Millie, het monster en de strijd voor het leven!
Hi allen,
Hier schrijf ik verder over mijn perikelen rondom zeldzame wekedelenkanker, immunotherapie en mijn gezin. Het is de spin-off van '29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker' op Viva. Sowieso hoog tijd voor een nieuw topic, want mijn monstertje is allang geen 6 maanden meer 
.
Ervaringsdeskundigen, lotgenoten, meeschrijvers en -lezers, wees welkom om hier met elkaar verder te praten!
Een column van vandaag in de Volkskrant van huisarts. Over een gezonde vrouw die een bloedtest eist. En vervolgens verontwaardigd is als ze die zelf moet betalen.
Ik moest meteen denken aan de uitdrukking die ik hier geleerd heb: gezonde mensen dragen een kroon die alleen de zieke mensen kunnen zien.
Ik wens je een goede dag vandaag, Millie.
Hi hi,
Het gaat hier heel dubbel. Ik heb geen pijn, en loop nog steeds redelijk goed. Ik kan dingen ondernemen, en mijn band met monstertje wordt weer hechter en vanzelfsprekender. Ook zijn de vorderingen van ons huis nu razendsnel aan het gaan, zo leuk om het tot leven te zien komen! Ik hoop zo zo zo erg dat ik het af mag zien.
Maar mijn buik baart me veel zorgen en geeft heel veel ongemak. Ik denk dat de cyste sowieso weer gevuld is met vocht. Maar mijn buik staat nu echt zo op spanning dat ik vrees dat er meer aan de hand is, en dat het me fataal kan worden. Ik raak er helemaal benauwd van omdat ik niet vrij mijn middenrif kan uitzetten, ik kan moeilijk plassen vanwege de druk in mijn buik. En ik word snel vol/misselijk van eten omdat mijn buik er simpelweg geen ruimte voor heeft. Gisteravond waren mijn broer en zus er gezellig, maar ze hebben me om 19u zwetend, benauwd en misselijk in bed gestopt met emmer ernaast. Dan voelt het helemaal niet alsof het goed gaat. Maar eergisteren heb ik een halve dag monstertje achterna gelopen in de Linnaeushof, zonder pijn en zonder restricties wat betreft zitten/lopen/staan. Afgelopen jaar zijn er meer periodes geweest dat ik dat niet kon, dan wel. En daar geniet ik dan weer enorm van.
Vandaag hebben we toch de poli oncologie gebeld met mijn klachten. Ik wacht nu af wat de oncoloog ervan vindt. Ik hoop eigenlijk op een wat breder onderzoek van mijn buik, in plaats van me óf laxerende drankjes te geven, óf nog een keer drainen. Ik wil weten wat de oorzaak is, en daar een oplossing voor. Ook als dat betekent dat ik met een permanente drain moet lopen.
Veel succes bij de oncoloog straks. Terecht dat je gebeld hebt, want als je met deze belemmering geholpen kan worden, helpt jouw dat weer enorm!
Ik weet niet wanneer de verhuizing op de planning staat, maar ik duim dat je er nog een hele poos mag wonen 
Met je allerliefste mannen!
En zo fijn dat je geen pijn hebt en kan spelen met je kleine man, heerlijk ♥️
Goed dat je gebeld hebt Millie! Ik hoop dat je buik snel weer een normale vorm aanneemt en het ongemak blijvend verholpen kan worden. Fijn dat de pijn nu onder controle is en je ook weer quality time hebt en van je monstertje kunt genieten (hopelijk snel zonder opgeblazen buik). 😘
Goed zo Millie, aan de bel blijven trekken. Echt naar dat er toch altijd weer wat moet zijn 
Hoop dat er gauw iets aan kunnen doen!
Goed dat je gebeld hebt, Millie. Hopelijk belt er snel iemand terug. Het klinkt lastig, dat het zo wisselend gaat, en je dus ook nooit weet wat je van je lichaam kunt verwachten op een dag.
Veel wens ik je niet, enkel maar goeds. En dat is al héél veel voor jou, Millie!
Goed dat je gebeld hebt. Hopelijk kunnen ze actie ondernemen zodat je in ieder geval duidelijkheid hebt.
Hopelijk vinden ze de oorzaak van je ongemak Millie en kunnen ze het ook nog oplossen! Sterkte.
Wat word je toch gepest Millie, is je pijn weg, krijg je weer andere ellende...
Wat vervelend dat je buik nu al zo snel weer opspeelt. Weer opnieuw vocht? Hopelijk kan het weer weggehaald worden! Rustig weekend voor jou en je mannen 😘😘😘
Wat fijn dat je geen pijn hebt en dingen kunt ondernemen! Maar dan die buik weer... 
Hopelijk hoor je snel iets van de oncoloog 🤞
Kwaliteit van leven is belangrijk en zeker nu. Dus ik hoop dat je vooral altijd aan de bel blijft trekken. Maar ook dat ze naar je klachten kijken in een breder perspectief en hopelijk komt er snel een oplossing die je weer wat ruimte in je buik geeft.
Wat moet het moeilijk zijn voor je Millie, al die tegenstrijdigheden!
Ik hoop dat je gauw bericht krijgt vd arts en dat er duidelijkheid komt over je buik. Dat er vooral maar wat aan te doen is en je nog even genieten kan.
Je gezinnetje, je nieuwe huis...
Ik wens het je zo toe!!!
♥️♥️
❤️