Omdenken . Kunnen/doen jullie dat ?

Sophia_! schreef op 14-08-2021 om 15:01:

[..]

Herkenbaar! Ik raakte arbeidsongeschikt en kreeg reacties als "Oh wat fijn voor je, nu heb je altijd vakantie, hoef je nooit meer vroeg op te staan, kun je altijd leuke dingen doen, etc".

Knap staaltje omdenken, terwijl iemand heel verdrietig is op dat moment.

Dat raakt een ander probleem: dat veel mensen niet kunnen omgaan met grote tegenslagen bij een ander. Ik heb weleens in een uitzichtloze situatie gezeten waarbij er niets anders op zat dan het uit te zitten en te hopen op het beste. Wat ik toen allemaal gehoord heb aan (deels ook echt goed bedoelde!) opmerkingen, je wilt het niet weten. Nu het bij mij toevallig goed afgelopen is en ik erop terugkijk, is het bijna grappig, maar destijds was het niet helpend. 

Sophia_! schreef op 14-08-2021 om 15:01:

[..]

Herkenbaar! Ik raakte arbeidsongeschikt en kreeg reacties als "Oh wat fijn voor je, nu heb je altijd vakantie, hoef je nooit meer vroeg op te staan, kun je altijd leuke dingen doen, etc".

Knap staaltje omdenken, terwijl iemand heel verdrietig is op dat moment.

Zo herkenbaar.  

Wednesday schreef op 14-08-2021 om 15:07:

[..]

Dat raakt een ander probleem: dat veel mensen niet kunnen omgaan met grote tegenslagen bij een ander. Ik heb weleens in een uitzichtloze situatie gezeten waarbij er niets anders op zat dan het uit te zitten en te hopen op het beste. Wat ik toen allemaal gehoord heb aan (deels ook echt goed bedoelde!) opmerkingen, je wilt het niet weten. Nu het bij mij toevallig goed afgelopen is en ik erop terugkijk, is het bijna grappig, maar destijds was het niet helpend.

Mensen bedoelen het ook goed, ga ik maar vanuit. Ik zal zelf ongetwijfeld ook vaak genoeg iets doms zeggen. Maar hierbij had ik toch wel zoiets van: denk ff 2 tellen na voordat je zulk soort dingen zegt. 

Hen74 schreef op 14-08-2021 om 15:08:

[..]

Zo herkenbaar.

Viva-amber schreef op 14-08-2021 om 11:09:

Dit hoort in het rijtje jeuk woorden die door managers worden gebruikt als excuus om iemand met een nekhernia die onder morfine zit toch een plafond te laten schilderen. Van die types die zeggen: verzuim is een keuze.

Wat kun jij dit toch altijd mooi plastisch beschrijven. (En geheel met je eens.)

Ik heb ook moeite met de omdenk oneliners en mensen die roepen dat problemen niet bestaan.
Ik vind het wel belangrijk om te denken in mogelijkheden,  oplossingen te zien en hierin proactief te zijn. Mijn man kan bijvoorbeeld blijven hangen in het negatieve of blijven zeuren over de tegenzittende omstandigheden of over degene die 'schuldig' is aan de problemen. Dit vind ik enorm irritant omdat dat mijns inziens totaal geen zin heeft. Als er een bepaalde situatie is ontstaan dan heb je enkel nog invloed op hoe je daar vervolgens mee om gaat. Blijf je hangen in hoe kut het allemaal is of zoek je naar mogelijkheden om er toch het beste van te maken. Dit is een keuze (vind ik).

Ginevra schreef op 14-08-2021 om 14:58:

een paar jaar voordat omdenken in de mode kwam, had je het boekje “wie heeft mijn kaas gepikt”. Essentie was dat als je iets kwijtraakte (je baan, je bedrijf, je klanten, je fysieke mogelijkheden, je relatie) je niet moest gaan sippen over wat je kwijt was, maar nieuwe dingen moest uitproberen om nieuwe “kaas” te vinden.

Op zich geen slecht idee. Maar mensen die hun “kaas” kwijtraken hebben nu eenmaal even tijd nodig om te wennen en afscheid te nemen. De leidinggevende die een reorganisatie aankondigde met “we heffen team X op. En jullie weten het hè, we gaan niet zeuren over wie je kaas gepikt heeft, zorg maar dat je nieuwe kaas vindt” heeft toen geen goodwill gekweekt.

Hm... een vriend van mij kreeg idd dat boekje en dit werd toen ook gebruikt bij een reorganisatie.  Een leidinggevende die het duidelijk niet begrepen heeft.

Sophia_! schreef op 14-08-2021 om 15:11:

[..]

Mensen bedoelen het ook goed, ga ik maar vanuit. Ik zal zelf ongetwijfeld ook vaak genoeg iets doms zeggen. Maar hierbij had ik toch wel zoiets van: denk ff 2 tellen na voordat je zulk soort dingen zegt.

Ik zal ook heus domme dingen gezegd hebben, maar probeer er rekening mee te houden. Bijvoorbeeld de relatie van een vriendin ging uit. Dan zeg je al heel makkelijk, ah joh er zijn genoeg leuke mannen. Maar dat wil je gewoon niet op dat moment horen, hoe waar of goed bedoeld het ook is. Je zit nog helemaal in die breuk. Dus dat zeg ik dan niet. Maar je hebt al snel te neiging om opbeurend te zijn, terwijl eigenlijk een: klote voor je dat het uit is, kan ik iets voor je doen? Vaak al genoeg is. Erkenning van het gevoel, zonder met een oplossing ed te komen.

Biscuitje schreef op 14-08-2021 om 15:37:

Ik heb ook moeite met de omdenk oneliners en mensen die roepen dat problemen niet bestaan.
Ik vind het wel belangrijk om te denken in mogelijkheden, oplossingen te zien en hierin proactief te zijn. Mijn man kan bijvoorbeeld blijven hangen in het negatieve of blijven zeuren over de tegenzittende omstandigheden of over degene die 'schuldig' is aan de problemen. Dit vind ik enorm irritant omdat dat mijns inziens totaal geen zin heeft. Als er een bepaalde situatie is ontstaan dan heb je enkel nog invloed op hoe je daar vervolgens mee om gaat. Blijf je hangen in hoe kut het allemaal is of zoek je naar mogelijkheden om er toch het beste van te maken. Dit is een keuze (vind ik).

Vaak ligt hieraan te grondslag dat diegene (en zijn gevoel) zich niet 'gehoord' voelt.

*proactief: nog een erger jeukwoord dan omdenken en in mogelijkheden denken*

LoveCats! schreef op 14-08-2021 om 16:17:

[..]

Ik ben propassief.

Wat is er eigenlijk mis met positief in het leven staan? Met zaken van een andere kant kunnen bekijken? Met inzien dat een probleem misschien niet weggaat door je kijk erop te veranderen maar dat het wel iets met je gevoel doet? Waarom zou je niet kunnen zien dat een nare ervaring ook iets positiefs heeft opgeleverd? Waarom niet kijken naar wat wel kan en daar dankbaar voor zijn?
Omdat omdenken een jeukwoord is, hun tegeltjes soms wat simpel zijn en een paar managers het verkeerd gebruiken? Zonde toch als je alleen daar naar blijft kijken? 

DanGun schreef op 14-08-2021 om 16:23:

Wat is er eigenlijk mis met positief in het leven staan? Met zaken van een andere kant kunnen bekijken? Met inzien dat een probleem misschien niet weggaat door je kijk erop te veranderen maar dat het wel iets met je gevoel doet? Waarom zou je niet kunnen zien dat een nare ervaring ook iets positiefs heeft opgeleverd? Waarom niet kijken naar wat wel kan en daar dankbaar voor zijn?
Omdat omdenken een jeukwoord is, hun tegeltjes soms wat simpel zijn en een paar managers het verkeerd gebruiken? Zonde toch als je alleen daar naar blijft kijken?

Het is niet dat men doordat het een jeukwoord is, niet zo in het leven kan staan. Ik lees hier vooral juist wel dat iedereen dat doet.

Biscuitje schreef op 14-08-2021 om 15:37:

Ik heb ook moeite met de omdenk oneliners en mensen die roepen dat problemen niet bestaan.
Ik vind het wel belangrijk om te denken in mogelijkheden, oplossingen te zien en hierin proactief te zijn. Mijn man kan bijvoorbeeld blijven hangen in het negatieve of blijven zeuren over de tegenzittende omstandigheden of over degene die 'schuldig' is aan de problemen. Dit vind ik enorm irritant omdat dat mijns inziens totaal geen zin heeft. Als er een bepaalde situatie is ontstaan dan heb je enkel nog invloed op hoe je daar vervolgens mee om gaat. Blijf je hangen in hoe kut het allemaal is of zoek je naar mogelijkheden om er toch het beste van te maken. Dit is een keuze (vind ik).

Ik kan ook verschrikkelijk gaan zeuren als iemand direct proactief en positief probeert weg te wuiven waar ik tegenaan loop. Dat vind ik zo vervelend. Misschien is het goed bedoeld (vaak ook niet volgens mij) maar de subtext die ik op zo'n moment hoor is: 'je stelt je aan, laat me met rust.' Als je me even laat uitrazen, een keertje doorvraagt en meelevend 'hmhm' zegt, dan ben ik er zo weer uit. En dan volgt de constructieve oplossing vanzelf!