mogelijk doe ik dat ook in mijn lunchpauze. Ik heb ook thuis een stabureau en alle overleggen doe ik sowieso staand. Die trucjes helpen wel om niet helemaal in te zakken want ik voel/merk wel dat ik op een thuiswerkdag veel minder beweeg dan op een gewone kantoordag. Misschien voel ik dat meer omdat ik voorheen een lopend beroep had...geen idee. Op mijn werk nu krijg ik ook vaak de opmerking "joh ga even zitten"...maar gelukkig weten veel collega's nu ook dat ik graag sta en dat is dan ook prima.
Wanneer zijn je deadlines achter de rug? Ik krijg het na deze week rustiger en wat mij betreft kan de vlag uit, zo erg kijk ik daarnaar uit. 
En wanneer is die vierdaagse, of is dat ook al geweest en loop ik achter? Dat je bij moet komen van zo'n bruiloft kan ik me heel goed voorstellen - mooi dat je daar ook gelegenheid voor had en fijn dat er gezellige mensen waren om de dag mee door te brengen, dat is ook leuk om op terug te kijken. Hoe vaak heb je de vraag gehad: "En wanneer gaan jullie trouwen?" 
Wat het kattenbeest betreft: ik heb inderdaad geen luik. Ooit ontstaan dat ik het prettig vind te weten wanneer hij binnen is en eigenlijk heb ik dat zo gehouden. Kat is er niet altijd blij mee, maar meestal lijkt het oké. 

@Bananenbrood: Fijn, lekker aftellen tot de vakantie! En wat goed dat het in drukke periodes ook blijft lukken om op je eten te letten en te blijven sporten. Even iets meer scherp/strak, maar nog wel door is ook belangrijk, dus goed bezig daar! Gaan jullie nog op vakantie of wordt het thuis lekker wat rommelen? 

Hier gaat het wel goed zoals ik al schreef. Alleen vind ik wel dat het weer behoorlijk vaak gaat over afvallen, gezond eten, blablabla. Laatst was ik met collega's uit eten en meestal zien zij mij gezond eten. We gingen naar een restaurant waar je van alles kon kiezen en dat ik loempia's koos, dat ik ook nog een toetje op kon en weet ik wat voor opmerkingen ik allemaal heb moeten incasseren...niet normaal. Jullie weten wel dat ik er een schurfthekel aan heb als mensen oordelen over andermans eetkeuzes - ik weet nu dus weer waarom.  En hoe irritant dat dus ook is. Ik doe het zelf nooit en als het in mijn omgeving gebeurt, bestrijd ik dat soort opmerkingen actief. Nu ik zelf onder dat vergrootglas lag, heb ik dat ook wel kunnen doen maar ik vond het vreselijk. Ook heel gek dat mensen blijkbaar denken dat ik "bang" ben voor gefrituurd eten. Tegelijk ben ik ook blij dat ik dat dus allemaal niet heb ( ) maar het werd me wel weer heel duidelijk hoe sterk dat dieetdenken in de maatschappij verankerd is. 

En omdat het zomer is, komen er nu weer allerlei mensen bij mij op "dieetconsult". De opmerkingen "Ja ik ben ook weer aan het opletten" of "vrijdag ga ik weer op de weegschaal en als er wat af is, dan ...." vliegen me om de oren. Mensen komen ook weer bij mij checken wat "het geheim" is, blijkbaar toch blind voor dat ik er veel aan doe en ook moet doen om balans te houden. Maar dat is dan wel ook steeds mijn boodschap. Ik heb ook weer iemand in mijn omgeving naar een (goede! zo klinkt het) diëtist gestuurd - het ging daar meteen ook over bewust worden van je eigen gedrag en oplossingen bedenken hoe je dat kunt ombuigen. En dat blijft interessante materie. Na de zomer ga ik weer studeren (naast mijn werk) en ik heb heel even getwijfeld over Nutrition and health in Wageningen, maar het is toch iets anders geworden. (sorry, geen verdere details want erg specifiek) 

Naast dat gezeur over wat ik wel en niet eet, heb ik de laatste maanden ook meerdere keren dingen gehoord als "Ja bij jou zit alles [qua vet] op je buik" en het stomme is dat ik daar een beetje onzeker van ben geworden. Het is waar, maar ik heb heel lang gedacht en gevoeld: Ik ben nu eenmaal heel veel afgevallen en dat kan je zien, so what. Nu stoor ik me door die opmerkingen meer aan mijn buik en ik heb zelfs gegoogled op buikwandcorrectie.  Gelukkig vind ik niet dat dat veel oplevert aan de foto's te zien. En ik heb ook enorm veel weerstand tegen snijden in een lijf zonder mediche noodzaak - en bovendien heb ik daar ook geen geld voor als arme student die ik straks weer ben. Maar wel bizar dat dat dus toch doorwerkt. Hopelijk ga ik gauw weer terug naar de "so what"-staat want die past me veel beter. 

Tot zover het zeikuurtje van anijs.

Grietje, ik duim voor je dat er toch een onverwachte secret stash aangeleverd wordt bij jouw apotheek  . Want het lijkt me ook niet prettig om nu weer om te moeten schakelen naar iets anders. Wat gaat jouw zoon goed! Echt heel knap van hem. En fijn dat daar al allemaal complimenten door komen! Dat motiveert nog extra. En samen heel goed aan het hardlopen!

Bananenbrood, goed te horen dat het oké met je gaat. En even geen energie om hier te schrijven dat herkennen we allemaal wel met periodes. Hopelijk kun je in de vakantie lekker bijtanken!

Anijs, wat balen dat mensen weer van die opmerkingen hebben weten te plaatsen waar je dan toch weer onzeker van wordt. Ik begrijp het overigens wel, het zijn van die dingen die je voor jezelf vaak wel goed kunt relativeren en accepteren, maar als anderen er vervolgens ook wat over zeggen dan voelt het ineens alsof het dus toch echt opvalt, en voelt het misschien juist weer als een groter iets dan het is. Je mag ervan balen he, en onzekerheid hoort er denk ik toch altijd nog een beetje bij. Ik durf te wedden dat je je weg er weer in gaat vinden. En googlen naar zo'n operatie ontnuchtert dan vaak ook wel weer. Bij dat soort dingen denk ik dan ook: oké, zó erg stoor ik me er dan ook weer niet aan.
Haha, qua fruit ben ik niet KH-streng hoor! Fruit is gewoon gezond, en de suikers die daar in zitten vind ik daar wel tegen opwegen. Ik doe ook absoluut geen keto. Maar toch eet ik het weinig, want... ik kan niet tegen fructose  . Dus geen appels, peren, (rijpe) bananen, perziken, kersen, en dergelijke voor mij. Ook geen mango officieel, maar die neem ik af en toe toch. Met mate lukt dat nog wel. Ik houd het meestal bij iedere dag een paar aardbeitjes in mijn kwark, soms wat ananas. Maar goed, ik eet wel heel veel groente, waar stiekem ook fruit tussen zit want tomaten, en paprika ook volgens mij, is eigenlijk geen groente.

Nee, de vraag wanneer wij gingen trouwen hebben we niet één keer gehad! Ik moet ook eerlijk zeggen dat als ik jouw verhalen zo hoor over hoe er in jouw omgeving gepraat wordt en geoordeeld wordt over van alles (bijvoorbeeld dus over dat jij wel 'frituur-angstig' zou zijn), ik dat in mijn omgeving eigenlijk weinig heb. Mensen zijn wat meer op zichzelf en bemoeien zich minder met wat anderen wel of niet zouden moeten doen. Maar misschien helpt het ook dat ik vooral werk met mannen. Onze lunch-praat gaat meestal over schunnige dingen en games .

Mijn deadlines zijn achter de rug, en zoals jij ook al zei: wat mij betreft kan de vlag inderdaad ook uit! Manmanman, wat een drukte heb ik ervan gehad. Het is nu zelfs echt omschakelen dat ik denk: welke werkzaamheden had ik verder nou ook al weer nog? Ik kwam echt even in een vacuum, zo van: hèhè, het is af.... eehhh... en nu?
Maar ik heb weer een project opgepakt wat al langer lag te wachten en dat is wel heel fijn. Even weer lekker rustig creëren in plaats van met grote spoed in elkaar knallen.
Het thuiswerken moet ik inderdaad ook echt even inkomen. Ik heb vooral wat ruimtegebrek, normaal heb ik een behoorlijk groot bureau en thuis heb ik maar een kleintje, dus het is een beetje schipperen. Maar verder vind ik het wel weer lekker, zo je bedje uit rollen, kopje koffie, en aan de slag.

Verder heb ik het wandelen weer wat opgepakt, maar de juni challenge ga ik nog steeds niet redden helaas. Ik moet nog zo'n 65000 stappen deze maand, en dat zijn me er toch iets te veel per dag, haha! Volgende maand weer een poging. Maar we gaan regelmatig even een rondje doen om te trainen voor de vierdaagse. Die is in augustus trouwens.

Wat leuk dat je weer een studie gaat doen! Ik had het toevallig laatst met mijn vriend erover. Het begon met zo'n typisch gesprek: wat zou je doen met een grote geldprijs... En toen zei ik: dan zou ik minder gaan werken en een aantal schrijfcursussen gaan doen. Waarop hij zei: maar zo duur zijn die toch niet? Waarom begin je daar niet nu al mee dan? En eigenlijk heeft hij daar natuurlijk ook gelijk in. Dus ook ik was wat aan het rondkijken geweest, al was het dan meer naar kortdurende cursussen dan naar langere opleidingen.

Hier gaat het erg oké momenteel, na een klein dipje vorige week. Ik heb sinds kort een beugel, ik herleef echt mijn jongere jaren weer  . En omdat het zo'n gedoe is om alles wat je eet weer tussen dat ding vandaan te plukken, eet ik netjes maar drie keer per dag. Eten duurt ook lang, dus mijn lichaam heeft meer tijd om het seintje te geven dat ik vol zit, dus uiteindelijk eet ik ook minder. En snoepen heb ik helemaal geen zin in, ik vind het idee dat al die troep er steeds tussen blijft zitten zo irritant! De chocolade smaakte me afgelopen weekend niet eens. Dussss.... De tip van de dag: neem een beugel  ...
Wel vind ik het irritant dat mijn normale lunch, een salade, ook echt wel lastig eet nu. Vooral rauwe groente is niet ideaal. Dus daar moet ik nog even mijn weg in zien te vinden. Wat dat betreft is het ideaal dat we thuiswerken momenteel, kan ik rustig aanklooien tussen de middag. Afgelopen dagen resulteerde dat vooral in het opwarmen van zelfgemaakte soep... morgen ga ik denk ik voor gebakken eieren met chipolataworstjes en wat groente.

Zo, alweer een flinke lap tekst! Heb weer heel wat afgezwamd. Zal nog even mijn gewicht aanpassen in de tabel, ik ga het maar weer eens wat meer bijhouden. Zit nu een krap kilootje boven het gewicht wat erin stond, dus daar kan ik mee leven. Afgelopen halve week was er een halve kilo af. En ik denk dat dat de komende tijd nog wel wat gaat dalen... Leuk vooruitzicht!

deze week 2 keer  5 km hard gelopen aan 1 stuk 

Eten gaat redelijk.