Millie, het monster en de strijd voor het leven!
Hi allen,
Hier schrijf ik verder over mijn perikelen rondom zeldzame wekedelenkanker, immunotherapie en mijn gezin. Het is de spin-off van '29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker' op Viva. Sowieso hoog tijd voor een nieuw topic, want mijn monstertje is allang geen 6 maanden meer 
.
Ervaringsdeskundigen, lotgenoten, meeschrijvers en -lezers, wees welkom om hier met elkaar verder te praten!
Millie91 schreef op 06-09-2022 om 10:44:
Wat fijn om hier begrip te krijgen voor mijn heen en weer slingerende gevoelens. Ineens voelt het alsof ik moet bewijzen dat ik sterk ben. Maar ik voel me helemaal niet elke dag sterk, en heb ook best vaak last van pijn. Maar het voelt alsof ik dat moet verbergen omdat ik anders geen behandeling krijg. Maar goed, dag per dag.
Ondertussen zit ik nog steeds aan de dexamethason, en begin ik daar steeds meer van te merken. Mijn gezicht bolt op, ik zweet 's nachts veel, ik wil de HELE tijd eten. Dus we bouwen dat nu af. Maar daarmee komen ook meer pijnklachten boven, en dat afkicken is geen kleinigheidje weet ik nog. Ik hoop dat het niet al te heftig wordt, en ik niet weer aan de zijlijn hoef te staan van Monstertjes leven.
En die buik..wat zou ik enorm opgelucht zijn als dat weg zou kunnen! Het voelt veilig dat een aantal van jullie de behandeling succesvol heeft ondergaan.Ik zou zo graag weer één van mijn mooiste jurken aantrekken, en mezelf in de spiegel zien stralen zonder dikke buik. En dan lekker een ijsje halen met mijn knappe man en zoon. Dat is nu mijn kortetermijn doel
SuzyQFive, wat een heftig verhaal zeg, van je moeder. Wat heeft zij veel ondergaan! Ik durf het bijna niet te vragen, maar gaat het nu goed met haar? Ik hoop het zo.
En bedankt voor alle lieve gebedjes! Het lijkt inderdaad wel of er ergens toch wordt geluisterd ❤️
Mijn moeder is later alsnog overleden aan de eierstokkanker. Nadat alles weg was kwam het later wel weer terug, vanuit haar darmen.
SuzyQFive schreef op 07-09-2022 om 12:00:
[..]
Mijn moeder is later alsnog overleden aan de eierstokkanker. Nadat alles weg was kwam het later wel weer terug, vanuit haar darmen.
Dat vreesde ik al 😔. Wat intens treurig. Kanker is zo'n gemene heks. Vooral als je dan denkt genezen te zijn. Ik had jouw moeder en jullie zoveel meer geluk gegund!
Ik ben inmiddels gebeld, morgen mag ik me melden om de cyste te scleroseren. De radioloog gaf eerlijk aan dat er niet veel ervaring was met mijn soort cyste (veroorzaakt door kanker ipv goedaardige cystes van de lever bijvoorbeeld), maar hij schatte in dat dat de ingreep in principe niet in de weg zou moeten staan. Voor de zekerheid maken ze wel een ct met contrastvloeistof, om te checken of de cyste geen lek heeft. Want dan zou de alcohol in mijn buikholte terecht kunnen komen, en dat is absoluut niet de bedoeling. Op deze manier zitten er nauwelijks risico's aan de ingreep, behalve natuurlijk dat het niet werkt. Maar ik hoop op het beste!
Ondertussen ben ik ook halverwege het afbouwen van de dexamethason, nog 2 weken bikkelen en dan ben ik er hopelijk vanaf. Ik kan niet wachten om me weer meer mezelf te voelen, met mijn eigen gezicht en buik.
Vandaag hebben we weer een alles-uit-het-leven-niet-ziek-dag. Vanochtend zijn we naar het park gegaan, waar Monstertje in de speeltuin heeft gespeeld en met zijn regenlaarsjes in alle plassen heeft gesprongen. Ik heb zo genoten van hem zoveel plezier te zien hebben, terwijl de modder op zijn broek spatte en zijn sokken drijfnat werden! Ultiem kindergeluk. Daarna zijn we een tosti gaan eten en is hij naar de kinderkapper geweest. En heeft hij een hele mooie speelgoedbus mogen uitzoeken in het winkeltje ernaast. Die stond tijdens zijn slaapje ook in zijn kamer, hij wilde hem eigenlijk mee naar bed nemen! Nu zit hij, fris geknipt en in een droog pakje lekker bij ons op de bank met zijn bus te spelen. Zo probeer ik echt álles uit de dag te halen, want ik ben er nog! En mijn kleintje zien genieten is wat ik het allerliefste doe.
Auwereel, wat een mooie muziek. Het pakt je echt mee, zo mooi rustig. Hopelijk hoef ik mijn liefdes voorlopig niet te laten gaan ♥️
millie, wat doe je het enorm geweldig goed.
Ik duim met je mee dat er geen lek zit en dat die cyste gewoon op z'n donder kan krijgen.
Ik wens je nog vele genietmomenten. En jij bent er zeker nog. Regelmatig in de gedachten van deze meelezer
🌺
Blij dat je 'weer' een goeie dag hebt, Millie.
En morgen, dat zien we wel weer, maar daar duimen we ook voor.
Maak die cyste dan maar een kopje kleiner of een flinke kop kleiner!
Succes morgen, Millie! Hopelijk zit je cyste netjes dicht.
Fijn vervolg van de dag nog!
Wat fijn om te horen, Millie! Moge er nog vele van zulke dagen komen.
Veel succes alvast morgen! Hopelijk helpt het inderdaad.
Is je man nu eigenlijk ook thuis? Of nog deels aan het werk voor zover dat gaat?
Wat een mooie dag, Millie. Ik duim voor je voor nog heel veel van dit soort dagen.
Veel succes morgen, hopelijk werkt de ingreep goed, heb je er niet veel last van en vooral heel veel baat bij! Ik duim voor je!
Een dag met een gouden randje, Millie!
Wat zul je genoten hebben van dat modderbad van je kleintje!
Heel veel sterkte en liefs van mij.
♥️
Wat leuk dat Monstertje fijn in alle plassen heeft kunnen stampen! Ik hoop dat je Monstertje ook nog een keer fijn in de sneeuw ziet stampen (en dat de winter laat valt in dat geval!)
En ik hoop dat je je liefdes nog heel lang niet hoeft te laten gaan, als ik het lied zing zal ik aan je denken (maar niet te hard, tranen wegslikken en zingen combineren is best lastig).
Wat een heerlijke dag❤️
Auwereel schreef op 06-09-2022 om 18:33:
Millie, de liefde zal je niet loslaten.
"O Love" by Elaine Hagenberg - YouTube
Wat een schitterend nummer. Dankjewel voor het delen 
Nog veel meer van zulke dagen voor jou gewenst.
Heel erg veel succes morgen! 
Dat klinkt als een mooie dag! Fijn! En succes morgen
Veel succes morgen
heel veel succes en sterkte morgen Millie!