Millie, het monster en de strijd voor het leven!
Hi allen,
Hier schrijf ik verder over mijn perikelen rondom zeldzame wekedelenkanker, immunotherapie en mijn gezin. Het is de spin-off van '29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker' op Viva. Sowieso hoog tijd voor een nieuw topic, want mijn monstertje is allang geen 6 maanden meer 
.
Ervaringsdeskundigen, lotgenoten, meeschrijvers en -lezers, wees welkom om hier met elkaar verder te praten!
wat ellendig van het niet kunnen plassen en hoe ze met je omgegaan zijn.. niet fijn voor jouw en je man. Hopelijk gaat dat nu met betere communicatie! Ik hoop ook dat de rest van de dag fijner verlopen is 🌹
♥️ 
♥️♥️
ik stuur je een knuffel en hoop dat de ellende met plassen snel opgelost is. Zo naar dat je dan ook nog slechte communicatie hebt, dat kost jou onnodige energie.
Och Millie wat naar allemaal!
Dikke knuffel
lieve Millie ♥️
wat rot Millie
dikke knuffel Millie!
Ach Millie
Wat een verhaal. Werd er al lezend beetje boos van. Klinkt allemaal niet zo professioneel, maar misschien begrijp ik het wel niet goed.
Hoe dan ook, ik hoop van harte dat het met plassen en je medische ondersteuning nu beter geregeld is. En dat je comfortabel in je nieuwe huis bent en ook een goed werkende traplift hebt zodat je, wanneer jij dat wilt, ook veilig naar beneden kunt.
knuffel van mij
Hallo lieve Millie, ik wilde je een rustige nacht wensen vol met liefdevolle en mooie dromen❤️💋
Wat rot, Millie, dat iets alledaags als plassen nu zo ingewikkeld geworden is. Ik hoop voor je dat de thuiszorg voortaan beter met je meedenkt.
Als je er de energie voor hebt: hoe bevalt het huis?
Wat rot dat je verjaardag zo is begonnen lieve Millie.
Fijn dat je man zo voor je door het vuur gaat. Wat een lieverd heb je naast je staan.
Ik denk aan jullie ❤️😘
Knuffel voor vandaag, Millie!