Langdurige klachten na Covid, wie ook? (gesloten)

Lollypopje schreef op 11-03-2022 om 18:08:

@Juffertje mijn vakantie was vooral heel erg fijn gelukkig. En dat overschaduwt het niet echt. Ik ben blij met alles dat ik daar kon. Heb echt genoten van al die wandelingen. Ik had denk ik vooral gehoopt dat die energie meteen door zou zetten naar thuis.
Maar ik besef me dat ik hier nu toch eerst weer even mijn balans moet vinden. Gelukkig nu eerst nog even weekend.

Wat fijn dat je zo hebt genoten. En het thuis weer acclimatiseren en moeten uitrusten na een vakantie herken ik heel erg, juist ook voordat ik ziek werd had ik dit al, dus het klinkt me helemaal niet gek in de oren eigenlijk. Ik hoop dat het (vrije?) weekend je goed doet en je komende week weer puf hebt voor de 'moetjes'.

JuffertjeinhetGroen schreef op 12-03-2022 om 09:39:

Ja je moet weer even acclimatiseren Lollypop. Heb ik ook altijd weer als ik bij mijn moeder ben geweest!
Heb altijd al wel gehad dat ik dan weer moet omschakelen ook na een vakantie, maar nu des te meer.

Hobbeltverder las jouw woorden over dat je moet stoppen voordat je moe bent.
Merk dat ik de afgelopen weken dat eigenlijk niet heb gedaan.
Was vorige week zaterdag koffie drinken bij mijn favoriete landgoed en daar een wandeling gemaakt. Toen dacht ik, ik heb nog zin om naar de kringloop te gaan, ben nu toch al op de helft en voelde me fysiek goed.
Nou zo kan ik de afgelopen weken nog wel wat voorbeelden noemen!
Afgelopen woensdag blijk ik dus in totaal 10.5 km te hebben gelopen, veels te veel.....
Vind het zo moeilijk als ik denk de energie te hebben het te houden bij 1 ding en niet nog een schepje erboven op, zoals de gezonde Juffertje deed!
Ben toch wel geschrokken van de soort koortsaanval die ik heb gekregen! Wel een les....

Ja dat is echt wel heel veel, 10,5 km lopen!!! En idd je moet die gewoonte echt doorbreken van 'even doorzetten nog' of 'kan nog wel eventjes'. Zodra die gedachte zelfs maar oppopt, moet je direct op de rem. Dat heb ik ook nog niet feilloos onder de knie hoor! ik heb het geluk dat mijn man (die me natuurlijk het beste kent) dit wel altijd snel doorheeft en ook zegt, dat helpt enorm om toch te stoppen als ik in de 'maar ik wil zo graag nog eventjes' modus zit.

Dat je schrikt van een koorts aanval begrijp ik, dat is ook echt niet fijn en ik snap dat je dan weer even het vertrouwen (nog meer) kwijt bent in je lijf.

Ben je inmiddels bij je moeder, of zou je maandag gaan, ik weet het even niet meer. Iig hoop ik dat je even kunt bijtanken bij haar

Azalea747 schreef op 10-03-2022 om 19:16:

Hoi allemaal, wat schrijven jullie fijn. Wil al dagen reageren maar ik had de afgelopen dagen een soort terugval, leek net of ik weer opnieuw begon met alle klachten van corona of een andere zware verkoudheid. Geen koorts, maar zoveel hoofdpijn en vooral spierpijn. Was bijna niet uit te houden en niet te onderdrukken met pijnstillers. Vandaag nog geen topdag maar wel wat redelijk pijnvrije uren gehad (wel met pijnstilling), maakt al zoveel verschil. Ik had eerder ook wel slechtere dagen (meestal na een betere), maar niet zoals dit. Klinkt dit bekend voor iemand?

En ook die 'spierpijn' in je hele lijf (het voelt voor mij als hoe het begint als je griep gaat krijgen), herkennen jullie dat en weten jullie iets wat helpt??

Veel sterkte voor iedereen die zich weer rot voelt, lichamelijk of mentaal - ik gun jullie allemaal veel meer energie en leuke dingen!

Wat vervelend jouw terugval. Hopelijk gaat het inmiddels weer een beetje beter. Ik herken het in zoverre dat ik dan gewoon echt 'ziek' ben een paar dagen en ja het duurt langer om dan op te krabbelen dan voordat ik LC had. Ik pik ook het eea aan (lichte) verkoudheden op via mijn kind, gelukkig ben ik inmiddels al een tijdje niet meer echt ziek ervan geweest, toen dat wel gebeurde (2 maanden na mijn covid besmetting) was ik echt enorm teruggevallen, nog slechter dan daarvoor. Ik hoop dat dit bij jou anders is!

Hobbelster schreef op 12-03-2022 om 11:35:

[..]

Jee wat lulllig zeg van haar familie! Dat wens je toch niemand toe zo... heel lief van je dt je toch bent gaan helpen ondanks je eigen slechte gezondheid

Hier ook een draaierig hoofd als ik moe ben. Ook als ik voorheen zou multitasken dan is er nu meteen geen enkele ruimte 'over' in mijn hoofd om na te denken. Als ik bijvoorbeeld iets doe en iemand praat tegen me, dan moet ik eerst stoppen met wat ik aan het doen ben. En dan nog eens vragen, en dan dat ze even langzaam gaan. Ik kan niet meer snel schakelen. Ook als bijvoorbeeld ik aan het autorijden ben en iemand praat tegen me. Het gaat wel, maar niet automatisch. Het kost (bergen) energie. Ook als mensen door elkaar heen praten, wat bijv bij visite (zeker feestjes! maar daar kom ik al een jaar niet meer) vaak gebeurt. Dan hoeven mensen niet eens een harde stem te hebben of hard te praten, puur het feit dat het door elkaar gaat maakt het in mijn hoofd een mega chaos en is focussen gewoon onmogelijk. Dat vind ik nog wel 1 van de meest beperkende dingen eigenllijk. Die meteen chaos / paniek stand in mijn hoofd bij meerdere prikkels tegelijk. Hoe gaan jullie daarmee om (behalve zoveel mogelijk vermijden, wat ik uiteraard al doe, maar daardoor moet ik zoveel missen en dat vind ik zo jammer).

Over die dromen, ja ik heb een tijdlang me verdiept in lucide, maar het gekke is dat dit met mijn benen blijkbaar (nog) geen trigger is om lucide te worden (en dus je droom te kunnen sturen) wellicht maar weer eens een tijdje trainen. Goed dat je me er even op wijst, ik was niet op het idee gekomen

Bedankt voor je lieve woorden 

Om nog even op jou dromen terug te komen, nu ik jou uitleg lees om lucide te worden.. herinner ik me ineens van wie ik hoorde dat je dromen kunt sturen. Van jou   Je hebt hier een tijd geleden over geschreven en dat is blijkbaar blijven hangen. Vind het wel grappig dat ik jou eigen aanpak om van de dromen af te komen, jou als tip weer terug geef   

Juffertje en Yumi, jullie kennen de spierpijn dus. Ik heb het ook in mijn onderbenen het meest Juffertje, en het eerst. Daar is het irritant, maar kan ik er nog wel tegen. Zoals afgelopen week door mijn hele lichaam trok ik het echt slecht. Dank voor alle tips allebei van de magnesium en olie! Ik slik al wel magnesium (ook voor ik corona kreeg), maar het is geen -citraat, maakt dat nog uit?

Wat rot van dat grilllige herstel he. Lollypopje, ik snap erg dat het tegenvalt dat je dan zo bij moet komen van de vakantie… Toch vind ik het fijn voor je dat je geweest bent! Juffertje, ook balen dat wat dat op dat moment goed voelt, toch later te veel blijkt te zijn geweest. Stoppen voordat je moe wordt is heel verstandig maar zo lastig om te doen. En ik word ook nog zo snel moe dat wat ik dan wel heb kunnen doen, vrij onbevredigend voelt. Snap ook helemaal dat dat niet voelt als hoe je eigenlijk bent…

Pheebs, ja het klinkt of je erg snel weer aan het werk bent gegaan. Heb nog niet alles gelezen, maar las in het vorige topic wel dat werk erg aan je trok. Hoe is dat nu? Mooi dat je zo plichtsgetrouw bent. Maar ja, wat niet kan, kan niet…

Yumi, wat heftig van je buurvrouw. Snap heel goed dat het voor jou beangstigend is om in een ‘coronahuis’ binnen te moeten gaan… Wel supergoed van je dat je haar helpt. Hoop dat ze snel weer wat beter is en jij ook opgelucht kunt ademhalen.

Dat rare gevoel in het hoofd, dat meerderen van jullie beschrijven, herken ik ook.

Hobbelster, inderdaad, wij krijgen hier ook genoeg virussen thuis van de kinderen (1 op kdv en 1 op school). Hopelijk wordt dat iets minder in de lente/zomer. Ik twijfelde ook of het ‘zomaar’ een opvlamming van klachten was, of dat ik een ander virusje had opgepikt en daar erg heftig op reageerde. Maar verder kreeg hier niemand klachten, en ik kom zelf nergens, dus ik weet het niet…

Ik overbelast me vooral in het weekend, merk ik. Ik weet ook nog niet zo goed hoe dat anders moet. Mijn man doet superveel nu, bijna alles, maar ik merk dan dat hij er ook doorheen zit. Afgelopen nachten ook veel gedoe met beide kinderen, en man kan heel slecht tegen gebroken nachten. Dus soms ga ik dan toch in de nacht, of doe meer overdag – maar vaak al op zondag begin ik meer in te storten en daarna heb ik er nog dagen last van. En dat helpt hem natuurlijk ook niet. Ik weet niet zo goed wat we hier anders aan kunnen doen. Ik probeer iemand te vinden die in het weekend een paar uur kan oppassen, maar dat is nog niet zo makkelijk. Hobbelster, hoe gaat dat bij jou?

Ik las in het vorige topic trouwens ook dat jullie een ‘patroon’ zagen van allemaal prikkelgevoelige mensen met een burn-outverleden. Nou daar pas ik ook bij, HSP en vijf jaar geleden een burnout. Daarna nooit meer helemaal op mijn oude energieniveau gekomen – maar nu zou ik er wat voor geven om te zijn waar ik twee maanden geleden was!

Na dit erg lange epistel ga ik maar even uitrusten… Fijn weekend allemaal!

Hi Yumi. Super lief dat je de zorg op je neemt van de buurvrouw. Maar eigenlijk kan je het er niet bij hebben vrees ik...
Is ze erg ziek door de Corona?

Ik herken ook dat wazige hoofd en het soms niet goed kunnen focussen. Maar hoe jullie het vertellen zo erg heb ik het geloof ik niet ( klop het even af...), is Lijkt me ook extra lastig met je dochtertje Hobbeltverder, zij snapt je klachten natuurlijk niet.

Ik in etappes mijn huis aan kant aan het maken en mijn spullen aan het pakken.
Wat betreft iets waar je je hoofd bij moet houden 
Komt natuurlijk iemand in huis, dus nog even extra nadenken.

Lig de laatste nachten weer zo te zweten. Merk dat alles qua hormonen en zenuwstelsel weer meer uit balans is...
Kunnen jullie ook zo zweten in de nacht?
Maar vannacht verder wel een goede nacht gehad, dus dat is fijn!

Hobbeltverder snap dat als je een partner hebt die je remt, super fijn is!
Heb nu gevraagd aan mijn moeder en vriendin of ze me erop willen wijzen als ik weer en/en dingen wil gaan doen!

Lollypop heb je een drukke aankomende week zo na je vakantie? En al weer gewend in je eigen huis?

Drukte komende week valt mee, gelukkig. Geen extra afspraken. Behalve een collega die mijn werklaptop ophaalt, zodat ik een nieuwe kan krijgen.

Vannacht rottig geslapen. Merk dat ik me de rel van gisteren erg aantrok. En niet zozeer dat ik daardoor slecht sliep, maar bleef er erg mee bezig. Hoop frustratie en boosheid van mijn kant. Hoe een paar mensen mijn forumplezier verpesten. Ik baal er van dat ik mijzelf dat zo aantrek. En dat het me ook niet lukt me volledig voor hun gedrag af te sluiten. Het was hier zo fijn. Dit was echt mijn nieuwe forumthuis, maar dat voelt steeds minder zo.
Heb dus besloten maar even wat minder actief te zijn op de rest van het forum. Het triggert me te veel en ik kan dat niet gebruiken.
Hier wel gewoon hoor, want hier zitten ze niet en ik vind dit een te fijn topic om te moeten missen 😊

Balen Lollypop! Heb er niets van meegekregen, schrijf eigenlijk ook alleen maar hier mee.
Dan word je bijna weer boos op jezelf dat het je zo aantrekt, zeer herkenbaar, maar dan in andere situaties voor mij dan.

Maar ik merk aan mijzelf dat door de LC en het pittige herstel er ook een soort beschermlaagje weg is en alles 3x zo hard binnen komt!

Heb je trouwens je hangmat al hangen op het balkon?

Juffertje bedankt voor de tip van het citraat, als ik weer nieuwe nodig heb ga ik die kopen. 

Ik snap helemaal dat als je alleen woont, het soms erg eenzaam kan zijn... Sowieso al de hele coronaperiode, en zeker ziek zijn en een moeizaam herstel. Fijn dat je een goede band met je moeder hebt, dat is dan echt goud waard. Woont ze dichtbij je?

Lollypopje ik heb ook geen rek meegekregen, maar snap helemaal dat je het je aantrekt. Zo zat ik ook voor LC al in elkaar maar dat beschermlaagje dat dan ook nog weg is, herken ik zeker. Ik ben op andere punten ook veel prikkelgevoeliger, ik had vorige week een ijsje gehaald (zit op 100 m lopen, heel luxe en daardoor haalbaar en had me er echt op verheugd, prachtig weer ook natuurlijk. Maar het was erg druk in de straten met pratende mensen en verkeer en toen merkte ik dat ik het ijsje nauwelijks kon proeven doordat mijn hoofd zo overprikkeld was van het geluid en de felle zon. Alles wat 'ingewikkeld' is (online een nieuwe tuintafel kiezen ofzo) schuif ik nu ook voor me uit en ingewikkelde sociale situaties zouden me zeker niet lukken. Goed dat je jezelf wat beschermt door die discussies voor nu te vermijden, al is het natuurlijk niet leuk als je je dan minder vrij voelt op het forum. Fijn dat wij je gelukkig niet hoeven te missen .

Hoop dat iedereen goed rustig aan doet vandaag en van de zon kan genieten!

Juffertje, je hebt gelijk ik kan de zorg voor mijn buurvrouw er niet bij hebben, merkte dat het me teveel energie kost. Ik hoorde dat ik hierdoor in quarantaine moet en 5 dagen na laatste contact testen, dat is donderdag. Ben ik van de zorg af, zit ik tot vrijdag of zo in spanning.
Geniet van het mooie weer en laat je maar lekker verwennen door je moeder, Juffertje.

ik voelde me best goed vanmorgen. Gisteren een drukke maar productieve dag gehad. En nu stond ik even wat strijkwas te doen; kussenslopen en dekbed overtrekken. Moest nog 1 overtrek. Doe ik even. En ik ben begonnen te trillen. M’n gezicht ineens oververmoeid (hebben jullie dat ook weleens?) en m’n benen ook. Tijdje zitten rusten aan tafel, maar was niet voldoende. Nu zit ik dus alweer bijna een uur op de bank met benen omhoog. Kop thee erbij. Dacht even te breien. Maar lukt ook niet. En zit ik weer zo enorm te halen van die kutziekte. 

He bah zeg Hobbel, wat naar

Wat ik bij mij zo opvallend vind is dat ik thuis weer meer moeite heb om opgang te komen, dan tijdens mijn vakantie. Maar kan niet echt de vinger leggen op waarom dat is. Misschien toch die wandelingen. Maar ik kan ze niet vervroegen, want dan loopt mijn hele ochtendschema in de war, want na een wandeling moet ik wel alsnog bijkomen. Dus het is niet dat het dan echt op schiet.

Had gisteren wel een inzicht. Ik merk dat simpelweg het idee van iets moeten mij al in de weg zit en mij energie kost. Waarschijnlijk deels veroorzaakt doordat ik daar tegenop zie. Door mijn autisme worden dingen dan al snel veek groter, moeilijker en ingewikkelder dan ze in werkelijkheid zijn. Want in de praktijk valt het achteraf altijd mee.
Maar nu met mijn long covid, klopt die logica niet altijd. Zelfs al merk ik dat ik meestal meer doe dan ik plan, blijft die onzekerheid dat je nooit weet hoe dingen gaan vallen en of je niet iets te veel doet. Dus dat autitische stemmetje dempen door terug te grijpen op eerdere ervaringen waarin het altijd mee viel, werkt nu niet. En dat is behoorlijk irritant.
Al merk ik dat het me al helpt nu ik dit doorheb.