Corona verdriet

Ik denk het ook, OmaVan2. Desinformatie verspreiden blijkt een verdienmodel te zijn en corona een dankbaar onderwerp daarbij. 

Maar het verspreiden van desinformatie en pseudowetenschappelijke kennis, is toch van alle tijden. Vroeger waren het de hoge heren die als enige konden lezen, dan was de gewone man ook maar afhankelijk van wat de hoge heren en de kerkelijken ze op de mouw speldden. Ik denk echt dat het openbaar toegankelijke van boeken, internet, ervoor heeft gezorgd dat mensen veel meer zelf hun eigen bronnen voor kennis kunnen kiezen. En er zijn altijd mensen geweest die daarbij niet al te kritisch waren op hun bronnen, ofwel dachten dat ze kritisch waren maar niet doorhebbend in een fabeltjesfuik te zijn gewandeld. En die mensen zullen er altijd zijn.
Het is alleen wel zo dat ze nu makkelijker in groteren getale met elkaar kunnen communiceren en groeperen en daarmee een luidere stem laten horen. Maar het begrip rationaliteit is altijd aan discussie (en verandering, en perspectief) onderhevig (geweest). Ik zie het niet echt als iets van onze tijd, meer van alle tijden. Uiteindelijk doen al die machthebbers maar wat en moet het gepeupel zich aanpassen. Dat is toch altijd al zo geweest en is nu niet anders. Zo bekeken is vrijheid een illusie.
Ja beetje zwartgallig allemaal ik weet het.

Verdrietig om zoveel reacties te lezen van wat Covid mentaal met ons allemaal doet. 
Vorig jaar was ik erg down tijdens de lockdown. Zolang alles nog open is voel ik me nu goed, al vind ik dat er maatregelen moeten komen, en snel ook. De rellen echter geven mij een heel naar gevoel, dat gevoel waar 'waar gaat dit heen'. Hoe lang gaat dit nog door en hoe ver gaat het komen? 
Mondkapjes droeg ik op mijn werk al dagelijks dus dat was niet iets nieuws voor mij.
Echter ben ik nu niet meer in loondienst en vorig jaar wel. Ons leven ging redelijk door, behalve dat wij heel graag gaan uit eten en winkelen en dat ging niet meer, dat miste ik ook heel erg. Ik ben benieuwd hoe het nu zal zijn, mocht er een lockdown komen, zonder baan.
Vervelend aan de pandemie vind ik hoe er een tweedeling is ontstaan in de maatschappij. Mensen die ik al heel mijn leven ken, waarvan ik weet dat het hele lieve mensen zijn, die zich weigeren te vaccineren 'want onnodig'. Ik merk dat ik daardoor toch met andere ogen naar ze kijk en dat vind ik heel erg vervelend. Ze zijn nog steeds dezelfde lieve vrienden en toch voelt dat ergens niet meer helemaal zo.
Ik probeer te genieten van de mooie dingen. De zon scheen vandaag en ik heb in de tuin gewerkt. We hebben kerstbomen gehaald voor aan weerszijden van de voordeur. We wonen aan het bos en er komen heel veel mensen langs ons huis gewandeld (zeker tijdens de lockdown trouwens). Onze honden staan dan kwispelend bij het hek en worden graag geaaid door iedereen. Veel mensen worden daar vrolijk van, waar ik dan weer vrolijk van word. Dit jaar gaan we het huis extra mooi versieren met veel lichtjes voor de kerst. Juist omdat er zoveel mensen langs wandelen, hoop ik dat zij daar vrolijk(er) van worden, zo tijdens de donkere maanden. We zijn gezond, we hebben elkaar. Daar focus ik me maar op momenteel.

wat mooi, Phlora, dat je het extra gezellig aankleedt voor de Langswandelende mensen. 
dat gaan wij hier dit jaar ook doen. We wonen voor het eerst in een huis dat ook op een populaire wandelroute ligt en waarvan de voortuin en gevel zich lenen voor het betere versierwerk. Ik heb al ijspegel verlichting gehaald, ik had de allerlaatste te pakken in de action. 

de beeldspraak in de persconferenties  kon me meestal gestolen worden, maar deze over de marathon waar ineens nog heel wat kilometers bij komen is treffend. En nog eens extra in de variant van Pieter Derks. Pfff wat een toestand. 

De vaccins halen wel degelijk de harde kern uit de ziekte, ze doen echt wel wat. Ik testte een week geleden positief en heb bij lange na niet zoveel last gehad als de ‘gewoon zieke mensen ‘ ( dus degenen die niet naar het ziekenhuis hoefden - of erger) uit de pre-vaccinatieperiode. Maar er zijn nog veel moeilijkheden en de polarisatie in de samenleving doet ons allen kwaad. Vind ik schadelijker voor kinderen dan testen en mondkapjes. Die polarisatie is niet zomaar verdwenen, het land wordt steeds slechter bestuurbaar. Zoveel kortzichtigheid, afschuwelijk. 

Groot gelijk Phlora dat je energie steekt in je woonomgeving. Laten we allemaal op het kleine stekje dat we hebben de wereld een beetje mooier en lichter maken. Kleine beetjes. Maar laten we het doen!

Ik herken het heel erg. Ik hou heel erg van (verre) reizen, dat was altijd mijn oppepper als de dagelijkse sleur te hard toesloeg. En ik had altijd wel een reisje in voorbereiding, alleen al van de voorpret en uitzoeken wat ik allemaal zou kunnen gaan doen kon ik heel erg genieten.

 Ik ben al ruim twee jaar, bijna drie jaar, niet meer echt weggeweest, op wat korte autotripjes na maar die geven me niet dezelfde oppepper als reizen naar een bestemming die echt nieuw en anders is.

 Ik kan mijn foto's ook niet meer bekijken. Google stuurt me af en toe mijn eigen foto's, je kent het misschien, van zoveel tijd geleden. Vond ik altijd een leuke verrassing en ik werd er blij van om weer even terug te kijken. Nu open ik ze niet meer want ik word er alleen maar heel erg verdrietig van.

 En dan hou ik mezelf voor dat ik niet zo moet janken en blij moet zijn dat ik zoveel mooie reizen heb mogen maken en mooie herinneringen heb. Maar dat helpt niet. 
Ik heb wel nieuwe foto's, maar die zijn vooral van alle wandelingen die ik sinds corona heb gemaakt. In het begin vond ik dat nog wel leuk om te zoeken naar nieuwe mooie wandelingen. Inmiddels heb ik alle landschappen en natuurgebieden die Nederland te bieden heeft wel gezien. Het wordt alleen maar meer van hetzelfde. 

Niet zo slim om op dit topic te reageren en hierover te schrijven, want ik moet nu echt vechten tegen de tranen. Mijn vriend heeft dit gevoel helemaal niet. Hij is een huismus en vindt het wel prima dat de wereld lekker klein is geworden. Hij snapt helemaal niks van mijn gevoel hierover. 

Nb:

En dan heb ik het nog niet eens gehad over de polarisatie en de onverdraagzaamheid om me heen. En daar ga ik het nu ook niet over hebben want daar word ik ook al depressief van. 

TutjeHola schreef op 22-11-2021 om 03:18:

[..]

Nu lees ik mensen hier afgeven op de regering, die zouden te laat ingrijpen.. Hoezo te laat? Hoe zo hadden ze meer moeten doen. Je ziet nu al hoe ons wappie leger op tilt slaat nu er toch iets meer maatregelen aan zitten te komen.

Ik vind het best een rare redenatie dat de regering verlaat reactief mag zijn omdat er wappies rondlopen die op tilt slaan. Ten eerste is dat geen excuus voor bijvoorbeeld de situatie in ziekenhuizen waar inmiddels nog minder personeel werkt dan vorig jaar, omdat er niks wordt gedaan om het werk aantrekkelijk te maken. In het naderende regeerakkoord staat ook nog eens niks over de zorg. Niks. En als er straks onvoldoende zorgcapaciteit is om mensen nog te kunnen helpen, dan breekt de pleuris pas echt los. De mensen die nu de klos zijn, leveren kostbare jaren in, maar zij wachten netjes thuis op hun beurt en dan zal het het kabinet verder worst zijn. Zalvende woorden en geen enkele daad verder. Ten tweede zou het ook voor vuurwerk- en coronagerelateerde zaken juist helpen als het iedereen duidelijk was wat de bedoeling is. Helder beleid dat je aankondigt en uitvoert. Niet maar ad hoc wat doen, zonder fatsoenlijke communicatie. En dan hele grote dingen moeten doen, omdat je de situatie volledig uit de hand hebt laten lopen.

Ik had een relatie met een Engelsman die eens per maand een week hier werkte. Mega leuke tijd gehad, ruim een jaar. Door corona kwam hij niet meer voor zn werk.... mochten we vaak niet elkaars land in en maar besloten om er een punt achter te zetten.....😭