Als enige niet gevraagd voor een verjaardag
Onze zoon (bijna 12) is vandaag erg verdrietig omdat alle jongens uit zijn klas gevraagd zijn voor een verjaardag van een klasgenoot - behalve hij. Dit is niet de eerste keer.
Het is een waardeloze situatie, en ik ben er mogelijk nog verdrietiger over dan hij.
Hij zit in groep 8, we hopen dat hij op de middelbare school meer aansluiting vindt.
Ik vroeg me af of dit herkenbaar is voor anderen. En zo ja wat doen jullie? En hoe zorg je dat je het zelf een beetje kan loslaten?
Ik heb voorgesteld of hij naar het strand wil, of uit eten, maar nee, allemaal geen zin in. Hij wil naar de dierentuin of zo'n trampolinepark - dat lukt niet nu. Verder weet hij niks leuks.
Wie weet heeft er iemand tips of herkenning...dank alvast.
Stormvogel schreef op 31-01-2024 om 17:01:
Zo, nu ga ik afsluiten en we gaan zo iets leuks doen met ons allemaal.
Zoon is een stuk vrolijker.
Bedankt voor het meedenken, tips, lieve woorden en herkenning ♥️. Heel fijn.
Veel plezier!!!!
Stormvogel schreef op 31-01-2024 om 15:49:
[..]
Ik denk dat de ouders het niet eens doorhebben. Ik denk niet dat het zin heeft om het aan te kaarten.
Sterker nog veel ouders zullen het terecht vinden dat hij erbuiten valt. Die kinderen krijgen het echt niet van een vreemde mee en er is altijd een grote stroming in de maatschappij die de evolutie aanhangt, oftewel als je erbuiten valt heb je geen recht om te bestaan.
Groep 8 is inderdaad vaak een vervelende leeftijd zeker als de leerkrachten het ook wel geloven sociaal gezien. Conflicten gaan dan echt op de spits.
Mijn zoon deed groep 8 op een andere school in een dorp verderop, daar werden verjaardagen door de ouders georganiseerd voor bv 4 kinderen tegelijk en dan kwam de hele klas. Veel leuker dus. Of het was kleinschalig en dan voelt dat niet oneerlijk. Heb hem toen zo zien opbloeien, bij zijn eigen feestje kon hij echt genieten en zijn klasgenoten waren zelfs begripvol voor zijn vriendje van een andere school die toen best buiten de boot viel. Echt een fijne groep met geweldige leerkrachten.
Gingergirl schreef op 31-01-2024 om 16:38:
[..]
Maar goed, je schrijft dus dat je zoon niet goed gedijt in grotere groepen, hij kan dan onvoorspelbaar worden in de vorm van boosheid. Als klasgenootjes dat van hem weten ( misschien meegemaakt hebben) is het ook best wel weer te begrijpen dat zij dat( boosheid) niet willen op hun feestje ( waar ze het hele jaar naar uitgekeken hebben en hun laatste feestje is) en hem daarom niet uitnodigen. Dat maakt het natuurlijk niet minder verdrietig voor je zoon, ( begrijp me niet verkeerd) maar of het puur pesten of buitensluiten is, is het denk ik ook niet helemaal. Dit soort feestjes passen misschien ook niet bij hem..
Denk dat dit het goed samenvat. Je wilt niet dat je feestje draait rond den autist (mag ik dat zeggen omdat ik zelf ass heb, zoals zwarte mensen wel neger mogen zeggen, of werkt het zo niet?).
Onze stiefzoon met ass zit in buitengewoon onderwijs met allemaal kinderen met ass en zelfs voor zijn verjaardagsfeestjes zijn er kinderen die niet uitgenodigd worden en omgekeerd ook: hijzelf wordt zelden uitgenodigd (wat ik heel goed kan begrijpen omdat ik zijn driftbuien ken).
Hoe spijtig het ook is, maar ass en feestjes is meestal geen goede combinatie.
En ... Stormvogel, is de alternatieve activiteit ook leuk geweest? Wat??? Nog leuker dan het verjaardagsfeestje! Goed zo.
En vanavond ligt er een tevreden Stormvogel-jongske in zijn bed te ronken van de deugd die hij heeft over wat mama heeft georganiseerd.
Ik hoop dat bij jou ook de eerste pijn al een beetje is gaan liggen. (Ik begrijp het wel hoor, als ze aan onze kinderen komen, dan doet het bij ons - moeders - nog het meeste pijn).
Moirmel schreef op 31-01-2024 om 18:50:
[..]
Denk dat dit het goed samenvat. Je wilt niet dat je feestje draait rond den autist (mag ik dat zeggen omdat ik zelf ass heb, zoals zwarte mensen wel neger mogen zeggen, of werkt het zo niet?).
Onze stiefzoon met ass zit in buitengewoon onderwijs met allemaal kinderen met ass en zelfs voor zijn verjaardagsfeestjes zijn er kinderen die niet uitgenodigd worden en omgekeerd ook: hijzelf wordt zelden uitgenodigd (wat ik heel goed kan begrijpen omdat ik zijn driftbuien ken).
Hoe spijtig het ook is, maar ass en feestjes is meestal geen goede combinatie.
zo werkt het volgens mij wel 😄
Stormvogel schreef op 31-01-2024 om 15:49:
[..]
Ik denk dat de ouders het niet eens doorhebben. Ik denk niet dat het zin heeft om het aan te kaarten.
Ik zou hier wel zijn leerkracht over bellen. Ik zou, stel dat ik zijn leerkracht was hier wel een telefoontje aan wagen bij die ouders. Of ze beseffen wat ze nu een kind aandoen en of ze zich bewust zijn dat ze nu als volwassenen een situatie creëeren waarin 1 kind wordt buitengesloten door de rest van de klas. Ik zou ook duidelijk mijn afkeur wel laten doorschemeren in zo'n gesprek. Ik vind dit zo laag, daar wordt ik zelf verdrietig van
letterkoekje schreef op 31-01-2024 om
Ik hoop dat bij jou ook de eerste pijn al een beetje is gaan liggen. (Ik begrijp het wel hoor, als ze aan onze kinderen komen, dan doet het bij ons - moeders - nog het meeste pijn).
Dit is zo 100% waar.
letterkoekje schreef op 31-01-2024 om 20:15:
En ... Stormvogel, is de alternatieve activiteit ook leuk geweest? Wat??? Nog leuker dan het verjaardagsfeestje! Goed zo.
En vanavond ligt er een tevreden Stormvogel-jongske in zijn bed te ronken van de deugd die hij heeft over wat mama heeft georganiseerd.
Ik hoop dat bij jou ook de eerste pijn al een beetje is gaan liggen. (Ik begrijp het wel hoor, als ze aan onze kinderen komen, dan doet het bij ons - moeders - nog het meeste pijn).
Dankjewel.
Ja, het was een geslaagde avond en zoon en andere kinderen moe maar tevreden naar bed. En ik kan het al een beetje meer relativeren.
BritgetJones007 schreef op 31-01-2024 om 20:45:
[..]
Ik zou hier wel zijn leerkracht over bellen. Ik zou, stel dat ik zijn leerkracht was hier wel een telefoontje aan wagen bij die ouders. Of ze beseffen wat ze nu een kind aandoen en of ze zich bewust zijn dat ze nu als volwassenen een situatie creëeren waarin 1 kind wordt buitengesloten door de rest van de klas. Ik zou ook duidelijk mijn afkeur wel laten doorschemeren in zo'n gesprek. Ik vind dit zo laag, daar wordt ik zelf verdrietig van
Hebben leerkrachten al niet genoeg te doen dat ze zich ook nog eens moeten bezighouden met de activiteiten buiten de school?
Moirmel schreef op 31-01-2024 om 18:50:
[..]
Denk dat dit het goed samenvat. Je wilt niet dat je feestje draait rond den autist (mag ik dat zeggen omdat ik zelf ass heb, zoals zwarte mensen wel neger mogen zeggen, of werkt het zo niet?).
Onze stiefzoon met ass zit in buitengewoon onderwijs met allemaal kinderen met ass en zelfs voor zijn verjaardagsfeestjes zijn er kinderen die niet uitgenodigd worden en omgekeerd ook: hijzelf wordt zelden uitgenodigd (wat ik heel goed kan begrijpen omdat ik zijn driftbuien ken).
Hoe spijtig het ook is, maar ass en feestjes is meestal geen goede combinatie.
haha ja mag je zeker zeggen!
Een groot feest is inderdaad ook niet de beste combi. Ook dat moet ik los-la-ten.
Kleine groepjes en 1 op1 gaat het veel beter gelukkig.
Net een tweedehands kinderboek/prentenboek opgesnord: 'Fijn feestje' van Elle van Lieshout en Erik van Os. Het ene feestje is het andere niet!
Moirmel schreef op 31-01-2024 om 20:50:
[..]
Hebben leerkrachten al niet genoeg te doen dat ze zich ook nog eens moeten bezighouden met de activiteiten buiten de school?
Ik als leerkracht ga echt geen ouders bellen om hen op de vingers te tikken over hun uitnodigingsbeleid. Ik kan in de klas veel betekenen en daar wil ik me inzetten. Maar dit soort dingen is echt aan de ouders zelf.
Fijn dat jullie het alsnog gezellig hebben gehad. Het blijft een lastig iets die kinderfeestjes. Ouders kunnen het niet door hebben. Zelf heb ik echt geen idee van de hoeveelheid meiden/jongens in de klas. Ken eigenlijk alleen de vriendjes/vriendinnetjes.
Een vriendje van dochter heeft veel last van over prikkeling. Gaat 1 op 1 prima, maar in groepen kan dat heel lastig zijn. Nodigen hem gewoon uit. Maar is dan aan hun of hij komt. Ouders kunnen vaak wel inschatten of er nog prikkels bij kunnen. En dan kan een monkeytown of schilderfeestje ook een wereld van verschil maken.
Aan de andere kant besef ik me ook wel dat we er met onze andere dochter aan gewend zijn. Prikkel verwerking kennen we en zien we vaak ook wel aankomen. Weten daar ook op te acteren. Bij ons zou dat rustige plekje dan ook een no-brainer zijn. We kunnen alleen niet verwachten dat de rest van de wereld onze kinderen ook snapt. En dan kan ik me ook wel voorstellen dat ze gewoon een gezellig feestje willen, zonder kans op "gedoe".
Maar ik weet precies hoe je je voelt. Het breekt je hart als je kind niet mee mag doen.
Ik heb er een keer voor gekozen om 1 meisje uit de klas niet uit te nodigen voor het kinderfeestje van mijn kind en dat ging me aan mijn hart. Het was derhalve wel een no-brainer, het meisje vertoonde erg heftig gedrag in de klas, zoals dreigen met potloden ogen uit te steken, ze heeft klasgenoot een gebroken arm bezorgd door haar van het klimrek te gooien tijdens de overblijf en nog veel meer heftige zaken. Dit alles voerde ze standaard uit met een hele enge glimlach op haar gezicht. (later in dat jaar heeft ze een kat vermoord op het schoolplein en is niet lang daarna godzijdank naar een speciale school gegaan voor kinderen met ernstige psychische problematiek)
Moeders was jammer genoeg ook nooit voor rede vatbaar, viel geen normaal gesprek mee te voeren. Als dat wél het geval was geweest dan had ik voorgesteld dat zij dan mee ging om haar dochter te begeleiden, maar nu moest ik voor de veiligheid van mijn kind en de genodigden kiezen. Het idee dat ik iemand doelbewust buitensloot vind ik nog steeds vervelend.
Ouders van een paar klassen verder spraken me er wel op aan, zeiden dat ze dat nóóit over hun hart zouden kunnen verkrijgen. Ik dacht dan maar, je moest eens weten hoe onveilig het anders is voor mijn kind.
Mijn verhaal is absoluut geen vergelijk met dat van TO, maar ik wil alleen zeggen dat er dus wel echt situaties mogelijk zijn waar je niet anders kan dan een kind niet uitnodigen. Hoe pijnlijk ook.
Stormvogel schreef op 31-01-2024 om 20:49:
[..]
Dankjewel.
Ja, het was een geslaagde avond en zoon en andere kinderen moe maar tevreden naar bed. En ik kan het al een beetje meer relativeren.
Fijn dat jullie samen een leuke avond gehad hebben.