Hoe gaat het met je?
..omdat het af en toe fijn is als iemand het aan je vraagt en waar je mag vertellen hoe het écht met je gaat, ipv ‘goed’... dus.. hoe gaat het met je?
Wandelvrouwtje schreef op 15-12-2022 om 17:41:
[..]
Ach, wat klinkt dit zwaar.
Als je in de buurt van Drenthe woont mag je me wel een berichtje sturen. Dan kun je, als je dat wilt, wel een keer tegen mij aan zeuren.
Dat is lief!
wel oke.., ben een beetje moe en geiriteerd
Afgelopen twee jaar zijn wel de minste jaren voor mij. Zware burn-out, veel lichamelijke klachten, psychisch ook wat labieler en veel zieken en ellende bij de mensen die dichtbij me staan/stonden.
Ik ben wel weer redelijk opgekrabbeld en ik ga met goede moed 2023 in.
Tipdemuis schreef op 15-12-2022 om 13:33:
@Auwereel: oehh gelukkig. Fijn ervan af met de feestdagen. Lekker dagje binnen en dan de kou in!
Ik dacht, geen positieve test meer en bij een wandeling buiten ben ik niet lang in de buurt van andere mensen, dus de kans op besmetting is nihil. De test was 9 dagen terug, maar de klachten 10, dus ik kan wel weer.
Maar met de gladheid had ik beter binnen kunnen blijven, BOEM! op mijn billen. Kwaad straft zichzelf met een dag te vroeg naar buiten piepen...
Zo te zien zijn er heel wat mensen die een "gelukkig nieuwjaar" heel goed gebruiken kunnen...
Wandelvrouwtje schreef op 15-12-2022 om 17:41:
[..]
Ach, wat klinkt dit zwaar.
Als je in de buurt van Drenthe woont mag je me wel een berichtje sturen. Dan kun je, als je dat wilt, wel een keer tegen mij aan zeuren.
Wat lief van je om me tegen je aan te willen laten zeuren 
Er zijn op zich wel wat mensen waar ik mee zou kunnen praten maar iedereen is altijd zo druk met hun eigen dingen en de waan vd dag bezig dat ik mensen er ook niet mee wil lastigvallen.
Helaas dit jaar ook gebroken met een vriendin die niet echt een vriendin bleek te zijn en een andere vriendin spreek ik door haar eigen drukte op dit moment erg weinig.
Anderen zitten helaas in hetzelfde schuitje, ook veel problemen en een verlies in de familie
En rouw heeft ook gewoon tijd nodig, alleen is er zo weinig tijd om stil te staan bij dingen. Altijd maar racen en doorgaan. Soms is het gewoon even op en dat is bij mij nu het geval.
Ik duim voor een beter 2023
voor iedereen die het nodig heeft.
Ik heb net gehoord dat een kennis zichzelf van het leven heeft beroofd. Ik wist dat het niet echt denderend ging, maar had geen idee hoe diep ze zat. We waren niet bevriend, kenden elkaar via via, alleen af en toe oppervlakkige gesprekjes. Maar jee, dit hakt erin.
Ik hoop, gun, wens iedereen die daar behoefte aan heeft een luisterend oor en een arm om zich heen. Juist in deze voor velen zo zware dagen.
Coreopsis schreef op 16-12-2022 om 08:27:
Ik heb net gehoord dat een kennis zichzelf van het leven heeft beroofd. Ik wist dat het niet echt denderend ging, maar had geen idee hoe diep ze zat. We waren niet bevriend, kenden elkaar via via, alleen af en toe oppervlakkige gesprekjes. Maar jee, dit hakt erin.
Ik hoop, gun, wens iedereen die daar behoefte aan heeft een luisterend oor en een arm om zich heen. Juist in deze voor velen zo zware dagen.
Wat heftig zeg! Dikke
Op zich wel goed, maar we hebben gisteren Sinterkerst redelijk uitbundig gevierd en de wijn heeft rijkelijk gevloeid. Dus nu heb ik nogal een houten kop 
Ik vind het voor mijzelf heerlijk om die vraag te beantwoorden met goed of prima, soms geloof ik er dan ook zelf in.
Ik ben een ster in muren bouwen dus is het het makkelijkste om rug recht te houden en vol te blijven houden.
@ fridodido: hoe is het vandaag met je?
Jouw zin heeft mij na laten denken, hoe vaak vraag ik het IRL aan mensen? Aan de mensen die dichtbij staan vraag ik het zo nu en dan en neem ik niet zo maar genoegen met "goed hoor" en "prima". Maar daar buiten vraag ik het mogelijk te weinig, ga ik vaker doen!
met mij gaat het goed. Ik heb een nieuwe baan waarin ik het naar mijn zin heb, en ik kom steeds meer bij van het overspannen zijn van de vorige. En ik heb lekker geslapen. Net met mijn kat gespeeld, die ligt uitgeteld op mijn schoot. Zo weer verder werken.
Bohh, ik heb sinds gisteren bètablokkers en daar heb ik me toch last van! Enorm duizelig en misselijk, ik lijk wel zeeziek 🤢
Heeft iemand ervaring met bètablokkers?
@Coreopsis Oef dat is heftig, ik schrik altijd van dit soort berichten. Helaas meerdere keren van redelijk dichtbij meegemaakt.
Zomertje schreef op 16-12-2022 om 09:55:
Ik vind het voor mijzelf heerlijk om die vraag te beantwoorden met goed of prima, soms geloof ik er dan ook zelf in.
Ik ben een ster in muren bouwen dus is het het makkelijkste om rug recht te houden en vol te blijven houden.
@ fridodido: hoe is het vandaag met je?
Jouw zin heeft mij na laten denken, hoe vaak vraag ik het IRL aan mensen? Aan de mensen die dichtbij staan vraag ik het zo nu en dan en neem ik niet zo maar genoegen met "goed hoor" en "prima". Maar daar buiten vraag ik het mogelijk te weinig, ga ik vaker doen!
Echt doen, alleen de vraag stellen helpt al om het gevoel te hebben dat iemand het interesseert.
Het gaat vandaag iets beter, vanochtend een goede vriend gesproken die in hetzelfde schuitje zit. Goed gesprek gehad, helaas belde mijn leidinggevende tussendoor over iets onbenulligs en was nogal lang van stof (het is mijn vrije dag vandaag), waardoor het gesprek wat raar ten einde kwam en hij weg moest.
Ik had haar gewoon moeten afkappen maar dat doe ik dan weer niet omdat ik haar niet het gevoel wil geven dat t me geen bal interesseert.
Coreopsis schreef op 16-12-2022 om 08:27:
Ik heb net gehoord dat een kennis zichzelf van het leven heeft beroofd. Ik wist dat het niet echt denderend ging, maar had geen idee hoe diep ze zat. We waren niet bevriend, kenden elkaar via via, alleen af en toe oppervlakkige gesprekjes. Maar jee, dit hakt erin.
Ik hoop, gun, wens iedereen die daar behoefte aan heeft een luisterend oor en een arm om zich heen. Juist in deze voor velen zo zware dagen.
Heel erg heftig!!
Een knuffel voor ieder die het nodig heeft.
Ik werd net emotioneel/verdrietig toen ik buiten liep en ik snap niet waarom 
Het was maar 400 meter, het zonnetje scheen ik genoot van de vogels in mijn wijk die je nu zo goed kunt zien. Niet anders dan anders als ik dit stukje loop en toch opeens
Lollypopje schreef op 16-12-2022 om 15:21:
Ik werd net emotioneel/verdrietig toen ik buiten liep en ik snap niet waarom
Het was maar 400 meter, het zonnetje scheen ik genoot van de vogels in mijn wijk die je nu zo goed kunt zien. Niet anders dan anders als ik dit stukje loop en toch opeens
Soms kan het je zo ineens overvallen he? Misschien juist emotioneel door al dat moois?