Afspraak is afspraak toch?
Toen mijn kind werd geboren besloot mijn vader om elk jaar op zn verjaardag een x bedrag op zn spaarrekening zetten voor later. Drie jaar later kreeg zus ook een kindje en dezelfde afspraak. Maar inmiddels heeft zus twee kinderen en besloot ons vader om haar bedrag te verdelen over haar twee kinderen, maar dat vond zus niet eerlijk want mijn kind zou dan in zn eentje hetzelfde bedrag krijgen als haar twee kinderen dus die ging achter mijn rug om de afspraak aanpassen zodat alle kleinkinderen hetzelfde bedrag zouden krijgen. Maar uiteraard was ik het daar niet mee eens en wilde ik er niet mee in gaan.
Mijn vader vind nu dat ik niet zo moeilijk moet doen, dat het een gift is en hij die aan kan passen wanneer hij wil, maar ik ben sterk aanhanger van afspraak is afspraak en daar houd je je aan.
Korte vraag: Vinden jullie dat ik niet zo moeilijk moet doen? Of zou ik toch beter mn poot stijf houden en hem aan zn afspraak houden?
Precies om dit soort situaties te voorkomen zou ik dus nooit aan dit soort afspraken gaan beginnen.
En tegelijkertijd ook een reden om zelf maar 1 kind te willen.
Jeetje zeg.. je vader bepaald toch zeker zelf aan wie hij welk geld geeft???? Als ik hem was zou ik er mee stoppen. Stoppen met direct aan de kinderen te geven bedoel ik. Die kinderen kunnen er niks aan doen dat hun moeders zo asociaal reageren dus als ik hem was zou ik zelf spaarpotjes maken en aan kinderen geven als ze een bepaalde leeftijd krijgen.
Zijn jullie (jij en je zus dus) nou helemaal gek geworden.
"Uiteraard was ik het daar niet mee eens" het maakt helemaal geen bal uit wat jij ervan vindt. Het is je vaders geld en doet ermee wat hij wil. Dit moet haast wel een grap zijn toch? Of bestaan zulke mensen echt?
Gaat het om het geld
Of speelt er wat anders
Ik vind dat elk kleinkind een gelijk bedrag spaargeld moet krijgen.
Zo blijft iedereen vrienden met elkaar. En dat is waar het om gaat.
Misschien krijgen jullie later vrienden voor het leven en heb je totaal geen familie meer nodig. Tot de tijd dat je dit zeker weet (en geloof me, vrienden kunnen na een kwart eeuw nog ontzettend tegenvallen in de praktijk) kan je beter zo goed mogelijk vrienden blijven met je familie. Dat geeft veel rust.
Regendrup. schreef op 14-04-2022 om 11:08:
Precies om dit soort situaties te voorkomen zou ik dus nooit aan dit soort afspraken gaan beginnen.
En tegelijkertijd ook een reden om zelf maar 1 kind te willen.
Wow! Dit is ook niet echt fraai hoor en de wereld op zijn kop! Omdat kinderen wel eens meer zouden kunnen gaan eisen, ga je je kleinkinderen niks geven? Want dat gaat niet alleen over geld, als je een kadootje koopt, dan kost dat ook geld en diegene die twee kinderen heeft, heeft 2x een verjaardag te vieren en dat kind krijgt een kado (of geld).
Ook mooi (niet dus) dat je - bij zo een belangrijke beslissing als het aantal kinderen - al rekening houdt met het feit dat het ene kind wel eens afgunstig zou kunnen zijn op het andere, dan nemen we er slechts één. 
En tot slot, ik vind dat zus mocht opkomen voor haar kinderen en aan vader vragen (niet eisen!) om de verjaardagskado op gelijke hoogte te houden. Dit noem ik voor je kinderen opkomen want anders lijkt het of kinderen van zus 'minder waard' zijn dan kind van TO.
In mijn ogen is het TO die een kind een financiële waarde geeft en ik krijg er kotsneigingen van.
letterkoekje schreef op 14-04-2022 om 11:19:
[..]
Wow! Dit is ook niet echt fraai hoor en de wereld op zijn kop! Omdat kinderen wel eens meer zouden kunnen gaan eisen, ga je je kleinkinderen niks geven? Want dat gaat niet alleen over geld, als je een kadootje koopt, dan kost dat ook geld en diegene die twee kinderen heeft, heeft 2x een verjaardag te vieren en dat kind krijgt een kado (of geld).
Ook mooi (niet dus) dat je - bij zo een belangrijke beslissing als het aantal kinderen - al rekening houdt met het feit dat het ene kind wel eens afgunstig zou kunnen zijn op het andere, dan nemen we er slechts één.
En tot slot, ik vind dat zus mocht opkomen voor haar kinderen en aan vader vragen (niet eisen!) om de verjaardagskado op gelijke hoogte te houden. Dit noem ik voor je kinderen opkomen want anders lijkt het of kinderen van zus 'minder waard' zijn dan kind van TO.
In mijn ogen is het TO die een kind een financiële waarde geeft en ik krijg er kotsneigingen van.
Natuurlijk is dat niet zo zwartwit zoals ik het hier schrijf😂 maar ben toch vaak blij dat ik er "maar" 1 heb.
Maar ik vind het echt ronduit te achterlijk voor woorden hoe TO zich opstelt. En nee, ik zou me idd 2x bedenken voordat ik een afspraak ging maken waar vervolgens zo ondankbaar op wordt gereageerd.
Dan zou ik eerder zelf gaan sparen voor (klein)kind, als daar al de mogelijkheid voor is.
Het is toch je vader zijn geld? hij mag er mee doen wat die wilt.
Regendrup. schreef op 14-04-2022 om 11:29:
[..]
Natuurlijk is dat niet zo zwartwit zoals ik het hier schrijf😂 maar ben toch vaak blij dat ik er "maar" 1 heb.
Maar ik vind het echt ronduit te achterlijk voor woorden hoe TO zich opstelt. En nee, ik zou me idd 2x bedenken voordat ik een afspraak ging maken waar vervolgens zo ondankbaar op wordt gereageerd.
Dan zou ik eerder zelf gaan sparen voor (klein)kind, als daar al de mogelijkheid voor is.
Ik vind dat je je er een beetje 'uitlult', Regendrup. Je schrijft in de originele post 'dat dat tegelijk een reden is om er maar één te willen'. Duidelijker kan je toch niet zijn.
En dan bevestig je nogmaals de idee (waarvan je zegt dat het niet zo zwartwit is) door te zeggen dat je zou nadenken voor je een afspraak ging maken (over geld in dit geval). Als ik aan mijn (meer dan 1) kinderen iets geef, dan denk ik op het ogenblik van de beslissing niet dat ze ondankbaar zullen zijn. Ik heb vertrouwen in mijn kinderen en jij doet bepaalde dingen niet want ...).
Zo lees ik jouw post hoor.
letterkoekje schreef op 14-04-2022 om 11:37:
[..]
Ik vind dat je je er een beetje 'uitlult', Regendrup. Je schrijft in de originele post 'dat dat tegelijk een reden is om er maar één te willen'. Duidelijker kan je toch niet zijn.
En dan bevestig je nogmaals de idee (waarvan je zegt dat het niet zo zwartwit is) door te zeggen dat je zou nadenken voor je een afspraak ging maken (over geld in dit geval). Als ik aan mijn (meer dan 1) kinderen iets geef, dan denk ik op het ogenblik van de beslissing niet dat ze ondankbaar zullen zijn. Ik heb vertrouwen in mijn kinderen en jij doet bepaalde dingen niet want ...).
Zo lees ik jouw post hoor.
Misschien moet je beter lezen 😏
letterkoekje schreef op 14-04-2022 om 11:37:
[..]
Ik vind dat je je er een beetje 'uitlult', Regendrup. Je schrijft in de originele post 'dat dat tegelijk een reden is om er maar één te willen'. Duidelijker kan je toch niet zijn.
En dan bevestig je nogmaals de idee (waarvan je zegt dat het niet zo zwartwit is) door te zeggen dat je zou nadenken voor je een afspraak ging maken (over geld in dit geval). Als ik aan mijn (meer dan 1) kinderen iets geef, dan denk ik op het ogenblik van de beslissing niet dat ze ondankbaar zullen zijn. Ik heb vertrouwen in mijn kinderen en jij doet bepaalde dingen niet want ...).
Zo lees ik jouw post hoor.
Toch niet helemaal. Maargoed, maakt ook niet uit. Mijn mening komt voort uit verschillende redenen. Heb in onze familie en mijn jeugd te veel dingen meegemaakt die ook met dit soort dingen te maken hebben waardoor ik dit soort situaties graag zou willen voorkomen.
Je vader moet dit zelf weten. Zoals hij zegt: het is een gift en dat kan hij veranderen. Hij kan er ook helemaal mee stoppen als jullie zo doorzeuren, wat ga je dan doen?
Peen schreef op 14-04-2022 om 11:43:
Je vader moet dit zelf weten. Zoals hij zegt: het is een gift en dat kan hij veranderen. Hij kan er ook helemaal mee stoppen als jullie zo doorzeuren, wat ga je dan doen?
Misschien wil de zus dan wel dat haar kinderen met terugwerkende kracht ook het geld krijgen dat haar kind al 3 jaar heeft gehad, want ja.. haar kinderen kunnen er niks aan doen dat ze later geboren zijn toch?
Jaja.. echt meegemaakt dergelijke gedachtegang.
Regendrup. schreef op 14-04-2022 om 11:45:
[..]
Misschien wil de zus dan wel dat haar kinderen met terugwerkende kracht ook het geld krijgen dat haar kind al 3 jaar heeft gehad, want ja.. haar kinderen kunnen er niks aan doen dat ze later geboren zijn toch?
Jaja.. echt meegemaakt dergelijke gedachtegang.
Ik heb ook zo'n soort geldwolf in de familie... alles moet tot op de cent eerlijk, anders voelt hij zich benadeeld. Doodvermoeiend gedrag.
Ik krijg gewoon plaatsvervangende schaamte bij deze openingspost, wat erg als je zo in het leven staat zeg!
Mijn broer en ik hebben geen kinderen, onze zus 2 en dat zijn dus de enige kleinkinderen van opa en oma. Er wordt vanaf hun geboorte voor hen gespaard door onze ouders, daarnaast hebben ze in de loop der jaren gigantisch veel gekregen aan kleding, speelgoed, cadeautjes (Sinterklaas/Kerst), maar geen haar op mijn hoofd die daar ook maar iets van vindt.
Juist leuk om te zien hoe een leuke opa en oma mijn ouders zijn voor hun kleinkinderen, ook ik heb hen gigantisch veel verwend als tante zijnde.
Of had ik eigenlijk ook geld van mijn ouders moeten eisen, omdat ik niets kreeg en ik de pech heb gehad helaas geen kinderen te mogen krijgen? 
Regendrup. schreef op 14-04-2022 om 11:45:
[..]
Misschien wil de zus dan wel dat haar kinderen met terugwerkende kracht ook het geld krijgen dat haar kind al 3 jaar heeft gehad, want ja.. haar kinderen kunnen er niks aan doen dat ze later geboren zijn toch?
Jaja.. echt meegemaakt dergelijke gedachtegang.
Echt? Onbegrijpelijk dit!
Ik heb 7 kleinkinderen, 8ste op komst.
Mijn oudste kleinkind was gedurende 10j ons enige kleinkind en ja, wij spaarden iedere maand een bedrag voor haar.
Intussen is dat bedrag verminderd en krijgen al mijn kleinkinderen hetzelfde (kleiner bedragje).
Het zou nogal wat zijn mochten mijn kinderen mij daarop aanspreken! Dan wordt er voor niemand meer gespaard.
Trouwens, de oudste is bijna volwassen dus om 18j stopt het sparen. De jongere kinderen blijf ik ook tot hun 18 voor sparen.