Omdenken . Kunnen/doen jullie dat ?

Cognitieve therapie, RET en meer van die methodes zijn toch eigenlijk in de kern een manier van omdenken, allemaal op wetenschappelijke basis.

Ginevra schreef op 14-08-2021 om 17:14:

[..]

Ik lees in je posting van 16.30 dat je zou flippen als iemand tegen je zegt "ik kijk naar wat ik niet kan, dat heet acceptatie". Met andere woorden dat je flipt als iemand zich erbij neerlegt dat hij iets niet kan.

Uit het vervolg van het topic na die tijd maak ik misschien op dat dat niet is wat je bedoelt, maar by all means, verhelder het voor me.

Nee, als iemand dat tegen mij zou zeggen als ik in een dergelijke situatie zit. Ja prima dat ik a niet kan, maar wat kan wel. Accepteren van wat ik niet kan, gaat bij mij beter wanneer ik een alternatief heb. 

DanGun schreef op 14-08-2021 om 17:24:

[..]

Nee, als iemand dat tegen mij zou zeggen als ik in een dergelijke situatie zit. Ja prima dat ik a niet kan, maar wat kan wel. Accepteren van wat ik niet kan, gaat bij mij beter wanneer ik een alternatief heb.

Ik heb lang gevochten tegen wat ik niet kan, daar werd ik doodongelukkig van. Accepteren zonder alternatief was een stuk beter uiteindelijk. 

Soms is het nou eenmaal niet anders. 

Koralinde schreef op 14-08-2021 om 17:14:

[..]

Even de quote ingekort, maar dit zou mij ook niet storen. Luisteren, meedenken en uiteindelijk een grapje of een grens vind ik niet gek. Wat ik niet trek zijn mensen die maar met een half oor luisteren, meteen met clichématige 'oplossingen' aan komen zetten en dan ongeduldig worden als je niet direct een gat in de lucht springt. Of mensen die als je na 15 km wandelen 'poeh ik begin mijn voeten wel te voelen' zegt, meteen reageren met 'nou niet zo negatief he!'

Je andere post heb ik ook gelezen. In je burn out ervaring herken ik wel iets, maar in die mindset kan ik zelf dus alleen komen met een bedrijfsarts die mij inderdaad niet onder druk zet. Anders slaat het snel de andere kant op. In het geval van je broer zou ik denken dat er sprake is van een onderliggend probleem.

Eentje?  

Half luisteren en er niet bij zijn is nooit goed. Ik merk dat heel sterk in mn sportlesjes aan de kids. Als zij iets vertellen en jij bent er niet bij of je bent niet 'echt' dan krijg je het terug. Gaan ze tijdens de les vervelend doen en gelijk hebben ze.

Sophia_! schreef op 14-08-2021 om 17:28:

[..]

Ik heb lang gevochten tegen wat ik niet kan, daar werd ik doodongelukkig van. Accepteren zonder alternatief was een stuk beter uiteindelijk.

Soms is het nou eenmaal niet anders.

Dat snap ik ook, dat vechten tegen je kan werken. En wat jij in 1 zinnetje zegt lijkt me ene verdomd moeilijke weg  

MMcGonagall schreef op 14-08-2021 om 17:22:

Cognitieve therapie, RET en meer van die methodes zijn toch eigenlijk in de kern een manier van omdenken, allemaal op wetenschappelijke basis.

Op een bepaalde manier wel. Ik ben alleen bekend met CGT en daar wordt naar mijn idee aan het gevoel voorbij gegaan. 

En veel mensen doen dat type 'omdenken' al uit zichzelf. Waarschijnlijk dat in zo'n geval zo'n tegeltjeswijsheid irriteert of gebakken lucht lijkt.

Hetvrijewoord schreef op 14-08-2021 om 12:31:

Tot op zekere hoogte, maar niet met van die kotsopwekkende tegeltjes wijsheden. Bij nader inzien is het meer relativeren. Hoe meer je meemaakt hoe makkelijker je dat afgaat.

Maar echte shit blijft gewoon echte shit.

Hier ben ik het eigenlijk wel mee eens, kort maar krachtig 

Hen74 schreef op 14-08-2021 om 17:32:

[..]

Zo bedoelde ik mijn tekst ook niet. Paar postings terug heb ik me nader uitgelegd.

Ja zag ik, dit was antwoord op weet ik even niet meer wie

DanGun schreef op 14-08-2021 om 17:24:

[..]

Nee, als iemand dat tegen mij zou zeggen als ik in een dergelijke situatie zit. Ja prima dat ik a niet kan, maar wat kan wel. Accepteren van wat ik niet kan, gaat bij mij beter wanneer ik een alternatief heb.

Ah op die manier, OK.

Hen74 schreef op 14-08-2021 om 17:31:

[..]

Op een bepaalde manier wel. Ik ben alleen bekend met CGT en daar wordt naar mijn idee aan het gevoel voorbij gegaan.

Het kan bij mensen die niet zo empatisch zijn, een trucje worden. Die gaan dan meteen in de modus van "jaaahaaa, maar jij bént niet gekwetst, het zijn jouw gedachten die maken dat jij je gekwetst voelt en als je nou gewoon even anders denkt dan hoef je ook niet gekwetst te zijn!". 

Dat kan prima werken als iemand in het algemeen een opmerking heeft gemaakt die jij je helemaal niet persoonlijk hoeft aan te trekken. Als je als kersverse moeder bijvoorbeeld in een dip schiet van alle meningen over borstvoeding op internet dan helpt het wel om dat even te relativeren, dat al die meningen jou niet per se hoeven te kwetsen.

Maar als je net een kind bent verloren en iemand zegt "nou, gelukkig heb je er nog twee", dan is zo'n relativering nogal misplaatst. Dan wil je dat iemand even met je meeleeft en zegt dat het een kutopmerking was, en dan kun je daarna wel gaan relativeren over de mate waarin je zoiets kwetsend vindt.

Maar bij mensen die "het kunstje" CGT hebben geleerd zonder in bredere kaders te denken, of empatisch vermogen missen, wordt het een lullig techniekje. En dat geldt i.m.o. idem voor omdenken, relativeren, etc.

Ginevra schreef op 14-08-2021 om 17:43:

[..]

Het kan bij mensen die niet zo empatisch zijn, een trucje worden. Die gaan dan meteen in de modus van "jaaahaaa, maar jij bént niet gekwetst, het zijn jouw gedachten die maken dat jij je gekwetst voelt en als je nou gewoon even anders denkt dan hoef je ook niet gekwetst te zijn!".

Dat kan prima werken als iemand in het algemeen een opmerking heeft gemaakt die jij je helemaal niet persoonlijk hoeft aan te trekken. Als je als kersverse moeder bijvoorbeeld in een dip schiet van alle meningen over borstvoeding op internet dan helpt het wel om dat even te relativeren, dat al die meningen jou niet per se hoeven te kwetsen.

Maar als je net een kind bent verloren en iemand zegt "nou, gelukkig heb je er nog twee", dan is zo'n relativering nogal misplaatst. Dan wil je dat iemand even met je meeleeft en zegt dat het een kutopmerking was, en dan kun je daarna wel gaan relativeren over de mate waarin je zoiets kwetsend vindt.

Maar bij mensen die "het kunstje" CGT hebben geleerd zonder in bredere kaders te denken, of empatisch vermogen missen, wordt het een lullig techniekje. En dat geldt i.m.o. idem voor omdenken, relativeren, etc.

Ik weet, een like was voldoende geweest, maar ik vond jouw post té treffend om alleen een like te geven, mag best nogmaals geplaatst worden 

Ik had een collega die helemaal enthousiast was over omdenken. Het was nogal een tobberig type die zich overal ontzettend druk over kon maken. Op een gegeven moment vertelde hij dat hij de filosofie aanhing dat het leven geen problemen kent, maar uitdagingen. Als iemand zei dat ie een probleem had was hij dan ook van mening dat dat verkeerd was en dat je het als een uitdaging moest zien. Vervolgens maakte hij zich steeds ontzettend druk om zijn uitdagingen. Hij had namelijk erg veel uitdagingen op zijn pad. En terwijl hij op zijn kantoor zat te kniezen over zijn uitdagingen loste ik nog steeds gewoon mijn problemen op. En als het niet op te lossen was dan probeerde ik dat te accepteren.

Voor mij zijn dit soort dingen dus ook jeukwoorden. Meestal gebruikt door mensen die het juist níet kunnen en niet voelen.