Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
SuzyQFive schreef op 04-03-2023 om 22:43:
[..]
Dan toch maar IJsland? 🙃
Overigens sliepen vriend en ik in een hotel een nacht voor mijn operatie in Amstelveen, toen de douchebak niet doorliep, dat werd ook een waterval 🤣 Dus als je de naam van dat hotel wil ?
Alcedo, een weekend is maar kort. Als je in Nederland wilt/moet blijven, zou je naar Loenen kunnen gaan. Daar zijn zelfs twee watervallen, wel wat gecultiveerd.
Ruigere watervallen vind je in het Zwarte Woud, Duitsland, b.v. Todtnau-Waterval. In de Ardennen zijn ook watervallen, b.v. Waterval van Bayehon.
Veel plezier met voorbereiden. Het perspectief dat je er even tussenuit gaat is al zo fijn!
lientje69 schreef op 04-03-2023 om 19:58:
Dat wordt dan buitenland Alcedo .
Ik vind zelf Oostenrijk erg mooi.
Veel te ver. Het wordt de Ardennen.
Alcedo schreef op 05-03-2023 om 12:57:
[..]
Veel te ver. Het wordt de Ardennen.
Ook heel mooi
De grotten bij Han sur la Lesse zijn ook prachtig. En Dinant en omgeving.
Ikhad een hectische werkdag waar veel dingen anders liepen dan normaal. Het was allemaal nogal een uitdaging zeg maar. Wel gelukt maar ik had behoorlijk wat pijn toen ik thuis kwam. Gauw nog een taart gebakken voor morgen en daarna uit eten geweest. Dat laatste was heerlijk, zijn nu net thuis. Morgen lekker vrij. Eerst uitslapen en 's middags zwemmen.
Gisteren een heerlijke dag gehad. Mijn zus vierde haar verjaardag. Haar kinderen en kleinkinderen waren er en wij met ons gezin. Elkaar al even niet gesproken dus met iedereen bijgekletst. Heerlijke hapjes en soep gegeten. Ook nog een kleine overwinning behaald: al sinds mijn ziekte knipt mijn vriendin (pedicure) mijn teennagels. Ik kon dat niet vanwege rugpijn en geen kracht in de handen. Gisteren zelf gedaan en het ging prima! Nog steeds kleine stapjes vooruit, dat maakt me heel blij.
lientje69 schreef op 05-03-2023 om 21:54:
[..]
Ook heel mooi
De grotten bij Han sur la Lesse zijn ook prachtig. En Dinant en omgeving.
Ikhad een hectische werkdag waar veel dingen anders liepen dan normaal. Het was allemaal nogal een uitdaging zeg maar. Wel gelukt maar ik had behoorlijk wat pijn toen ik thuis kwam. Gauw nog een taart gebakken voor morgen en daarna uit eten geweest. Dat laatste was heerlijk, zijn nu net thuis. Morgen lekker vrij. Eerst uitslapen en 's middags zwemmen.
Daar zouden we dan wel redelijk vlakbij zitten inderdaad.
Geniet van je vrije dag vandaag!
Picunia schreef op 06-03-2023 om 08:27:
Gisteren een heerlijke dag gehad. Mijn zus vierde haar verjaardag. Haar kinderen en kleinkinderen waren er en wij met ons gezin. Elkaar al even niet gesproken dus met iedereen bijgekletst. Heerlijke hapjes en soep gegeten. Ook nog een kleine overwinning behaald: al sinds mijn ziekte knipt mijn vriendin (pedicure) mijn teennagels. Ik kon dat niet vanwege rugpijn en geen kracht in de handen. Gisteren zelf gedaan en het ging prima! Nog steeds kleine stapjes vooruit, dat maakt me heel blij.
Klinkt inderdaad als een heerlijke dag! En wat fijn dat je nog steeds kleine stapjes vooruit bemerkt bij jezelf!
Mijn moeder is binnenkort jarig. Ze stuurde dus gisteravond een berichtje in de groepsapp dat ze op haar verjaardag zelf haar verjaardag wil vieren met man en mij en broertje + gezin. Ze heeft na jaren nog steeds niet door dat man en ik geen contact meer willen met broertje en zijn vrouw en dat maakt me kwaad en verdrietig tegelijk.
Ik wil haar niet teleurstellen, maar ik vind echt dat ze zo langzamerhand beter moet weten. Bovendien wordt het totaal niet gezellig als we met z'n allen bij elkaar zijn en dat moet ze zelf toch ook niet willen?
Elk jaar bij alle 'vieringen' hetzelfde riedeltje: ik word ermee geconfronteerd en ik moet telkens nee zeggen.
Mijn reactie was gedeeltelijk weggevallen. Ik schreef:
Wanneer ga je, Alcedo? Ik heb ook helemaal zin om weg te gaan.
Lientje, wat weer een drukte! Je hoefde gelukkig niet te koken (wel een taart bakken, chapeau!)
Wat naar, Alcedo! Begrijpt ze het niet of wil ze het niet begrijpen? Moet jij maar weer ‘normaal’ doen? Ga je nu nooit meer naar familieaangelegenheden omdat je broer er is? Het lijkt me dat je je dan onbegrepen en afgeserveerd voelt. Ik snap dat je dat verdrietig en boos maakt.
Picunia, wat fijn die vooruitgang!
Alcedo, stom dat je moeder het niet begrijpt. Of gewoon niet WIL begrijpen. Ze wil natuurlijk het liefst iedereen gezellig bij elkaar, en wil zich niet neerleggen bij het feit dat jullie je broer niet meer willen zien. Ik heb soortgelijks met mijn broer, en het enige dat helaas helpt is steeds weer NEE zeggen en je grenzen aangeven. Kost veel energie, ik weet het helaas. En als je bij moeder bent en hij zit daar opeens, ook zo'n vervelende situatiedan die ik herken. 
voor jou
Het is lastig. Accepteert je vader het wel? Kan die nog bemiddelen?
Picunia schreef op 06-03-2023 om 08:46:
Mijn reactie was gedeeltelijk weggevallen. Ik schreef:
Wanneer ga je, Alcedo? Ik heb ook helemaal zin om weg te gaan.
[...]
We hebben nog geen periode bepaald.
Picunia schreef op 06-03-2023 om 08:55:
Wat naar, Alcedo! Begrijpt ze het niet of wil ze het niet begrijpen? Moet jij maar weer ‘normaal’ doen? Ga je nu nooit meer naar familieaangelegenheden omdat je broer er is? Het lijkt me dat je je dan onbegrepen en afgeserveerd voelt. Ik snap dat je dat verdrietig en boos maakt.
Ik kan niet alles mijden natuurlijk maar in grote gezelschappen is het wel gemakkelijker om mee om te gaan. Dan kan ik hen gewoon mijden. Bij mijn ouders is het echter alleen mijn ouders, broertje + aanhang en man en ik. Dan valt er dus niets te mijden.
lientje69 schreef op 06-03-2023 om 09:14:
Alcedo, stom dat je moeder het niet begrijpt. Of gewoon niet WIL begrijpen. Ze wil natuurlijk het liefst iedereen gezellig bij elkaar, en wil zich niet neerleggen bij het feit dat jullie je broer niet meer willen zien. Ik heb soortgelijks met mijn broer, en het enige dat helaas helpt is steeds weer NEE zeggen en je grenzen aangeven. Kost veel energie, ik weet het helaas. En als je bij moeder bent en hij zit daar opeens, ook zo'n vervelende situatiedan die ik herken.
Het is lastig. Accepteert je vader het wel? Kan die nog bemiddelen?
Mijn vader staat er net zo in als mijn moeder. Hij wil bovendien niets liever dan de lieve vrede bewaren en dus moet ik me maar aanpassen en moeten we een toneelstukje opvoeren zodat alles goed en gezellig lijkt. Daar pas ik voor.
Alcedo schreef op 06-03-2023 om 11:46:
[..]
Mijn vader staat er net zo in als mijn moeder. Hij wil bovendien niets liever dan de lieve vrede bewaren en dus moet ik me maar aanpassen en moeten we een toneelstukje opvoeren zodat alles goed en gezellig lijkt. Daar pas ik voor.
Niet doen dan inderdaad. Als klein kind moet je je naar je ouders schikken, maar je bent nu volwassen en hebt je eigen leven en maakt je eigen keuzes. Als ze dat niet willen accepteren is het jammer voor hun. Maar ik snap je struggles, zeker als ouders op je gemoed en schuldgevoel gaan inspelen.
Ik denk dat je goed moet nadenken over wat dit voor jou gaat brengen als je toegeeft. ( niks, veel stress en extra pijn waarschijnlijk) En dan heb je geen andere keuze dan duidelijk je grens aangeven. Nee is ook een antwoord leren de collega's mij nu op mijn werk. Het hoeft niet altijd ja te zijn. Denk aan jezelf.