Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
Picunia schreef op 26-02-2023 om 19:58:
Voor jullie is dit vast ook herkenbaar; toen ik klaar was met de badkamer had ik erge pijn in mijn rug. Dus maar even was opvouwen. Vraag ik aan man: wil je de mand even naar boven brengen? Zegt hij: misschien.. Dus heb ik het zelf gedaan. Later ging hij koken en hij vroeg mij na het eten om op te ruimen. Dat was niet fijn met mijn zere rug, maar ik zeg dan niks want ik vind het zo lastig om hulp te vragen. Dus opgeruimd. Ik zeg dan ook niks, want ik wil niet als een zeikerd overkomen.
Ik weet dat ik er toch anders mee om moet gaan, want voel me nu onbegrepen en gefrustreerd.
Ja dat is ook herkenbaar helaas. Of ze zeggen: ja, straks
Ja, als ik wil dat het straks gebeurt had ik het wel later gevraagd hè. Dus dan doe ik het inderdaad maar weer zelf 
Of zoals nu. Een pittige werkdag gehad. Kom thuis in een troep. Ga alle vuilnis wegbrengen, kattenbak schoonmaken, konijnenhok schoonmaken, stofzuigen want een bende van hooi stro en grit. En zo eten koken. En denk, morgen lekker vrij .
Belt man op. Ja jij moet morgen ff dit wegbrengen want ik heb geen tijd. Grr. Dat bepalen wat jij in je vrije tijd wel ff kan doen ,want je bent vrij en hebt verder toch niks. Nee. Ik heb niks nee Met reden. Ik moet bijkomen van mijn werkdag.
Ik mis regelmatig een stukje begrijpen . Helaas.
Oh bah, Lientje, wat vervelend. ‘Ja, straks’ is zo’n frustrerend antwoord. Ik probeer me daarbij neer toeleggen, als het niet zo belangrijk is. Bijvoorbeeld: bepaalde schalen boven in de keukenkast zetten. Door de wervelbreuken ben ik tien centimeter gekrompen, zodat ik niet meer overal bij kan, zoals vroeger. We moeten er beiden nog steeds aan wennen. Dus als hij ze niet onmiddellijk in de keukenkast zet, denk ik, dan maar niet. Er zijn ergere dingen.
Alcedo, ik herken ook wat jij schrijft: wel herkennen, maar te weinig naar handelen.
Mijn man helpt echt wel heel vaak, moppert er nooit over. Maar hij zegt ook dat hij niet kan inschatten wat ik wel of niet kan. En dat gecombineerd met mij die hulp vragen vreselijk vind, kan dus frustratie bij mij opleveren.
Oh daar kan ik ook niet tegen; ja, straks!
Ik vraag om je hulp, wat ik al niet makkelijk vind, dan wil ik ook dat het meteen gebeurt en niet later, met de kans dat ik het opnieuw moet vragen (of daardoor niet verder kan met iets anders). Zo herkenbaar 
HAHA!wait..what schreef op 27-02-2023 om 19:58:
Oh daar kan ik ook niet tegen; ja, straks!
Ik vraag om je hulp, wat ik al niet makkelijk vind, dan wil ik ook dat het meteen gebeurt en niet later, met de kans dat ik het opnieuw moet vragen (of daardoor niet verder kan met iets anders). Zo herkenbaar
Ja dat dus idd Haha!
Ik ben vroeg op mijn vrijedag . Ga zo weer zwemmen . Het banen trekken is vandaag van 8-9 uur. Donderdag kan ik dan weer medisch zwemmen. Het is af en toe wat lastig in te plannen met mijn werk 2 keer in de week. Want het zwembad moet ook maar net vrijzwemtijden hebben op dat moment. Dus toch maar vroeg eruit vandaag.
Het was me een partij druk! Vorige week waren we maar met zijn vijven. Nu dus minder banen kunnen doen omdat er veel van die kletsoudjes zwommen. Of laag tempo, of midden in het bad stilstaan om te kleppen. Erg irritant, ga dan aan de kant staan als je niet wilt zwemmen. Water was wel lekker warm, goed voor de spieren.
Lekker Lientje, goed begin van de dag! Nu lekker met een boek op de bank?
Wij krijgen vanavond vrienden te eten. Straks even boodschappen doen en dan alvast voorbereiden. Daarna komt jongste, die hulp nodig heeft bij een sollicitatiebrief. Dus weer een drukke dag, maar ook gezellig!
HAHA!wait..what schreef op 27-02-2023 om 19:58:
Oh daar kan ik ook niet tegen; ja, straks!
Ik vraag om je hulp, wat ik al niet makkelijk vind, dan wil ik ook dat het meteen gebeurt en niet later, met de kans dat ik het opnieuw moet vragen (of daardoor niet verder kan met iets anders). Zo herkenbaar
Precies dit dus ja 
Gisteren een relatief rustige dag gehad dus fysiek gaat het iets beter. Mentaal minder. Man werkt thuis vandaag en ik erger me al de hele ochtend aan hem. Ik ben nu maar naar beneden gevlucht.
Door een dommigheidje van mij besparen we nu weliswaar geld (iets met hypotheekrente) maar ik voel me toch dom.
Vanmiddag naar de fysio, dat is wel nodig na afgelopen vrijdag over te hebben geslagen.
Gezellig geweest met de vrienden Picunia? Wat had je gekookt?
Hoe oud is je jongste, is het voor de eerste " echte " baan of een bijbaan?
Alcedo, dag een beetje doorgekomen? Inclusief fysio?
En dom, tsja, als je er extra geld mee bespaart is het achteraf juist slim geweest. Ook al is het per ongeluk gebeurd.
Vrienden zijn net weg. Het was heel gezellig. Man is nu de keuken aan het opruimen. Ik had verse champignonsoep gemaakt en een Mexicaanse ovenschotel. Toe hadden we kwark met vruchten en slagroom. Het viel goed in de smaak.
Mijn jongste heeft een serieuze baan, maar het bevalt hem niet. Dus hij gaat op zoek naar iets anders.
Alcedo, je kunt ook iets doms doen en vervolgens daardoor een behoorlijke rekening krijgen. Het valt dus wel mee!
Klinkt goed Picunia!
Mexicaanse ovenschotel, is dat met nacho's? Of anders? Heb je er een receptje van?
Het stelt niet zoveel voor, Lientje.
Gehakt met gesnipperde uien, knoflook en gesneden paprika’s bakken. Daar een eetlepel Mexicaanse kruiden doorheen doen. Dan tomaten erbij voegen en even laten sudderen. Vervolgens blikjes kidneybonen, zwarte bonen en mais erdoor gooien. Nog 10 minuten mee laten koken. Dan het mengsel in een ingevette ovenschotel doen met daarop naturel tortillachips. Daaroverheen geraspte kaas. 25 minuten in de voorverwarmde oven op 180-200 graden.
Serveren met crème fraiche, rest tortillachips en een salsasaus, zelfgemaakt of uit een potje.
Groot succes! Je kunt het ook makkelijk van te voren maken.