Kind 4 jaar van school gestuurd
Hey allemaal,
Mijn zoontje is in de zomervakantie 4 geworden. Voorheen ging hij naar de peuterspeelzaal. Helemaal blij dat hij net als zijn grote broer ook nu naar de basisschool ging.
Eerste dag basisschool ben ik gebeld of ik hem kon ophalen. Hij had het erg moeilijk, wilde weglopen, probeerde de juf te slaan en was opstandig.
De volgende dag gelijk gesprek gehad met de intern begeleider en besproken rustig op te bouwen met hem door kortere dagen. Natuurlijk ook erg geschrokken wat er was gebeurd maar dacht misschien de spanning?
De week daarna is het misgegaan bij het buitenspelen. Hij ging met zand gooien en uiteindelijk een juf geslagen. Weer gebeld en nu gesprek met de schoolmaatschappelijk werkster. Geen idee waar dit gedrag vandaan komt aangezien hij dit nog nooit gedaan heeft. Ook hoorde we vaker dat hij kindjes ging slaan uit het niets.
We hebben een stickerkaart gemaakt en elke dag gepraat over dingen die beter konden op school en welke dingen leuk waren. Een sticker kreeg hij als het goed ging op school.
Helaas mocht dit ook niet helpen. Gisteren weer gebeld dat het uit de hand liep. Kindjes geslagen een juf gebeten.
Vandaag gesprek op school dat hij helaas niet meer mag terugkomen omdat het zwart voor zijn ogen wordt en dat ze dan geen idee hebben hoe ze met hem om moeten gaan. Nu willen ze iemand erbij halen die hem "schaduwd" zodat als het misgaat deze persoon kan ingrijpen en hem kan helpen. Ook willen ze hem laten testen. Hier krijg ik meer informatie over morgen.
Ik schrik enorm wat er met mijn kind is gebeurd de afgelopen 4 weken. Hij is echt wel een temperamentvol mannetje, laat niet over hem heenlopen en is echt niet altijd de liefst maar in bovenstaande herken ik hem totaal niet. Helemaal niet naar de leraren toe. Ik zelf dacht dat het misschien toch teveel is. Ook bij het wegbrengen wordt hij boos en wilt hij niet waardoor hij met hoge emotie de klas al ingaat en dus al 3-0 achterstaar. Daarnaast gaat hij pas 4 weken. Ik wilde voortstellen om hem 2 a 3 halve dagen te laten gaan en heeeeel langzaam opbouwen bij goed gedrag. Maar school was duidelijk dat hij voorlopig niet welkom is. Pas al hij getest is en zo een "schaduw" persoon komt. Wel is daar een wachtlijst voor wat een jaar kan duren.
Ik ben ten einde raad en heb geen idee waarin ik terecht ben gekomen. Iets wat zo een leuke tijd had moeten zijn voor hem is het gewoon niet. Er zit hem duidelijk iets dwars en ik vind het moeilijk hoe wij hem thuis moeten helpen en begeleiden. Vind het ook heel lastig te beseffen dat je een kind van 4 jaar die net 4 weken school heeft gehad van school haalt.
Wil ook wel gezegd hebben dat ik zijn gedrag ook echt niet normaal vind en dat we dit zeker niet accepteren. Wel staan wij achter ons kind en doen we alles eraan om te zorgen dat hij een leuke schooltijd gaat krijgen.
Nu is mijn vraag of iemand hier ervaring mee heeft of tips wat wij kunnen doen? Zelf hebben we nog niks besloten en willen we het laten bezinken.
Alvast bedankt!
Lina91 schreef op 28-09-2023 om 20:57:
[..]
O een goeie! Ik ga eens kijken. Op school vind hij de gym namelijk heel leuk! Bedankt voor de tip!
Misschien is kleuterjudo ook een optie.
Zijn er andere, eventueel kleinere, scholen in de buurt?
Saga schreef op 28-09-2023 om 21:01:
Had je kind misschien andere verwachtingen bij school? Dat hij dacht dat hij echt iets zou leren ipv alsnog spelen met andere kinderen?
Veel sterkte!
Nee hij is nog helemaal niet bezig met leren. Hij is echt nog van het spelen.
Ik lees je verhaal en vraag mij af waar “men” een vierjarige kan laten testen. Ik heb geen idee. Legt school die verantwoording bij jullie?
Wat ik mij wel kan voorstellen is dat je via de huisarts op zoek gaat naar een Sensorisch Intergratie Therapeut. Mocht je huisarts het niets zeggen, bel dan rond onder de fysiotherapeuten in de buurt en vraag naar een SIt. SI is een kopstudie op fysiotherapie of ergotherapie en die kunnen zien of en wanneer (en waardoor) je zoon overprikkeld raakt (als dat het geval is). Daar is therapie voor om zintuigen beter op elkaar af te stemmen en een SI therapeut kan op school observeren, heeft een scala aan handvatten voor de juf op school en voor thuis. Dit was op onze basisschool totaal onbekend, wat jammer is want het is zo’n fijne therapievorm, maar ze stonden er wel open voor.
Ik snap dat de neiging is een kind thuis te houden maar in het geval van overprikkeling (of onderprikkeling) is dat net zo “slecht” als hem hoe dan ook naar school te sturen: het zenuwstelsel rijpt er niet van, leert niet rustig en alert te zijn bij een prikkel.
MamaE schreef op 28-09-2023 om 21:10:
Het gedrag dat je beschrijft vind ik wel heel zorgelijk. Herhaaldelijk en stelselmatig juffen en andere kinderen slaan en bijten is geen normaal gedrag voor een kind van vier dat zich verder normaal ontwikkelt. Kan hij aangeven waarom hij dit doet?
Ik snap dat school de veiligheid van andere kinderen en juffen op deze manier niet kan waarborgen. Ik vrees dat een test ook niet meteen een pasklare oplossing biedt.
Een jaar thuisblijven zou niet mijn insteek zijn. Een ramp zal het niet zijn, maar als er een onderliggend probleem is, is dat niet meteen opgelost na een jaar en dan is hij wel leerplichtig. Op de peuterspeelzaal vertoonde hij dit gedrag niet en thuis ook niet.
Snapt hij dat hij niet meer naar school mag omdat hij telkens bijt en slaat en wat dat gedrag met een ander doet?
Ja het is ook heel zorgelijk daar ben ik het ook mee eens. We staan daar ook echt niet achter. Als we vragen waarom hij iemand had geslagen geeft hij aan dat hij die fiets wilde. Waarom de juf geslagen omdat hij buiten wilde spelen. Moet zeggen dat ik het wel lastig vind om echt te praten met een kind van 4. Hij is echt nog heel jong.
Een test willen ze doen om te kijken of ze iets kunnen vinden en weten hoe ze dan daarmee om moeten gaan of hulp daarvoor kunnen krijgen nu hebben ze namelijk geen idee. Maar zoals ik eerder zei moet eerst weten hoe en wat voor ik beslis.
Hij mag inderdaad niet meer naar school vanwege zijn gedrag. En ik keur zijn gedrag echt niet goed maar ik vind hem ook erg zielig en niet heel gepast hoe school hiermee omgaat.
Due-scimmie schreef op 28-09-2023 om 21:13:
[..]
[..]
Misschien is kleuterjudo ook een optie.
Zijn er andere, eventueel kleinere, scholen in de buurt?
Hij zit in een klas met 15 kindjes. Dus het valt gelukkig wel mee. Weet alleen niet of het bij een andere school beter zou gaan.
Judo is indd ook een idee!
Ik zou contact opnemen met het cjg. Wellicht kunnen ze je helpen.
15 kindjes is niet veel. Er zullen er gedurende het jaar nog een aantal instromen vermoed ik zo.
Slaat hij thuis ook zijn broer of met buitenspelen andere kinderen als hij bepaald speelgoed wil of als hij zijn zin niet krijgt? Begrijpt hij dat zijn gedrag gevolgen heeft? Bijvoorbeeld dat kinderen bang voor hem kunnen worden als hij ze telkens slaat en bijt?
Op de peuterspeelzaal is er toch ook een bepaald dagprogramma waarbij de kinderen niet altijd zelf kunnen bepalen wat ze willen doen?
kan je voorstellen dat jij zelf er de volgende keren gewoon bijblijft? Dan kan je zien wat er gebeurd en zelf ingrijpen. Zo kan de juf zich niet onveilig voelen ook
En pas als dat goed blijft gaan dan alleen pauzes er zijn en als dat goed gaat dan afbouwrn
Ik zou video interactie training/observatie willen. Zou echt willen weten wat er gebeurt in de klas voordat mijn kind van school gestuurd wordt. Een school die een vierjarige na 4 weken al van school stuurt, koekoek. Wat kan de school zelf doen? Welke hulp kunnen ze bieden? Maar ten eerste: wat hebben ze echt gezien? Er zijn triggers die echt voortkomen uit de klas/school, aangezien jullie thuis het gedrag zo niet herkennen en kinderdagverblijf ook niet. Niet dat ik zeg dat school daardoor 'fout' is, maar wel dat er onderzocht moet worden wat er in zijn koppie nu anders gaat dan op het kinderdagverblijf.
Zou een school dit volledig bij kind en ouders leggen, dan zou ik als ouder mijn kind daar überhaupt niet willen hebben....
Hoe kunnen ze eigenlijk fatsoenlijk iets onderzoeken als kind een jaar of langer niet naar school mag?
Op KDV, PSZ en thuis was er niets bijzonder aan de hand.
Hoe denken ze dan een zelfde soort situatie te ensceneren "al testend"?
Wat als er nauwelijks iets uit die tests komt? Dan mag hij ineens wel terug?
Ik zou een andere school overwegen. En het verhaal wel meenemen en kijken of halve dagen en eventueel meekijken daar een optie is. En desnoods vanuit die andere school hulpverlening inschakelen. Want nu een jaar volledig gaan thuiszitten zonder veel sociaal contact gaat weinig helpen, lijkt mij. Dan loop je volgend jaar tegen hetzelfde aan, behalve dan dat kind dan wél schoolplichtig is.
Mijn neefje heeft ook een periode woede aanvallen gehad op school, en is daar zelfs een keer voor geschorst (denk ik groep 3/4). Voor hem was uiteindelijk de oplossing een vertrouwenspersoon, als het hem teveel werd kon hij naar die persoon toe en dan gingen ze samen op een rustigere plek zitten om af te koelen.
Is een vertrouwd persoon of plek te creëren voor je zoontje op school. Dus bijvoorbeeld een fijne stoel op de gang waar hij even mag zitten (zelfs al is het eigenlijk buitenspeel tijd) als het even teveel wordt?
- Waarom vragen zijn lastig. Zeker voor een kind van die leeftijd. Vaak weten ze niet waarom ze bepaald gedrag laten zien maar zit er toch onveiligheid of frustratie of iets anders onder. Daar woorden aan geven is heel lastig voor een kind.
- Van school sturen vind ik te ver gaan. Volgens mij is dat ook niet helemaal gebeurd (dat kan ook niet zonder voor een alternatief te zorgen) maar wil de school hulp. De school is handelingsverlegen en kan de veiligheid van de andere kinderen niet garanderen. Bovendien kunnen ze je zoontje niet begeleiden. Een jaar uitsluiten van onderwijs is echter wel heel heftig. Je kind dreigt dan een thuiszitter te worden. Wat gaat school doen om dat te voorkomen?
- Is je kind besproken in het samenwerkingsverband? Hopelijk komt school vandaag met concrete voorstellen.
- Zou je voor kunnen stellen om zelf eens een paar ochtenden mee te komen? Of een paar uur per ochtend. Kijken wat er dan gebeurd?
- Zit de psz in hetzelfde gebouw? Zou een van die leidsters eens mee kunnen kijken (vaak een andere werkgever en lastig).
- Video interactie begeleiding is vaak inderdaad een goede vorm van begeleiding. Dan kunnen ze zien waar het fout gaat. Wat hem triggert. Misschien kun je dat meenemen in het gesprek?
- Cjg en huisarts zijn ook al genoemd. Ik zou daar ook eens overleggen (niet tegelijk stap voor stap. Als de een het niet weet, dan de andere). Op school van mijn kinderen komt ook elke maand iemand die dan spreekuur heeft waar je terecht kunt met alle vragen rondom je kind. Dat is vanuit de GGD. Eigenlijk het vervolg van het consultatiebureau. Daar kun je ook buiten deze afspraken om contact mee leggen. Ook daar kun je eens vragen wat te doen. Hier is dat een heel fijn persoon. Ik krijg ideeën als speltherapie maar het lijkt me zinvoller om degene hier genoemd mee te laten kijken wat zinvol is.
Lina91 schreef op 28-09-2023 om 20:56:
[..]
Fijn om te horen dat het uiteindelijk met je zoon is goed gekomen. En nu studeert hij zelfs!
En dat beschadigen daar zitten wij nu mee. Welke keuzes moeten we maken zodat hij een fijne tijd op school krijgt. Is dat laten testen? Ik wil eigenlijk niet dat hij al een label krijgt. Maar morgen weten we om wat voor testen het precies gaan, dat konden ze vandaag niet vertellen. Of laten we hem een jaar thuis? Maar is dat sociaal dan weer goed. Pff lastig hoor...
Ik zou het niet op zijn beloop laten. Kun je overleggen met je huisarts of bijv. het consultatiebureau. Zelf heb ik hier geen ervaring mee dus mss zeg ik iets raars?
Misschien is hij overstuur door die enorme klas waardoor hij als individu niets meer te zeggen heeft en voelt hij zich overweldigd. En uit hij dat op een agressieve manier.
Hij zal ook zijn rugdekking missen in de vorm van de mensen die om hem geven en die zijn belangen verdedigen.
Dat je als ouders dergelijke explosieve reacties van je kind niet kent, kan heel goed komen door hoe je zelf reageert op momenten dat hij niet mee wil werken. Misschien kan de juf escalaties voorkomen als ze weet hoe je het thuis doet?