Meisjesachtige jongen en het gedrag van zijn ouders
Mijn dochter is bevriend met een lieve jongen en ze spelen vaak met elkaar. De jongen is net als mijn dochter helemaal gek van roze, glitters, jurken enz. Daarom kunnen ze zo goed met elkaar omgaan. Nu had mijn dochter vorige week gevraagd of hij wilde spelen en hij zei dat het niet mocht van zijn ouders. Mijn dochter had het maandag weer gevraagd, maar kreeg hetzelfde antwoord. Ik heb toen even met zijn moeder gesproken omdat ik wilde weten waarom die jongen niet meer bij ons mocht spelen. De moeder zei dat zij en voornamelijk haar man graag wilde dat zoon wat mannelijker zou worden en dat vriendschap met mijn dochter daar niet bij hielp. En dat ze voorlopig niet wilde dat zij nog samen zouden spelen.
Ik ben hier erg van geschrokken. Het is 2024, wat maakt het nou uit dat ze beide van meidendingetjes houden?!?!? Die kinderen zijn pas 6 jaar oud!
Hoe moet ik zoiets uitleggen tegen mijn dochter? Ik moedig haar nu aan om met andere kinderen te spelen. Maar ik vind dit zo zielig.
ik zat in de jaren 80 op de basisschool. Jongens en meisjes speelden met elkaar en er waren gemengde feestjes. Met Sint op school kregen jongens een auto en meisjes een pop (iedereen kreeg hetzelfde). Ik vond dat toen al niet leuk. Ik wilde ook zo'n auto. Gelukkig is dat op school dochter nu anders.
Bakblik schreef op 30-09-2024 om 07:30:
[..]
Jeetje, een jongen van 6! Laat hem lekker die prinsessenjurk aantrekken. Mijn zoon was nog ouder dat hij weleens in een prinsessenjurk liep inclusief make-up en glitterdiadeem.
Hij wordt dat echt niet "anders" van hoor! En dan nog: Anders is leuk! Ter inspiratie het favoriete prentenboek van mijn kinderen voorgelezen. Kijk er even naar, kan je wat van leren!
Miss dat jij anders zijn leuk vind maar dat geldt niet voor iedereen.
Anoniemer schreef op 30-09-2024 om 07:46:
[..]
Laat hem toch lekker zuigen. Het wordt weer hilarisch zo 😋
Daar wordt de sfeer in een topic/ het forum niet gezelliger van. Dus doe maar niet.
Nick90 schreef op 30-09-2024 om 07:50:
[..]
Miss dat jij anders zijn leuk vind maar dat geldt niet voor iedereen.
Ja anders zijn is leuk! En dat verander je niet door je kind dingen te verbieden.
Een artistieke jongen die graag experimenteert met verf wordt niet ineens de topscorer van het elftal, omdat je dat als ouders zo graag ziet en dat stimuleert. Echt niet.
Bakblik schreef op 30-09-2024 om 07:54:
[..]
Ja anders zijn is leuk! En dat verander je niet door je kind dingen te verbieden.
Een artistieke jongen die graag experimenteert met verf wordt niet ineens de topscorer van het elftal, omdat je dat als ouders zo graag ziet en dat stimuleert. Echt niet.
En je wordt ook geen homo of trans van een prinsessenjurk. Echt niet, maar dat weet Nick ook heus wel.
Bakblik schreef op 30-09-2024 om 07:54:
[..]
Ja anders zijn is leuk! En dat verander je niet door je kind dingen te verbieden.
Een artistieke jongen die graag experimenteert met verf wordt niet ineens de topscorer van het elftal, omdat je dat als ouders zo graag ziet en dat stimuleert. Echt niet.
Kinderen die vreselijk gepest worden omdat ze anders zijn zullen vast helemaal met je eens zijn dat anders zijn echt superleuk is. En nee je kind hoeft geen topscorer te zijn maar wel graag zonder al te veel schade z'n schooljaren doorlopen.
Nick90 schreef op 30-09-2024 om 08:13:
[..]
Kinderen die vreselijk gepest worden omdat ze anders zijn zullen vast helemaal met je eens zijn dat anders zijn echt superleuk is. En nee je kind hoeft geen topscorer te zijn maar wel graag zonder al te veel schade z'n schooljaren doorlopen.
Ik ben vroeger gepest en dat is schadelijk inderdaad. Ik kan echter uit eigen ervaring zeggen dat niet jezelf kunnen of mogen of durven zijn net zo of misschien zelfs nog wel schadelijker kan zijn.
Het gevoel dat mijn moeder mij niet begreep en het gevoel dat ik niet goed genoeg was in haar ogen daardoor, heeft mij meer beschadigd en gevormd dan alle jaren dat ik ben gepest.
Als ik het gevoel had gehad dat ik wel goed genoeg was zoals ik was en dat ik gewoon mezelf had durven zijn daardoor, dan was ik een stuk zelfverzeker daar geweest en was ik daardoor waarschijnlijk ook minder gepest geweest. Dat had mij echt een heel stuk gescheeld als kind en als volwassenen.
Dus het is mooi dat je wilt voorkomen dat je kind gepest wordt, maar pas op dat Die oplossing niet erger is dan de potentiële kwaal.
Mooi verhaal lollypopje.
Na een jaren 70 oersterke heb ik mijn kinderen altijd gestimuleerd dat anders zijn was toegestaan. Jongen met lang haar niet kunnen, mijn dochter had zelfs een shirt met de tekst: dare to be different. Knalroze met hysterisch gekleurde broek erbij en ze droeg het met trots. Dat heeft haar heel sterk gemaakt.
Nick90 schreef op 30-09-2024 om 08:13:
[..]
Kinderen die vreselijk gepest worden omdat ze anders zijn zullen vast helemaal met je eens zijn dat anders zijn echt superleuk is. En nee je kind hoeft geen topscorer te zijn maar wel graag zonder al te veel schade z'n schooljaren doorlopen.
Klopt. Mensen willen 'in de pas lopen' om het risico op verstoten te worden te verminderen. De jongen in prinsessenjurk gaat waarschijnlijk hoon krijgen van de andere kinderen en volwassenen. Misschien dat die vader niet alleen bang is voor 'verwijfdheid', maar het kind ook wil behoeden voor pesterijen.
Als buitenstaander zeggen dat apart zijn 'leuk is' en vrouwelijke expressie bij jongens positief ontvangen zal worden is enigzins naïef. De verhalen van gepeste kinderen zitten vaak vol schaamte, zelfhaat en onmacht doordat ze wisten wat de 'waardering was' voor hun gedrag.
Maar als iedereen maar meegaat in het in de pas lopen verandert er aan dat pesten natuurlijk ook nooit wat.
Anders zijn is meestal niet leuk als het je 'overkomt'. Bijvoorbeeld doordat je een of andere ziekte, aandoening, afwijking of stoornis hebt. Het is dan geen keuze, maar het heeft wel gevolgen voor je leven en voor hoe andere mensen naar je kijken.
Als je er zelf voor kiest om 'anders' te zijn, is dat wat anders. Dan kan de buitenwereld er nog steeds van alles van vinden, maar omdat het wel jouw keuze is, kun je daar makkelijker zelfvertrouwen in uitstralen dan wanneer het je tegen wil en dank overkomt.
Mijn dochter is ook in meerdere opzichten 'anders' en kan daar soms heel veel moeite mee hebben, maar als ze ergens zelf voor kiest heeft ze dat helemaal niet.
Ik heb geen problemen met jongens in jurkjes, meisjes met een stekeltjeskappel oid. Maar heel veel mensen wel. De kans is groot dat er wél reacties komen. En ik begrijp wel dat sommige ouders hopen hun kind daartegen te beschermen door te sturen naar gemiddeld/gematigd gedrag/uiterlijk ed. Dat dat niet perse de juiste weg is, daar ben ik van overtuigd. Zie het bericht van Lollypopje. Goedkeuren doe ik het dus niet, begrijpen wel.
Overigens vind ik een jongen in een prinsessenjurk meer vragen van acceptatie van anderen dan een meisje in een roze shirt met tekst. Dus als dat shirtje het meest extreme 'anders zijn' was dat kind deed dan is het ook wel makkelijk om te zeggen dat je anders zijn zo leuk vindt.
Nou ik had als kind zo tussen 10 en 15 heel veel felle kleuren aan in allerlei combinaties en veel mensen vonden dat lelijk. Vaak genoeg commentaar op gehad als in 'zitten al je andere kleren in de was of zo' of 'is dat je pyjama'. Maar als ik van mijn ouders verplicht aan had moeten doen wat 'in de mode' was en wat 'iedereen' aan had, was ik daar denk ik niet gelukkiger van geworden.
Temet schreef op 30-09-2024 om 09:22:
Maar als iedereen maar meegaat in het in de pas lopen verandert er aan dat pesten natuurlijk ook nooit wat.
Dan maak je mensen die 'uit de pas lopen' medeverantwoordelijk voor het verminderen van pestgedrag. Terwijl dat eigenlijk bij de pesters moet liggen.
Er zijn volgens deze redenering meer prinsessenjurk-jongens nodig. Laat hen het dan maar oplossen. Anders verandert er nooit wat.
Meesje schreef op 30-09-2024 om 09:29:
Ik heb geen problemen met jongens in jurkjes, meisjes met een stekeltjeskappel oid. Maar heel veel mensen wel. De kans is groot dat er wél reacties komen. En ik begrijp wel dat sommige ouders hopen hun kind daartegen te beschermen door te sturen naar gemiddeld/gematigd gedrag/uiterlijk ed. Dat dat niet perse de juiste weg is, daar ben ik van overtuigd. Zie het bericht van Lollypopje. Goedkeuren doe ik het dus niet, begrijpen wel.
Overigens vind ik een jongen in een prinsessenjurk meer vragen van acceptatie van anderen dan een meisje in een roze shirt met tekst. Dus als dat shirtje het meest extreme 'anders zijn' was dat kind deed dan is het ook wel makkelijk om te zeggen dat je anders zijn zo leuk vindt.
Eens. We zijn ons er soms helemaal niet meer van bewust dat we meten met 2 maten en dat het kunstmatig gelijktrekken van de waardering van gendernonconforn gedrag daardoor wringt.