De LepelClub
Een topic voor iedereen die lid is van de lepelclub of te wel iedereen die leeft met een energiebeperking.
Gewoon omdat het me fijn lijkt om een topic te hebben om af en toe mijn hart te kunnen luchten, ervaringen uit te wisselen en ideeën op te doen om energie te besparen.
Iedereen die leeft met lepels is welkom, ongeacht de oorzaak of mate van beperking 
Hieronder een link met uitleg over de lepeltheorie, voor wie deze niet kent
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Lepelmetafoor
Oef SuzyQ, ik hoop dat je goed kunt bijkomen de komende week.
Ik vind dit zo fijn. Ik ben sinds kort met iemand aan het daten die lichamelijk beperkt is. Daardoor moet hij ook rustig aan doen of rustpauzes inplannen. Daardoor heeft hij begrip voor mijn behoefte aan rustpauzes. Dat is zó fijn
@Martje wat fijn dat hij dat daardooe meteen begrijpt, zal het daten een stuk makkelijker maken
Lollypopje schreef op 30-07-2023 om 07:42:
[..]
Lastig lijkt me dat. Ik heb zelf gemerkt dat hoe opener ik er over ben, hoe beter mijn omgeving ermee kan omgaan, maar dat is ook omdat mijn omgeving heel steunend en begripvol is.
Ik ken helaas ook genoeg verhalen van omgeving die dat niet is en dan zou ik waarschijnlijk ook mijn mond houden.
Dat is over het algemeen gelukkig ook mijn ervaring. Ik vond het vroeger erg lastig om open te zijn maar ik ben er tegenwoordig ook liever open over en de meesten begrijpen het gelukkig.
Die rustmethode wil ik wel proberen, al denk ik vaak dat rusten ook lezend of scrollend kan wat me alleen meer uitput. Gisteren ben ik te laat gaan slapen en vandaag heb ik veel te veel gedaan en ik ben nu met het eten bezig. Morgen kun je me weer opvegen. En daar baal ik van. Het is niet dat ik gek bezig ben geweest, een normaal mens zou dat gewoon moeten lukken.
Eigenlijk gebruik ik heel veel trucs om het mezelf makkelijker te maken, zoals net als Lollypop eten voorbereiden zodat het makkelijk en snel klaar is. Maar ondertussen kosten die trucs allemaal bij elkaar wel heel veel tijd en energie. Iemand daar tips voor? Of is het herkenbaar?
VroegeVogel schreef op 30-07-2023 om 18:44:
...
Eigenlijk gebruik ik heel veel trucs om het mezelf makkelijker te maken, zoals net als Lollypop eten voorbereiden zodat het makkelijk en snel klaar is. Maar ondertussen kosten die trucs allemaal bij elkaar wel heel veel tijd en energie. Iemand daar tips voor? Of is het herkenbaar?
Misschien dat ik hierdoor volledig verkeerd zit op dit topic, maar vroeger kreeg ik energie door energie te verbruiken.
Ik bedoel: na een werknacht van 12 uur moest ik een uurtje slapen en stond ik vervolgens op met een hoop aan energie. Ik heb het gevoel dat het extra rusten mij gewoon vermoeider maakt en dat ik beter mijn dag zou starten met een stevige wandeling om daarna meer energie te hebben.
Weet niet of dit voor iemand herkenbaar is.
Moirmel schreef op 30-07-2023 om 18:53:
[..]
Misschien dat ik hierdoor volledig verkeerd zit op dit topic, maar vroeger kreeg ik energie door energie te verbruiken.
Ik bedoel: na een werknacht van 12 uur moest ik een uurtje slapen en stond ik vervolgens op met een hoop aan energie. Ik heb het gevoel dat het extra rusten mij gewoon vermoeider maakt en dat ik beter mijn dag zou starten met een stevige wandeling om daarna meer energie te hebben.
Weet niet of dit voor iemand herkenbaar is.
Voor mij niet, maar het komt wel deels overeen met die genoemde rust methode.
Niet dat je moet gaan wandelen, maar daarom word dus geadviseerd om vaker en korter te rusten inplaats van langer.
Momenteel rust ik wel een stuk langer en dan merk dat ik niet wel duffer ben, maar nu heb ik toch die extra rust nodig. Maar als het gaat ga ik de lengte weer afbouwen naar 20 minuten. Als ik rust, rust ik ook zo prikkelarm mogelijk. In mijn geval is dat niet in stilte, maar wel met een slaapmasker op en dan luister ik iets rustgevends of een luchtig luisterboek.
Wandelen is overigens echt het laatste wat ik moet gaan doen, dan raak ik fysiek overprikkeld en nu zou ik daardoor nog meer achteruit gaan.
@VroegeVogel wat ik doe als ik kook is alles voorgesneden kopen, vers of uit de vriezer, zodat ik het echt alleen nog in een pan hoef te gooien te roerbakken en rijst erbij hoef te doen. Ik heb ook standaard die potjes gember en knoflook van gotan in huis.
En meestal haal ik dan een portie of 5 uit 1 keer een kwartier koken, dat scheelt enorm.
Middagdut overgeslagen, zondag is een beetje een rommelige dag, heb er simpelweg niet aan gedacht en het ging wel aangezien ik meestal niet erg veel doe zondag maar het resultaat is dat ik vanaf een uur of 21 gesloopt ben, mijn lepels zijn echt op voor vandaag.. (en ik ga daae aan toegeven, welterusten 
)
Mag ik ook bij de club?
Ik heb altijd al weinig energie gehad, maar nu hartklachten erbij, waardoor mijn grens nu ook echt een muur is waar ik keihard tegenaan loop (al zou ik inmiddels beter moeten weten…)
Lollypopje, ik vind het lastig om te lezen hoe moeilijk je het hebt, en vind het knap dat je zulke fijne berichten toch nog schrijft. Ik hoop dat je je snel weer een beetje beter gaat voelen.
Zelf heb ik een paar jaar alleen maar op de bank kunnen zitten/liggen. Nu kan ik gelukkig het meeste weer doen, met kleine beetjes (heb een ingreep gehad). Maar ik heb veel moeite met sociale contacten. Die vind ik zo vermoeiend, en praten (ook aan de telefoon) lukt meestal gewoon niet. Maar dat wordt niet altijd geaccepteerd of begrepen. En ook al weet ik heus wel dat het mijn schuld niet is, ik vind altijd dat ik lieve vriendinnen bv. tekort doe. Denk niet dat de meeste mensen snappen hoe lastig een gesprek is als je zo moe bent. Ik hoop maar dat ze begrijpen dat het geen desinteresse is als ik hele stukken van hun verhaal mis..
Moirmel schreef op 30-07-2023 om 18:53:
[..]
Misschien dat ik hierdoor volledig verkeerd zit op dit topic, maar vroeger kreeg ik energie door energie te verbruiken.
Ik bedoel: na een werknacht van 12 uur moest ik een uurtje slapen en stond ik vervolgens op met een hoop aan energie. Ik heb het gevoel dat het extra rusten mij gewoon vermoeider maakt en dat ik beter mijn dag zou starten met een stevige wandeling om daarna meer energie te hebben.
Weet niet of dit voor iemand herkenbaar is.
Dat heb ik heel lang zo gedaan en volgehouden, maar ondertussen zijn de klachten verergert zonder dat ik het wilde zien/merken en doorhebben. Ik bleef bezig, en dat voelde als de meest verstandige keuze. Wandelen in plaats van een tukkie, tuinieren in plaats van op mijn reet zitten en tv kijken, het huishouden in plaats van rustig een kopje koffie om even een moment voor mezelf te hebben. En 's nachts sliep ik en in de ochtend bij het wakker worden stond ik weer aan om te rennen en vliegen.
De schade die ik mijzelf daardoor heb laten oplopen terugdraaien is nu niet meer mogelijk. Mijn lichaam begon uit te vallen. Ineens kon ik een arm of been een dag of twee niet meer gebruiken. Of mijn spraakvermogen valt weg. En dat is eng. Zit je dan met je goede bedoelingen. Dat zijn de slechte dagen. Op goede dagen kan ik veel kilometers wandelen en doe ik fluitend mijn werk en/of het huishouden.
Mijn ritme is naar de mallemoer. Ik zou nu al een tijd moeten slapen. Ik lig alleen naar het plafond te staren. En morgen weer te moe om op te staan. Het frustreert me zo.
@Moirmel bij jou is de oorzaak van je energiebeperking psychisch toch?
Dat werkt inderdaad anders dan bij veel lepelaandoeningen. Bij een lepelaandoening heb je slechts een beperkt aantal lepels en op is ook echt op. Je krijgt er nooit iets bij op een dag. Alles wat je doet kost alleen maar. Gebruik je te veel, dan betaal je de dagen daarna de prijs.
Bij long covid word gelukkig vrijwel niet meer geadviseerd om je grens op te zoeken (al blijven er nog steeds artsen die het niet snappen helaas), want dat is dus juist vaak niet wat je moet doen. Sterker ik moet er ruim onder blijven. Wil ik kan hebben op vooruit gaan, dan moet ik elke dag voldoende lepels overhouden. Dat is een reden dat ik momenteel dus vrijwel niks meer doe op een dag. Het is, naast beter slapen, de enige manier om hier weer uit te komen. En zelfs ondanks dat had ik gisteren eind van de middag opeens een energiecrash terwijl ik me 's middags best okee voelde, zolang ik niks deed en ondanks dat toch opeens een crash.
@VroegeVogel wat ontzettend heftig om te lezen. Dat maakt ook wel duidelijk waarom het advies grenzen op te zoeken zo gevaarlijk kan zijn 
Hier alweer om half5 wakker 😒 maargoed maar een keer of 3 wakker geworden tussen door, dus ik mopper niet te hard.
@Duiker welkom.
Lastig als je omgeving het niet begrijpt. Ik besef me dan wel dat ik het echt heb getroffen. Niet dat ze het ooit echt kunnen begrijpen, maar ze doen wel hun best en nemen het van mij aan als ik zeg dat me iets te veel is. Niet dat ze nooit teleurgesteld zijn als ik weereens moet afzeggen, maar dat ben ik dan net zo goed. Sociaal zijn en praten kost dan gewoon echt veel te veel energie.
Deze gratis workshop deelde een vriendin van mij (heb hem zelf dus nog niet gezien, maar zij vond hem fijn): https://www.thespooniementor.com/free/
Azalea747 schreef op 31-07-2023 om 11:34:
Deze gratis workshop deelde een vriendin van mij (heb hem zelf dus nog niet gezien, maar zij vond hem fijn): https://www.thespooniementor.com/free/
De volgende is 2 augustus zie ik, al is het wel echt amper te lezen zo licht dat formulier.
Voor mij echt nog te vroeg, maar ik ga proberen het te onthouden.
@Lollypopje:
Inderdaad psychisch, vandaar dat ik ook twijfelde om hier te schrijven. Heb ass maar fysiek wel een sterk lichaam. Ik was dus in staat om werkdagen te kloppen van 16u, of zoals deze nacht door te komen op drie uur slaap; maar geef me een sociale activiteit en je kunt me 's avonds opvegen zonder dat ik nog iets verricht de dagen daarna.
Weet niet of het zo wat duidelijk is.
Iets anders: heb me op een wachtlijst geplaatst voor een ambulante behandeling bij een psychiatrisch centrum en kijk er nu al tegenop. Het zou gaan voor max drie dagen per week, maar enkele reis met ov is iets meer dan een uur. Ik moet iets doen, maar weet nu al dat dit een pak energie gaat kosten.
Moirmel schreef op 31-07-2023 om 15:26:
@Lollypopje:
Inderdaad psychisch, vandaar dat ik ook twijfelde om hier te schrijven. Heb ass maar fysiek wel een sterk lichaam. Ik was dus in staat om werkdagen te kloppen van 16u, of zoals deze nacht door te komen op drie uur slaap; maar geef me een sociale activiteit en je kunt me 's avonds opvegen zonder dat ik nog iets verricht de dagen daarna.
Weet niet of het zo wat duidelijk is.
Iets anders: heb me op een wachtlijst geplaatst voor een ambulante behandeling bij een psychiatrisch centrum en kijk er nu al tegenop. Het zou gaan voor max drie dagen per week, maar enkele reis met ov is iets meer dan een uur. Ik moet iets doen, maar weet nu al dat dit een pak energie gaat kosten.
Moirmel: je hebt een diagnose, is WMO taxi vervoer niet een optie voor de dagen dat je straks ambulant gaat? Omdat je nog op de wachtlijst staat wellicht nog tijd om dat uit te zoeken.
zelf zeker geen lid van de lepel-club.
Ik twijfel ook om de link te delen misschien te confronterend maar ook dat het na jaren beter kan gaan. Nog met veel beperkingen maar toch.
Ik lees al jaren het blog van Martine, zij heeft ME, en kan daar heel goed woorden aangeven en heeft mij als buitenstaander het verschil tussen moe en moe geleerd.
https://minofmeer.blog/
Als jullie dit niet willen, laat het bericht dan vooral verwijderen.