Wat zou jij doen in deze situatie?
Mijn dochter (7 jaar) is door mijn partner, haar stiefvader voor het eerst geslagen. Ze was aan het klieren en schopte hem, waarna hij haar op haar hoofd sloeg. Mijn partner noemt het meer een tik. Ik ben erg woest (geweest) op hem. Je blijft met je tengels van andermans kind af!
Het was ook nog eens het weekend, dat zijn eigen kinderen er waren, en alles ook hebben meegekregen. Net zoals onze baby van een paar maanden (!) oud. Het was een heftige ruzie en discussie. Ik voel me nu nog erg rot er onder. Alsof er nu iets is gebroken. Heb tijdens het borstvoeden gewoon mijn tranen laten lopen.
Later op de avond bij het avondeten gaf mijn dochter aan, dat ze bang was toen ze door mijn partner werd geslagen. Mijn partner hoorde dit (hij zat op de bank) en reageerde niet eens. (Ik heb maar mijn mond gehouden, want anders hadden we weer ruzie in bijzijn van mijn kinderen. Als mijn dochter niet thuis is, ga ik hem hier zeker op aanspreken). Toen ik haar naar bed bracht, heb ik haar gevraagd of de klap zeer deed. Zij gaf aan van wel.
Ik ben nog steeds in shock. Ik had dit niet zien aankomen en kunnen voorkomen. Mijn dochter is inderdaad strontvervelend, maar wat mijn partner heeft gedaan, keur ik af. Hij heeft tig keer aangegeven, dat ik mij niet kan voorstellen hoe het voor hem is om met het gedrag van mijn dochter te dealen en dat het komt vanuit frustratie om andere zaken (!).
Hij heeft zijn excuses aangeboden, maar niet aan mijn kind. En toch hoor ik ergens bij hem, dat hij zijn eigen gedrag goedkeurt, want mijn dochter was vervelend en hij was gefrustreerd.
Ik twijfel om bij mijn partner te blijven. En zit in dubio. Mijn dochter is gek op mijn partner en is het alweer “vergeten” en l deze zomer gaan mijn partner en ik trouwen..
Vooropgesteld ik ben heel erg tegen lichamelijke correcties. Dit zou voor mij dan ook een heel heel hartig gesprek waard zijn. Anderzijds weet vervelend dochter van 7 dondersgoed dat jij partij voor haar kiest. Ik vind uit elkaar gaan dan ook wel een heel heftige consequentie en ik zou heel erg inzetten op hoe jij je partner kan ondersteunen om met je dochter om te gaan.
Een beetje vent slaat geen kinderen, dieren en vrouwen. Als je wel meent dat je je handen moet gebruiken om je boodschap kracht bij te zetten ben je fout bezig en moet je jezelf diep schamen. Ik zou gaan, de eerste die m'n kindjes slaat kan een blauwe puil terugverwachten van hun pa, van kinderen blijf je sowieso af, of ze nou van jou zijn of niet
"Niemand komt aan mijn kind" Hele goede houding!
Maar waarom mag dit kind dan wel aan anderen komen TO?
Man met ass . En een baby En eigen kinderen.En een vervelend stiefkind wat hem schopt.
En dan geeft hij haar een tik .
Ik snap dat wel . Wat ik niet snap is zijn reactie.
Poezie schreef op 23-05-2024 om 19:05:
"Niemand komt aan mijn kind" Hele goede houding!
Maar waarom mag dit kind dan wel aan anderen komen TO?
Dat is TO haar taak om te voorkomen
ik zou hem de deur uitzetten en daarna onderzoeken wat er achter het ‘strontvervelende’ gedrag van je dochter zit. Ze wil je iets vertellen. Zoek verbinding met haar.
En, Butterfly, hoe is het nu? Zijn jullie eruit gekomen hoe je met deze situatie om moet gaan?
Ik ben ook benieuwd.