Jouw lijf Jouw lijf

Jouw lijf

Op een gezond tempo naar een gezond BMI


Héél stil inderdaad…

Wat goed dat je ondanks alle moetjes toch je beweegdoelen haalt Anijs! Zeg ik je niet na. Maar goed, na een dag absoluut vegeteren gisteren heb ik vandaag alweer een yoga-lesje erop zitten en het bed verschoond en het huis gestofzuigd, dus dat is vooruitgang. En morgen ga ik NIET mijn Pilatesles afzeggen omdat ik ‘s avonds vergadering heb, maar m verzetten naar ‘s middags onder werktijd. Dit is de laatste vrij pittige week voorlopig, werkgewijs. Ik kijk wel uit naar wat rust. 

Hier ben ik ook weer even.
Met de beweging gaat het goed 1x in de week dansen en 4x in de week wandelen en soms een fietstochtje erbij.
Met eten wat minder. Ik heb snaaidrang en weet precies waardoor het komt.
Over 2 weken op vakantie met de auto naar het buitenland.
Is de eerste keer sinds 6 jaar dat dat gaat gebeuren ook naar een plek waar ik nog niet geweest ben.
De incheck tijd maakt me nerveus ivm files enzo daar wordt ik onrustig van tja en dat dan maar wegsnaaien.
Gewoon vakantie stress🤪

Hoe gaat het bij jullie?

Hoi allemaal, ik ben ook al een tijd heel stil. De afgelopen tijd heb ik overspannen thuis gezeten en ben nu weer bezig met reïntegreren. Daardoor merkte ik dat er geen ruimte meer was voor het invullen van eetapps of hier meeschrijven. Misschien in de toekomst wel weer, maar nu even niet. 

Ach Bananenbrood toch! Wat naar om te lezen. Nee, dan moet je even prioriteiten stellen. Probeer maar lief voor jezelf te zijn (makkelijker gezegd dan gedaan, I know…) Heb je genoeg steun op het thuisfront? Sterkte!

sterkte bananenbrood 

Vervelend Bananenbrood ! Je kunt niet alles tegelijk en dan is je mentale gezondheid voor nu even het belangrijkst. Of eigenlijk is dat altijd het belangrijkst, maar dat heeft nu wat extra aandacht nodig. Reïntegreren is pittig genoeg zonder al die eetapps en hier meeschrijven. Lief zijn voor jezelf, en neem de tijd. De rest komt wel weer als er ruimte voor is.

Grietje, hier gaat het oke, maar nog steeds niet helemaal op de rit. Afgelopen weken gekkenhuis ivm opening van ons nieuwe pand en dat was afgelopen vrijdag. Nu eindelijk weer naar de normale gang van zaken, eigenlijk voor het eerst sinds een jaar (!!!), want zo lang heeft het thuis werken en vervolgens weer opbouwen op de nieuwe stek gekost, tot aan deze apotheose van de opening. Elke keer wel weer stress van iets, en nu komt er hopelijk weer wat meer rust en regelmaat.
Jij dus ook stress, maar dan van de vakantie. Ik heb ook altijd stress van vakantie, maar meer om wat ik allemaal mee moet nemen en zo. En uiteindelijk heb ik eigenlijk altijd veel te veel mee.

Mijn hele lijf is blijkbaar van slag want ook mijn menstruatie is volledig van het padje af. Eerst slaat mijn lijf er eentje over, en nu ineens ben ik meer dan een week te vroeg. Raar. Of ik kom in de overgang of zo... Dat hoop ik toch echt niet. Vind ik het nog wat vroeg voor met mijn 43 jaar.

Het was hier inderdaad wel erg rustig, en daar ben ik mede schuldig aan. Merk dat het me soms tegenhoudt omdat ik vind dat ik op iedereen moet reageren en dan ook wat nuttigs te melden moet hebben. En soms lukt me dat gewoon niet, dan heb ik daar de rust niet voor. Dus heb besloten wel wat vaker te schrijven, maar dan worden het wel kortere berichtjes en wellicht iets meer ego, zonder altijd op iedereen te reageren.

Anijs, ben benieuwd hoe het met jouw 'experimentje' gaat, drop is net als bij jou ook bij mij echt een vreselijke valkuil. Ik haal het dus eigenlijk nooit in huis. Chocola heb ik iets minder moeite mee, dat is echt alleen op bepaalde momenten. Maar drop... Dat kan echt altijd en is ook echt altijd lekker.

Gisteren, debemoeinietkikkeropinsta: 
Ik ga altijd naakt op de weegschaal staan

Als je daar problemen mee hebt ga je maar naar een andere Blokker. 

Daar moest ik om lachen en ik dacht aan jullie. Want ik verwaarloos jullie ernstig. De chips, drop en chocola zijn lekker. Vindt ook mijn cyclus. Ik heb ook eindelijk vakantie - en allemaal mooie resultaten terug van het eerste studiejaar. Daar ben ik trots op. 
Ik ben minder trots dat ik een grotere broek mee moet op vakantie dan vorig jaar. Dus daar ga ik in mijn vakantie over nadenken. En een plannetje maken. Wat ik voel me ook oprecht weer luier, ik snap niet hoe het allemaal lukte. Hoe had ik energie voor al dat bewegen? Hoe had ik helemaal geen behoefte aan dat gevreet? Ik realiseer me wel dat mijn situatie veranderd is maar ik hoop een werkbaar plannetje te kunnen maken om de eerste maanden van het nieuwe collegejaar naar tevredenheid door te komen.

Qua hardlopen geen marathon dit najaar, wel een halve. Dat kan ik nu ook, maar de streber in mij wil een PR. Daarvoor moet ik gestructureerder trainen dan nu, maar ik begrijp ook heel goed waarom dat tot nu toe soms niet lukte. En waarom ik soms koos voor...even niet sporten. Of naar mijn werk fietsen ipv hardlopen. Ik heb nog ongeveer twee maanden. Gezien mijn basisconditie kan dat genoeg zijn. Maar misschien ook niet. Dus mijn motto wordt misschien: geen PR is ook oké. En ik dacht dat dat rijmde maar dat is natuurlijk onzin

Ik lees jullie wel, dus ik lees jullie graag en de kans op een reactie terug is ook weer toegenomen de komende weken/maand in ieder geval! 
Liefs vanaf mijn geheime locatie  voor iedereen op de vertrouwde locatie op het forum!  

/edit: En debemoeinietkikker ziet er ongeveer zo uit: 


95e22633a02b6d6bbb6816ea1dd1bf4e.jpg

Mocht je hem/haar/hen niet kennen. Ik moet er regelmatig om lachen. (altijd hetzelfde plaatje, maar met een andere tekst)

Net even gekeken op de insta debemoeinietkikker zitten echt grappige teksten tussen.

Ik zit nu lekker op een balkonnetje in Oostenrijk. Eigenlijk heel de week mooi weer gehad. Met eten gaat het hier ook netjes vind ik.
1x  Mac maar alleen bij frietjes en een Sprite gehouden en gisteren pizza.
De andere dagen gewoon gekookt.
Ook aardig wat gewandeld. In Nederland is het erg warm begrijp ik.
Hier kan het ‘‘s avonds aardig donderen en flitsen zo lekker tussen de bergen.
Ben ook wel weer blij om naar huis te gaan weer lekker in het vaste patroontje. 😀 Alleen al die werkzaamheden op de Duitse wegen verschrikkelijk 🤪

Anijblokje succes met het maken van een plannetje.
Ik merk dat ik gewoon meer eiwitten moet eten. Daar doe ik het goed op, maar heb alleen niet altijd zin in kwark enz.

Anijs, het eerste deel van je verhaal kan ik bijna letterlijk copy-pasten. Wat een 'feest' der herkenning.  Niet fijn voor jou maar ik vind het voor mijn gemoedsrust wel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die zo worstelt op dit moment, en dezelfde zinnen als jij hier schrijft (Hoe had ik energie voor al dat bewegen? Hoe had ik helemaal geen behoefte aan dat gevreet?) zijn voor mij heel erg herkenbaar. Ik worstel met mijn eten en bewegen, en heb er geen verklaring voor waarom het nu ineens zoveel moeilijker en zwaarder voelt dan voorheen. Ik zat er zó lekker in begin van het jaar, maar het lijkt volledig weg. Ik moet ook een plannetje gaan maken, maar dat moet ik al weken, en ik schuif het steeds voor me uit. De drempels om wat te nemen wat ik eigenlijk niet had moeten doen zijn te laag, en de drempel om wel netjes twee keer in de week te sporten is te hoog.
Ik heb wel besloten om terug te gaan naar mijn eerdere ontbijtstramien. Ik was van kwark ooit overgestapt naar havermout, maar ik merk dat ik het daar én minder lang op trek, én het kost me veel tijd 's ochtends, én mijn buik lijkt het toch niet helemaal fijn te vinden. Dus ik ga weer even terug naar kwark met fruit. Eerder deed ik daar ook nog noten doorheen, maar merk dat ik dat niet per se nodig heb om genoeg te hebben de hele ochtend.

Soms is het lastig he, om een bepaald streven los te laten. Maar geen PR is zeker ook oké, ik doe je die hele halve marathon niet eens na, dus dat is al een prestatie op zich. PR of niet. Maar ik begrijp je wel hoor.

Grietje, heerlijk in Oostenrijk! Het klinkt alsof je echt geniet. En in de tussentijd jezelf niet helemaal laat gaan, dus dat is top! Mochten jullie nog niet thuis zijn een goede reis gewenst.

Hier gedoe met mijn PC afgelopen week, hij is gecrasht vorig weekend en in het slechtste geval ben ik al mijn bestanden en een deel van mijn foto's kwijt. Eigen stomme schuld, ik had van de foto's wel deels een back-up, maar mijn bestanden vond ik daar nooit belangrijk genoeg voor. Tja. Ik ben 'm een week kwijt geweest en de tweede harde schijf die dus stuk is en waar alle bestanden op staan ligt nu nog daar om te kijken wat ze nog kunnen terughalen. PC doet het verder wel weer gelukkig. Maar wat merk je dan ineens hoeveel je doet met zo'n ding. Ben van 'ellende' maar gaan puzzelen , dus er ligt nu een grote legpuzzel op tafel. En eigenlijk is dat ook best leuk om te doen. Even rust pakken.

Ik zal eens kijken of ik nog een stukje kan leggen.

Terug van vakantie,
De schade is beperkt gebleven. Ik weeg net onder de 85.
Als ik minder zou willen wegen zoals rond de 83 moet ik echt alles laten staan en niks (ongezonds) lekkers nemen.
Dat is niet haalbaar voor mij.
Ik mag best een stukje vlaai of gebakje, chips op zijn tijd en daarmee schommel ik rond de 84-85 ik vind het prima.
Nu ik weer thuis ben ga ik weer lekker wandelen. Oordopjes in en gaan.

Ik een medicijnen wissel en ben al 5 dagen erg moe. In de middag lig ik ook op bed,hoop dat de bijwerkingen snel weg trekken.
Wandelen staat hierdoor op een laag pitje

Hi dames, staan jullie open voor nieuwe mee schrijvers in dit topic? Sommige van jullie schrijven al zolang samen, dat ik me ook kan voorstellen dat jullie het liever zo voorzetten. Laat het gerust weten, dan open ik eventueel een eigen topic.

Ik wil namelijk ook graag langzaam naar een gezond gewicht en vooral een gezondere levensstijl. Vorig jaar ben ik bevallen en de zwangerschaps kilos (8) zitten er nog steeds aan. Lang vond ik dat wel prima zo. Ik dacht als het straks allemaal weer wat rustiger is, dan ga ik wel weer werken aan mezelf. Alleen dat moment lijkt maar niet te komen. En het vooruitzicht is ook dat dat nog wel even kan duren. En nu ben ik het gewoon zat. Ik zit niet lekker in mijn vel. Mijn kleding is eigenlijk een maat te klein. Ik heb nauwelijks nog conditie. Snoep en snaai veel te veel en vaak met het excuus het maakt nu toch niet meer uit. 

Vorige week tijdens mijn tweede roze koek van de dag, besloot ik dit kan zo niet langer. Ik wil niet gaan lijnen, maar ik wil vooral af van dat eeuwige bank hangen en maaltijden vervangen door snoep en chips. Ik ben begonnen met wat lichte beweging, pak daarnaast vaker de fiets of ga lopen en ik houd nu bewust bij wat ik eet. Waarbij ik vooral probeer te letten op voedzame maaltijden en gezonde tussendoortjes. Met af en toe iets lekkers, omdat ik het wel leuk wil houden.

Ik zoek nu vooral gelijkgestemden om succesjes mee te vieren, om steun te ervaren als het moeilijker wordt. En misschien ook wel voor fijne tips die echt werken.

Hoi Jills natuurlijk mag je mee schrijven.
Dit topic is alleen niet zo heel actief. We reageren wanneer het uit komt.
Zoek je een actievere groep dan is bijvoorbeeld 
Werken aan een gezondere levensstijl en gewicht in 2024Misschien wat voor je.Of gewoon lekker bij allebei 😀


goed dat je er voor gaat vooral kleine stapjes doen en dan steeds iets meer aanpassen 

Van harte welkom natuurlijk, Jillz! En ja...dit topic kent actieve en minder actieve periodes . Maar volgens mij "zijn" we er wel altijd voor elkaar. Wat goed dat je vorige week voelde: nu is het klaar. En dat je kijkt welke kleine veranderingen je kunt doorvoeren mbt meer bewegen en anders /minder eten. Je schrijft ook [i]Ik dacht als het straks allemaal weer wat rustiger is, dan ga ik wel weer werken aan mezelf. Alleen dat moment lijkt maar niet te komen. En het vooruitzicht is ook dat dat nog wel even kan duren. [/i] Vervolgens schrijf je dat je er klaar mee bent en dat je kleine dingen bent gaan veranderen in de afgelopen week. Hoe zit dat? Voelt het nog dubbel? Ik zou zeggen dat je nu begonnen bent en dat dit "het moment" is? (zeker ook omdat je hier komt schrijven?) Gooi vooral je vragen/twijfels hier neer en ook je successen.  Zet hem op. Tips die echt werken zijn vooral die dingen die je in je eigen leven weet in te passen. Maar er zijn hier mensen die succesvol allerlei verschillende dingen doen, dus tips/ervaring is er zeker.

Ik zag dat ik niet gereageerd had op Bananenbrood alweer een hele tijd terug...ik weet niet of je hier nog meeleest, maar ik snap dat meeschrijven nu even teveel is en je prioriteiten ergens anders liggen. Hopelijk gaat het oké met reintegreren en krijg je de ruimte die nodig is. Take care!  

@Grietje: Wat lekker dat jullie in Oostenrijk waren. Maar gelukkig vind je het thuis ook weer fijn! Meer eiwitten zit het bij mij niet zozeer in denk ik qua eetbuien, er is een sterke koppeling met hoe ik me voel. Het plannetje...het lijkt allemaal een stuk makkelijker in vakantietijd en dat is natuurlijk nog even afwachten als straks alles weer begint. Wat rot dat je last hebt van de medicatiewissel. Maar als je voelt dat je 's middags even moet uitrusten, pak dat dan vooral. Hopelijk past je lijf zich gauw weer aan en lukt het je er niet al teveel van te balen.

@RandomWriter: voor dat we in hetzelfde schuitje zitten qua worsteling zonder echte reden. Ik denk deels ook wel dat het 'erbij hoort' en dat de kunst is om steeds weer de schouders eronder te zetten en kritisch te kijken naar je eigen gedrag en de veranderingen die haalbaar zijn. De reden dat veel dingen op korte termijn wel resultaat hebben...is dat ze moeilijk blijvend in te passen zijn in je leven. Het terugveranderen van je ontbijt kan inderdaad weer een stap zijn die ook met andere dingen helpt. Hoe gaat het nu bij jou? Heb je de rust en ruimte om een plannetje te maken? En hoe is het afgelopen met het terughalen van bestanden van je PC? Ik maak helemaal geen back-ups, qua werk en studie alles in de cloud en foto's staan op mijn telefoon en dat back-upt geloof ik vanzelf, maar soms denk ik dat ik me daar eens in zou moeten verdiepen...

Hier....wat moet ik zeggen. Ik ga neerschrijven wat ik in het echte leven nog niet wil zeggen. Het voelt als gescheiden werelden maar ik ben er vol van. 
Ik. Ben. KNEITER. Verliefd.   
En ja, dat is wederzijds. 
Een en ander is gecompliceerd, aangezien we ruim 700 km bij elkaar vandaan wonen en er op dit moment zo'n 1200 km afstand tussen ons zit. 

Maar, mijn god. Tot over mijn oren. 
Hoe oud ben ik ook alweer????  En eerst dacht ik natuurlijk: Nee, hier ga ik niet intrappen. En we moeten nog maar zien.... Maar, het voelt zooooo goed. Belachelijk.

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.