Langdurige klachten na Covid, wie ook? (gesloten)
Op het Viva forum kletsen we over onze klachten en revalidatie na onze positieve test.
Hier gaan we gezellig verder.
Iedereen met langdurige klachten is natuurlijk welkom om mee te schrijven 
Infobericht: praat hier verder:
https://www.viafora.nl/forum/coronavirus-covid-19/langdurige-klachten-na-covid-deel-2
Onrustige nacht, dus nu moe... Uiteraard
Ik heb gisteren het spiertje dat voor mijn hoofdpijn zorgde gemasseerd, was erg fijn en gaf op het moment zelf iets verlichting. Maar blijkbaar iets te fanatiek, want nu moet ik hem echt niet aanraken. Heb hem overbelast ofzo 
😂
Heb ook vaak dat als ik ga rusten, ik daarna juist duffer en vermoeider ben.
Zal vast teken zijn dat het goed isdat ik het doe ofzo 
Ik heb deze week voor het eerst 3 uur gewerkt en had ook het idee nuttig bezig te zijn. Ik wil alleen nog niet bij Covid-patiënten naar binnen, maar dat is helaas de helft van de patiënten op mijn afdeling.
Na die tijd was ik wel moe, maar wel te behappen. Die 3 uur ga ik nu een paar weken aanhouden tot ik weer met de ergo heb overlegd over hoe het gaat en hoe verder.
Gisteren heb ik de beneden verdieping flink schoongemaakt. En oei, dat was eigenlijk te veel. Maar gelukkig heb ik er vandaag geen last meer van. Maar het is soms echt lastig om als je iets doet dan goed de grenzen te bewaken.
Wat super fijn Sun. Gaat langzaam de goede kant op
Lollypopje schreef op 19-08-2021 om 10:52:
Wat super fijn Sun. Gaat langzaam de goede kant op
Ja, daar lijkt het wel op. Mag ook wel want volgende week heb ik mijn 9 maanden Covid-jubileum.
dat kan ik me voorstellen. Ik nog 2 weken en dan zit ik op 5. Bizar waar de tijd blijft.
Ik moest echt van mijzelf door mijn pillen angst heen en weer 2x in de week aan de temazepam, zodat ik in elk geval wat stabielere en rustige nachten heb. Want mijn nachten zijn te wisselend momenteel. Hopelijk helpt dat mijn energie te verbeteren.
Dus gister genomen en nu had ik serieus mijn kutste nacht in tijden 😢
Tot 5 uut super licht en vaak wakker. Toen even wakker gelegen. En pas daarna eindelijk wat dieper geslapen.
En nu ben ik compleet uitgeput 😭
Stom rot hoofd van mij 😒
Ik keek zo uit naar een middagje genieten van het mooie weer als de watten van de slaappil zijn opgetrokken, maar nu ga ik waarschijnlikk niet verder komen dan uitgeput in mijn hangmat liggen. Al krijg ik me nu al niet eens mijn bed uit 
Wat balen Lollypopje! Hoop dat het vannacht beter gaat met slapen. Het vervelende is ook als het zo’n ding is geworden, dan wordt het bijna zo’n self fulfilling prophecy dat het weer kut wordt.
Heb je nog opties voor evt andere medicatie? Want die jij slikt zijn volgens mij niet voor dagelijks gebruik bedoeld of wel?
zelf heb ik wel dagelijks iets om beter door te slapen maar dat is dan weer geen inslaper. Ben er wel nog wat suf van begin Vd ochtend.
Hier zit de tweede week vakantie er ook op. Nog 1 te gaan en ik ben serieus aan t aftellen totdat ie klaar is. Dat heb ik nog niet eerder meegemaakt, maar het is serieus slopend nu ik steeds met man en /of kind ben. Ik merk dat mijn herstel stagneert en er zelfs sprake is van een terugval. Komende week weer een gesprek met bedrijfsarts. Ben benieuwd wat die ervan vindt.
Borrelhap, zag in het minimalisme topic dat je ook flink aan het opruimen bent. Fijn! Dat ligt hier nu ook even stil maar wil ik na de vakantie ook weer oppakken voor zover dat lukt. Alles in heel kleine stapjes. En eerst maar weer eens een tijdje veel rusten en slapen, weer balans vinden. Dat is nu echt weg en ik voel me soms ook wat schuldig dat ik er niet meer van kan genieten zoveel tijd samen. Dan probeer ik geregeld om m’n vermoeidheid aan de kant te zetten en iets met m’n kind te gaan doen dat weinig energie kost. Boekje lezen, of wat knutselen. Samen foto’s kijken. Dat soort dingen.
Goedemorgen allemaal.
Lollypop, moest vannacht aan je denken moest om 4 uur plassen en dacht hoop dat Lollypop een betere nacht heeft.
Gek is dat dan he, je kent elkaar niet, maar voelt toch wel zo, omdat we in 'hetzelfde schuitje' zitten.
Is je huisarts nu nog steeds met vakantie of is hij terug voor overleg.
Hobbeltverder snap goed dat je behoefte hebt aan weer tijd voor jezelf. Je gaat in zo'n vakantie met man en kind toch wrs steeds je grens over, want anders voel je je schuldig. Lastig lijkt me!
Jullie zijn wel weer thuis toch, of nog steeds weg?
Ik gisteren op bezoek geweest bij mijn buren die zijn verhuisd. Was 15km fietsen, daar geluncht en weer terug. Fysiek goed volgehouden, daarna wel genoeg prikkels weer voor die dag.
Begin wel steeds beter het gevoel te onderscheiden of ik fysiek, mentaal of cognitief vermoeid ben.
Daarna uurtje gerust, gekookt en op mijn dakterras gezeten en om 21.15 naar boven.
Merk dat ik wel soms flink baal dat alles wat je weer extra onderneemt spannend is....
Is het niet teveel, zal ik het volhouden, krijg ik weer geen terugslag etc etc.
Ben al meerdere keren in het leven opgekrabbeld dus herken het zo, maar het maakt zo kwetsbaar
Ga in september starten met een workshop TRE, kennen jullie misschien wel. Super goede methode om spanning los te laten en het zenuwstelsel te kalmeren. Ga ik volgen bij Enik Recvery School en is kosteloos zo fijn!
Is een Herstelacademie voor mensen met een psychische kwetsbaarheid en ze bieden allerlei trainingen aan. Ik volg dat ook het Oriëntaals dansen.
Weet niet of iemand van jullie in de buurt van Utrecht woont, maar zo ja een zeer fijne plek!
Weet dat dit nu helemaal nog niet aan de orde is qua jullie conditie, maar misschien iets om in gedachten te houden.
Vandaag heb ik niets op het programma. Misschien vanmiddag nog koffie bij het zwembad, maar dat ligt aan het weer.
Sterkte iedereen weer 
helaas, helaas. Wederom pas tegen de ochtend echt in slaap gevallen
En geen idee waar dit opeens vandaan komt. In slaap vallen is al mijm hele leven een probleem, maar zolang het bimnem 1a2 uur lukt voor mij nog normaal. Lukt dat niet dan helpt een temazepam of ik slik van te voren melatonine. Dat laatste gisteren ook gedaan. Lag echt dood moe in bed, maar slapen... nope.
De laatste weken zijn mijn nachten ook onrustiger. Temazepam helpt me bij in slaap vallen en rustiger slapen. Dat twee keer in de week is meestal voldoende om me binnen een paar weken uit een slechte slaap periode te trekken.
Maar waarom ik nu al 2 nachten amper slaap. Geen idee
Erg goed voor mijn herstel is het in elj geval niet.
verder knuffsss voor iedereen.
Mijn hoofd is verder te moe om iets zinnigs te produceren, want ben na lezen alweer vergeten wie wat schreef.
Dikke knuffel voor jou Lollypop 
balen, Lollypopje, weer zo’n slechte nacht.
Hier vandaag ook niks waard. Ik voel me echt uitgewrongen, op. Mijn keel doet weer zeer en ik moet ongesteld worden. Heb alweer een paar dagen migraine achter de rug en dat helpt ook niet mee.
Juffer, klinkt leuk jouw hobby dingen! Hier in de regio is zoiets niet en mijn conditie laat het vooralsnog absoluut niet toe. Gelukkig heb ik een fijne ebike. Maar die heb ik sinds donderdag niet meer aangeraakt. Te moe. Hopelijk komende week ergens.
We zijn idd weer thuis sinds vrijdag. Man en ik zijn 2 nachtjes samen weggeweest en hebben wo en donderdag gefietst. Donderdag helaas te ver. Na 20km was mijn fysieke en mentale accu leeg. Eenmaal bij lunchtent zat er 24 km op teller. Lunch was erg slecht dus tegenvaller, gelukkig was het er rustig. Dus kon ik even bijkomen. Eindstand was ruim 35 km maar dat was dus echt 10 teveel. Goed om te weten voor een volgende keer.
ik vind het ook fijn om hier te schrijven en weten dat we samen in dit schuitje zitten. Ik voel me vaak best alleen met deze ziekte. Letterlijk en figuurlijk. Ook al ken en we elkaar niet, voelt het toch een klein beetje van wel en dat is fijn.
Hobbelster schreef op 22-08-2021 om 18:09:
ik vind het ook fijn om hier te schrijven en weten dat we samen in dit schuitje zitten. Ik voel me vaak best alleen met deze ziekte. Letterlijk en figuurlijk. Ook al ken en we elkaar niet, voelt het toch een klein beetje van wel en dat is fijn.
Dat heb ik ook.
Van de facebook groep wordt ik te depressief, al die slechte verhalen.
Of de succesgroep, met verhalen van mensen die na 1,5 jaar eindelijk weer een paar uur werken. Dat is voor mij nog zo ver, dat ik dat nog niet als een succes zou kunnen voelen.
Maar hier, juist omdat het een klein en hecht groepje is en we elkaar inmiddels een beetje kennen, maakt het het juist dragelijker en behapbaarder. Te weten dat je niet alleen bent. Ongeacht hoe lang sommigen al ziek zijn of hoe slecht het soms weer met anderen gaat.