Jouw lijf Jouw lijf

Jouw lijf

Op een gezond tempo naar een gezond BMI


Ach RW, wat verdrietig dat het zo slecht gaat met jullie lieve oude kat    Is er nog wat verbetering te zien of is het echt op? Sterkte as donderdag. Wat zal dat moeilijk zijn...

Anijs Jij hebt ook moeilijke dagen? Sterkte ook voor jou in deze periode! Blijft toch altijd gek vind ik dat een ieder deze donkere periode zo verschillend ervaart! Zelf ben ik ook heel moeilijk vooruit te branden, maar merk dat ik deze maand nog wel redelijk afgeleid wordt door alle feestdagen etc. 
Wees af en toe lief voor jezelf, ook als je niet alles uitvoert wat je gepland hebt. Klinkt alsof je veel inzicht hebt en dat lijkt me al helpen. Sowieso dat je een planning hebt gemaakt om je aan vast te kunnen houden. 

Moosey Jij hebt inmiddels ook weer een ander (werk ritme)? Herken dat als je dat ritme weer te pakken hebt de rest ook snel in t gareel komt. Je gaat weer mee met de flow van t dagelijkse leven. 
Hopelijk gaat met vriend alles goed en is misselijkheid wat beter onder controle! 

Hier een lange radiostilte.....eerst wat vrije dagen gehad en laatste week juist weer heel druk gehad op het werk met name. Veel afronden, de laatste werkdagen zijn in t zicht. Vind dit wel stressvol. Afscheid nemen, iets leuks en lekkers meenemen voor je team! Kost me veel energie! Maar ik weet dat ik er even goed aandacht aan moet besteden! Straks met de kerstdagen lekker vrij. Is me veel waard 😊 verder weinig plannen maar dat vind ik heerlijk! 

Heb weer op de weegschaal gestaan. Is nu 300 gram vanaf. Niet veel, maar ben tevreden. 
Gisteren veel gesnaaid! Nou ja, prima. Houd het gewoon niet vol om altijd maar in te houden.
Verder de tuin winterklaar gemaakt. Heerlijk om op dagen als vandaag met een  magere zonnetje eea in orde te maken. Tuin is nog niet spic en span maar dat hoort in deze tijd. Kan zo genieten van de seizoenen dan! Zie er vaak tegen op, (in deze kou) maar eenmaal bezig is t lekker! 

Oh Butterfly nog van harte met je baan! Wat leuk zeg!! Wanneer mag je beginnen? 

@Damoontje: Meestal zijn artsen heel reëel als je als patiënt wil overstappen. En je hebt altijd recht op een second opinion en dat hoeft ook geen 'motie van wantrouwen' te zijn en wordt vaak ook niet zo gezien. Maar er zitten altijd koekenbakkers tussen natuurlijk en gewoon onaangenaam volk, of het matcht niet want het blijft mensenwerk roep ik altijd maar. Je kunt er ook niet altijd de vinger op leggen. Fijn dat je nu bij een andere arts terecht kan. (blijf je wel in hetzelfde ziekenhuis of wat dat betreft ook alles nieuw? en je hoeft niet te antwoorden uiteraard ivm details als je dat niet wil) En ook lekker als je het dan weer zelf af kan want het kan inderdaad heel kwetsbaar voelen als je medische info deelt met mensen om je heen. 
Wat goed dat jullie het wandelevenement hebben volbracht! Gaan jullie nu vaker samen lopen, of is er al iets nieuws in het vooruitzicht? Soms heel jammer als de route is gewijzigd maar gelukkig zijn er ook veel andere mooie plekken om te lopen! En in goed gezelschap zijn ook saaie kilometers best te doen, dus hopelijk gold dat voor jullie ook.  

@RandomWriter: Hoe bevalt Bookchoice? Heb je boeken 'gekregen' waar je lekker in kunt duiken? 
Wat verdrietig van je lieve kat...maar goed voor haar zorgen betekent waarschijnlijk ook nu deze beslissing nemen. Maar dat weet je zelf ook heel goed door je werkachtergrond natuurlijk. En dat is allemaal rationeel, terwijl je gevoel...is nu natuurlijk hartverscheurend! Maar wat een prachtige leeftijd voor een kat! Voor de kinderen natuurlijk extra verdrietig, dat snap ik zo goed...en soms wakkert huisdierenverdriet ook weer ander verdriet aan of is een manier om dat weer extra te voelen of te uiten. En dan ook nog in deze tijd van het jaar waarin alles sowieso weer dichterbij komt, dus ik kan me zo goed indenken hoe heftig het is voor je zoon. (ook al kan ik me ook voorstellen dat het allemaal niet zo scherp te onderscheiden/benoemen is) Dus veel sterkte voor jullie allemaal...en vandaag veel extra knuffels voor het poezenbeest!     
En los hiervan...wat goed dat het hardlopen er weer in begint te slijten als gewoonte! Qua weer is het wel iedere paar dagen weer compleet anders dus ook steeds weer nadenken wat je nu aan moet vind ik! Lukt dat bij jou? Ik had het onlangs een training eigenlijk echt te koud terwijl ik heel veel aan had voor mijn gevoel en de trainingen daarna was ik steeds juist weer te warm gekleed. Gelukkig zat ik afgelopen week weer goed qua keuzes! 

@Ainne: Ah ja foute kersttruiendag. Jouw trui heeft een mooie niet-kerstige kleur dus je zal lekker opvallen. Ik zoek al jaren een goede foute glittertrui maar de truien die ik zie vind ik het toch niet dus ga ik met andere 'foute' kerstattributen naar werkgerelateerde (informele) kerstdingen. Ben geen grote kerstfan en op deze manier kan ik dat mooi een beetje laten merken zonder er een al te groot statement van te maken.

@Moosey: Tja mild en/of ontevreden waar is nou die balans... Lekker dat je even vrij bent geweest en ook fijn toch om te merken hoe fijn het is om weer aan het werk te kunnen. Andere dingen om mee bezig te zijn en ook weer vertrouwde routines waardoor het allemaal opeens weer makkelijker gaat. Bijzonder hè om dat te merken! Maar ook mooi. Hoe staat het met je zoektocht naar hulp voor jou, is er inmiddels iets concreets? Belangrijk denk ik om dat niet te laten versloffen! (ook al voelt het nu mogelijk weer even wat minder urgent?) 

@Lotta: Natuurlijk heb ik ook soms moeilijke dagen of periodes! Er ligt er groot stuk angst aan ten grondslag, voor een verre diepe terugval. De periode voordat ik mijn hele leefstijl moest gaan omgooien om mijn diabetes aan te pakken ben ik heel somber geweest en heb ik slecht voor mezelf gezorgd. Daar heeft nooit een officieel label aan gehangen in de vorm van een depressie maar ik denk achteraf gezien dat dat best had gekund. Los daarvan heb ik de winterperiode altijd al heel moeilijk gevonden, eigenlijk al zo lang als ik me herinner. (ruim vanaf de puberteit) De feestdagen veranderen daar voor mij weinig aan, soms zelfs in tegendeel. Gelukkig weet ik wel wat helpt - en eigenlijk is letterlijk in beweging blijven daarvan het belangrijkste. Dan kan ik minder 'in mijn hoofd' zitten. Dus dat probeer ik. En ik weet ook dat ik me eigenlijk altijd beter voel als ik zoveel mogelijk gezond eet. Maar soms is dat dus ook moeilijk want dan roept mijn hoofd en lijf andere dingen. Nu waren dat natuurlijk ook weer mijn hormonen... Never ending story! Dus ik voel me nu alweer wat meer landen. Ben benieuwd wat het me ooit gast opleveren mocht ik misschien ooit nog zwanger worden, als dus blijkbaar menstruatie/normale cyclus al zoveel invloed heeft! 
Ik kan me voorstellen dat afronden, afscheid nemen en ook het zicht op iets nieuws veel energie kost. Maar ook een goed teken dat je het goed wil doen en daarmee ook goed kunt afsluiten denk ik zo. Fijn dat je met kerst lekker vrij bent, heb je dan 'kerstvakantie' (dus iets eerder en langer?) of vooral de feestdagen zelf? Het gaat nu snel met aftellen! Succes met de laatste loodjes. En even relativeren...wat is nu 300 gram! Dus maak je daar niet druk om en ga gewoon rustig door met je ingezette plannetje!  

Hier hoopte ik vannacht weer heerlijk te slapen, vooral na het sporten van gisteravond.  Maar ik had volgens mij al twee nachten heerlijk geslapen, of in ieder geval gisternacht dus dat ik nu weer even wakker ben was te verwachten. Ik heb ook best een druk hoofd, na deze week wordt het qua werk weer rustiger gelukkig. Gisteren voeler ik me na het sporten zeer energiek en gelukkig...wel mooi dat dat bij mij vaak zo sterk voelbaar is. Ik denk ook dat dat een van de redenen is dat ik het niet zo moeilijk vind om consequent te gaan sporten, hoe dan ook. (al sla ik heus wel af en toe een keer over) Het was PT en ik ben zo ontzettend blij met de keuze voor deze gast! Er wordt hard gewerkt en met veel plezier, aan beide kanten. Gisteren weer binnen ivm de stortbuien en ik zie dan heus wel om me heen dat de meeste anderen 'ingewikkekdere' oefeningen doen maar dat zegt niks over hoe effectief het trainen is. Want dat het dat is (voor mij), dat voel ik echt aan mijn sterkere lijf.   

Lieve allemaal, het lukt mij even alleen om mee te lezen op dit moment. Maar zie dus wel alles voorbijkomen en wilde jullie even een hele dikke knuffel komen geven voor de moeilijke tijd waar jullie doorheen gaan, dus bij deze! ♥️

Excuus voor de radiostilte. De in elkaar stortende gezondheidszorg waar ik in werk hier trok even een te zware wissel op mijn thuisleven om alles bij te benen. Ben dus ook weer wat aangekomen.

Na een vakantie besloten dat mijn eerste berantwoordelijkheid ik ben, op het werk en thuis dus weer bezig met gezonder eten. Ben wel heel bij dat ik evengoed doorgegaan ben met personal training.

Ga eens bijlezen en zal mezelf binnenkort weer in de tabel zetten.

Dag allen! Even een kort berichtje van mij. (hahaha, yeah right! Ben net klaar en lees dit eerste regeltje weer... Kort... )

Lotta, je was duidelijk niet de enige met radiostilte, volgens mij hadden we er allemaal even wat last van. Ik begrijp wel dat die laatste dagen werken wel wat extra energie kosten. Nog twee weekjes, dus het aftellen is begonnen. Of stop je al eerder?

Met onze kat was er helaas weinig hoop meer. Maar natuurlijk hoop je nog steeds dat ze ineens weer opkrabbelt. Maar met 21 jaar en vanaf begin dit jaar echt een afnemende gezondheid, was dat echt niet meer de verwachting. Afgelopen donderdag hebben we dus toch de beslissing genomen. De kliniek waar we waren heeft het echt zo lief gedaan, ze waren heel begaan en hadden echt alle tijd voor ons. Ik weet uit eigen ervaring dat dat echt wel wat planning kan kosten en dat het je als assistente/dierenarts ook moet liggen om er goed mee om te kunnen gaan. In de wachtkamer stond een bordje met een kaarsje erbij, waarop iets stond in de strekking: als dit kaarsje brandt, neemt er iemand afscheid. Zo goed vind ik dat, dan weten mensen in de wachtkamer wat er speelt en voelt het minder opgelaten als je huilend bij de balie staat.

Nu dus voor het eerst in 20 jaar geen kat meer... Dat is echt raar. Maar zal ook wel weer wennen. Ik mis haar wel hoor...

Anijsblokje, Bookchoice bevalt tot nu toe goed, ik merk nu al dat ik na 1 jaar-abonnement nog minimaal drie jaar vooruit kan, hahaha! Maar volgens mij zitten er wel leuke boeken tussen. Toch maar mijn bieb-abonnement opzeggen dus.
Wat je zegt over het aanwakkeren van ander verdriet klopt wel hoor. Het is niet zo goed te onderscheiden, maar vooral zoon heeft het er erg moeilijk mee. Terwijl hij juist toch wat minder met de kat had dan dochter. Zoon heeft meer moeite met het idee afscheid nemen an sich, en de gedachte dat dit voor altijd is. Dochter is rationeler, kan het prima verwerken. Ik had met haar vanavond nog wel een fijn gesprekje over wat er zou zijn na de dood. Daar had ze wel mooie ideeën over. Toen ik vroeg of ze ook de gedachte had gehad dat onze kat en haar vader nu misschien elkaar wel gevonden zouden hebben, moest ze een beetje lachen. 'Goh, daar had ik nog niet eens aan gedacht eigenlijk,' zei ze. Maar het kon natuurlijk best vond ze. Deze kat was (samen met een andere kat) het eerste dat ik meeverhuisde toen ik officieel ging samenwonen met hun vader, nu dus zo'n 20 jaar geleden. Ik zie ze dan nog wel ergens op een 'wolkje' samen op de bank zitten . Ergens ook wel weer een troostende gedachte.

Het hardlopen lag helaas even stil afgelopen week! Want het was in meerdere opzichten een rotweek... Ik heb helaas een ontsteking opgelopen aan mijn neus (vraag maar niks... ik heb zelf ook echt geen idee hoe) en ben twee dagen thuis geweest omdat ik me echt ziek voelde. Heb antibiotica gekregen, die kuur is nu halverwege. Maar dat was dus even een streep door mijn trainingen van afgelopen week. Maar goed, morgen gaan we weer rustigaan beginnen. In de kou... Want volgens mij wordt het echt stervenskoud de komende week! Ze hebben het al over schaatsen en zo...

Jammer dat je toch weer wakker lag, hoe is dat de rest van de week gegaan? Fijn dat het vanaf komende week weer wat rustiger wordt. Hopelijk volgen er dan ook weer wat betere nachten. Wat goed dat het sporten zo'n fijn effect heeft op jouw psyche en lijf! Dat wordt natuurlijk ook overal wel beweerd, maar toch voelt het, in ieder geval bij mij, toch niet altijd zo. Kan me voorstellen dat het consequent blijven sporten daar inderdaad wel minder moeilijk van wordt. Misschien geldt dat voor mij ook wel als ik weer wat meer opgebouwd heb qua hardlopen. PT zit er voor mij helaas nog steeds niet echt in, vandaag mijn financiën weer even op een rijtje gezet en dat past toch echt niet in het budget. Dus zal het nog even houden bij alleen hardlopen voorlopig.

JEMMER, hoop dat het wel nog steeds een beetje bergopwaarts met je gaat, ondanks de donkere en koude dagen. Fijn dat je toch nog even wat laat horen! En bedankt voor de knuffel, die krijg je natuurlijk net zo hard ook weer terug  . Want zo gaat dat met knuffels  .

MelMel, heeee, jij ook weer hier! Leuk weer wat van je te lezen, vervelend om te lezen dat het echt even wat minder goed ging. Goed dat je een grens hebt getrokken en je jezelf weer op nummer 1 hebt gezet! Anders houd je het allemaal niet vol... En heel knap dat je ondanks dat alles toch bent doorgegaan met de PT! Bedenk wat je dat heeft gescheeld... Niet zozeer qua gewicht alleen, maar vooral qua mindset. Het betekent dat je ook toen je het zwaar had, dit stukje wel voor jezelf hebt gekoesterd. En dat is een prestatie op zich! Is het op je werk nu wel weer ietwat genormaliseerd? Of is het nog steeds drama?

Nou, zoals jullie al konden lezen was mijn week dus niet zo tof. Dat heeft zich onder meer geuit in troost-eten, al moet ik zeggen dat dat pas vanaf vrijdag/zaterdag is. Daarvoor nog redelijk netjes gegeten. Maar heb toch wel de neiging mezelf extra dingen toe te staan als ik verdriet heb, of me slecht voel. Eerste stap is nu weer hardlopen morgen, en dan pakken we de draad weer op. Ik heb er wel weer vertrouwen in. Komt goed!

Och RW, die conclusie had ik nog niet getrokken uit jouw verhalen over een partner in het ziekenhuis, dat hij overleden is. Wat ontzettend verdrietig. Hoe gaat t nu met jou in relatie tot dat verlies?


Naar van je ontsteking en je niet zo toffe week! Van antibiotica wordt het leven ook meestal niet leuker, is mijn ervaring. Hopelijk lukt het hardlopen oppakken. Ik kan je in elk geval uit ervaring vertellen dat het ondanks de kou toch heerlijk is buiten. Vind ik althans. 

Hier gaat het goed. Lief begint weer een klein beetje mens te worden, ik begin m ook weer een beetje te herkennen ipv van dat je hoofdzakelijk met een niet-functionerend lichaam samen woont. Leuke man is het ook, dat was ik bijna vergeten Dat klinkt misschien hard, zo bedoel ik het niet. Het is vooral heel fijn om z’n oude zelf weer stukje bij beetje onder de ellende vandaan te zien komen. Al is er natuurlijk nog een lange weg te gaan. Maar eten gaat steeds beter en hij is aan de slag met de fysio. Elk stapje is er één. 

Met mij gaat het ook goed. Het is gierend druk op werk maar ik heb ruimte genoeg in m’n hoofd om het allemaal te overzien. En over 2 weken alweer een weekje vrij. Ook niet erg


Qua hulp ben ik via de huisarts bij de POH GGZ terecht gekomen. Nog maar één gesprek mee gehad, was wel ok. Heb woensdag weer een afspraak staan maar ik twijfel een beetje of ik die wel door laat gaan. Voel me nu echt alsof het allemaal ok zat is…
Eten gaat ook goed, ben nog steeds niet heel streng maar ook zeker niet erg snaaierig momenteel. En ik wandel nog steeds veel. Had laatst nog even gewogen en er was toch weer een klein beetje af. Prettig. 

Moosey, het verhaal ligt bij ons wat ingewikkelder. Ik was niet meer samen met mijn ex toen hij overleed, maar hij was in onze hele periode samen (zo'n 17 jaar) wel regelmatig ziek. Uiteindelijk is hij ook aan die ziekte overleden, maar toen waren we dus al gescheiden. Dat maakt het hele rouwproces ook wel ingewikkeld, ik had een deel van de rouw al toen we uit elkaar gingen. Maar voor de kinderen is het rouw op rouw, eerst de scheiding, toen een paar jaar later zijn overlijden. Gekke is dat dit verlies van de kat ook bij mij wel weer wat opriep wat ik niet had verwacht. Veel herinneringen aan de kat hangen samen met herinneringen aan hem. En dat kan soms best verwarrend zijn. Weet niet goed hoe ik dat kan uitleggen.

Wat je zegt over het samenwonen met een niet-functionerend lichaam, is ook zo herkenbaar! En ik begrijp helemaal wat je bedoelt met dat je af en toe weer even erachter moet komen dat ie ook gewoon nog leuk is. In dit soort pittige tijden verdwijnen de leuke dingen die je samen had wat naar de achtergrond. Je bent samen druk bezig om die rottijd door te komen, waardoor je soms echt even moet graven naar de leuke dingen. Daar kan niemand wat aan doen, maar dat maakt het wel zwaar, dit soort periodes.
Fijn om te horen dat het stapje voor stapje beter gaat!

Dank voor je uitleg RW. Wat ingewikkeld allemaal, uit elkaar gaan met iemand die ziek is lijkt me ook moeilijk. En je kinderen dan ook nog overal zo goed mogelijk doorheen geloodst krijgen, poeh. Het klinkt alsof dat laatste goed gelukt is, althans, het leest alsof je band met je kinderen goed en open is. 
Ik kan me levendig voorstellen dat het heengaan van de kat ook weer herinneringen oproept. Sterkte daarmee. 

@JEMMER: Natuurlijk ook een hele grote voor jou! En nog een ! Altijd fijn als je je weer even komt melden, hoe dan ook. 

@MelMel: Welkom terug. Wat rot dat je door opgeslokt te worden in je werk je eigen behoeftes hebt weggecijferd. Maar heel goed dat je bent blijven sporten - en dat je nu hebt ingezien dat het zo niet langer door kan gaan. Wat heb je voor plannetje om jezelf weer vlot te trekken? 

@RandomWriter: Kort... ik meld dat dus al nooit meer omdat het toch niet lukt! 
Ik heb extra aan jullie gedacht donderdag maar zat even in een kleine overleefbubbel. 
Fijn dat het personeel zo lief was voor jullie en dat er aandacht was. Heel belangrijk...! En natuurlijk mis je je lieve kat, die er zo lang is geweest! Wat mooi dat het ook mooie gesprekken met je kinderen oplevert nu en dat je zo toch dit soort dingen ook met elkaar kunt delen. Het klinkt ook wel alsof zoon en dochter zich allebei op hun eigen manier hierover durven te uiten, dat lijkt me heel belangrijk. En het idee van kat en ex die elkaar op een wolkje treffen... lief.
Getsie, een ontsteking aan je neus en daar antibiotica voor klinkt rot. Soms word je van antibiotica ook heel slap dus ik snap dat je jezelf even niet de deur uit kreeg! Dus gewoon weer oppakken...en ja die kou...daar kan je je op kleden zeggen ze altijd...en daarna is die douche en kop thee ofzo extra lekker! Dit is ook even motivatie voor mezelf want ik zie het ook nog niet echt voor me...
Qua 'troosteten' is het vaak wel fijn als je weer in de gewone routine zit, werkweek weer begonnen...hopelijk werkt dat voor jou ook zo! En ik hoop dat de antibiotica zijn werk doet. 

@Moosey: Ik werd erg blij van je conclusie dat je samenleeft met een leuke man! Zo fijn om dat weer te gaan merken. En helemaal niet hard om op te schrijven, maar juist realistisch. Het toont dat wat zo belangrijk is in dit soort situaties: veerkracht. Van jullie allebei! Fijn dat hij kleine stapjes zet en dat dat gaat. Rustig aan vooruit. En natuurlijk kan dat niet de hele tijd zo doorgaan maar nu even wel en dat is fijn! 
Ik zou je aanraden woensdag wel gewoon naar de POH te gaan. Ook prima om daar te vertellen dat je het nu weer meer voor je ziet, maar soms is dat ook fijn om op een rijtje te zetten. 
Wat goed dat je merkt dat het lukt om niet zoveel te snaaien en dat je lekker door wandelt! Hoe gaat het op je Trackers, of heb je toch teveel last? 
Heb je genoeg warme kleding om je in de 'vrieskist' buiten te wagen de komende dagen? Ik overweeg de aanschaf van een skibroek voor het wandelen maar helaas bedenk ik dat altijd pas als het heel koud wordt. Tot nu toe heb ik het altijd gered met (soms een paar) hardloopbroeken en eventueel een regenbroek daar overheen, tegen de wind. Maar toch. 

Ik werd vrijdagavond/nacht opeens ziek. Enorme last van mijn buik en vooral maag. Nooit eerder gehad. Gistermiddag een afspraak waar ik heel graag naartoe wilde maar na afloop liep ik echt op mijn laatste benen. Eenmaal thuis bleek ik toch koorts te hebben. Dat heb ik vrijwel nooit. Vandaag voel ik me een stuk beter, maar nog niet helemaal de oude! Ik heb in ieder geval geen koorts meer, denk ik zo. Dus in plaats van pyjama maar een joggingbroekdagje vandaag. Ik wilde op kledingjacht, heb oa echt te weinig langemouwenshirts. En vesten enzo. Langemouwenshirts kocht ik altijd bij de Hema dus eens even kijken of ze die nog hebben. Maar kleding shoppen in joggingbroek, ik weet het niet zo! (Oh, en ik was al vrij vandaag, mocht er iemand denken dat ik op een ziekgemelde dag plan om lekker te gaan shoppen! )

PriceyRook54

PriceyRook54

12-12-2022 om 13:32

Even een snelle zwaai van mij, ook hier radiostilte... We zijn net terug na vier dagen Polen, naar de kerstmarkten geweest en gewoon een hartstikke leuke citytrip gedaan. Veel gegeten en gedronken maar ook heel veel gelopen, ik denk dat de "schade" wel meevalt eigenlijk.
Vandaag nog een dagje thuiswerken en dochters hebben besloten dat zij nog een dagje spijbelen - gelukkig zijn ze niet zo streng hier qua spijbelen als in NL.

Wat onzetten verdrietig RW, geen kat in huis. Raar moet dat zijn. 
Onze katten werden (natuurlijk) prima verzorgd door de buurvrouw toen we weg waren, maar vannacht kwamen ze om de beurt even kroelen, zo gezellig is dat. Dat is echt een gemis dan als dat weg is.
Wat een verhaal joh, met je zieke ex, klinkt als een ontzettend zware periode.
Jeetje en nu nog een ontsteking ook, gaat lekker! Hopelijk dat de antibiotica een beetje aanslaat.

Fijn dat het bij jullie allemaal wat beter gaat Moosey!

Jeetje, beterschap Anijs, al klinkt het alsof je aan de beterende hand bent. Ik zit vandaag ook in joggingpak hoor, met mijn thermals eronder, het is zó koud hier, kouder dan in Polen!

Ik ga proberen een van de dochters zo ver te krijgen om de kerstdecoraties te gaan zoeken op zolder (dat moet via een ladder), man komt vanavond hopelijk met een kerstboom thuis. 

JtM

JtM

12-12-2022 om 14:12

Ook hier is het even radiostilte geweest.

Gelukkig dat je je al wel wat beter voelt Anijs, hopelijk ben je snel weer de oude!

Gecondoleerd en sterkte met het verlies van jullie kat RW. Het lijkt me erg vreemd om na 20 jaar geen kat meer in huis te hebben.

Hier gaat het wel okee, ben zo'n 2,5 week nu flink verkouden (geen corona), de ene dag lijkt het beter te gaan maar de dag erop zijn we weer waar het begon. Vreemd en duurt nu ook best lang vind ik. Gelukkig ben ik er niet ziek van  
Afgelopen 2 weken wel flink gesport, dat was wel heel fijn ondanks de verkoudheid. Vreemd alleen dat ik het goede eten en sporten (nog) niet terug zie op de weegschaal. Al heb ik wel het idee alsof mn lijf op sommige plekken ietsjes 'strakker' is. Nouja, we gaan maar gewoon zo door en dan zal die weegschaal vanzelf wel weer meewerken denk ik zo. 

@Ainne: Jullie hebben vast genoten van jullie kerstmarkttripje. Ik woon in NL in een stad waar een grote kerstmarkt is...ik weet op welke dagen ik lekker thuis blijf.  Maar als het je ding is, is het vast heerlijk. Wat fijn dat je dochters nog even thuis konden blijven, dat zullen ze vast extra hebben gewaardeerd. Heb je ze wel ziek moeten melden of is een snipperdag meer legaal zo nu en dan? Ik vind trouwens dat dat eigenlijk wel zou moeten kunnen...maar ik snap zeker ook waarom er regels zijn. 
En ik ben blij dat je schrijft over "schade" met " want dat is natuurlijk nooit schade maar hoort ook bij een kerstmarkt dat je wat lekkere hapjes neemt stel ik me zo voor. Want het gaat om balans! En dan helpt lopen...en dan helpt ook dat je thuis weer wat meer terug in het gareel gaat. Dus ik hoop dat dat soepel gaat voor je! Soms is dat omschakelen lastig. 

@JtM: Vervelend zo'n verkoudheid die veel langer duurt dan je wil en verwacht. Het kan volgens mij toch ook helpen als je dan voor extra vitamines zorgt qua eten, ook al plas je een teveel aan vitamine C ook weer uit. En kippensoep, de goede oude kippensoep. (overigens staat ik zelf best veel en graag in de keuken maar kippensoep heb ik echt nog nooit gemaakt en ik zou bij wijze van spreken niet eens weten hoe dat moet!  dus ik kom geen pan brengen) Hopelijk gaat het gauw weer beter met je. 

Hier gaat het allemaal nog niet zoals ik wil, ik heb echt rare klachten die ik nooit heb gehad. Maar vanochtend ben ik toch gaan sporten want omdat ik steeds hoop dat mijn klachten ook weer vanzelf verdwijnen had ik PT niet afgezegd. En ik had ook geen zin in 'ziekengezeur' want dat soort gespreksonderwerpen domineren dan de sfeer van de training. En ik zeur niet graag. (dat doe ik dan soms wel even hier) Maar vreemd genoeg ging het trainen heel goed, met zware gewichten, veel herhalingen, nieuwe oefeningen...dus ik heb nu ook besloten dat het afgelopen is met mijn gemier en gezeur over hoe ik me voel. Hopelijk helpt dat mijn lijf ook ok zich weer gauw normaal te gaan gedragen.
Ik was zelfs even overgestapt op wit brood en de meesten van jullie kennen mijn 'volkorenbeleid'... Dus ik ga zo naar de bakker voor lekker vers en gewoon weer volkorenbrood. Hopelijk is mijn spijsvertering het daar ook mee eens en anders merk ik het wel weer. Het grsppige is dat mijn 'troosteten' toch snel vlees is, terwijl ik grotendeels vegetarisch eet tegenwoordig. Ik had voor de lunch ook alweer allerlei opties bedacht  inclusief bezoek aan de slager, maar ga even een paar geenboodschappendoen-dagen houden. Dat red ik ook nog qua fruit, want dat is vaak als eerste op. (er liggen wel altijd frambozen in de diepvries) Even denken vanuit wat er is, is soms heel nuttig en waardevol vind ik. 
Volgens mij kom ik dus langzaam wel weer op het mij passende pad, qua eten en bewegen. Door het me niet lekker voelen heb ik sinds vorige week niet gesport, tot vandaag. Ik miste het en het voelde ook wel gek hoe weinig ik deed en hoe ik dat niet meer gewend ben, ook al voelde ik me echt niet lekker en was ik heel moe. Maar de training van vanochtend laat me duidelijk merken dat ik toch gewoon weer door moet gaan.

JtM

JtM

15-12-2022 om 11:08

Wat vervelend dat je lijf nog niet helemaal fit aanvoelt Anijs. Gelukkig ging het sporten wel goed en voel je nu achteraf dat het toch wel heel fijn is om in beweging te blijven Grappig dat jouw troosteten zich uit in vlees eten. Oude gewoontes blijven toch altijd op de achtergrond aanwezig  

Ik loop rond als een 80-jarige oma heb dinsdagavond weer meegedaan aan het uurtje Benen, Billen, Buik trainen en daar heb ik dus flinke spierpijn van. Vandaag dag 2, de ergste dag qua spierpijn. Dan gaat het morgen weer wat beter. Morgenochtend ook mee doen met een halfuurtje cardio training. 

Ik hou van kippensoep, maar dat heel geregeld zelf. Heb vorige week inderdaad kippensoep gemaakt, gisteren zelf paprika soep gemaakt waarvan ik nu nog wat mee naar mijn werk heb genomen voor de lunch straks. Vanochtend was er toch 300 gram af, en dat met de enorme spierpijn  

RandomWriter schreef op 03-12-2022 om 16:48:

Hoihoi! Wat een rust hier... Iedereen druk met Sinterklaas en andere festiviteiten?

Damoontje, dat is de reden dat ik echt pas iemand feliciteer als ik het echt gehoord heb dat iemand zwanger is. Ik ga nooit zomaar af op een buikje ofzo. Dat zijn echt vervelende situaties vind ik.
Leuk dat het wandelevenement goed is gegaan! Jammer dat de route hier en daar wat tegenviel. Hoeveel km was het eigenlijk uiteindelijk?

Hahaha, een onesie-dag... Zoiets werkt ook echt alleen als iedereen daar aan mee doet. Jammer dat dat dan niet van de grond komt. Zoiets zouden we bij ons ook echt niet hoeven proberen.

Die one-siedag was volgens mij het idee van één persoon, destijds. En de meesten vonden dat dat ook vooral zijn ding moest blijven  

Het evenement was 20 km. Dit ging zonder noemenswaardige training en zonder problemen dus ik zou dit best vaker kunnen doen. Ik zal eens opzoeken of er nog reacties gekomen zijn op de route. Het was toen zo donker, ik kan me voorstellen dat er ook mensen gevallen zijn. 

Ik heb weinig hier geschreven. Wel veel aan t fietsen van-A-naar-B zeg maar, veel afspraken die allemaal tegelijk komen. Maar daar blijft het ook een beetje bij. Ik ga in de kerstvakantie wel wat lange wandelingen maken. 

Veel zieken hier, ik hoop dat iedereen weer aan t opknappen is. Maken jullie nog druk om kerst, qua calorieën? 

Mag ik weer in de tabel? Gewicht vandaag was 81,6 kg. Ik ben 173 cm lang en wil graag uiteindelijk 69 kilo wegen. 

Ik ben calorieën aan het tellen en voer alles heel braaf in op mijn Fitnesspal (al zes weken lang en normaal gesproken hou ik dat nog geen drie dagen vol). Heb 10 januari een afspraak met de dieetiste die hopelijk wat inzicht kan geven in hoeveel calorieën en ook in wat voor micronutrienten ik misschien moet toevoegen. Ben niet toegewijd genoeg om volledig veganistisch te eten maar eet eigenlijk alleen maar vlees als ik niet thuis eet en heb mijn melk vervangen door 'erwtenmelk' en zie op Fitnesspal wel dat ik echt te weinig ijzer binnenkrijg bijvoorbeeld. (Staat hier nu heel raar vind ik, in melk zit geen ijzer.)

Vind het ook lastig te weten of ik een paar keer per week flink bewegen moet compenseren met meer calorieën. Hoe doen jullie dat? Ik verbrand volgens mijn telefoon elke dag ongeveer 500 calorieën maar als ik een of twee keer in de week wat langer hardloop of roei schiet dat soms omhoog naar 1000 calorieën. Eten jullie dan wat extras?

Omdat de plannen om misschien zwanger te worden voor een vriendin en haar man steeds vastere vormen aannemen is voeding en beweging echt volgende jaar super belangrijk.

Oh en nee voor de kerst speelt het voor mij niet zo. Moet werken en heb me voorgenomen gewoon me vast te houden aan mijn normale voedingspatroon. Met Oud en Nieuw ga ik een weekendje alleen naar het strand en heb mezelf dan wel allerlei lekkers beloofd. Honden gaan mee dus we zullen ook even flink wandelen en hardlopen. 

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.