Erfenis koude uitsluiting, hoe werkt het na langere tijd?
Ik ben getrouwd in GvG en ik erf waarschijnlijk binnen afzienbare tijd een bedrag X. In het testament is bepaald dat die erfenis buiten de gemeenschap valt. In principe snap ik dat.
Maar hoe werkt dat dan na een aantal jaren als je zou gaan scheiden? Stel ik zet dat geld op een spaarrekening en het blijft daar staan, dan mag ik dat dus meenemen als we zouden scheiden. Bedrag X, namelijk de erfenis, is van mij en de rest wordt verdeeld.
Maar als ik dat geld nou opmaak? Als ik het uitgeef aan leuke dingen voor mezelf, zou het niet redelijk zijn als ik nog steeds bedrag X opeis bij een scheiding. Maar dan moet je die uitgaven dus bijhouden en aantonen dat dat betaald is uit de erfenis en dat die erfenis dus straks niet meer bestaat (of veel minder is geworden). Dan moet het geld ook altijd op een aparte rekening hebben gestaan, niet in mijn algemene spaarpot.
Ik kan nog wel meer scenario's verzinnen, maar de basisvraag is even hoe je na zoveel jaar nog onderscheid maakt tussen geld wat in de gezamenlijke boedel valt (zoals mijn gewone spaarrekening) en de erfenis die niet in de gezamenlijke boedel valt.
Ik heb dat aan de hand en alles staat op een aparte spaarrekening. Als ik het geld voor iets gezamenlijks gebruik dan zie ik het als gvg. Bij scheiding blijft het van mij. Ik heb geen kinderen dus mijn partner kan wel gewoon erven. Maar in de bepaling stond wel dat, als er kinderen zijn, het naar de kinderen moet gaan.
Belangrijk zijn de bankrekeningen, zorg dat het geen en/of rekeningen zijn.
Als het om heel veel geld gaat dan is het wijs om zelf ook een testament te laten maken waarin je partners van kinderen uitsluit.
t is toch logisch als je dat geld opmaakt dat je daar geen aanspraak meer op kan maken.
Waarom zou je niet samen van dat geld genieten, heb je de intentie om te gaan scheiden.?
Mijn ouders hebben ook testament met koude uitsluiting. Ik zeg altijd dat geld gaan we samen van genieten tegen die tijd.
Niks zo erg als gvg en dan opeens eigen geld, wat een onzin
Appelwangetje schreef op 18-09-2024 om 13:33:
t is toch logisch als je dat geld opmaakt dat je daar geen aanspraak meer op kan maken.
Waarom zou je niet samen van dat geld genieten, heb je de intentie om te gaan scheiden.?
Mijn ouders hebben ook testament met koude uitsluiting. Ik zeg altijd dat geld gaan we samen van genieten tegen die tijd.
Niks zo erg als gvg en dan opeens eigen geld, wat een onzin
Meestal staat die uitsluiting erin zodat er bij een scheiding geen aanspraak op gemaakt kan worden.
Gebruikersnaaminvullen schreef op 18-09-2024 om 13:35:
[..]
Meestal staat die uitsluiting erin zodat er bij een scheiding geen aanspraak op gemaakt kan worden.
Dat snap ik maar heeft totaal niks te maken met de scenario s van to.
Als zij dat geld al op maakt tijdens het huwelijk heeft ze geen aanspraak meer met scheiding want er is geen erfenis meer die heeft ze al opgemaakt
Als ze er samen van genieten is er ook geen erfenis meer. Want is op.
Er is alleen koude uitsluiting als er geld is uit erfenis als dat geld om wat voor rede op is valt er niks meer uit te sluiten
Ik zou contact opnemen met een notaris zodat je precies weet hoe het zit. De kosten die je kwijt bent, zijn een fractie van het bedrag dat je gaat erven, maar kunnen wel veel ellende voorkomen.
Appelwangetje schreef op 18-09-2024 om 13:33:
t is toch logisch als je dat geld opmaakt dat je daar geen aanspraak meer op kan maken.
Waarom zou je niet samen van dat geld genieten, heb je de intentie om te gaan scheiden.?
Mijn ouders hebben ook testament met koude uitsluiting. Ik zeg altijd dat geld gaan we samen van genieten tegen die tijd.
Niks zo erg als gvg en dan opeens eigen geld, wat een onzin
Sorry, maar dit soort meningen en eigen invullingen is niet zo zinvol. In de OP staat juist dat ik het vraag juist OMDAT het niet redelijk is als ik alles opmaak aan eigen doelen, en dan bij een scheiding nog geld opeis omdat er een bedrag "van mij alleen was".
Mijn vraag is hoe het in de praktijk dan werkt. Wat anderen doen en wat andermans mening is, dat staat daar even los van.
Man en ik zijn 25 jaar samen en een scheiding ligt niet in de lijn der verwachtingen, maar hebben ons geld altijd op een rationele manier beheerd en dat bevalt prima.
Wat Gebruikersnaaminvullen schreef, zoiets vermoedde ik al. Dus dank, dat lijkt me dan inderdaad een zinnige manier. En contact met de notaris hebben we sowieso nog, omdat er ook nog een aantal andere dingen te regelen valt. Dan zal ik het ook wel eens vragen.
Appelwangetje schreef op 18-09-2024 om 14:22:
[..]
Dat snap ik maar heeft totaal niks te maken met de scenario s van to.
Dat heeft juist wél te maken met mijn scenario's.
Als zij dat geld al op maakt tijdens het huwelijk heeft ze geen aanspraak meer met scheiding want er is geen erfenis meer die heeft ze al opgemaakt
Nee, je snapt het punt niet, misschien omdat je verontwaardigd bent over de vraag of zo?
Even een voorbeeld met fictieve bedragen: stel mijn man en ik hebben samen 50.000 euro gespaard. Dat staat op onze gezamenlijke spaarrekening. En ik erf 20.000 euro en dat zetten we erbij, dus de spaarrekening is dan 70.000 euro. Als we meteen daarna zouden scheiden, dan is die 20.000 euro van mij plus de helft van het gezamenlijke geld, dat is dus 25.000 euro. Dus samen pak ik 45.000 euro.
Stel nou, dat ik 20.000 euro heb opgemaakt. Er is nog 50.000 euro. Zou ik dan juridisch gezien kunnen zeggen: ik mag eerst 20.000 euro pakken uit de spaarrekening, want dat had ik aan erfenis en dat is niet te onderscheiden van het gezamenlijke geld? En daarna wordt het restant verdeeld? Jaa, dat zou zwaar onredelijk zijn, dat snap ik ook wel. Maar het kan zomaar zijn dat de fiscus of een uitkeringsinstantie dat anders ziet. En daarom wil ik weten hoe je formeel dat onderscheid maakt. Niet wat de mening van de goegemeente is.
Ik vind het een goede vraag, want hoewel man en ik het ook opgenomen hebben in onze testamenten weet ik eigenlijk ook niet zo goed hoe je daar mee om gaat in de praktijk.
Dat je er voor kiest om het samen op te maken is natuurlijk een heel andere punt. Ik vind het fijn om te weten dat ik door de koude kant uit te sluiten mijn kind een beetje kan beschermen na mijn dood. Ik zou het heel naar vinden als haar ex er met de helft van ons huis vandoor zou kunnen gaan. Nu is ze pas 5 en ben ik nog lang niet van plan dood te gaan, maar toch.
Ik heb altijd begrepen (maar kan het mis hebben) dat de erfenis van jou is en blijft zolang je het niet uitgeeft. Als jij het (deels) uitgeeft, is het uitgegeven en dus op. Maakt niet uit of dat schoenen zijn voor jou, of een sportauto die je als cadeau voor je man koopt. Eens gegeven, blijft gegeven, zoiets. Als je er een deel van je huis mee financiert, bijvoorbeeld een verbouwing of een flink deel hypotheek afbetalen oid, zou je misschien iets bij een notaris kunnen laten vastleggen.
Maar om het zeker te weten, zou ik sowieso navraag doen bij een notaris, zoals iemand anders ook al zei.
Appelwangetje schreef op 18-09-2024 om 13:33:
t is toch logisch als je dat geld opmaakt dat je daar geen aanspraak meer op kan maken.
Waarom zou je niet samen van dat geld genieten, heb je de intentie om te gaan scheiden.?
Mijn ouders hebben ook testament met koude uitsluiting. Ik zeg altijd dat geld gaan we samen van genieten tegen die tijd.
Niks zo erg als gvg en dan opeens eigen geld, wat een onzin
jeetje wat ben je fel.
ik vind de vraag wel interessant eigenlijk.
bij ons ook zoiets. mijn man heeft een flinke erfenis gehad en daar hebben we voor een deel ons huis mee verbouwd. dat staat nergens dat dat daaraan besteed is.
ik ben ook niet van plan om te scheiden, maar ben eigenlijk wel nieuwsgierig hoe die koude uitsluiting doortrekt als je niet elke cent registreert qua uitgave
Ben ook wel heel benieuwd. De vraag hoe dit dan werkt heb ik me ook vaak afgevraagd. Moeten we dan weer perse speciale rekeningen voor die erfenissen hebben? En als we samen besluiten het geld uit te geven, kan de ander dat bij een scheiding dan alsnog op eisen. En zo ja, hoe kun je dan laten vastleggen dat dat niet meer mogelijk is.
Tara82 schreef op 18-09-2024 om 14:59:
Ik vind het een goede vraag, want hoewel man en ik het ook opgenomen hebben in onze testamenten weet ik eigenlijk ook niet zo goed hoe je daar mee om gaat in de praktijk.
Dat je er voor kiest om het samen op te maken is natuurlijk een heel andere punt. Ik vind het fijn om te weten dat ik door de koude kant uit te sluiten mijn kind een beetje kan beschermen na mijn dood. Ik zou het heel naar vinden als haar ex er met de helft van ons huis vandoor zou kunnen gaan. Nu is ze pas 5 en ben ik nog lang niet van plan dood te gaan, maar toch.
Meestal wordt afgesproken gaat bij een eerste overlijden dat de kindsdelen in vruchtgebruik komen bij de overgebleven partner, tenzij anders aangegeven. Pas als de laatste ouder is overleden krijgen kinderen iets, mits niet onterfd.
Gebruikersnaaminvullen schreef op 18-09-2024 om 15:23:
[..]
Meestal wordt afgesproken gaat bij een eerste overlijden dat de kindsdelen in vruchtgebruik komen bij de overgebleven partner, tenzij anders aangegeven. Pas als de laatste ouder is overleden krijgen kinderen iets, mits niet onterfd.
Dat zal zeer waarschijnlijk gebeuren inderdaad. Of mijn man en ik moeten natuurlijk tegelijkertijd dood gaan. We hebben 1 kind, dus ze erft uiteindelijk in principe alles. Maar dan erft wel zij alleen en niet haar partner. Ze zal dan zelf natuurlijk moeten zorgen dat duidelijk blijft dat het haar erfenis is. Ik heb er ook geen bezwaar tegen dat ze het samen met haar partner zou opmaken. Daarom is het wel een goede vraag hoe je dat dan regelt of vastlegt. Toen we van de notaris de vraag kregen of we dat in ons testament wilde is de praktische uitvoering ook niet ter spraken gekomen.
Ik weet ook eigenlijk niet hoe mijn vader het geregeld heeft. Dus misschien krijg ik zelf ook nog wel met de situatie te maken. Al is het sowieso een ingewikkeldere situatie, omdat er een nieuwe partner is en ook stiefkinderen zijn. Nou zijn alle kinderen van mening dat ze de erfenis maar lekker zelf moeten opmaken voor dat het een erfenis wordt.
ik snap oprecht t punt niet erfenis dat van jou is is van jou. Als jij dat besluit op te maken om wat voor rede en waaraan dan is t op dan is er geen aanspraak meer op te maken bij scheiding, zo ingewikkeld is dat toch niet. Wat er niet is is er niet.
Zolang t geld er wel is dan is dat van jou en blijft dat van jou ook bij een scheiding.