Als enige niet gevraagd voor een verjaardag
Onze zoon (bijna 12) is vandaag erg verdrietig omdat alle jongens uit zijn klas gevraagd zijn voor een verjaardag van een klasgenoot - behalve hij. Dit is niet de eerste keer.
Het is een waardeloze situatie, en ik ben er mogelijk nog verdrietiger over dan hij.
Hij zit in groep 8, we hopen dat hij op de middelbare school meer aansluiting vindt.
Ik vroeg me af of dit herkenbaar is voor anderen. En zo ja wat doen jullie? En hoe zorg je dat je het zelf een beetje kan loslaten?
Ik heb voorgesteld of hij naar het strand wil, of uit eten, maar nee, allemaal geen zin in. Hij wil naar de dierentuin of zo'n trampolinepark - dat lukt niet nu. Verder weet hij niks leuks.
Wie weet heeft er iemand tips of herkenning...dank alvast.
Heel verdrietig voor je zoon en super tof dat je samen met hem wat leuks gaat doen!
Ik weet als ouder op de basisschool wel hoeveel kinderen er in de klas zitten en de verhouding jongens/meisjes. Ik snap dat de hele klas uitnodigen niet kan, maar ik zou nooit alle jongens of alle meisjes vragen behalve één.
Aansluiting vinden is ook lastig als de rest jou 'niet wil'. Een connectie komt van twee kanten en je 'gedoogd' voelen is ook niet je van het. Mee mogen 'omdat het moet van mama' of 'omdat het anders zielig is', voelt toch een beetje als vijfde wiel aan de wagen, maar goed, ik heb het regelmatig geaccepteerd bij gebrek aan beter.
Hopelijk wordt de middelbare school beter en treft hij daar iemand die op hem lijkt. Al is het er maar één, dat kan een wereld van verschil maken.
EmmaT schreef op 31-01-2024 om 15:47:
Mijn dochter ook, precies hetzelfde in groep 8. Die kinderen waren helemaal klaar met de basisschool en ze pestten elkaar de tent uit. Mijn dochter was ook geen lieverdje, maar het is wel een rottijd geweest, niet alleen voor haar. Leerkracht deed niks.
Ik ben die avond met haar naar de film gegaan. Ook als je zoon zegt niets te willen, blijf bij hem en ga mee als hij op het laatste moment toch iets wil. Er komen betere tijden, echt.
Dankjewel EmmaT. Ja, ik hoop op betere tijden. De middelbare school is spannend maar ook een grotere kans op kinderen met wie het wel klikt.
Hij heeft nu maar 10 jongens in de klas dus dat is ook niet veel. De ene helft is een groep samen waar je niet tussenkomt. De andere helft had hij vroeger contact mee maar dat is echt verdwenen. Kinderen doen geen moeite en de ouders ook niet. Veel mensen kennen elkaar en we (wij als ouder en onze zoon) komen er niet tussen. Sommige ouders weten hoe het zit met onze zoon, en ja, dat vinden ze allemaal rot voor hem, maar ze doen geen handreiking om mee te denken. Waar ik best boos over ben en eigenlijk ook geen zin meer heb om in deze groep te investeren en me kwetsbaar op te stellen.
Wat dat betreft heeft hij ook pech met deze klas (en wij met de ouders).
MamaE schreef op 31-01-2024 om 15:57:
Heel verdrietig voor je zoon en super tof dat je samen met hem wat leuks gaat doen!
Ik weet als ouder op de basisschool wel hoeveel kinderen er in de klas zitten en de verhouding jongens/meisjes. Ik snap dat de hele klas uitnodigen niet kan, maar ik zou nooit alle jongens of alle meisjes vragen behalve één.
Aansluiting vinden is ook lastig als de rest jou 'niet wil'. Een connectie komt van twee kanten en je 'gedoogd' voelen is ook niet je van het. Mee mogen 'omdat het moet van mama' of 'omdat het anders zielig is', voelt toch een beetje als vijfde wiel aan de wagen, maar goed, ik heb het regelmatig geaccepteerd bij gebrek aan beter.
Hopelijk wordt de middelbare school beter en treft hij daar iemand die op hem lijkt. Al is het er maar één, dat kan een wereld van verschil maken.
Dankjewel voor je post. 100% herkenbaar en eens met jou. Inderdaad, hij hoeft er maar een te treffen op de middelbare - dan is het goed.
Je kan ook dat vriendje en zijn ouders en evt brussen, uitnodigen voor gezellig tafelen of evt bbq. Wel ter ere van zijn verjaardag maar gericht op de gezelligheid van fijne mensen ipv een kinderfeest waarvan je niet weet of het een succes wordt.
Persoonlijk zou ik er nooit aan denken om de moeder van iemand die een feestje geeft 'ter verantwoording te roepen'. Want daar komt het wel op neer. Tenslotte doet iedereen wat ie zelf wil en zal op deze leeftijd de jarige al een grote beslissing mogen maken over wie hij al dan niet uitnodigt. Dus, wat wil/ga je van de moeder horen?
Misschien zijn er ook redenen waarom jouw zoontje niet is uitgenodigd. Aan een beperkt aantal gasten en dan net 1 kind uit de klas niet, dat kan ik nauwelijks geloven. Hoeveel kinderen zijn er uitgenodigd? 12? 15? Nog meer? Dan zal het op die ene ook niet meer steken. Trouwens, TO, ben je zeker dat echt iedereen is uitgenodigd? Want zo een groep 12 jarigen in je huis, ik zou maar eens eerst controleren of het wel effectief zo is.
En - zonder jouw zoon met de vinger te wijzen - als jij zegt dat jouw kind sociaal moeilijk aansluiting vindt bij anderen, dan ligt daar misschien de reden dat hij niet is gevraagd. Misschien willen ze hem ontzien of denken ze dat hij daar toch geen zin in zal hebben.
Ik haal maar een aantal redenen aan waar de oorzaak kan liggen. En u mag echt niet denken dat ik hier standpunt inneem tegen jouw zoon en voor de jarige. Natuurlijk is pesten ook nog een mogelijkheid. Ik hoop dat dat niet de echte reden is, want dat zou superverdrietig zijn. Maar ook die reden sluit ik niet uit.
Ik zou eerder deze gebeurtenis aangrijpen om een gesprek met de leraar te hebben en dieper in te gaan hoe de verhoudingen in de klas liggen.
Ik hoop dat u aan alle reacties toch wat steun vindt om het voorval een plaats te geven. In ieder geval heeft uw zoontje een liefhebbende mama, en daar kan een eenmalig verjaardagsfeestje niet tegenop!
Sterkte, ook voor jouw zoon.
Stormvogel schreef op 31-01-2024 om 15:54:
[..]
In de klas en pauze gaat het best goed. Meestal doet hij mee en ze doen ook normaal tegen hem. Hij heeft vaak lol. Alleen bij groepsvorming valt hij er echt buiten.
Ik snap eerlijk gezegd niet heel goed waarom hij nooit gevraagd wordt. Hij heeft zeker een gebruiksaanwijziging maar het is absoluut niet zo dat hij continue vervelend gedrag vertoond.
Kinderen komen wel als hij een verjaardag geeft. Maar ik denk dat het niet van harte gaat (bij mijn andere kinderen krijg ik direct een enthousiaste reactie op een uitnodigin), bij hem duurde dit de vorige keer echt langer (alsof ouders en kinderen er twee keer over na moeten denken).
Dit jaar vraag ik me dus af wat we met zijn verjaardag gaan doen. Ik denk eerder een kleiner feestje met een vriend buiten school dan met klasgenoten.
Misschien zien klasgenootjes ook dat een groepsactiviteit minder bij hem past. Ik herken dat wel van mijn oudste zoon met ASS; 1 op 1 ging het goed en in de ( vrij korte) pauze ook nog wel. Maar bij bv feestjes was zijn gedrag echt wel a- typisch t.o.v de rest waardoor het niet liep en dat was dan voor de anderen en de jarige job ook niet leuk. Het is altijd lastig met feestjes; buitensluiten is natuurlijk niet de bedoeling, maar iemand toch uitnodigen uit verplichting werkt vaak ook niet want voelt ook niet fijn, en ja het is het feestje van de jarige en die vraagt logischerwijs vriendjes waar hij wel een klik mee heeft. Dan speelt ook mee dat sommige ouders het aantal genodigden strak hanteren en erdan niet bij stil staan dat er precies 1 buitenvalt.
Mijn jongste 2 kinderen zitren nog op de basisschool en zij mogen 7 kinderen vragen en zelf kiezen wie. Nou is het hier wel gebruikelijk om jongens en meisjes te vragen dus dan is de kans klein dat er 1 jongen/ meisje niet gevraagd wordt.
Wat jullie zeggen, het is inderdaad groep 8 'uitzitten' en hopen op betere tijden op de middelbare. Hij gaat naar een school waar ze -zo hoor ik van velen - een goede zorgstructuur hebben - we gaan binnenkort contact opnemen voor een gesprek om te kijken wat ze kunnen bieden.
De school heeft ervaring met kinderen die hetzelfde zijn en meemaken, hier is aandacht voor. Dus vooralsnog klinkt dat goed.
Gelukkig stopt de coaching niet en kan het onbeperkt doorgaan. Dat is dan weer het voordeel van een diagnose. We richten ons dus inderdaad op de middelbare, voorzover het nu kan dus de basis leggen voor een goede start daar, en groep 8 uitzitten.
In de voorjaarsvakantie gaat hij naar een kamp ter voorbereiding op de brugklas, focus op zelfvertrouwen. Hoor er goede verhalen over, en vorig jaar is hij met een ander kamp meegeweest van dezelfde organisator, waar hij erg enthousiast over was.
Al met al gebeurt er dus best wat en bieden we hem hulp. Dat geeft ook wel rust - dat we doen wat we kunnen.
Gingergirl schreef op 31-01-2024 om 16:23:
[..]
Misschien zien klasgenootjes ook dat een groepsactiviteit minder bij hem past. Ik herken dat wel van mijn oudste zoon met ASS; 1 op 1 ging het goed en in de ( vrij korte) pauze ook nog wel. Maar bij bv feestjes was zijn gedrag echt wel a- typisch t.o.v de rest waardoor het niet liep en dat was dan voor de anderen en de jarige job ook niet leuk. Het is altijd lastig met feestjes; buitensluiten is natuurlijk niet de bedoeling, maar iemand toch uitnodigen uit verplichting werkt vaak ook niet want voelt ook niet fijn, en ja het is het feestje van de jarige en die vraagt logischerwijs vriendjes waar hij wel een klik mee heeft. Dan speelt ook mee dat sommige ouders het aantal genodigden strak hanteren en erdan niet bij stil staan dat er precies 1 buitenvalt.
ja herkenbaar. Zo gaat het bij mijn zoon ook. In grotere groepen kan hij onvoorspelbaar zijn (boos worden) en ik kan me voorstellen dat dat voor de rest ook niet leuk is. 1 op1 en in de kleine pauze gaat het ook hier prima.
Mijn jongste 2 kinderen zitren nog op de basisschool en zij mogen 7 kinderen vragen en zelf kiezen wie. Nou is het hier wel gebruikelijk om jongens en meisjes te vragen dus dan is de kans klein dat er 1 jongen/ meisje niet gevraagd wordt.
Stormvogel schreef op 31-01-2024 om 16:28:
[..]
ja herkenbaar. Zo gaat het bij mijn zoon ook. In grotere groepen kan hij onvoorspelbaar zijn (boos worden) en ik kan me voorstellen dat dat voor de rest ook niet leuk is. 1 op1 en in de kleine pauze gaat het ook hier prima.
Maar goed, je schrijft dus dat je zoon niet goed gedijt in grotere groepen, hij kan dan onvoorspelbaar worden in de vorm van boosheid. Als klasgenootjes dat van hem weten ( misschien meegemaakt hebben) is het ook best wel weer te begrijpen dat zij dat( boosheid) niet willen op hun feestje ( waar ze het hele jaar naar uitgekeken hebben en hun laatste feestje is) en hem daarom niet uitnodigen. Dat maakt het natuurlijk niet minder verdrietig voor je zoon, ( begrijp me niet verkeerd) maar of het puur pesten of buitensluiten is, is het denk ik ook niet helemaal. Dit soort feestjes passen misschien ook niet bij hem..
Mijn zoon (ook met ASS) had ook moeite met aansluiting vinden bij zijn leeftijdsgenoten. Hij heeft een kamp gedaan bij stichting De Ster. Dat vond hij vooraf doodeng, maar achteraf heel leuk. Ze hebben speciale kampen voor kinderen die naar de brugklas gaan.
https://www.stichtingdester.nl/kampen-voor-weerbaarheid/
Marianne76 schreef op 31-01-2024 om 16:47:
Mijn zoon (ook met ASS) had ook moeite met aansluiting vinden bij zijn leeftijdsgenoten. Hij heeft een kamp gedaan bij stichting De Ster. Dat vond hij vooraf doodeng, maar achteraf heel leuk. Ze hebben speciale kampen voor kinderen die naar de brugklas gaan.
https://www.stichtingdester.nl/kampen-voor-weerbaarheid/
Zo'n sterkamp gaan we dus ook doen 
Fijn dat jouw zoon het zo leuk vond ook.
Gingergirl schreef op 31-01-2024 om 16:38:
[..]
Maar goed, je schrijft dus dat je zoon niet goed gedijt in grotere groepen, hij kan dan onvoorspelbaar worden in de vorm van boosheid. Als klasgenootjes dat van hem weten ( misschien meegemaakt hebben) is het ook best wel weer te begrijpen dat zij dat( boosheid) niet willen op hun feestje ( waar ze het hele jaar naar uitgekeken hebben en hun laatste feestje is) en hem daarom niet uitnodigen. Dat maakt het natuurlijk niet minder verdrietig voor je zoon, ( begrijp me niet verkeerd) maar of het puur pesten of buitensluiten is, is het denk ik ook niet helemaal. Dit soort feestjes passen misschien ook niet bij hem..
Eens. Je vat het goed samen.
Al is met een paar aanpassingen zo'n feestje vaak wel geschikt (plek hebben om je even terug te trekken).
Voor onze zoon is het belangrijk om overprikkeling te voorkomen - daar werken we ook aan met coaching.
letterkoekje schreef op 31-01-2024 om 16:10:
Persoonlijk zou ik er nooit aan denken om de moeder van iemand die een feestje geeft 'ter verantwoording te roepen'. Want daar komt het wel op neer. Tenslotte doet iedereen wat ie zelf wil en zal op deze leeftijd de jarige al een grote beslissing mogen maken over wie hij al dan niet uitnodigt. Dus, wat wil/ga je van de moeder horen?
Misschien zijn er ook redenen waarom jouw zoontje niet is uitgenodigd. Aan een beperkt aantal gasten en dan net 1 kind uit de klas niet, dat kan ik nauwelijks geloven. Hoeveel kinderen zijn er uitgenodigd? 12? 15? Nog meer? Dan zal het op die ene ook niet meer steken. Trouwens, TO, ben je zeker dat echt iedereen is uitgenodigd? Want zo een groep 12 jarigen in je huis, ik zou maar eens eerst controleren of het wel effectief zo is.
En - zonder jouw zoon met de vinger te wijzen - als jij zegt dat jouw kind sociaal moeilijk aansluiting vindt bij anderen, dan ligt daar misschien de reden dat hij niet is gevraagd. Misschien willen ze hem ontzien of denken ze dat hij daar toch geen zin in zal hebben.
Ik haal maar een aantal redenen aan waar de oorzaak kan liggen. En u mag echt niet denken dat ik hier standpunt inneem tegen jouw zoon en voor de jarige. Natuurlijk is pesten ook nog een mogelijkheid. Ik hoop dat dat niet de echte reden is, want dat zou superverdrietig zijn. Maar ook die reden sluit ik niet uit.
Ik zou eerder deze gebeurtenis aangrijpen om een gesprek met de leraar te hebben en dieper in te gaan hoe de verhoudingen in de klas liggen.
Ik hoop dat u aan alle reacties toch wat steun vindt om het voorval een plaats te geven. In ieder geval heeft uw zoontje een liefhebbende mama, en daar kan een eenmalig verjaardagsfeestje niet tegenop!
Sterkte, ook voor jouw zoon.
Bedankt Letterkoekje!
Eens met jou, bellen met de moeder heeft geen zin. Daar bereiken we niks mee.
Zo, nu ga ik afsluiten en we gaan zo iets leuks doen met ons allemaal.
Zoon is een stuk vrolijker.
Bedankt voor het meedenken, tips, lieve woorden en herkenning ♥️. Heel fijn.
Stormvogel schreef op 31-01-2024 om 16:55:
[..]
Eens. Je vat het goed samen.
Al is met een paar aanpassingen zo'n feestje vaak wel geschikt (plek hebben om je even terug te trekken).
Voor onze zoon is het belangrijk om overprikkeling te voorkomen - daar werken we ook aan met coaching.
Dat ligt er natuurlijk ook maar net aan wat ze gaan doen en waar. Ik kan me best voorstellen dat niet iedereen dat ziet zitten. Wat voor ouders van een ASS kind vanzelfsprekend is, is dat niet voor anderen.