Langdurige klachten na Covid - deel 2
In dit topic delen we het lief en leed van ons herstel proces. De moeilijke dingen, maar ook onze overwinningen hoe groot of klein die ook zijn. Want elk stapje vooruit is er één dat gevierd mag worden.
Iedereen met langdurige klachten, en of vragen, is welkom.
Amitriptyline is geen SSRI maar een tricyclisch antidepressivum. Het werkt dus ook anders dan bijvoorbeeld paroxetine.
Als ik geen verbetering meer zou voelen zou ik zeker overwegen om tijdelijk een SSRI te slikken. Ja het is een heftig middel maar mijn leven terug krijgen is me ook wel wat waard.
Ik ben wel benieuwd hoe lang deze arts de SSRI laat gebruiken en als mensen stoppen wat er daarna gebeurd.
Ik vind die SSRI zeker interessant klinken en ik ben na bijna 1,5 jaar met vrijwel geen verbetering door al die terugslagen inmiddels aardig wanhopig af en toe.
Lollypopje schreef op 04-09-2022 om 19:08:
Ik vind die SSRI zeker interessant klinken en ik ben na bijna 1,5 jaar met vrijwel geen verbetering door al die terugslagen inmiddels aardig wanhopig af en toe.
Ja ik vind het ook heel interessant! Ik heb net even gezocht op de HPA-as en dan kom je snel uit bij bijnieruitputting. Als ik dan daarop lees klopt dat wel aardig met wat ik ook nog steeds ervaar.
Ik kan me je wanhoop zo goed voorstellen. 
stokstaart schreef op 04-09-2022 om 19:21:
[..]
Ja ik vind het ook heel interessant! Ik heb net even gezocht op de HPA-as en dan kom je snel uit bij bijnieruitputting. Als ik dan daarop lees klopt dat wel aardig met wat ik ook nog steeds ervaar.
Ik kan me je wanhoop zo goed voorstellen.
Ik zie ook dat daat ook cortisol woedt aangemaakt, waarbij juist uit onderzoek is gebleken dat veel mensen met LC daar te kort van hebben.
De meeste onderzoeken die gingen over oplossingen, gaan vaak vooral over fysieke klachten. Zoals zuurstoftherapie om de conditie te vergroten. Dat soort dingen krijg ik dan heel lief doorgestuurd, maar bij mij is conditiegebrek een gevolg van weinig kunnen bewegen. Dat verbeteren kan ik pas als de oorzaak is aangepakt en dat zit niet bij mijn longen, maar eerder in mijn brein en immuunsysteem en misschien dus ook wel de bijnieren 
Ik heb net even ssri opgezocht in de succesverhalen groep op fb en daar zitten wel een aantal mensen die er baat bij hadden. Ik besef me dat het dan met opbouwen en afbouwen vast een lang traject gaat worden, maar als het werkt.
en weet je meestal ben ik nog wel positief en hoopvol, maar als ik echt objectief kijk ben ik dus niet echt vooruit gegaan. Dus mijn hoop en positiviteit is super fijn, maar niet echt ergens op gestoelt 😜
Lollypopje schreef op 04-09-2022 om 19:28:
[..]
Ik zie ook dat daat ook cortisol woedt aangemaakt, waarbij juist uit
onderzoek is gebleken dat veel mensen met LC daar te kort van hebben.
De meeste onderzoeken die gingen over oplossingen, gaan vaak vooral
over fysieke klachten. Zoals zuurstoftherapie om de conditie te
vergroten. Dat soort dingen krijg ik dan heel lief doorgestuurd, maar
bij mij is conditiegebrek een gevolg van weinig kunnen bewegen. Dat
verbeteren kan ik pas als de oorzaak is aangepakt en dat zit niet bij
mijn longen, maar eerder in mijn brein en immuunsysteem en misschien dus
ook wel de bijnieren
Ik heb net even ssri opgezocht in de succesverhalen groep op fb en
daar zitten wel een aantal mensen die er baat bij hadden. Ik besef me
dat het dan met opbouwen en afbouwen vast een lang traject gaat worden,
maar als het werkt.
Ja precies, het opbouwen en afbouwen kan echt vreselijk ingewikkeld
zijn en ik zou ook kijken of deze of een andere neuropsychiater (op
afstand met je HA) mee kan kijken en zeker de vraag beantwoorden hoe ver je moet opbouwen en hoe lang je dat moet gebruiken. Deze Carla Rus heeft daar natuurlijk al ervaring mee.
Maar ik zou het hoe dan ook proberen.
En ik denk zelfs dat als ik niet verder kom met opbouwen van mijn werk of heel moe blijf in oktober (dan werk ik weer 32u), ik er in november ook aan wil beginnen. Ik ben toch al redelijk vlak op moment en vind niet heel veel echt leuk, kan dus alleen maar verbeteren 
Lollypopje schreef op 04-09-2022 om 19:32:
en weet je meestal ben ik nog wel positief en hoopvol, maar als ik echt objectief kijk ben ik dus niet echt vooruit gegaan. Dus mijn hoop en positiviteit is super fijn, maar niet echt ergens op gestoelt 😜
Fijn dat je in ieder geval niet in een depressie bent geschoten en je hoop houdt en positief blijft! Dat scheelt wel. 
Ik zou een stuk wanhopiger zijn in jouw situatie.
stokstaart schreef op 04-09-2022 om 19:38:
[..]
Fijn dat je in ieder geval niet in een depressie bent geschoten en je hoop houdt en positief blijft! Dat scheelt wel.
Ik ben door mijn autisme behoorlijk gevoelig voor sombertes die maanden aanhouden, zeker in periodes van veel overprikkeling.
Dus ik verbaas hier serieus mijzelf mee 😂
Dat afvlakken zou ik trouwens wel jammer vinden, maar het is een prijs die ik bereid ben te betalen om mijn leven weer terug te krijgen.
Hopelijk is de SSRI maar tijdelijk, en ik zie het vlak worden overigens ook niet bij de bijwerkingen staan.
stokstaart schreef op 04-09-2022 om 19:51:
Hopelijk is de SSRI maar tijdelijk, en ik zie het vlak worden overigens ook niet bij de bijwerkingen staan.
Ik ging er op in, omdat jij dat noemde. Wel angstklachten in het begin las ik, laat ik daar nu super gevoelig voor zijn. Al is wonder boven wonder mijn ocd in het afgelopen jaar hanteerbaar geworden, dus wie weet valt dat mee.
met mijn slaapproblemen die sinds de LC vaker en erger zijn, zou het ook interessant zijn. Ik hoop maar dat ik er dan juist slaperig van wordt
Maargoeded eerst maar de huisarts contacten
Lollypopje schreef op 04-09-2022 om 19:55:
[..]
Ik ging er op in, omdat jij dat noemde. Wel angstklachten in het begin las ik, laat ik daar nu super gevoelig voor zijn. Al is wonder boven wonder mijn ocd in het afgelopen jaar hanteerbaar geworden, dus wie weet valt dat mee.
met mijn slaapproblemen die sinds de LC vaker en erger zijn, zou het ook interessant zijn. Ik hoop maar dat ik er dan juist slaperig van wordt
Maargoeded eerst maar de huisarts contacten
Haha, ik noemde het omdat Suzy het noemde. Fijn dat je ocd hanteerbaar is geworden! En misschien vallen de angstklachten bijwerkingen ook mee!
stokstaart schreef op 04-09-2022 om 20:49:
[..]
Haha, ik noemde het omdat Suzy het noemde. Fijn dat je ocd hanteerbaar is geworden! En misschien vallen de angstklachten bijwerkingen ook mee!
Mijn partner wordt er vlak van, ook minder actief en de eerste keer dat hij het gebruikte (2,5jr) kon hij bijna een half jaar niet klaarkomen. Hij is onlangs weer begonnen en nu heeft ie daar geen last van, duurt wel iets langer dan normaal.
Opbouwen duurde wel lang en ook onhandig dat je dan geen auto mag rijden enz. Afbouwen heeft ie toen cold turkey gedaan 🤦🏼♀️🤦🏼♀️🤦🏼♀️. Hij was vergeten bij te bestellen en liet het er toen bij zitteb
dan scheelt het wel dat ik geen auto rij en sinds mijn long covid ook geen seksleven meer heb 😂
volgende week dinsdag heb ik een afspraak met de huisarts. Ik ben benieuwd 😊
Snel geregeld, Lolly! Ik had wel eerder over SSRIs gelezen en was/ben ook wat huiverig, maar inderdaad, hoe langer je onderweg bent/stilstaat in herstel, hoe beter de balans uitvalt. Ben erg benieuwd!
Pheebs, ik dacht fijn om wat van je te horen, helaas was de inhoud helemaal niet fijn… ik snap er niks van dat ze op jouw werk, en zelfs de re-integratiepersoon, niet bekend zijn met de info van ergotherapeuten die aangeven dat er éérst een balans moet zijn waarin je niet steeds weer klachten krijgt, vóór je kunt gaan opbouwen.
Stokstaart, je zit dus binnenkort weer op 32 uur? Ben erg benieuwd hoe dat voor je is. En of je dan ook nog puf hebt voor een paar andere dingen in je leven (zo niet, dan lijkt het me dus te veel…)
Suzy, weet niet meer wat je schreef - binnenkort een doktersafspraak geloof ik? Ik had dacht ik ook niet meer gereageerd op je ‘overzicht’ van al je gezondheidsissues. Die ‘kroon van gezonde mensen’ (van Millie) draag jij al lang niet meer, dus… Mijn uitgangspunt was wel dat ik gezond was (redelijk dan, pak wel altijd ieder virus mee maar is altijd van korte duur) en de huidige situatie laat inderdaad zien hoe je dat dan voor lief neemt. Mijn idee is, als ik hier weer ooit van herstel, om dat dus nooit meer te doen, maar wellicht raak je er dan toch weer snel aan gewend. Ik hoop van niet, hoop dat ik dan echt kan blijven koesteren wat ik weer kan! En nogmaals, superknap hoe jij het allemaal doet en met zoveel positivisme.