Tiener op z’n kamer
Ken je dat? De ene dag laat ik los, accepteer ik en geniet ik van die paar momenten per dag dat er leuk contact is met m’n puber (net 16).
De volgende dag maak ik me toch druk om het feit dat hij zoveel op z’n kamer is, vrijwel niks deelt over wat er in hem omgaat en zich afzondert.
‘Joh, laat los. Die van mij zit ook de hele dag boven, dat hoort erbij’. Dat hoor ik altijd om me heen. Vaak hoor ik dan ook dat die puber daarnaast toch van alles doet en onderneemt.
Mijn zoon heeft echter geen bijbaantje, geen sport of andere buiten de deur hobby en geen vriendengroep. Hij gaat naar school (wat goed gaat) en is thuis. Wat hem betreft een prima leven, hij lijkt ook lekker in z’n vel te zitten, is nog jong in gedrag en sociaal wat onhandig. Hij houdt het graag veilig en voorspelbaar en heeft geen behoefte aan iets anders. Zegt hij (ik denk dat dit te maken heeft met ‘angst voor het nieuwe’). Op z’n kamer doet hij schoolwerk, bouwt knikkerbanen en maakt daar edits van, kijkt filmpjes, heeft online contacten (die hij niet kent irl) en doet af en toe een game.
Ja, hij heeft een diagnose ass.
Af en toe neem ik hem mee om iets leuks te doen (bios, pretpark, oid) en dat vindt hij ook leuk, maar dat gebeurt zeker niet wekelijks.
Als ik het zo opschrijf, denk ik weer bij mezelf ‘accepteer dat dit het is en wees blij dat zoon zich oké lijkt te voelen, het fijn heeft op z’n kamer en naar school gaat’.
Toch zoek ik ook geruststelling ofzo. Dat het herkenbaar is. Of dat ik als ouder nog iets kan doen om hem te stimuleren iets buiten de deur te doen (wat ik al probeer en m’n zoon vindt dat heel irritant).
Ik kom er op omdat dit een weekend is zonder plan. Hij vindt het fijn en doet het liefst niks, behalve hangen. Ik krijg er jeuk van en trek m’n eigen plan.
Enige herkenning?
Herkenbaar Kaas, vooral zin hebben in leuke dingen plannen met je partner. Mijn pubers vinden ook steeds minder leuk. Zijn nog wel te porren voor een pretpark of groot zwembad, maar ik krijg ze al laaaaaang niet meer mee naar een museum of een wandeling bijvoorbeeld. Zelf ben ik overigens geneigd om de vakanties veel 'vol te plannen', daar ben ik mee geminderd toen ik een hele tijd geleden alweer te horen kreeg van mijn jongens dat ik veel teveel wil doen met ze en zij gewoon willen niksen. En dat snap ik, want dat wil ik zelf eigenlijk ook. Maar daar zit precies mijn eeuwigdurende struggle met 'dan zit je de hele tijd achter een scherm, op die kamer...' Vreselijk hoe mijn gedachten meteen die kant op gaan. Al is het inmiddels al stukken minder, mede dankzij dit topic.
En ergens voel ik ook de neiging om te compenseren (geleerd van mijn therapeut
, want met hun vader doen ze sowieso vrijwel nooit iets.
Hoe dan ook, veel zin in de vakantie. Zelf ben ik ook twee weken vrij. Ik ga leuke dingen doen met met vriend en lekker lummelen als de jongens er zijn. Ga ik echt mijn best voor doen. Door ook niet op ze te zeuren met gevleugelde zinnen als 'ga eens naar buiten, eens wat anders doen, je zit teveel op je scherm, moet je niet wat ondernemen...' Om moe van te worden.
De tieners hier zijn trouwens ook moe. Dat zie ik aan hun witte koppies en kortere lontjes. Mijn jongste is echter nog steeds elke dag tussen 6.30 en 7.00 uur wakker. Oók als hij heel laat naar bed gaat (en dat wil hij, want 14). De oudste (16) slaapt inmiddels een gat in de dag als hij vrij is, maar gaat ook echt niet slapen voor twaalven (denk ik, want dan lig ik al in bed).
Hoe is het met de andere moeders en tieners?
Nog een uurtje en dan begint hier de kerstvakantie voor dochter. Ze is daar ook wel echt aan toe. Vorige week was even intens met een heftige sessie bij therapie, een tandartsbehandeling en een pijnlijke behandeling bij de ortho. De eerste dagen na de ortho waren niet leuk, maar nu gaat het weer de goede kant op. Dochter is vooral heel moe. Ikzelf ook.
We gaan wel leuke dingen doen in de vakantie, hier is dochter daar wel voor in (ze pubert ook nog niet). Fijne tijd samen hebben en leuke ervaringen tegenover de minder leuke dingen in haar leven zetten.
pffff, ik ga lekker hier met m’n hormonen. Not. Eerste dag van de vakantie en ik erger me werkelijk aan alles. Stom.
Zonnig77 schreef op 21-12-2024 om 14:19:
pffff, ik ga lekker hier met m’n hormonen. Not. Eerste dag van de vakantie en ik erger me werkelijk aan alles. Stom.
Herkenbaar. En het kost vooral energie, maar levert weinig tot niks goeds op…
Neem ff lekker bakkie thee of zo en dan even helemaal niets hoeven van jezelf. Dutje misschien?
Zonnig77 schreef op 20-12-2024 om 08:51:
Herkenbaar Kaas, vooral zin hebben in leuke dingen plannen met je partner. Mijn pubers vinden ook steeds minder leuk. Zijn nog wel te porren voor een pretpark of groot zwembad, maar ik krijg ze al laaaaaang niet meer mee naar een museum of een wandeling bijvoorbeeld. Zelf ben ik overigens geneigd om de vakanties veel 'vol te plannen', daar ben ik mee geminderd toen ik een hele tijd geleden alweer te horen kreeg van mijn jongens dat ik veel teveel wil doen met ze en zij gewoon willen niksen. En dat snap ik, want dat wil ik zelf eigenlijk ook. Maar daar zit precies mijn eeuwigdurende struggle met 'dan zit je de hele tijd achter een scherm, op die kamer...' Vreselijk hoe mijn gedachten meteen die kant op gaan. Al is het inmiddels al stukken minder, mede dankzij dit topic.
En ergens voel ik ook de neiging om te compenseren (geleerd van mijn therapeut
Hoe dan ook, veel zin in de vakantie. Zelf ben ik ook twee weken vrij. Ik ga leuke dingen doen met met vriend en lekker lummelen als de jongens er zijn. Ga ik echt mijn best voor doen. Door ook niet op ze te zeuren met gevleugelde zinnen als 'ga eens naar buiten, eens wat anders doen, je zit teveel op je scherm, moet je niet wat ondernemen...' Om moe van te worden.
De tieners hier zijn trouwens ook moe. Dat zie ik aan hun witte koppies en kortere lontjes. Mijn jongste is echter nog steeds elke dag tussen 6.30 en 7.00 uur wakker. Oók als hij heel laat naar bed gaat (en dat wil hij, want 14). De oudste (16) slaapt inmiddels een gat in de dag als hij vrij is, maar gaat ook echt niet slapen voor twaalven (denk ik, want dan lig ik al in bed).
Hoe is het met de andere moeders en tieners?
Maar hoe was je zelf als puber? Ging je dan ook altijd in een vakantie braaf met je ouders " de paden op de lanen in "? Of wilde je ook liever wat rondlummelen en zelf bepalen wat je wilde doen? Want dat laatste is heel normaal pubergedrag. Ja en veel op schermpjes...vroeger zaten velen weer veel voor de tv zeker als het rotweer was. Bij mooi wwer een keer naar buiten prima maar laat ze ook lekker van hun vakantie genieten zoals zij het willen. Mijn ervaring is dat afgedwongen activiteiten zelden een succes zijn.
Zonnig77 schreef op 21-12-2024 om 14:19:
pffff, ik ga lekker hier met m’n hormonen. Not. Eerste dag van de vakantie en ik erger me werkelijk aan alles. Stom.
Knuffel als je m wilt Zonnig. Wees maar lief voor jezelf en probeer het rustig aan te doen.
Joh, we hebben allemaal wel eens onze dag niet toch? En onze kinderen net zo zeer.
Dat maakt ons menselijk.
Ik heb afgelopen week heel hard gewerkt om dingen voor het einde van het jaar af te sluiten, maar ik lag al meerdere dagen direct na het avondeten in bed met knallende koppijn en ik heb zaterdag letterlijk heel de dag in bed gelegen. Ik was zó moe, ik ben ik de avond een paar uurtjes op geweest en daarna heb ik nog eens een lange nacht gemaakt. Dochter heeft me haar verzwaringsdeken uitgeleend en met momenten kroop ze er even bij om te knuffelen en bij me te liggen. Ze voelde zich wat schuldig omdat ze dacht dat ik moe was door alle gedoe rondom haar. Nou ja, dat speelt vast ook mee, het was vooral alles bij elkaar.
Vanmiddag heb ik met dochter een lange wandeling gemaakt en een fijn gepraat. Ook over gevoelens, medische ingrepen en de toekomst. Over hoe ze pijn ervaart, fysiek en mentaal. Over pijnstilling bij bepaalde ingrepen als standaard inbouwen in de routine.
Maar ook over haar zelfbeeld, haar toekomstbeeld. Best grote dingen, maar ze was heel open en eerlijk. Met momenten ook emotioneel, maar ze blijkt als ze rustig is toch vertrouwen te hebben dat het uiteindelijk goedkomt. En dan kan ze ook heel goed onderscheid maken tussen haar issues en wie ze is, dat dat haar niet definieert. Dat lukt tijdens boze/verdrietige buien nog lang niet altijd.
En uiteindelijk zei ze 'weet je wat ik zo goed van jou vindt mama? Dat het voelt alsof je het steeds een beetje minder erg vindt dat ik op je lijk'.
mamaE, fijn dat je zulke mooie gesprekken kunt voeren met je dochter.. en dat ze nog kan genieten van lange wandelingen met haar moeder!
Gingergirl, dank voor het normaliseren van pubergedrag en mijn gevoel/reactie daar op.
Had een paar pittige (hormonale) dagen met mezelf. Gaat nu stuk beter. Mede omdat ik liever voor mezelf ben en meega in de flow van de jongens. En ik laat los dat kerstmis staat voor gezellig samen zijn. De sfeer is goed maar het loopt -zeker tijdens familiebezoek- toch altijd anders dan verwacht. Lang tafelen doen we wel met de volwassenen (vind ik heerlijk) en de jongens laat ik lekker hun eigen ding doen. Geen telefoon tijdens het eten, dat is de afspraak.
Fijne dagen jullie! Hoe vullen jullie ze in? Wij gebben gisteravond samen gegeten (vriend is er ook) en cadeautjes gedaan. Vandaag naar familie. Morgen gaan de jongens naar hun vader en ik met mijn vriend naar zijn familie. En dan zit het er weer op en heb ik een paar dagen helemaal met mezelf. Heerlijk, daar kijk ik ook naar uit 😇
Ja, heel fijn dat dochter al in staat is om goede gesprekken te voeren en nog graag bij en met ons is. Ik geniet daar echt van.
Wij zijn gisteravond en vanochtend naar de kerk geweest. Nu naar de schoonfamilie en morgen naar mijn familie.
Mijn kinderen zijn bij hun vader, deze hele week. Wij hebben geen plannen gemaakt, behalve ‘vooral geen gedoe en stress’. Dus we hebben samen wat spelletjes gedaan en ik zit nu lekker te hobbyen en man doet wat administratie. En we kregen net appje dat zijn dochter met vriend morgen graag even langskomen, en dat vinden we oké. Ik had met de boodschappen al rekening gehouden met de optie van spontane visite. Wel gisteren All you need is Love gekeken/gesnotterd. En verder zometeen nog leuke film/tv en een wandeling samen. En wat intimiteit 🤭. Eten doen we ook thuis, ik heb gisteren een stoofpotje voorbereid dus makkelijk voor vandaag.
Iedereen fijne Kerstdagen gewenst!
Ik vier het vandaag met mijn twee zoons, ze zijn dol op fondue dus dat staat vanavond op tafel. Morgen vier ik het met vriend bij zijn familie. Ik houd mijn hart vast of zijn broer ook komt, die heeft op het moment een scala aan problemen, is een ongeleid projectiel...
Vanuit hier gelukkige en vooral relaxte feestdagen gewenst!
Wij zijn deze week in het buitenland bij mijn schoonouders, en we doen lekker rustig aan. Teveel eten en drinken, gelukkig niet te moeilijke gerechten dus voor iedereen wat wils. Schoonouders hebben geleerd hun verwachtingen (dat kinderen keurig alles eten) niet te hoog te stellen en dat helpt enorm.
De omgeving is mooi dus elke dag een flinke wandeling. Ook hier een hele strijd om de kinderen mee te krijgen...vandaag is het gelukt (behalve oudste zoon dan), maar morgen gaan man en ik weer fijn samen, dat scheelt een hoop geklaag over moe zijn etc.
Ik vind het soms frustrerend dat de kinderen alleen thuis willen hangen (of alleen meewillen als er een pretpark aan te pas komt!)...maar probeer me er niet te veel aan te ergeren, en te bedenken dat ik, toen ze nog klein waren, enorm verlangde naar een uitje of wandeling ZONDER kinderen.
@Kaas fijn dat het 'gezellig' was met man haha. Ik moet toegeven dat gezelligheid en intimiteit er teveel bij inschiet bij ons, ligt met name aan mij, teveel te doen en een te vol hoofd met zorgen en gedachten.
@Zonnig: die hormonale dagen had ik vorige week. Gelukkig op tijd 'herkend' voordat het al te erg werd en ik dingen ging doen of zeggen waar ik later spijt van kreeg.
@MamaE: dikke pluim voor jou en je dochter hoe jullie met elkaar omgaan en communiceren. Dat komt wel goed!
@Mvtj: Fijne dagen. Fondue'en is heerlijk. Ben benieuwd of de broer van je vriend komt; hopelijk kan je een beetje afstand houden. Het voordeel is van met iemand zijn met veel problemen dat je eigen situatie er dan een stuk beter uitziet 
Zo, en nu slaan de jongens elkaar de hersens in boven, dus ik ga ze maar eens uit elkaar halen en ze streng toespreken.
Nogmaals fijne kerst iedereen!
We hebben prima kerstdagen gehad. Tenminste vanuit mijn optiek. We hadden kaartjes voor kerstcircus gekocht, want dochters wilden altijd graag naar het circus.
Maar oudste was en is verontwaardigd dat ik dat gedaan heb, want zoveel mensen en zo ontzettend overprikkeld. Ze heeft zich er goed doorheen geslagen, maar beleeft het zelf niet zo.
Vandaag zijn we een dagje bij mn zus geweest (ex zou misschien boos voor de deur staan)
En zo vindt ze dat het veel te druk is. Merk dat ik haar focus op overprikkeling op het moment even slecht trek. Bij alles vraagt ze zich af of ze er niet overprikkeld van raakt en juist door die focus heeft ze er last van en kan ze niet genieten van andere dingen.
En ik ben moe door geregel en spanning dat ex hier misschien zou komen en stampij zou maken.
Op tijd naar bed. Ook even ontprikkelen 😉
Evaluna schreef op 27-12-2024 om 20:20:
We hebben prima kerstdagen gehad. Tenminste vanuit mijn optiek. We hadden kaartjes voor kerstcircus gekocht, want dochters wilden altijd graag naar het circus.
Maar oudste was en is verontwaardigd dat ik dat gedaan heb, want zoveel mensen en zo ontzettend overprikkeld. Ze heeft zich er goed doorheen geslagen, maar beleeft het zelf niet zo.
Vandaag zijn we een dagje bij mn zus geweest (ex zou misschien boos voor de deur staan)
En zo vindt ze dat het veel te druk is. Merk dat ik haar focus op overprikkeling op het moment even slecht trek. Bij alles vraagt ze zich af of ze er niet overprikkeld van raakt en juist door die focus heeft ze er last van en kan ze niet genieten van andere dingen.
En ik ben moe door geregel en spanning dat ex hier misschien zou komen en stampij zou maken.
Op tijd naar bed. Ook even ontprikkelen 😉
Ik snap je frustratie wel hoor...dan bedenk en regel je leuke dingen voor jullie gezin en ook nog iets wat ze normaal altijd leuk vindt en dan is het weer niet goed. Ik zou daar ook van balen in die situatie.
Daarnaast lijkt het me voor haar ook niet goed om zich helemaal af te sluiten voor prikkels. Ik merk zelf bijvoorbeeld dat tijdens corona mijn prikkeltolerantie echt lager is geworden dan die voorheen was en ik krijg het nog altijd niet op peil, waardoor het soms voelt alsof ik mettertijd steeds autistischer wordt. Maar ik heb wel meer rustmomenten nodig dan toen ik tussen de 20 en 30 was bijvoorbeeld. Maar goed, misschien is het hebben van een kind ook wel al vermoeiend op zich en vraagt dat meer mentaal 'aan staan' en planning.
Terug naar jou...verwijt jezelf niks. Je had dit niet kunnen weten of voorzien.
Ook haar focus op overprikkeling is iets van haar en niet per se iets waar de rest van de wereld ook mee bezig is. Als je er continu op gaat letten en mee bezig bent, heb je er waarschijnlijk ook meer last van. Dat is met veel dingen zo. Daarom delegeren wij dochter soms ook even naar een andere activiteit (bijvoorbeeld sport) om haar af te leiden van pijn of verdriet om iets waar ze moeite mee heeft. En vaak werkt dat wel.
@Stormvogel, zwager was er niet. Het is lullig om te zeggen, maar het was echt fijner zonder hem. Meerdere familieleden zeiden dat tegen mij...
@Evaluna, zou het kunnen dat de nadruk nu zo op overprikkeling ligt, omdat ze daar nu een nieuwe weg in moet zien te vinden? Een beetje zoals mensen die een assertiviteitstraining hebben gedaan, eerst ook heel fel en hard grenzen stellen.