Kind 4 jaar van school gestuurd
Hey allemaal,
Mijn zoontje is in de zomervakantie 4 geworden. Voorheen ging hij naar de peuterspeelzaal. Helemaal blij dat hij net als zijn grote broer ook nu naar de basisschool ging.
Eerste dag basisschool ben ik gebeld of ik hem kon ophalen. Hij had het erg moeilijk, wilde weglopen, probeerde de juf te slaan en was opstandig.
De volgende dag gelijk gesprek gehad met de intern begeleider en besproken rustig op te bouwen met hem door kortere dagen. Natuurlijk ook erg geschrokken wat er was gebeurd maar dacht misschien de spanning?
De week daarna is het misgegaan bij het buitenspelen. Hij ging met zand gooien en uiteindelijk een juf geslagen. Weer gebeld en nu gesprek met de schoolmaatschappelijk werkster. Geen idee waar dit gedrag vandaan komt aangezien hij dit nog nooit gedaan heeft. Ook hoorde we vaker dat hij kindjes ging slaan uit het niets.
We hebben een stickerkaart gemaakt en elke dag gepraat over dingen die beter konden op school en welke dingen leuk waren. Een sticker kreeg hij als het goed ging op school.
Helaas mocht dit ook niet helpen. Gisteren weer gebeld dat het uit de hand liep. Kindjes geslagen een juf gebeten.
Vandaag gesprek op school dat hij helaas niet meer mag terugkomen omdat het zwart voor zijn ogen wordt en dat ze dan geen idee hebben hoe ze met hem om moeten gaan. Nu willen ze iemand erbij halen die hem "schaduwd" zodat als het misgaat deze persoon kan ingrijpen en hem kan helpen. Ook willen ze hem laten testen. Hier krijg ik meer informatie over morgen.
Ik schrik enorm wat er met mijn kind is gebeurd de afgelopen 4 weken. Hij is echt wel een temperamentvol mannetje, laat niet over hem heenlopen en is echt niet altijd de liefst maar in bovenstaande herken ik hem totaal niet. Helemaal niet naar de leraren toe. Ik zelf dacht dat het misschien toch teveel is. Ook bij het wegbrengen wordt hij boos en wilt hij niet waardoor hij met hoge emotie de klas al ingaat en dus al 3-0 achterstaar. Daarnaast gaat hij pas 4 weken. Ik wilde voortstellen om hem 2 a 3 halve dagen te laten gaan en heeeeel langzaam opbouwen bij goed gedrag. Maar school was duidelijk dat hij voorlopig niet welkom is. Pas al hij getest is en zo een "schaduw" persoon komt. Wel is daar een wachtlijst voor wat een jaar kan duren.
Ik ben ten einde raad en heb geen idee waarin ik terecht ben gekomen. Iets wat zo een leuke tijd had moeten zijn voor hem is het gewoon niet. Er zit hem duidelijk iets dwars en ik vind het moeilijk hoe wij hem thuis moeten helpen en begeleiden. Vind het ook heel lastig te beseffen dat je een kind van 4 jaar die net 4 weken school heeft gehad van school haalt.
Wil ook wel gezegd hebben dat ik zijn gedrag ook echt niet normaal vind en dat we dit zeker niet accepteren. Wel staan wij achter ons kind en doen we alles eraan om te zorgen dat hij een leuke schooltijd gaat krijgen.
Nu is mijn vraag of iemand hier ervaring mee heeft of tips wat wij kunnen doen? Zelf hebben we nog niks besloten en willen we het laten bezinken.
Alvast bedankt!
yette schreef op 29-09-2023 om 07:38:
Dat je als ouders dergelijke explosieve reacties van je kind niet kent, kan heel goed komen door hoe je zelf reageert op momenten dat hij niet mee wil werken. Misschien kan de juf escalaties voorkomen als ze weet hoe je het thuis doet?
Precies. Er gaat daar op school echt iets anders dan thuis en op het kinderdagverblijf. Dat is niet zozeer iemands 'schuld' maar lijkt me meest logische om dat als eerste te onderzoeken. Thuishouden zorgt eerder voor een gevoel van falen dan dat het iets oplost. Prima dat juf handelingsverlegen is, dat is nou eenmaal soms zo. Maar een vierjarige naar huis sturen, absurd.....
Je hebt je topic "van school gestuurd" genoemd, maar als ik lees wat je schrijft, is dat niet het geval. School is handelingsverlegen en wil graag eerst een plan maken voor hij weer naar school komt. Zoals ik het begrijp, is elke dag op school een strijd en valt hij andere kinderen en de juf aan. Dat is voor niemand een prettige situatie.
Thuis zie je dit gedrag niet en de voorbeelden die je geeft klinken alsof hij moeite heeft met gezag. Thuis geef je hem wellicht vaak de keuze: een puzzel maken of buiten spelen? Op school is er een vast programma en dan is hij de regie kwijt.
Iemand opperde dat jij meegaat naar school. Als dat haalbaar is, zou ik dat zeker voorstellen. Dan kun jij zien wat er gebeurt en als het dreigt mis te gaan, kun je hem kalmeren. Dan wordt jij dus eigenlijk de 'schaduw' totdat een professional hem kan schaduwen.
Promethium schreef op 29-09-2023 om 08:25:
Iemand opperde dat jij meegaat naar school. Als dat haalbaar is, zou ik dat zeker voorstellen. Dan kun jij zien wat er gebeurt en als het dreigt mis te gaan, kun je hem kalmeren. Dan wordt jij dus eigenlijk de 'schaduw' totdat een professional hem kan schaduwen.
Of een ander vertrouwd persoon voor kind: Je partner, opa of oma etc.
Het hoeft niet alleen op jouw schouders te komen natuurlijk to.
Bloemenaandewaterkant schreef op 28-09-2023 om 21:26:
Ik lees je verhaal en vraag mij af waar “men” een vierjarige kan laten testen. Ik heb geen idee. Legt school die verantwoording bij jullie?
Wat ik mij wel kan voorstellen is dat je via de huisarts op zoek gaat naar een Sensorisch Intergratie Therapeut. Mocht je huisarts het niets zeggen, bel dan rond onder de fysiotherapeuten in de buurt en vraag naar een SIt. SI is een kopstudie op fysiotherapie of ergotherapie en die kunnen zien of en wanneer (en waardoor) je zoon overprikkeld raakt (als dat het geval is). Daar is therapie voor om zintuigen beter op elkaar af te stemmen en een SI therapeut kan op school observeren, heeft een scala aan handvatten voor de juf op school en voor thuis. Dit was op onze basisschool totaal onbekend, wat jammer is want het is zo’n fijne therapievorm, maar ze stonden er wel open voor.
Ik snap dat de neiging is een kind thuis te houden maar in het geval van overprikkeling (of onderprikkeling) is dat net zo “slecht” als hem hoe dan ook naar school te sturen: het zenuwstelsel rijpt er niet van, leert niet rustig en alert te zijn bij een prikkel.
Ik heb ook geen idee wat ze bedoelen met testen. Dit hebben we gisteren gevraagd maar daar konden ze geen antwoord op geven. Wat ik ook erg vreemd vond. Ze willen hem laten testen maar geen idee op wat..? Vandaag neemt smw contact met mij op en zij gaat me alles vertellen. Dus daar wacht ik eerst even op.
Bedankt voor je tip over de fysio! Die neem ik zeker mee. Ik kende dat helemaal niet. Wij denken inderdaad dat hij misschien overprikkeld is.
MamaE schreef op 28-09-2023 om 21:44:
15 kindjes is niet veel. Er zullen er gedurende het jaar nog een aantal instromen vermoed ik zo.
Slaat hij thuis ook zijn broer of met buitenspelen andere kinderen als hij bepaald speelgoed wil of als hij zijn zin niet krijgt? Begrijpt hij dat zijn gedrag gevolgen heeft? Bijvoorbeeld dat kinderen bang voor hem kunnen worden als hij ze telkens slaat en bijt?
Op de peuterspeelzaal is er toch ook een bepaald dagprogramma waarbij de kinderen niet altijd zelf kunnen bepalen wat ze willen doen?
Jaa met zijn broer heeft hij weleens ruzie maar niet zorgelijk. Buiten kan hij ook kindjes slaan maar dat doet hij als hij buitengesloten wordt. Dan kan hij gaan pesten door spullen af te pakken of te gaan slaan. Bijten heeft hij sowieso nooit gedaan. School geeft aan dat het letterlijk zwart voor zijn ogen wordt en echt een woede uitbarsting krijgt. Dat herkennen wij dan weer niet.
We proberen hem veel uit te leggen en praten ook veel met hem. In die 4 weken is het 3x uit de hand gelopen. Er zat ook een hele goeie week tussen.
absor schreef op 28-09-2023 om 22:11:
kan je voorstellen dat jij zelf er de volgende keren gewoon bijblijft? Dan kan je zien wat er gebeurd en zelf ingrijpen. Zo kan de juf zich niet onveilig voelen ook
En pas als dat goed blijft gaan dan alleen pauzes er zijn en als dat goed gaat dan afbouwrn
Ja dat is zeker een idee. Denk alleen niet dat ze daarmee akkoord gaan. Ze waren heel duidelijk dat hij voorlopig echt niet welkom meer is. Er moet eerst hulp ingeschakeld worden en ze hopen dat ze hem dat op deze school kunnen bieden. Dus ze kunnen ook nog beslissen dat hij naar een andere school moet.
Maar ik ga wel aangeven dat ik dat eventueel wil gaan doen. Bedankt voor het meedenken!
Lina91 schreef op 29-09-2023 om 08:51:
[..]
Jaa met zijn broer heeft hij weleens ruzie maar niet zorgelijk. Buiten kan hij ook kindjes slaan maar dat doet hij als hij buitengesloten wordt. Dan kan hij gaan pesten door spullen af te pakken of te gaan slaan. Bijten heeft hij sowieso nooit gedaan. School geeft aan dat het letterlijk zwart voor zijn ogen wordt en echt een woede uitbarsting krijgt. Dat herkennen wij dan weer niet.
We proberen hem veel uit te leggen en praten ook veel met hem. In die 4 weken is het 3x uit de hand gelopen. Er zat ook een hele goeie week tussen.
Ik vind dit eerlijk gezegd al best wel zorgelijk voor een kind van 4.
Apiejapie schreef op 28-09-2023 om 23:03:
Ik zou video interactie training/observatie willen. Zou echt willen weten wat er gebeurt in de klas voordat mijn kind van school gestuurd wordt. Een school die een vierjarige na 4 weken al van school stuurt, koekoek. Wat kan de school zelf doen? Welke hulp kunnen ze bieden? Maar ten eerste: wat hebben ze echt gezien? Er zijn triggers die echt voortkomen uit de klas/school, aangezien jullie thuis het gedrag zo niet herkennen en kinderdagverblijf ook niet. Niet dat ik zeg dat school daardoor 'fout' is, maar wel dat er onderzocht moet worden wat er in zijn koppie nu anders gaat dan op het kinderdagverblijf.
Zou een school dit volledig bij kind en ouders leggen, dan zou ik als ouder mijn kind daar überhaupt niet willen hebben....
Ja de bedoeling was eerst een extern persoon erbij halen die in de klas zou gaan komen en video beelden zou maken. Kijken wat er precies gebeurd en de juf aan de hand daarvan ondersteunen. Maar dat willen ze niet meer doen. Ze willen echt die shadow en die test. Dus dat is eigenlijk wat de school aanbiedt qua hulp. Zelf kunnen ze niks doen omdat dit buiten hun macht ligt.
Zelf hebben we ook al gezegd dat we niet denken dat school fout zit. Maar dat er wel iets in dat koppie omgaat waardoor hij zich zo gaat gedragen.
Ik denk alleen een kind thuis houden niet de juiste oplossing is. Ook omdat er dagen zijn dat het echt heel goed ging. School wilt alleen niet steeds op hun hoedes zijn tot hij explodeert. Zijn alleen erg benieuwd hoe dat gaat want wij kunnen ons daar geen voorstelling van maken.
Promethium schreef op 29-09-2023 om 08:25:
Je hebt je topic "van school gestuurd" genoemd, maar als ik lees wat je schrijft, is dat niet het geval. School is handelingsverlegen en wil graag eerst een plan maken voor hij weer naar school komt. Zoals ik het begrijp, is elke dag op school een strijd en valt hij andere kinderen en de juf aan. Dat is voor niemand een prettige situatie.
Thuis zie je dit gedrag niet en de voorbeelden die je geeft klinken alsof hij moeite heeft met gezag. Thuis geef je hem wellicht vaak de keuze: een puzzel maken of buiten spelen? Op school is er een vast programma en dan is hij de regie kwijt.
Iemand opperde dat jij meegaat naar school. Als dat haalbaar is, zou ik dat zeker voorstellen. Dan kun jij zien wat er gebeurt en als het dreigt mis te gaan, kun je hem kalmeren. Dan wordt jij dus eigenlijk de 'schaduw' totdat een professional hem kan schaduwen.
Hier zou de school dat niet toestaan: schaduwen door een ouder gedurende de schooldag in kader van privacy van de andere klasgenootjes, die je dan ook tegelijkertijd kan observeren. Daar zijn andere ouders en school niet zo van gediend want zo kan een ouder van kind A na observatie op schoolplein kletsen over gedrag van kind B.
Inschakelen van een professional voorkomt geklets en ruzie.
Scholen vinden het ook onprettig als een ouder over hun schouder meekijkt. Dan liever de ‘stoorganger’ thuis.
Marty1984 schreef op 28-09-2023 om 23:11:
Hoe kunnen ze eigenlijk fatsoenlijk iets onderzoeken als kind een jaar of langer niet naar school mag?
Op KDV, PSZ en thuis was er niets bijzonder aan de hand.
Hoe denken ze dan een zelfde soort situatie te ensceneren "al testend"?
Wat als er nauwelijks iets uit die tests komt? Dan mag hij ineens wel terug?
Ik zou een andere school overwegen. En het verhaal wel meenemen en kijken of halve dagen en eventueel meekijken daar een optie is. En desnoods vanuit die andere school hulpverlening inschakelen. Want nu een jaar volledig gaan thuiszitten zonder veel sociaal contact gaat weinig helpen, lijkt mij. Dan loop je volgend jaar tegen hetzelfde aan, behalve dan dat kind dan wél schoolplichtig is.
Nou precies dit. Wat als er niks uitkomt hoe dan verder... goed dat u dit ook zegt. Heb veel bruikbare dingen voorbij zien komen die ik ook zeker meeneem in het gesprek vandaag maar ook de stappen die ik kan ondernemen.
Ik ben zeker niet blind voor het gedrag van mijn kind maar volgens mij is het wel de bedoeling dat ook hij een fijne schooltijd krijgt. Op de psz heeft hij het zo leuk gehad en ging hij zo graag en ook daar was er een dagprogramma. Dus dit vind ik zo verdrietig.
Voor andere scholen zijn we ook al aan het kijken inderdaad. Maar wil eerst hun de kans geven. Hoop dat vandaag meer duidelijk wordt en dat wij vanuit daar knopen kunnen doorhakken.
Neweve schreef op 28-09-2023 om 23:16:
Mijn neefje heeft ook een periode woede aanvallen gehad op school, en is daar zelfs een keer voor geschorst (denk ik groep 3/4). Voor hem was uiteindelijk de oplossing een vertrouwenspersoon, als het hem teveel werd kon hij naar die persoon toe en dan gingen ze samen op een rustigere plek zitten om af te koelen.
Is een vertrouwd persoon of plek te creëren voor je zoontje op school. Dus bijvoorbeeld een fijne stoel op de gang waar hij even mag zitten (zelfs al is het eigenlijk buitenspeel tijd) als het even teveel wordt?
Ja dat willen ze doen met die shadow. Dat is iemand die 8u per week komt en eigenlijk zijn maatje wordt. Maar ook kan inspelen op het moment dat er iets gebeurt. Daar is helaas een wachtlijst voor van ongeveer een jaar. Maar zoals ik eerder aangaf ze weten niet precies hoe en wat. Dus vandaag krijg ik meer info daarover.
Wel fijn om te horen dat het voor je neefje heeft geholpen! Geeft mij dan ook een beetje hoop. Hoop alleen dan het op een kortere termijn kan dan een jaar.
Lina91 schreef op 29-09-2023 om 08:51:
[..]
Jaa met zijn broer heeft hij weleens ruzie maar niet zorgelijk. Buiten kan hij ook kindjes slaan maar dat doet hij als hij buitengesloten wordt. Dan kan hij gaan pesten door spullen af te pakken of te gaan slaan. Bijten heeft hij sowieso nooit gedaan. School geeft aan dat het letterlijk zwart voor zijn ogen wordt en echt een woede uitbarsting krijgt. Dat herkennen wij dan weer niet.
We proberen hem veel uit te leggen en praten ook veel met hem. In die 4 weken is het 3x uit de hand gelopen. Er zat ook een hele goeie week tussen.
Hmmmm.... als je veel situaties kent dat hij andere kindjes slaat, dan zou ik mij ook achter de oren krabben. Maarja, hij zal toch niet 'zomaar' gaan slaan. Zou het kunnen dat er iets is gebeurd op school waar hij razend van wordt? Hoe goed kan hij zelf al dingen verwoorden eigenlijk, en begrijpt hij wat jullie zeggen?
Aan de andere kant: 3 woede-uitbarstingen in 4 weken... dat is ook niet bepaald elke dag. Je hebt ook kinderen die de eerste 3 maanden alleen maar huilen.
Lina91 schreef op 29-09-2023 om 09:13:
[..]
Ja dat willen ze doen met die shadow. Dat is iemand die 8u per week komt en eigenlijk zijn maatje wordt. Maar ook kan inspelen op het moment dat er iets gebeurt. Daar is helaas een wachtlijst voor van ongeveer een jaar. Maar zoals ik eerder aangaf ze weten niet precies hoe en wat. Dus vandaag krijg ik meer info daarover.
Wel fijn om te horen dat het voor je neefje heeft geholpen! Geeft mij dan ook een beetje hoop. Hoop alleen dan het op een kortere termijn kan dan een jaar.
Een wachtlijst van een jaar?? Waar zijn de klassenassistenten en ib'ers gebleven op die school? Dat moet toch te regelen zeg, jeetje mina.
Dan zou ik vragen of je zelf niet op school kan komen. Kan zomaar zijn dat je zoontje er na een periode van wennen overheen groeit.
duizel schreef op 29-09-2023 om 04:54:
- Waarom vragen zijn lastig. Zeker voor een kind van die leeftijd. Vaak weten ze niet waarom ze bepaald gedrag laten zien maar zit er toch onveiligheid of frustratie of iets anders onder. Daar woorden aan geven is heel lastig voor een kind.
- Van school sturen vind ik te ver gaan. Volgens mij is dat ook niet helemaal gebeurd (dat kan ook niet zonder voor een alternatief te zorgen) maar wil de school hulp. De school is handelingsverlegen en kan de veiligheid van de andere kinderen niet garanderen. Bovendien kunnen ze je zoontje niet begeleiden. Een jaar uitsluiten van onderwijs is echter wel heel heftig. Je kind dreigt dan een thuiszitter te worden. Wat gaat school doen om dat te voorkomen?
- Is je kind besproken in het samenwerkingsverband? Hopelijk komt school vandaag met concrete voorstellen.
- Zou je voor kunnen stellen om zelf eens een paar ochtenden mee te komen? Of een paar uur per ochtend. Kijken wat er dan gebeurd?
- Zit de psz in hetzelfde gebouw? Zou een van die leidsters eens mee kunnen kijken (vaak een andere werkgever en lastig).
- Video interactie begeleiding is vaak inderdaad een goede vorm van begeleiding. Dan kunnen ze zien waar het fout gaat. Wat hem triggert. Misschien kun je dat meenemen in het gesprek?
- Cjg en huisarts zijn ook al genoemd. Ik zou daar ook eens overleggen (niet tegelijk stap voor stap. Als de een het niet weet, dan de andere). Op school van mijn kinderen komt ook elke maand iemand die dan spreekuur heeft waar je terecht kunt met alle vragen rondom je kind. Dat is vanuit de GGD. Eigenlijk het vervolg van het consultatiebureau. Daar kun je ook buiten deze afspraken om contact mee leggen. Ook daar kun je eens vragen wat te doen. Hier is dat een heel fijn persoon. Ik krijg ideeën als speltherapie maar het lijkt me zinvoller om degene hier genoemd mee te laten kijken wat zinvol is.
Jaa hij is nog niet officieel van schoop gestuurd. Ze willen eerst de testen afwachten en als daar uitkomt dat ze hem die hulp niet kunnen bieden dan moet hij naar een andere school. Voor mij voelt het alleen wel zo als je na 4 weken zegt hij hoeft voorlopig niet terug te komen en dat voor een periode van +/- 1 jaar.. Als het echt zo is dat er niet eerder hulp gegeven kan worden gaan ze niks doen zodat hij wel 1 of 2 dagen naar school kan. Hij is leerplichtig vanaf 5 dus tot die tijd is het thuis blijven.
Ja ga vandaag bespreken of ik eventueel 2x een paar uurtjes met hem kan komen. Ook de video begeleiding ga ik bespreken.
De psz is helaas ergens anders.
Heb gister gebeld met consultatiebureau en hun hebben mij doorverwezen naar de schoolverpleegkundigen. Aangegeven wat er is gebeurd, dit was trouwens voor het gesprek op school, en gaf toen zelf al aan dat ik voor wilde stellen om hem 2 dagen tot half 12 naar school te doen. Dit heeeeel langzaam opbouwen en dat we 10 min later naar school zouden komen zodat het dan rustig is in school en hem langzaam de klas in zou brengen en eventueel 30 min zou blijven zodat hij meer op zijn gemak is. Die verpleegkundige vond dat zo een goed idee. Maar school wilde van dit niks weten.
Als ik vandaag dat gesprek weer heb gehad ga ik wel weer contact met haar opnemen.
Maar inderdaad wat u zegt alles stap voor stap doen en niet tegelijkertijd. Bedankt voor je berichtje! Heb hier ook weer veel aan.
Lina91 schreef op 29-09-2023 om 08:46:
[..]
Ik heb ook geen idee wat ze bedoelen met testen. Dit hebben we gisteren gevraagd maar daar konden ze geen antwoord op geven. Wat ik ook erg vreemd vond. Ze willen hem laten testen maar geen idee op wat..? Vandaag neemt smw contact met mij op en zij gaat me alles vertellen. Dus daar wacht ik eerst even op.
Bedankt voor je tip over de fysio! Die neem ik zeker mee. Ik kende dat helemaal niet. Wij denken inderdaad dat hij misschien overprikkeld is.
In dat geval zou ik zo snel mogelijk rondbellen voor een SIT. Want als jij denkt het met overprikkeling te maken heeft en school weet niet goed wat ze er mee aanmoet (maar legt het dus wel buiten de verantwoording van de leerkracht!) heeft school zo snel mogelijk hulp nodig. School zegt eigenlijk dat ze niet weet wat het is (en dat kan komen doordat de juf het niet weet) maar aan ons ligt het niet.. en die zin wordt nog net niet afgemaakt met “en dus ligt het aan kind, en dus aan de ouders”. Is een school handelingsverlegen dan is de volgende stap dat de leerling weg moet omdat school de handen er vanaf trekt “wij weten het niet, wij kunnen het niet, wij doen het dus niet”. Het enige dat ze tegenhoudt is dat dat wel gek is bij een vierjarige. Nu zou dat er uit zien als dat school het niet kan. Maar dat verhaal gaat tzt een wending krijgen dat het niet aan school ligt en je zal je kind en je gezin er niet in herkennen. Dat wil je niet. Deze hele omtrekkende beweging van school moet je zo snel mogelijk stoppen. Dit is gelijk ook de reden waarom je er nog geen instanties bij moet halen. Dit kan je stoppen door de leiding te nemen.
Zoek vandaag nog een SI therapeut die hele kleintjes spelenderwijs therapie geeft, maak een afspraak, regel de verwijzing, vraag om een evaluatie. Dat gaat een paar weken duren en van die evaluatie krijg je een verslag. Vraag gelijk of het mogelijk is dat de Sit kind op school komt observeren, zo snel mogelijk. Lees beide verslagen heel goed door, met een bril op van school die bezig is de smet van dit gedoe niet op zichzelf te laten komen. Bepaal en bespreek wat van het verslag naar school kan. Misschien zal school met de Sit willen praten maar, gezien hoe de verhouding nu is, zorg dat je daar bij bent en stel school de vragen wat ze willen weten en wat het doel is. Dan kan je dat alvast doorgeven aan de Sit, die zich goed kan voorbereiden. Neem ook daar de leiding. Zo wijs je de iber en de juf, zonder hardop te zeggen, er op dat ze verder kijken dan hun neus lang is. Weten ze dat niet, vraag de Sit of er tips en trics kunnen komen voor de leerkracht voor het omgaan met kind. Maw stel zelf de vragen die school zou moeten vragen.
Nog een tip: als school gaat naar het aansturen schuld op kind (en dus ouders) krijg je waarschijnlijk zelf de neiging om ook eens lik op stuk te geven door te stellen dat het aan school ligt. Niet doen. Dat is een enorme valkuil waar geen weg terug bij is. En je hebt deze school nodig als zij of als jullie naar een andere school zouden willen. Het enige dat je hoeft te zeggen is dat het vast een hele lieve juf is maar dat de combinatie juf-jongetje waarschijnlijk geen gelukkige is. Daarbij zeg je heel netjes dat het niet aan je kind (alleen) ligt en niemand kan dat als passieve agressie bestempelen.