Hoe gaat het met je?
..omdat het af en toe fijn is als iemand het aan je vraagt en waar je mag vertellen hoe het écht met je gaat, ipv ‘goed’... dus.. hoe gaat het met je?
zwaar kut en ik zit er mentaal even doorheen 
Vanochtend wakker geworden met lekkage in de woonkamer, erg top als je gisteren al iets te veel hebt gedaan en daardoor 's nachts niet goed bent opgeladen. Mijn ochtend begon dus met handdoeken en emmers zoeken. Inmiddels is de lekkage provisorisch opgelost en als het droog is komen de klussers terug om het echt op te lossen.
En nu is het nog geeneens middag en ben ik al volledig uitgeput en dat terwijl ik me eindelijk weer wat beter begin te voelen na een hoop andere energievretende pech de afgelopen 1,5 week
Ik had voor deze week een planning gemaakt met maar een paar kleine dingen per dag, zodat ik voor kerst eindelijk het borduurwerk cadeau wil doen dat ik een half jaar terug al had willen geven, maar dat gaat nu dus helemaal niet lukken. En waarschijnlijk zal ik wel meer klusjes van mijn lijst moeten gaan strepen en ben ik tegen de kerst blij dat ik in staat ben geweest mijn kadootjes in te pakken en kleding te hebben om aan te trekken en mee te nemen.
Ik ben zo klaar met alle pech met mijn gezondheid en alle andere pech die me de afgelopen twee weken al heeft gesloopt. En nu voel ik me echt zwaar kut en moet ik janken en ik weet dat ik dat ik dat moet laten gaan wang opkroppen is ook niet goed, maar ik weet ook dat als het er uit knalt ik daarna nog veel vermoeider ben.
Ik haat mijn long covid.
Ik haat alles dat ik niet kan.
Ik haat dit ellendige oude houten huis dat van duct tape aan elkaar hangt.
En eigenlijk haat ik nu even gewoon heel erg mijn leven 😫😢
En dat terwijl ik vaak genoeg me ondanks alles best gelukkig voel maar dit is gewoon meer dan dat ik nu even aan kan en ik hoop dat ik straks de energie heb om mijzelf in elk geval naar mijn koude badkamer en onder mijn douche te slepen, want ik stink
Maar mijzelf nu eerst maar naar de keuken slepen voor thee en daarna chocola en janken
Lollypopje schreef op 19-12-2022 om 11:36:
zwaar kut en ik zit er mentaal even doorheen
Vanochtend wakker geworden met lekkage in de woonkamer, erg top als je gisteren al iets te veel hebt gedaan en daardoor 's nachts niet goed bent opgeladen. Mijn ochtend begon dus met handdoeken en emmers zoeken. Inmiddels is de lekkage provisorisch opgelost en als het droog is komen de klussers terug om het echt op te lossen.
En nu is het nog geeneens middag en ben ik al volledig uitgeput en dat terwijl ik me eindelijk weer wat beter begin te voelen na een hoop andere energievretende pech de afgelopen 1,5 week
Ik had voor deze week een planning gemaakt met maar een paar kleine dingen per dag, zodat ik voor kerst eindelijk het borduurwerk cadeau wil doen dat ik een half jaar terug al had willen geven, maar dat gaat nu dus helemaal niet lukken. En waarschijnlijk zal ik wel meer klusjes van mijn lijst moeten gaan strepen en ben ik tegen de kerst blij dat ik in staat ben geweest mijn kadootjes in te pakken en kleding te hebben om aan te trekken en mee te nemen.
Ik ben zo klaar met alle pech met mijn gezondheid en alle andere pech die me de afgelopen twee weken al heeft gesloopt. En nu voel ik me echt zwaar kut en moet ik janken en ik weet dat ik dat ik dat moet laten gaan wang opkroppen is ook niet goed, maar ik weet ook dat als het er uit knalt ik daarna nog veel vermoeider ben.
Ik haat mijn long covid.
Ik haat alles dat ik niet kan.
Ik haat dit ellendige oude houten huis dat van duct tape aan elkaar hangt.
En eigenlijk haat ik nu even gewoon heel erg mijn leven 😫😢
En dat terwijl ik vaak genoeg me ondanks alles best gelukkig voel maar dit is gewoon meer dan dat ik nu even aan kan en ik hoop dat ik straks de energie heb om mijzelf in elk geval naar mijn koude badkamer en onder mijn douche te slepen, want ik stink
Maar mijzelf nu eerst maar naar de keuken slepen voor thee en daarna chocola en janken
Lollypopje, wat naar...
dankjulliewel 😊
En een klussende buur kan er ook nog wel bij geboor en gehamer, vermoed in de muur tussen onze huizen, want zelfs mijn noisecancellingkoptelefoon cancelt het niet volledig. Zucht... Kan ik de rest van de dag niet gewoon overslaag?
Lollypopje
lollypopje,
dankjulliewel. Doet me goed 😊
Echt fijn dat dit topic er is.
Net kwamen de tranen er eindelijk uit.
Ik geloof niet in karma of het lot, maar ik heb echt zoveel pech met mijn herstel al sinds ik ziek ben (en ondaks dat bleef ik hoopvol en positief), dat ik me nu inmiddels begin af te vragen wat ik fout heb gedaan in mijn leven 😒
En als er een Godheid is, wil ik die even melden dat eind dit jaar mijn zeven magere jaren er op zitten, dus dat die niet vergeet om daarboven knopje om te zetten 😝, want ik verdien inmiddels toch wel die vette jaren
Lollypopje
Hier voel ik me ook heel erg slecht. Al voor dag 3 op rij ziek op de bank. Dat is al vervelend genoeg, maar mijn gedachten gaan alle kanten op en bevestigen alle negatieve gedachten. Het liefst wil ik huilen, maar zelfs dat lukt niet.
Ach wat een nare situaties allemaal. Soms denk je wel eens hoeveel kan een mens aan en waarom moet iemand al dat verdriet doormaken.
voor iedereen
vrouw92 schreef op 19-12-2022 om 15:36:
Lollypopje
Hier voel ik me ook heel erg slecht. Al voor dag 3 op rij ziek op de bank. Dat is al vervelend genoeg, maar mijn gedachten gaan alle kanten op en bevestigen alle negatieve gedachten. Het liefst wil ik huilen, maar zelfs dat lukt niet.
Amber82 schreef op 19-12-2022 om 17:00:
Ach wat een nare situaties allemaal. Soms denk je wel eens hoeveel kan een mens aan en waarom moet iemand al dat verdriet doormaken.
Soms voelt het ook wel bizar. Toen ik eindelijk uit mijn schulp durfte te kruipen heb ik drie fantastische jaren gehad, eindigend in het mooiste jaar van mijn leven. Om vervolgens alweer 7 jaar lang elk jaar weer andere ellende te hebben en ik ben daar inmiddels toch wel heel erg klaar mee
Al hou ik het vol omdat moeilijke jaren niet alleen maar zwaar en ellendig zijn. Omdat ik altijd weer steun en warmte vind bij mijn geliefden. We zien elkaar niet vaak, maar ze staan altijd voor me klaar en als we elkaar zien kan ik heel erg genieten van de warmte en gezelligheid. En ik kan gelukkig ook heel erg genieten van de kleine dingen, maar vandaag was wel even de druppel na iets te veel kort op elkaar.
Wat rot Lollypopje
Ik schrijf niet zo vaak op dit forum, maar voel nu toch de behoefte om iets te schrijven.
Ik heb inmiddels 3 jaar chronische migraine en ben een boel ziekenhuizenbezoeken, behandelingen en medicijnen verder. En 15 kilo zwaarder door al die medicijnen, maar dat is nog het minst van mijn zorgen.
In ieder geval breng ik gemiddeld 20 dagen per maand in bed door, regelmatig volledig in het donker en zonder geluid. Soms slaat een behandeling even aan, zoals vorige maand en kan ik uit huis, het daglicht in, stapje voor stapje reïntegreren en familie en vrienden zien. Maar dan gaat het na een paar weken toch weer mis. Inmiddels lig ik alweer 20 dagen in bed. Vanochtend voelde ik me zo ontzettend moedeloos. Ik ben begin 30 en had het me allemaal zo anders voorgesteld.
Voor iedereen die zich niet goed voelt en/of kampt met zijn gezondheid, ik kan me jullie verdriet zo goed voorstellen. Net zoals Lollypopje blijf ik hopen op die vette jaren ❤️
Wat heftig en ontzettend naar Marije en Lollypopje! (En eigenlijk elk berichtje met een 'negatieve' lading; )
Wel mooi om te zien hoe iedereen zich hier durft uit te spreken 
Het kan niet altijd goed gaan en je kan ook niet altijd maar positief zijn en de mooie dingen zien. Het is sterk om af en toe even niet 'sterk' te zijn en heel goed om alles eruit te gooien in plaats van op te kroppen! Juist dan kun je weer door vaak.. Daarom heel blij met dit topic!
Knuffel voor iedereen die het wil/nodig heeft
Met mij gaat het op dit moment (of eigenlijk al lang/vaak) niet zo goed.
Ik heb een spierziekte en daardoor is mijn leven al 'anders'. Ook veel pech gehad met allerlei andere dingen..
Iedere keer als ik weer iets opgebouwd heb qua conditie, gebeurt er wel weer iets waardoor ik weer op -100 kom te staan.. (Ik breek wat of ik word ziek o.i.d.)
Laatst riep ik het ook op mezelf af want ik wandelde 's ochtends met de hond en de zon kwam op en even was ik intens gelukkig dat ik in ieder geval nog kan lopen (sorry voor mensen die dat niet kunnen, wil niemand kwetsen!) en dat ik heel blij was dat ik kon genieten van de zon en allerlei mooie dingen.
Een paar uur later kneusde ik beide voeten en wist ik dat ik wéér moest inleveren qua conditie/kracht. (en ook dat ik weer restklachten zou krijgen/houden).
En dan denk ik soms; ik heb geen zin meer om nog moeite te doen om weer op te krabbelen want er gebeurt toch wel weer wat! Maar joh, ik ben begin 30 en ik heb nog heel wat jaren (waarschijnlijk) te gaan dus ik 'moet' wel! En dan vind ik dat ik best wat dankbaarder mag zijn..
HAHA!wait..what schreef op 20-12-2022 om 00:09:
Met mij gaat het op dit moment (of eigenlijk al lang/vaak) niet zo goed.
Ik heb een spierziekte en daardoor is mijn leven al 'anders'. Ook veel pech gehad met allerlei andere dingen..
Iedere keer als ik weer iets opgebouwd heb qua conditie, gebeurt er wel weer iets waardoor ik weer op -100 kom te staan.. (Ik breek wat of ik word ziek o.i.d.)
Laatst riep ik het ook op mezelf af want ik wandelde 's ochtends met de hond en de zon kwam op en even was ik intens gelukkig dat ik in ieder geval nog kan lopen (sorry voor mensen die dat niet kunnen, wil niemand kwetsen!) en dat ik heel blij was dat ik kon genieten van de zon en allerlei mooie dingen.
Een paar uur later kneusde ik beide voeten en wist ik dat ik wéér moest inleveren qua conditie/kracht. (en ook dat ik weer restklachten zou krijgen/houden).
En dan denk ik soms; ik heb geen zin meer om nog moeite te doen om weer op te krabbelen want er gebeurt toch wel weer wat! Maar joh, ik ben begin 30 en ik heb nog heel wat jaren (waarschijnlijk) te gaan dus ik 'moet' wel! En dan vind ik dat ik best wat dankbaarder mag zijn..
Ah dat kan ik me supergoed voorstellen Heb je zo'n mooie wandeling en betaal je er meteen een prijs voor. Naar dat die spierziekte je iedere keer zo terugwerpt. En alleen maar knap dat je zo optimistisch bent! Soms mag je ook flink balen en tegelijkertijd kun je ook dankbaar zijn voor wat je hebt