Meisjesachtige jongen en het gedrag van zijn ouders
Mijn dochter is bevriend met een lieve jongen en ze spelen vaak met elkaar. De jongen is net als mijn dochter helemaal gek van roze, glitters, jurken enz. Daarom kunnen ze zo goed met elkaar omgaan. Nu had mijn dochter vorige week gevraagd of hij wilde spelen en hij zei dat het niet mocht van zijn ouders. Mijn dochter had het maandag weer gevraagd, maar kreeg hetzelfde antwoord. Ik heb toen even met zijn moeder gesproken omdat ik wilde weten waarom die jongen niet meer bij ons mocht spelen. De moeder zei dat zij en voornamelijk haar man graag wilde dat zoon wat mannelijker zou worden en dat vriendschap met mijn dochter daar niet bij hielp. En dat ze voorlopig niet wilde dat zij nog samen zouden spelen.
Ik ben hier erg van geschrokken. Het is 2024, wat maakt het nou uit dat ze beide van meidendingetjes houden?!?!? Die kinderen zijn pas 6 jaar oud!
Hoe moet ik zoiets uitleggen tegen mijn dochter? Ik moedig haar nu aan om met andere kinderen te spelen. Maar ik vind dit zo zielig.
In deze maatschappij kan niemand overal 100 procent zichzelf zijn. Je houdt altijd rekening met je sociale omgeving en met welke mensen je bent. Je past je tot op zekere hoogte altijd aan als je met andere mensen bent. Op een gala kom je bijvoorbeeld ook niet aan in een trainingsbroek (thuis wel als het goed is). Of als je in een sjiek restaurant eet ga je ook niet keihard zitten boeren en er zitten in een joggingbroek. Tuurlijk het kan wel maar of het verstandig is, is een tweede. En naar school gaan is verplicht je zit er en je moet het in die omgeving doen. Als je volwassen bent kun je de ongevingen opzoeken waar je nog meer zoveel mogelijk jezelf kan zijn. Als kind kan dat gewoon nog niet. Of beter gezegd is dat niet altijd even verstandig vanwege hoe deze wereld in elkaar zit en het feit dat mensen nu eenmaal kuddedieren zijn.
Jorni schreef op 30-09-2024 om 13:42:
[..]
Als je kapot gepest wordt dan gaat het zelfvertrouwen er sowieso aan. Dat wil je ook niet voor je kind. En een jongen die zich overduidelijk als een meisje gedraagt krijgt bijna honderd procent zeker problemen op school. Hoe krom dat ook is. Het enige wat ik zeg is dat ik snap dat ouders dat liever proberen te voorkomen voor hun kind. Of de manier waarop het in de situatie van dit topic wordt gedaan ook goed is nja dat valt denk ik zeker te betwijfelen. Maar begrijpen doe ik het wel.
Je houdt het probleem mede in stand door je kind te beknotten maar wel begrip te hebben voor een ouderwetse visie op mannelijkheid. Dat is niet realistisch maar meedoen met genderconformiteit afdwingen.
Alsof er iets 'ergs' is aan een vrouwelijke jongen zijn, een homo of zelfs een transkind.
Jorni schreef op 30-09-2024 om 13:48:
In deze maatschappij kan niemand overal 100 procent zichzelf zijn. Je houdt altijd rekening met je sociale omgeving en met welke mensen je bent. Je past je tot op zekere hoogte altijd aan als je met andere mensen bent. Op een gala kom je bijvoorbeeld ook niet aan in een trainingsbroek (thuis wel als het goed is). Of als je in een sjiek restaurant eet ga je ook niet keihard zitten boeren en er zitten in een joggingbroek. Tuurlijk het kan wel maar of het verstandig is, is een tweede. En naar school gaan is verplicht je zit er en je moet het in die omgeving doen. Als je volwassen bent kun je de ongevingen opzoeken waar je nog meer zoveel mogelijk jezelf kan zijn. Als kind kan dat gewoon nog niet. Of beter gezegd is dat niet altijd even verstandig vanwege hoe deze wereld in elkaar zit en het feit dat mensen nu eenmaal kuddedieren zijn.
Je vergelijkt nu ongepast maatschappelijk gedrag met onschuldige kledingvoorkeur. Het is niet 'verstandig' om je steeds te buigen naar de wil van de massa. Je kunt beter achter zo'n kind gaan staan dan begrip te hebben voor die kortzichtige bekrompenheid van kuddedieren.
Kijktip in dit kader: pisnicht van Nicolaas Veul. gaat in brede zin over (latente) homofobie. Maar ik raak nog steeds ontroerd als ik denk aan de gesprekken die Nicolaas in die docu met zijn vader heeft. Een zeer liefhebbende man, die Nicolaas vroeger ook aanmoedigde meer genderconform gedrag te vertonen. Prachtig en eerlijk gesprek. Docu duurt slechts 3 kwartier.
https://npo.nl/start/serie/3doc/seizoen-12/pisnicht-the-movie/afspelen?at_campaign=npostart_player&at_channel=npostart&at_creation=share-link&at_detail_placement=1:m1oyn2yh:10bf0b8ea70b48d684bb1c81c96efcbc&at_format=share_button;;0_0&at_general_placement=serie;3doc;seizoen-12;pisnicht-the-movie&at_medium=display&at_variant=organic
Stardust schreef op 30-09-2024 om 14:04:
Kijktip in dit kader: pisnicht van Nicolaas Veul. gaat in brede zin over (latente) homofobie. Maar ik raak nog steeds ontroerd als ik denk aan de gesprekken die Nicolaas in die docu met zijn vader heeft. Een zeer liefhebbende man, die Nicolaas vroeger ook aanmoedigde meer genderconform gedrag te vertonen. Prachtig en eerlijk gesprek. Docu duurt slechts 3 kwartier.
https://npo.nl/start/serie/3doc/seizoen-12/pisnicht-the-movie/afspelen?at_campaign=npostart_player&at_channel=npostart&at_creation=share-link&at_detail_placement=1:m1oyn2yh:10bf0b8ea70b48d684bb1c81c96efcbc&at_format=share_button;;0_0&at_general_placement=serie;3doc;seizoen-12;pisnicht-the-movie&at_medium=display&at_variant=organic
Wat mooi ik ga zeker kijken. Er is vooral veel aan de hand rondom het concept mannelijkheid. Bij ouders van transkinderen hoor ik de hele tijd vaders die dwars liggen, vooral als het kind van jongen naar meisje gaat. Meisjes mogen stoer zijn voor de goegemeente, jongens die iets vrouwelijks aanhebben of willen doen, worden daar veel meer over gepest.
Twinski schreef op 30-09-2024 om 13:55:
[..]
Je houdt het probleem mede in stand door je kind te beknotten maar wel begrip te hebben voor een ouderwetse visie op mannelijkheid. Dat is niet realistisch maar meedoen met genderconformiteit afdwingen.
Alsof er iets 'ergs' is aan een vrouwelijke jongen zijn, een homo of zelfs een transkind.
Ik vind daar niets ergs aan. Zeker niet. En als dat bij dit jongetje aan de hand is dan komt dat vanzelf wel boven.
Het enige wat ik zeg is dat ik het begrijp als ouders hun kind proberen te stimuleren niet te veel op te vallen als ze bijvoorbeeld met andere kinderen of op school zijn. Ik zie het als leren om zich aan te passen aan een omgeving waarin ze nu eenmaal moeten zijn om de schooltijd zo goed als mogelijk door te komen. Thuis en daarna is er veel meer mogelijk. Ik snap goed dat het krom is, maar ik snap dat ouders niet willen dat hun eigen kind een pispaaltje wordt vanwege afwijkend gedrag en dat ze dat proberen te voorkomen. Of het lukt en of ze dat goed aanpakken is natuurlijk een tweede.
De manier hoe deze ouders dat proberen te doen en hoe ze het brengen naar TO en waarschijnlijk ook naar hun kind toe, dat zou ik niet zo doen.
Ik weet niet hoe het verder thuis gaat bij die jongen en wat hij daar wel of niet mag. Dus over dat kan ik verder niets zeggen.
Jorni schreef op 30-09-2024 om 13:48:
In deze maatschappij kan niemand overal 100 procent zichzelf zijn. Je houdt altijd rekening met je sociale omgeving en met welke mensen je bent. Je past je tot op zekere hoogte altijd aan als je met andere mensen bent. Op een gala kom je bijvoorbeeld ook niet aan in een trainingsbroek (thuis wel als het goed is). Of als je in een sjiek restaurant eet ga je ook niet keihard zitten boeren en er zitten in een joggingbroek. Tuurlijk het kan wel maar of het verstandig is, is een tweede. En naar school gaan is verplicht je zit er en je moet het in die omgeving doen. Als je volwassen bent kun je de ongevingen opzoeken waar je nog meer zoveel mogelijk jezelf kan zijn. Als kind kan dat gewoon nog niet. Of beter gezegd is dat niet altijd even verstandig vanwege hoe deze wereld in elkaar zit en het feit dat mensen nu eenmaal kuddedieren zijn.
Klopt je kan niet overal 100% jezelf zijn. Je zal je moeten aanpassen aan de omgeving waar je bent. De kerk bezoek je niet in je bikini.
Je kunt wel aanpassen met aandacht voor wie je zelf bent, ook als kind.
Mijn kinderen hadden op de middelbare een kledingprotocol. Heel goed genderneutraal vormgegeven. Korte broeken zijn niet korter dan 15 cm boven de knie bijvoorbeeld dus meiden konden niet met broekjes waar de billen bijna uit hingen naar school en jongens ook niet. Maar binnen de grenzen was echt nog ruimte voor een eigen stijl.
Ook op andere vlakken mochten ze zijn wie ze waren. Bij muziek en handvaardigheid moesten ze voldoen aan de leerdoelen maar er was ruimte voor hun eigen voorkeur. Het schilderij in perspectief kon abstract zijn of klassiek zolang je het leerdoel, in perspectief schilderen, probeerde duidelijk te krijgen in je schilderij was het goed. Wie moest lachen om het werk van een ander werd daar op aangesproken.
Ze hoefden niet allemaal ongeveer een 13 jarige te zijn in de brugklas. Je mocht Truusje zijn van 12 en ook Pietje van bijna 14 die de brugklas voor de 2e keer deed mocht er gewoon zijn.
Twinski schreef op 30-09-2024 om 14:02:
[..]
Je vergelijkt nu ongepast maatschappelijk gedrag met onschuldige kledingvoorkeur. Het is niet 'verstandig' om je steeds te buigen naar de wil van de massa. Je kunt beter achter zo'n kind gaan staan dan begrip te hebben voor die kortzichtige bekrompenheid van kuddedieren.
Zoals ik dit topic lees gaat het wel over meer dan een onschuldige kledingvoorkeur. Je kan principieel wel gelijk hebben en ja principieel ben ik het echt daarmee eens, maar ik snap het als ouders het belangrijker vinden dat het kind een fijne schooltijd heeft zonder pesterijen door het kind te leren zich al dan niet tijdelijk iets aan te passen als het in de buitenwereld is, dan dat ze keihard gaan staan voor de principes met zeker een nare jeugd voor het kind als gevolg.
Jorni schreef op 30-09-2024 om 14:10:
[..]
Ik vind daar niets ergs aan. Zeker niet. En als dat bij dit jongetje aan de hand is dan komt dat vanzelf wel boven.
Het enige wat ik zeg is dat ik het begrijp als ouders hun kind proberen te stimuleren niet te veel op te vallen als ze bijvoorbeeld met andere kinderen of op school zijn. Ik zie het als leren om zich aan te passen aan een omgeving waarin ze nu eenmaal moeten zijn om de schooltijd zo goed als mogelijk door te komen. Thuis en daarna is er veel meer mogelijk. Ik snap goed dat het krom is, maar ik snap dat ouders niet willen dat hun eigen kind een pispaaltje wordt vanwege afwijkend gedrag en dat ze dat proberen te voorkomen. Of het lukt en of ze dat goed aanpakken is natuurlijk een tweede.
De manier hoe deze ouders dat proberen te doen en hoe ze het brengen naar TO en waarschijnlijk ook naar hun kind toe, dat zou ik niet zo doen.
Ik weet niet hoe het verder thuis gaat bij die jongen en wat hij daar wel of niet mag. Dus over dat kan ik verder niets zeggen.
Dus je moet andere kleren aan op school? Welke problemen geven die kleren dan, dat er een aanpassing noodzakelijk is richting school. Wat valt daaruit nu te 'leren' voor zo'n kind?
In mijn ogen moet de rest 'leren' respect te hebben voor de kleding en expressie van een kind. Je taboeiseert onschuldig gedrag.
Jorni schreef op 30-09-2024 om 14:18:
[..]
Zoals ik dit topic lees gaat het wel over meer dan een onschuldige kledingvoorkeur. Je kan principieel wel gelijk hebben en ja principieel ben ik het echt daarmee eens, maar ik snap het als ouders het belangrijker vinden dat het kind een fijne schooltijd heeft zonder pesterijen door het kind te leren zich al dan niet tijdelijk iets aan te passen als het in de buitenwereld is, dan dat ze keihard gaan staan voor de principes met zeker een nare jeugd voor het kind als gevolg.
Wat er dan schuldig aan die kledingvoorkeur? Is een jurk dan iets schuldigs? Laat die jongens maar meisjesdingen doen of dragen. Dit is het sluitstuk van de emancipatie. Als vrouwelijkheid voor mannen genormaliseerd is. Mannelijkheid voor vrouwen is al een stuk verder. Bij het in stand houden van eendimensionale mannelijkheid ben/blijf je onderdeel van het probleem.
Twinski schreef op 30-09-2024 om 14:29:
[..]
Wat er dan schuldig aan die kledingvoorkeur? Is een jurk dan iets schuldigs? Laat die jongens maar meisjesdingen doen of dragen. Dit is het sluitstuk van de emancipatie. Als vrouwelijkheid voor mannen genormaliseerd is. Mannelijkheid voor vrouwen is al een stuk verder. Bij het in stand houden van eendimensionale mannelijkheid ben/blijf je onderdeel van het probleem.
Dit! Laat een kind lekker aantrekken wat het wil. Waarom kan een jongen niet lekker in een glittershirtje en een rokje naar school? Waarom kan een meisje wel in een stoere legerbroek? Waarom kan een man geen make-up dragen? Is ook maar relatief trouwens. In de tijd van Lodewijk de 14e droegen ook mannen make-up om er bleker uit te zien. Vond men toen mooi. Mannen droegen toen ook pruiken trouwens. En jassen met kant en strikken. Wat we vandaag de dag als typisch mannelijk of vrouwelijk zien is allemaal maar relatief. Het zou een stuk schelen als we ons realiseren dat het deep down gewoon alleen maar mode is...
Volgens mij heeft gepest worden om 'anders zijn' niets te maken met kleding, lage/hoge cijfers, lichaamsbouw, haarkleur, huidskleur, seksuele oriëntatie enzovoorts. Als je om welke reden dan ook goed in de groep ligt, kun je juist álles maken op dat gebied. Als je minder goed ligt, is bijna alles wat je doet en draagt een reden om je te pakken.
Wilmamaa schreef op 30-09-2024 om 15:02:
Volgens mij heeft gepest worden om 'anders zijn' niets te maken met kleding, lage/hoge cijfers, lichaamsbouw, haarkleur, huidskleur, seksuele oriëntatie enzovoorts. Als je om welke reden dan ook goed in de groep ligt, kun je juist álles maken op dat gebied. Als je minder goed ligt, is bijna alles wat je doet en draagt een reden om je te pakken.
Klopt ik ben vooral gepest omdat ik een onzeker en daardoor makkelijk doelwit was. Juist daarom durf ik ook te stellen dat als ik beter in mijn vel had gezeten en mijzelf meer had durven zijn dat de kans dat ik dan gepest was geweest een stuk kleiner was.
Sterker ik heb ook gemerkt dat toen ik dat eindelijk durfde mensen mij veel leuker vonden. Helaas kwam dat pas na mijn schooltijd
Het ging om verkleedkleren, die trek je aan in je spel, maar daar ga je doorgaans niet mee naar school. Thuis, of bij een ander kind thuis, kan dat dus prima. Op school gaat de juf hem ook niet uit de poppenhoek slepen waarschijnlijk, als hij daar graag speelt.
En kinderen corrigeren elkaar ook als gedrag sociaal gezien 'niet oké' is. Maar die normering van wat sociaal gezien wel en niet kan, die geven volwassenen hen mee.
Deze jongen gaat waarschijnlijk echt niet in glitterjurk naar school. Want die krijgt hij niet. Maar dat hij uit angst van vader helemaal niet meer met meisjes mag spelen, dat lijkt me best schadelijk.
Sowieso is de waardering voor 'stoere meisjes' met veel breder geaccepteerd dan de waardering voor 'zachte jongetjes'. En dat is jammer, want dat betekent eigenlijk dat we 'mannelijkheid' nog altijd hoger waarderen dan 'vrouwelijkheid' of althans, datgene wat daar maatschappelijk gezien voor doorgaat.
Of mijn gedachte klopt, weet ik niet. Maar ik denk dat jongens die van thuis meekrijgen dat ze niet zacht mogen zijn en dergelijke, eerder risico lopen pesters te worden. (Afhankelijk van hoe het gezegd wordt). Alsof ze een soort vrijbrief krijgen. "Die andere jongen is wel zacht, draagt wel roze en glitter, dus is hij 'fout'."
Zeker niet elk kind zal de ander daarom pesten, maar het risico is eerder aanwezig, vrees ik. Daarom moet je als ouders juist duidelijk maken dat alles oke is, behalve pesten.